Whose family did this little rotten

Whose family did this little rotten child belong to, quickly lead it home, he really was too embarrassing.

Su Luo speechlessly turned her head away.

The Jade Lake’s Fairy was so furious that she nearly went insane!

She wasn’t the only person here ah, even though the surroundings were sparse and full of space, but the number of people was not few. Furthermore, most of these people were men.

This way, under thousand of pairs of staring eyes, her always exceedingly refined image of an icy heart and clean as jade, was immediately ruined with not a bit left, by this lecherous puppy! Now, the Jade Lake’s Fairy was itching to tear the little divine dragon into pieces.

“I want to kill you!” The Jade Lake’s Fairy was in a towering rage. Unable to suppress the wrath in her chest anymore, she angrily pulled out her double-edged sword.

Able to stir up the Jade Lake’s Fairy into a violent rage, the little divine dragon could also be considered the one and only.

The little divine dragon, seeing the Jade Lake’s Fairy come over with a murderous expression, he instinctively felt a respectable dose of fear. Immediately, with ‘whoosh, whoosh, whoosh’ sounds, he turned around and started to just run. His speed was so fast, it was inconceivable.

The Jade Lake’s Fairy’s hair was messy, her clothing was disheveled, and she carried a sword, chasing after him!

Now, she was so unkempt and ragged that she couldn’t even be compared to a beggar, wherefore was she still that Jade Lake’s Fairy that was above the common people?

Several of the surrounding men were dumbstruck as they watched the goddess in their mind being trampled on by a puppy. Then, she was unable to restrain her anger and pulled out her sword, chasing to kill it. Their hearts were all shocked incessantly, everyone looked at each other in dismay, not knowing what would be good to say.

The Jade Lake’s Fairy was at the apex of the fifth rank in cultivation, with regards to strength, hers was higher than the little divine dragon’s by a lot. The little divine dragon merely relied on his speed being fast, if they were really to fight each other, he completely lacked the ability to succeed.

The little divine dragon was also not stupid, he turned around and ran towards Su Luo’s side.

It might have been due to his instinct of self-preservation, but he didn’t even look at Su Luo and directly jumped up. His very small body immediately curled up and rolled into Nangong Liuyun’s spacious sleeves, in a flash, all traces of him were hidden.

The Jade Lake’s Fairy rushed over with her sword drawn, with her own eyes, she saw that hateful puppy hide away in Nangong Liuyun’s sleeves.

Now, she had completely forgotten about her current wretched, ragged appearance with messy hair and disheveled clothing. Panting in rage, she said to Nangong Liuyun: “Third senior brother, I ask you to definitely return that little thing to me! Today, if I don’t kill it, it would be difficult for me to eliminate this hatred in my heart!”

Her finger was just in that way, had a chunk been bitten off, how could the Jade Lake’s Fairy, who was widely known as always perfect, endure it?

Nangong Liuyun’s face had a perplexed expression, his voice was clear and cold: “What little thing, why is it that this king hadn’t caught sight of anything?”

Saying this, he put both of his hands behind his back, with both eyes raised and an innocent expression on his face.

Once the Jade Lake’s Fairy heard these words, immediately, she felt extremely aggrieved: “Third senior brother! How could you be so heartless? You look at my finger, my finger was forcibly bitten off by that puppy! That puppy is obviously within your sleeves, I saw it with my own eyes. Could it be that you will still harbor it? Could it be that in your mind, I can’t even be compared to a dog?”

The Jade Lake’s Fairy’s eyes carried tears, crying like raindrops on pear blossoms. She looked lovely and pitiful, extremely distressed.

Nangong Liuyun frowned, with an indifferent tone, he said: “This king truly didn’t see that puppy you are talking about, if you don’t believe me, come have a look for yourself.”

Saying this Nangong Liuyun very openly and aboveboard, rolled up his sleeves, and also very kindly, shook his sleeves. He then cast a glance at her: “Look at it clearly, nothing is in here, and especially not the puppy you are talking about.”

How could it be like this…Plainly, her gaze had all along been watching in all directions, that puppy simply hadn’t fled from his back.

The Jade Lake’s Fairy’s sight shifted to Su Luo’s body.

