Meng Hao closed his eyes. In that i

Meng Hao closed his eyes. In that instant, he unhesitatingly crushed that last tiny strand of life force.

There can be no growth without destruction! Without death, how can there be new life?!

When the strand of life force vanished, Meng Hao’s body seemed to fill with a soundless roar. His life force disappeared, completely gone. The flame of life inside of him had been snuffed out. As of now, he was completely… dead!

This was true death, a state of existence without any life force, without any consciousness, without any aura or ability to perceive anything. It was as if he were buried deep in the bottom of the Violet Sea.

The instant in which death occurred, the will of extermination which had been blocking him from fusing with the Violet Sea, suddenly vanished. It completely disappeared without a trace.

The removal of this blockage seemed to indicate that he had received approval. He… was just like the Violet Sea, a will of death.

Without the extermination cutting him off, Meng Hao’s body was enveloped by the dense death aura of the Western Desert Violet Sea. It poured into him, swirling around within him, boring through him. It began to circulate, moving about in cyclical fashion.

Meng Hao possessed no consciousness. It was as if he had been cleanly severed away from the world, as if he had nothing to do with the world any more. He had forgotten it; it had forgotten him.

The only thing that remembered Meng Hao was the dense death will of the Violet Sea. It continued to congeal around him, to pour into his body. Finally one day, his pale flesh became completely gray and filled with an aura of death. He was now… one with the Violet Sea.

His internal organs, his body parts, all of it was fused with the Violet Sea.

He had become the Violet Sea.

However, the Violet Sea had not become him yet.

Time passed.

One year. Five years. Ten years…. Eventually thirty years passed. As of now, around ninety years had passed since Meng Hao began to seek enlightenment of the violet rain.

Recently in the skies above the Western Desert, the violet rain which had fallen unceasingly for nearly a hundred years now seemed to be on the verge of ceasing. The signs grew more and more apparent. A year passed and the Violet Rain… finally stopped.

The sky was still overcast, but the rainwater ceased to fall. It was not a complete end; occasionally some rain would fall here and there. Generally speaking, though, the violet rainfall had passed.

When the violet rain stopped falling, there was something different about the Violet Sea of the Western Desert. In that moment, all of the specters which had been floating about above and below the sea suddenly stopped. Everything became silent. Their faces became even more blank than before, as if they were listening respectfully to something.

That period of listening lasted for three months.

After the three months, everything returned to normal. However, there was something… different about this Violet Sea, something that no one could sense.

It was as if within the sea, each swell of the waves contained a will.

That will belonged to Meng Hao!

Meng Hao, however, was not aware of it. He was not sure of when exactly he had awoken. He didn’t remember who he was, nor did he possess any of his memories. All he remembered was that he had awoken, and become the Violet Sea.

He was the Violet Sea.

The Violet Sea… was also him.

Confused, he looked around. He didn’t remember any time having passed. He saw the rain stop falling, until not even a drop could be seen. He also saw a young, black-robed man sitting cross-legged in the depths of the sea.

The instant he saw the young man, the young man also sensed Meng Hao, and a look of disbelief and astonishment filled his face. His body began to tremble as if from cold. Although Meng Hao didn’t understand why, the young man suddenly transformed into a black colored bat and then began to flee in terror.

