) for sorghum–cowpea mixtures, and

) for sorghum–cowpea mixtures, and by Ahmad et al. (2006) for forage sorghum–legumes. Mahapatra (2011) also measured higher LER for sabai grass (Eulaliopsis binata)–mung bean mixtures compared to sole sabai grass. Contrary to this study, Mahapatra (2011) reported an increase in sabai grass leaf yield when intercropped with mung bean; whereas, in the present study, each legume led to a decrease in maize DM yield as the proportion of legume in the seed ratio increase (Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

) ส่วนผสมข้าวฟ่าง – cowpea และโดย Ahmad et al. (2006) สำหรับอาหารสัตว์ข้าวฟ่าง – กิน Mahapatra (2011) วัดเลอสูงสำหรับหญ้าสบาย (Eulaliopsis binata) – น้ำยาผสมเมล็ดถั่วเมื่อเปรียบเทียบกับหญ้าสบายแต่เพียงผู้เดียว ขัดกับการศึกษานี้ Mahapatra (2011) รายงานการเพิ่มสบายหญ้าใบไม้ผลตอบแทนเมื่อ intercropped กับเมล็ดถั่ว ในขณะที่ ในการศึกษาปัจจุบัน legume แต่ละนำไปพิมพ์ DM ข้าวโพดลดลงเป็นสัดส่วนของ legume ในเมล็ดอัตราส่วนเพิ่ม (ตาราง 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

) สำหรับผสมข้าวฟ่าง-ถั่วพุ่มและโดยอาหมัดและคณะ (2006) สำหรับอาหารสัตว์ข้าวฟ่าง-พืชตระกูลถั่ว Mahapatra (2011) นอกจากนี้ยังมีวัด LER ที่สูงขึ้นสำหรับหญ้าสบาย (Eulaliopsis binata) ผสมถั่ว -mung เมื่อเทียบกับหญ้าสบาย แต่เพียงผู้เดียว ตรงกันข้ามกับการศึกษาครั้งนี้ Mahapatra (2011) รายงานการเพิ่มขึ้นของอัตราผลตอบแทนสบายใบหญ้าเมื่อแซมถั่วเขียว; ในขณะที่ในการศึกษาปัจจุบันถั่วแต่ละนำไปสู่​​การลดลงของผลผลิตข้าวโพด DM เป็นสัดส่วนของพืชตระกูลถั่วในอัตราส่วนเมล็ดเพิ่มขึ้น (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าวฟ่างและถั่วผสม ) และโดย Ahmad et al . ( 2006 ) ข้าวฟ่างอาหารสัตว์ และพืชตระกูลถั่ว mahapatra ( 2011 ) ยังวัดได้สูงกว่าเครื่องสำหรับสบายหญ้า ( eulaliopsis binata ) –ถั่วเขียว ผสมถั่ว แต่เพียงผู้เดียว สบายเมื่อเทียบกับหญ้า ต่อการศึกษา mahapatra ( 2011 ) รายงานการเพิ่มผลผลิตเมื่อชุดสบาย ใบหญ้ากับถั่วเขียว ; ส่วนในการศึกษาปัจจุบันถั่วแต่ละ เป็น ผลให้เป็นสัดส่วนของผลผลิตข้าวโพดและถั่วในเมล็ดอัตราส่วนเพิ่ม ( ตารางที่ 3 )