Su Luo also openly laid out her hands: “My clothing, however, has narrow sleeves, even if I wanted to conceal it, I couldn’t.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งครอบครัวนี้ไม่เด็กเน่าเสียเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นไปได้อย่างรวดเร็วนำไปไว้ที่บ้านเขาจริงๆเป็นที่น่าอายเกินไป. ซู Luo คอแข็งหันหัวของเธอออกไป. หยกทะเลสาบนางฟ้าก็โกรธว่าเธอเกือบเป็นบ้า! เธอไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่นี่ อาแม้ว่าสภาพแวดล้อมที่มีความเบาบางและเต็มรูปแบบของพื้นที่ แต่จำนวนของคนที่ไม่ได้ไม่กี่ นอกจากนี้ส่วนใหญ่ของคนเหล่านี้เป็นคน. วิธีนี้ภายใต้พันคู่จ้องมองตาเธอเสมอภาพกลั่นเหลือเกินของหัวใจน้ำแข็งและทำความสะอาดเป็นหยกถูกทำลายทันทีไม่บิตซ้ายโดยลูกสุนัขกลัดมันนี้! ตอนนี้หยกทะเลสาบนางฟ้าถูกอาการคันที่จะฉีกมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นชิ้น. "ฉันอยากจะฆ่าคุณ!" หยกทะเลสาบนางฟ้าอยู่ในความโกรธสูงตระหง่าน ไม่สามารถที่จะระงับความโกรธเกรี้ยวในหน้าอกของเธออีกต่อไปเธอโกรธดึงออกมาดาบสองคมของเธอ. สามารถที่จะกระตุ้นหยกทะเลสาบนางฟ้าเป็นความโกรธความรุนแรงมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็อาจจะคิด แต่เพียงผู้เดียว. มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เห็นนางฟ้าหยกทะเลสาบมาด้วยสีหน้าฆาตกรรมเขารู้สึกสัญชาตญาณยาเกียรติของความกลัว ทันทีด้วย 'หวือ, หวือ, หวือ' เสียงเขาหันไปรอบ ๆ และเริ่มวิ่งเพียง ความเร็วของเขาได้อย่างรวดเร็วดังนั้นมันก็ไม่น่าเชื่อ. ผมหยกทะเลสาบนางฟ้าก็ยุ่งเสื้อผ้าของเธอได้รับการกระเซิงและเธอดำเนินดาบไล่หลังเขา! ตอนนี้เธอก็รุงรังมากและขาดว่าเธอไม่สามารถที่จะนำมาเปรียบเทียบกับ ขอทานทำไมเธอยังคงที่นางฟ้าหยกทะเลสาบที่สูงกว่าคนทั่วไป? หลายคนโดยรอบก็เหวอขณะที่พวกเขาเฝ้าดูเทพธิดาในใจของพวกเขาที่ถูกเหยียบย่ำโดยลูกสุนัข จากนั้นเธอก็ไม่สามารถที่จะยับยั้งความโกรธของเธอและดึงดาบออกมาไล่เธอไล่จะฆ่ามัน หัวใจของพวกเขาต่างตกใจทุกอย่างไม่หยุดหย่อนทุกคนมองหน้ากันด้วยความตกใจไม่ทราบว่าสิ่งที่จะเป็นดีที่จะพูด. หยกทะเลสาบนางฟ้าที่เอเพ็กซ์อันดับที่ห้าในการเพาะปลูกที่มีเรื่องที่เกี่ยวกับความแรงของเธอสูงกว่าเล็กน้อย พระเจ้าของมังกรโดยมาก มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยอาศัยเพียงกับความเร็วของเขาเป็นไปอย่างรวดเร็วและถ้าพวกเขาจริงๆที่จะต่อสู้กันเขาสมบูรณ์ขาดความสามารถในการประสบความสำเร็จ. มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังไม่ได้โง่เขาหันไปรอบ ๆ และวิ่งไปด้านซู Luo ของ. มันอาจจะ จะเป็นเพราะสัญชาตญาณของเขาในการเก็บรักษาด้วยตนเอง