Every time Meng Hao shifted his attention to him, he would tremble with indescribable terror and flee at top speed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาปิดตาของเขา ในทันทีที่ เขา unhesitatingly บดสาระเล็ก ๆ ที่สุดท้ายของพลังชีวิตสามารถไม่เจริญเติบโตโดยไม่ถูกทำลาย โดยไม่ตาย วิธีสามารถมีชีวิตใหม่เมื่อสาระของพลังชีวิตที่หายไป ร่างกายเมงเฮาดูเหมือน มีเสียงคำราม soundless พลังชีวิตของเขาหายไป หายไปอย่างสมบูรณ์ ได้รับ snuffed เปลวไฟของชีวิตภายในของเขาออก ณ ขณะนี้ เขาได้อย่างสมบูรณ์...ตายตายจริง สถานะของการดำรงอยู่โดยไม่มีแรงใด ๆ ชีวิต โดยไม่มีจิตสำนึกใด ๆ โดยไม่มีออร่าหรือความสามารถในการรับรู้อะไรได้ ว่า เขาถูกฝังลึกในด้านล่างของทะเลสีม่วงได้ทันทีที่ความตายเกิดขึ้น ของสำนักที่มีการบล็อกเขาหลอมรวมกับทะเลสีม่วง หายไปทันที มันหายไปอย่างสมบูรณ์ โดยไม่มีการสืบค้นกลับการกำจัดของการอุดตันนี้ดูเหมือนจะ บ่งชี้ว่า เขาได้รับการอนุมัติ เขา...ถูกเหมือนทะเลม่วง จะตายไม่มรณะที่เขาตัด ร่างกายเมงเฮาถูกจากที่หนาแน่นตายกลิ่นอายของทะเลสีม่วงทะเลทรายตะวันตก มันเทลงเขา หมุนรอบ ๆ ภายในพระองค์ น่าเบื่อผ่านเขา มันก็เริ่มไหลเวียน ย้ายเกี่ยวกับในวงจรแฟชั่นเฮา เมงสิงไม่มีสติ มันถูกขณะที่ถ้าเขาถูกสตรี severed ห่างจากโลก ว่าเขามีอะไรที่ต้องทำกับโลกได้อีก เขาได้ลืมมัน มันมีลืมเขาสิ่งเดียวที่จำเมงเฮาชนม์หนาแน่นจะทะเลสีม่วง มันยังคง congeal รอบเขา เทลงในร่างกายของเขา ในที่สุด วันหนึ่ง เนื้ออ่อนของเขากลายเป็นสีเทาอย่างสมบูรณ์ และเต็มไป ด้วยกลิ่นอายแห่งความตาย เขาเป็นตอนนี้...มีทะเลสีม่วงของอวัยวะภายใน ส่วนของร่างกายของเขา มันทั้งหมดถูกรวมเข้ากับทะเลสีม่วงเขาได้กลายเป็นทะเลสีม่วงอย่างไรก็ตาม ทะเลสีม่วงไม่เป็นเขายังเวลาที่ผ่านไปหนึ่งปี ห้าปี สิบปี... ในที่สุดสามสิบปีผ่านไป ณ ขณะนี้ ประมาณเก้าสิบปีได้ผ่านเมงเฮาเริ่มแสวงหาการตรัสรู้ของฝนสีม่วงเมื่อเร็ว ๆ นี้ ในท้องฟ้าเหนือทะเลทรายตะวันตก ฝนสีม่วงที่ได้ลดลงอย่างต่อเนื่องมาเกือบร้อยปีนี้ดูเหมือนจะหมิ่นหยุด สัญญาณเติบโตขึ้นและชัดเจน ปีผ่านไปและสายฝนม่วง...ในที่สุดก็ หยุดท้องฟ้ายังมีฝน แต่น้ำฝนหยุดตก เสร็จสิ้นสมบูรณ์ บางครั้งฝนจะตกอยู่ที่นี่และมี โดยทั่วไป แม้ว่า ฝนสีม่วงเลยเมื่อไวโอเลตฝนหยุดตก มีบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันเกี่ยวกับทะเลทรายตะวันตกทะเลสีม่วง ในช่วงเวลานั้น ทั้งหมดของ specters ซึ่งมีการลอยตัวเกี่ยวกับด้านบน และด้าน ล่างทะเลก็ หยุดทำงาน ทุกอย่างก็เงียบ ใบหน้าก็ยิ่งว่างเปล่ากว่าก่อน ว่าพวกเขาได้ฟังกราบอะไรก็ได้That period of listening lasted for three months.After the three months, everything returned to normal. However, there was something… different about this Violet Sea, something that no one could sense.It was as if within the sea, each swell of the waves contained a will.That will belonged to Meng Hao!Meng Hao, however, was not aware of it. He was not sure of when exactly he had awoken. He didn’t remember who he was, nor did he possess any of his memories. All he remembered was that he had awoken, and become the Violet Sea.He was the Violet Sea.The Violet Sea… was also him.Confused, he looked around. He didn’t remember any time having passed. He saw the rain stop falling, until not even a drop could be seen. He also saw a young, black-robed man sitting