2.3.1 Theoretical Research Several

2.3.1 Theoretical Research Several theoretical studies have been conducted to investigate the radiative heat transfer through a water spray. These studies vary from computational fluid dynamic simulations [22, 23, 24], complex scattering and absorption analysis [25], numerical calculations of the radiation transfer equation with Mie scattering theory [13, 19, 15, 26] to simplified 2 flux models [18, 20, 27] and have been validated with experimental results described in Section 2.3.2. Even

Martin 8
though there are several different methods to understand the attenuation of radiation through a water spray, they have come to very similar conclusions. Their findings show that there are three key parameters that affect the attenuation through the water mist: droplet size, volumetric concentration of the water droplets, and residency time of the droplets through a given volume. As the droplet diameter gets smaller, without changing the flow rate, the attenuation increases. The most efficient droplet size in attenuating the radiation was found to be the same size as the incident wavelength [18, 20]. By increasing the flow rate from the nozzle, or increasing the available volumetric concentration, the attenuation also increased. One study found that the attenuation through the mist at various vertical locations below the nozzle did not change near the nozzle [23], but others said it might vary and even increase as you travel downward [15, 24]. Boulet, et al. 2006 [15], and Collin, et al. 2010 [24], argue that even though the volumetric water concentration decreases as you travel down the curtain, the spray gets wider and the residency time of the droplets increase; resulting in an increase in attenuation. Studies that investigated the width of the spray (inbetween the heat source and the target) found that as the width increased, the attenuation increased as well [16, 19, 22]. As a result of adding additional nozzles to increase the width, the velocity and position characteristics of the individual droplets became more complex and the models tended to over predict the attenuation levels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3.1 ทฤษฎีงานวิจัยที่ศึกษาหลายทฤษฎีได้รับการดำเนินการตรวจสอบการถ่ายโอนความร้อน radiative ผ่านสเปรย์น้ำ การศึกษาเหล่านี้แตกต่างจาก computational fluid dynamic จำลอง [22, 23, 24], กระจายและดูดซึมวิเคราะห์ซับซ้อน [25] คำนวณตัวเลขของสมการโอนรังสีกับมิเอะโปรยทฤษฎี [13, 19, 15, 26] การประยุกต์ 2 รุ่นฟลักซ์ [18, 20, 27] และได้รับการตรวจสอบผลการทดลองที่อธิบายไว้ในส่วน 2.3.2 แม้ 8 มาร์ติน ว่าจะมีการเข้าใจลดทอนรังสีผ่านสเปรย์น้ำ พวกเขาได้มาถึงข้อสรุปที่คล้ายกันมาก ผลแสดงว่า มีสามพารามิเตอร์ที่สำคัญที่มีผลต่อการลดทอนสัญญาณผ่านละอองน้ำ: ขนาดหยด ความเข้มข้นปริมาตรของหยดน้ำ และซี่เวลาหยดผ่านปริมาณที่กำหนด ต่ำการผ่าหยดลง โดยไม่เปลี่ยนอัตราการไหล การลดทอนสัญญาณเพิ่มขึ้น ขนาดหยดมีประสิทธิภาพสูงสุดใน attenuating รังสีที่พบจะ มีขนาดเท่ากันเป็นความยาวคลื่นตกกระทบ [18, 20] โดยเพิ่มอัตราการไหลจากหัวฉีด หรือเพิ่มความเข้มข้นปริมาตรว่าง การลดทอนสัญญาณเพิ่มขึ้นด้วย การศึกษาพบว่า การลดทอนสัญญาณผ่านทะเลหมอกหลายจุดแนวตั้งด้านล่างหัวฉีดเปลี่ยนไม่ใกล้หัวฉีด [23], แต่คนอื่น ๆ กล่าวว่า มันอาจแตกต่างกัน และแม้กระทั่งเพิ่มเมื่อคุณเดินทางลง [15, 24] Boulet, et al. 2006 [15], และฝา et al. 2010 [24], โต้แย้งว่า แม้ว่าความเข้มข้นปริมาตรน้ำลดลงเมื่อคุณเดินทางลงม่าน สเปรย์ได้กว้างขึ้น และ เพิ่มเวลาซี่ของหยด ผลในการลดทอนสัญญาณเพิ่มขึ้น ศึกษาที่ตรวจสอบความกว้างของสเปรย์ (inbetween แหล่งความร้อนและเป้าหมาย) พบว่า เป็นความกว้างเพิ่มขึ้น การลดทอนเพิ่มเช่นกัน [16, 19, 22] เป็นผลมาจากการเพิ่มหัวฉีดเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มความกว้าง ลักษณะความเร็วและตำแหน่งของแต่ละหยดกลายเป็นซับซ้อนมากขึ้น และรุ่นมีแนวโน้มมากกว่าทำนายการลดทอนระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3.1 ทฤษฎีการวิจัยการศึกษาทฤษฎีหลายคนได้รับการดำเนินการในการตรวจสอบการถ่ายเทความร้อนรังสีผ่านการสเปรย์น้ำ การศึกษาเหล่านี้แตกต่างจากการคำนวณแบบจำลองของเหลวแบบไดนามิก [22, 23, 24], กระเจิงซับซ้อนและการวิเคราะห์การดูดซึม [25], การคำนวณตัวเลขของสมการถ่ายโอนรังสีกับเมียทฤษฎีการกระเจิง [13, 19, 15, 26] เพื่อง่าย 2 แบบจำลองการไหลของของเหลว [18, 20, 27] และได้รับการตรวจสอบกับผลการทดลองอธิบายไว้ในมาตรา 2.3.2 แม้