แต่เขาไม่ได้มองไปที่ซู Luo โดยตรงและกระโดดขึ้น ร่างเล็ก ๆ ของเขามากทันทีขดและรีดเป็นแขนกว้างขวาง Nangong Liuyun ของในแฟลชร่องรอยของเขาถูกซ่อนไว้. หยกทะเลสาบนางฟ้ารีบวิ่งไปด้วยดาบของเธอวาดด้วยตาของเธอเองเธอเห็นว่าลูกสุนัขที่แสดงความเกลียดชังซ่อนอยู่ใน แขน Nangong Liuyun ของ. ตอนนี้เธอได้ลืมสมบูรณ์เกี่ยวกับปัจจุบันอนาถลักษณะมอมแมมของเธอกับผมยุ่งและเครื่องแต่งกายไม่เรียบร้อย หอบด้วยความโกรธที่เธอบอกว่าจะ Nangong Liuyun: "พี่ชายอาวุโสที่สามผมขอให้คุณแน่นอนกลับว่าสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ กับผม! วันนี้ถ้าฉันไม่ได้ฆ่ามันก็จะเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะกำจัดความเกลียดชังในหัวใจของฉัน! " นิ้วของเธอเป็นเพียงในทางที่มีก้อนถูกกัดออกวิธีการอาจหยกทะเลสาบนางฟ้าซึ่งเป็นกันอย่างแพร่หลาย ที่รู้จักกันเช่นเคยที่สมบูรณ์แบบทนมันได้หรือไม่ใบหน้า Nangong Liuyun ของมีสีหน้างงเสียงของเขาเป็นที่ชัดเจนและเย็น: "สิ่งที่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มันคือเหตุผลที่ว่ากษัตริย์นี้ไม่ได้จับสายตาของอะไร?" คำพูดนี้เขาใส่ทั้งสอง . มือของเขาอยู่ข้างหลังเขาด้วยดวงตาทั้งสองข้างยกขึ้นและการแสดงออกบริสุทธิ์บนใบหน้าของเขาเมื่อหยกทะเลสาบนางฟ้าได้ยินคำเหล่านี้ทันทีที่เธอรู้สึกเสียใจมาก: "พี่ชายอาวุโสสาม! วิธีที่คุณอาจจะใจร้ายเพื่อ? คุณมองไปที่นิ้วของฉัน, นิ้วของฉันถูกกัดกวาดต้อนปิดโดยลูกสุนัขที่! ลูกสุนัขที่จะเห็นได้ชัดภายในแขนของคุณผมเห็นมันด้วยตาตัวเอง มันอาจจะเป็นไปได้ว่าคุณจะยังคงปิดบังมันได้หรือไม่ มันอาจจะเป็นที่ในใจของคุณผมไม่สามารถแม้แต่จะนำมาเปรียบเทียบกับสุนัข? " ตาหยกทะเลสาบของนางฟ้าดำเนินน้ำตาร้องไห้เหมือนเม็ดฝนบนดอกแพร์ . เธอมองที่น่ารักและน่าสงสารมีความสุขมากNangong Liuyun ขมวดคิ้วด้วยน้ำเสียงไม่แยแสเขากล่าวว่า "พระมหากษัตริย์นี้อย่างแท้จริงไม่ได้เห็นลูกสุนัขที่คุณกำลังพูดถึงถ้าคุณไม่เชื่อฉันมาดูได้ด้วยตัวคุณเอง . " คำพูดนี้ Nangong Liuyun มากอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมารีดขึ้นแขนของเขาและยังมีมากกรุณาส่ายแขนของเขา จากนั้นเขาก็ทิ้งทันทีที่เธอ: ". มองไปที่มันเห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรอยู่ในที่นี่และโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้ลูกสุนัขที่คุณกำลังพูดถึง" มันจะเป็นเช่นนี้ ... ชัดถ้อยชัดคำจ้องมองเธอพร้อมทั้งหมดรับชมในทุกทิศทาง ลูกสุนัขที่ก็ไม่ได้หนีออกมาจากด้านหลังของเขา. สายตาหยกทะเลสาบนางฟ้าขยับต่อร่างกายซู Luo ของ. ซู Luo ยังเปิดเผยออกมาวางในมือของเธอ: "เสื้อผ้าของฉัน แต่มีแขนแคบแม้ถ้าผมต้องการที่จะปกปิดมันฉัน อาจจะไม่ได้. "