Dermatomycosis (ringworm) was diagn

Dermatomycosis (ringworm) was diagnosed on the basis of clinical findings and microscopic examination of
the scrapings of the skin lesions and 3.30% dogs were found to be affected with ringworm, and all age groups are
found susceptible to this disease (Table 1). In the past, because of the circular lesions made by the fungi they
were thought to be caused by worms, hence the name ringworm. The main six clinical signs may be used for the
field diagnosis of ringworm which include: (a) A hairless, small, round lesion has formed on the dog, (b) The
skin in the center of the lesion has become scaly, (c) Small pustules form on the surface of the sore, (d) The
lesion may start out small but can continue to grow, (e) The sore may or may not be itchy and (f) Lesions are
most common on the head, but may also form on the legs, tail and feet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

dermatomycosis (เกลื้อน) ได้รับการวินิจฉัยบนพื้นฐานของผลการวิจัยทางคลินิกและการตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์
scrapings ของโรคผิวหนังและ 3.30% สุนัขพบว่ามีผลกระทบกับกลากและทุกกลุ่มอายุจะ
พบความเสี่ยงที่จะเป็นโรคนี้ (ตารางที่ 1) . ในอดีตที่ผ่านมาเพราะแผลวงกลมที่ทำจากเชื้อราพวกเขา
กำลังคิดว่าจะเกิดจากเวิร์มจึงชื่อกลากหลักหกอาการทางคลินิกอาจจะใช้สำหรับ
ด้านการวินิจฉัยโรคกลากซึ่งรวมถึง (ก) ไม่มีขนขนาดเล็กรอบแผลได้เกิดขึ้นในสุนัข (ข)
ผิวในศูนย์ของแผลได้กลายเป็นขุย (c) pustules ขนาดเล็กในรูปแบบบนพื้นผิวของเจ็บ (ง)
แผลอาจเริ่มต้นเล็ก ๆ แต่ยังคงสามารถเติบโต (e) เจ็บอาจจะหรืออาจจะไม่คันและ (ฉ) เป็นแผล
ที่พบมากที่สุดบนหัว แต่ยังอาจเป็นที่ขาหางและเท้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Dermatomycosis (สมุนไพร) ที่มีการวินิจฉัยโดยใช้ผลการวิจัยทางคลินิกและตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์
scrapings ของผิวได้และ 3.30% สุนัขพบที่จะได้รับผลกระทบกับสมุนไพร และกลุ่มอายุทั้งหมด
พบไวต่อโรคนี้ (ตารางที่ 1) ในอดีต เนื่องจากได้วงกลมที่ทำจากเชื้อราจะ
ได้ความคิดที่เกิดจากหนอน ดังนั้นสมุนไพรชื่อ อาจใช้อาการทางคลินิก 6 หลักสำหรับ
ฟิลด์การวินิจฉัยของสมุนไพรซึ่งรวม: (ก) A ไม่มีขน เล็ก กลมมีเกิดรอยโรคในสุนัข, (b)
ผิวของรอยโรคที่เป็นปากแหลม pustules (c) ขนาดเล็กแบบบนพื้นผิวของเจ็บ, (d)
แผลอาจเริ่มต้นขนาดเล็ก แต่ยังคงสามารถเติบโตเจ็บ (e)อาจ หรืออาจไม่คัน และไม่ได้ (f)
พบมากที่สุดบนหัว แต่อาจจะฟอร์มบนขา หาง และเท้าได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dermatomycosis (ขี้กลาก)เป็นแพทย์ตรวจพบว่าบนพื้นฐานของทางการแพทย์พบและขนาดเล็กซึ่งการตรวจสอบ
ที่ scrapings ของผิว lesions และ 3.30% หมาก็พบว่าได้รับผลกระทบด้วยขี้กลากและทุกกลุ่มอายุมี
พบว่าได้รับผลกระทบจากโรคนี้(ตารางที่ 1 ) ในอดีตเพราะของ lesions ทรงกลมที่เกิดขึ้นโดยเห็ดที่
ก็คิดว่าเป็นผลมาจากเวิร์มดังนั้นขี้กลากชื่อที่สำคัญทางการแพทย์หกสัญญาณอาจใช้ในการที่
ฟิลด์การวินิจฉัยของชุมเห็ดซึ่งรวมถึง:(ก)ที่ไม่มีขนขนาดเล็ก,แบบกลมมีแผลฟกช้ำที่สุนัข,( B )ที่
ผิวในศูนย์กลางของแผลฟกช้ำกลายเป็นเกล็ด,( C )ขนาดเล็ก pustules รูปแบบบนผิวหน้าของที่เจ็บ,( D )ได้
แผลฟกช้ำอาจจะเริ่มออกจากขนาดเล็กแต่สามารถเติบโตได้อย่างต่อเนื่อง,( E )ที่อาการเจ็บอาจหรืออาจไม่มีอาการคันและ( F ) lesions มีสัญลักษณ์
โดยทั่วไปมากที่สุดบนหัวแต่อาจอยู่บนขาที่ยังฟุตและมีหางได้.