มาร์ติน 8
แม้ว่าจะมีวิธีการที่แตกต่างกันเพื่อให้เข้าใจการลดทอนของรังสีผ่านการสเปรย์น้ำที่พวกเขาได้มาถึงข้อสรุปที่คล้ายกันมาก การค้นพบของพวกเขาแสดงให้เห็นว่ามีสามตัวแปรสำคัญที่มีผลต่อการลดทอนผ่านหมอกน้ำขนาดหยดเข้มข้นปริมาตรของละอองน้ำและเวลาการอยู่อาศัยของหยดผ่านปริมาณที่กำหนด ในฐานะที่เป็นขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางหยดที่ได้รับมีขนาดเล็กลงโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงอัตราการไหลที่เพิ่มขึ้นการลดทอน ขนาดหยดที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการลดทอนรังสีถูกพบว่าเป็นขนาดเดียวกับความยาวคลื่นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น [18 20] โดยการเพิ่มอัตราการไหลจากหัวฉีดหรือการเพิ่มความเข้มข้นปริมาตรใช้ได้ลดทอนยังเพิ่มขึ้น การศึกษาพบว่าการลดทอนผ่านหมอกในสถานที่ต่างๆตามแนวตั้งด้านล่างหัวฉีดไม่ได้เปลี่ยนที่อยู่ใกล้กับหัวฉีด [23] แต่คนอื่น ๆ บอกว่ามันอาจแตกต่างกันและแม้กระทั่งเพิ่มขึ้นเมื่อคุณเดินทางลง [15 24] Boulet, et al 2006 [15] และ Collin, et al 2010 [24] ยืนยันว่าแม้ความเข้มข้นของน้ำปริมาตรลดลงในขณะที่คุณเดินทางลงม่าน, สเปรย์ที่ได้รับในวงกว้างและเวลาที่อยู่อาศัยของละอองเพิ่มขึ้น; มีผลในการเพิ่มขึ้นในการลดทอน การศึกษาว่าการตรวจสอบความกว้างของสเปรย์ (inbetween แหล่งความร้อนและเป้าหมาย) พบว่าเป็นความกว้างเพิ่มขึ้นลดทอนเพิ่มขึ้นเช่นกัน [16, 19, 22] อันเป็นผลมาจากการเพิ่มหัวฉีดเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มความกว้างความเร็วและตำแหน่งลักษณะของแต่ละหยดกลายเป็นความซับซ้อนมากขึ้นและรูปแบบที่มีแนวโน้มที่จะมากกว่าคาดการณ์ระดับการลดทอน