cross-legged in the depths of the sea.The instant he saw the young man, the young man also sensed Meng Hao, and a look of disbelief and astonishment filled his face. His body began to tremble as if from cold. Although Meng Hao didn’t understand why, the young man suddenly transformed into a black colored bat and then began to flee in terror.Every time Meng Hao shifted his attention to him, he would tremble with indescribable terror and flee at top speed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮาปิดตาของเขา ในทันทีที่เขาไม่ลังเลที่บดสาระเล็ก ๆ สุดท้ายของพลังชีวิต. จะต้องไม่มีการเจริญเติบโตโดยไม่ต้องทำลาย! โดยไม่ต้องตายว่าจะมีชีวิตใหม่ ?! เมื่อเส้นใยของพลังชีวิตที่หายไป, ร่างกายของเม้งเฮาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยเสียงคำรามเงียบเชียบ พลังชีวิตของเขาหายไปอย่างสมบูรณ์ เปลวไฟแห่งชีวิตภายในของเขาได้รับการดับ ณ ตอนนี้เขาได้อย่างสมบูรณ์ ... ตาย! นี่คือการตายที่แท้จริงของรัฐของการดำรงอยู่ได้โดยไม่ต้องพลังชีวิตโดยไม่มีจิตสำนึกใด ๆ โดยไม่ต้องกลิ่นอายหรือความสามารถในการรับรู้อะไรใด ๆ มันเป็นเหมือนกับว่าเขาถูกฝังลึกลงไปในด้านล่างของทะเลสีม่วง. ทันทีที่การตายเกิดขึ้นพระทัยของขุดรากถอนโคนซึ่งได้รับการปิดกั้นเขาจากการหลอมรวมกับสีม่วงทะเลหายไปอย่างกระทันหัน มันสมบูรณ์หายไปอย่างไร้ร่องรอย. การกำจัดของการอุดตันนี้ดูเหมือนจะบ่งบอกว่าเขาได้รับการอนุมัติ เขา ... เป็นเช่นเดียวกับสีม่วงทะเลประสงค์ของการตาย. โดยไม่ต้องขุดรากถอนโคนตัดเขาออกจากร่างกายเม้งเฮาถูกห่อหุ้มด้วยกลิ่นอายความตายหนาแน่นทะเลทรายตะวันตกทะเลสีม่วง มันเทลงเขาหมุนไปรอบ ๆ ภายในเขาน่าเบื่อผ่านเขา มันเริ่มไหลเวียนย้ายเกี่ยวกับในแฟชั่นวัฏจักร. เม้งเฮาครอบครองไม่มีสติ มันเป็นเหมือนกับว่าเขาได้รับการตัดเรียบร้อยห่างจากโลกเช่นถ้าเขามีอะไรจะทำอย่างไรกับโลกใด ๆ เพิ่มเติม เขาลืมมัน มันก็ลืมเขา. สิ่งเดียวที่จำเม้งเฮาเป็นพินัยกรรมตายหนาแน่นของสีม่วงทะเล มันยังคงเป็นวุ้นรอบ ๆ ตัวเขาจะเทลงในร่างกายของเขา ในที่สุดวันหนึ่งเนื้อซีดของเขากลายเป็นสีเทาอย่างสมบูรณ์และเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความตาย ตอนนี้เขากำลัง ... หนึ่งเดียวกับสีม่วงทะเล. อวัยวะภายในของเขาของเขาส่วนต่างๆของร่างกายทั้งหมดของมันได้รับการผสมกับสีม่วงทะเล. เขาได้กลายเป็นทะเลสีม่วง. อย่างไรก็ตามม่วงทะเลไม่ได้กลายเป็นเขายัง. เวลาผ่านไป. หนึ่ง ปี. ห้าปี. สิบปี…. ในที่สุดสามสิบปีที่ผ่านมา ณ ตอนนี้รอบเก้าสิบปีที่ผ่านมาตั้งแต่เม้งเฮาเริ่มที่จะแสวงหาการตรัสรู้ของฝนสีม่วง. เมื่อเร็ว ๆ นี้ในท้องฟ้าเหนือทะเลทรายตะวันตกฝนสีม่วงซึ่งได้ลดลงอย่างไม่หยุดยั้งสำหรับเกือบร้อยปีที่ผ่านมาในขณะนี้ดูเหมือนจะอยู่บนปากเหวของ หยุด สัญญาณขยายตัวมากขึ้นและชัดเจนมากขึ้น หนึ่งปีผ่านไปและฝนไวโอเล็ต ... ก็หยุด. ท้องฟ้ายังคงมืดครึ้มเป็น แต่น้ำฝนหยุดตก มันไม่ได้เสร็จสิ้น; บางครั้งฝนบางส่วนจะตกอยู่ที่นี่และมี โดยทั่วไปแม้ว่าปริมาณน้ำฝนสีม่วงได้ผ่าน. เมื่อฝนสีม่วงหยุดตกมีบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันเกี่ยวกับไวโอเล็ตทะเลทะเลทรายตะวันตก ในขณะที่ทั้งหมดของภูตผีที่ถูกลอยบนและด้านล่างทะเลหยุดกึก ทุกอย่างกลายเป็นเงียบ ใบหน้าของพวกเขากลายเป็นที่ว่างเปล่ามากขึ้นกว่าก่อนราวกับว่าพวกเขากำลังฟังกราบบางสิ่งบางอย่าง. ระยะเวลาของการฟังกินเวลานานถึงสามเดือนที่. หลังจากสามเดือนทุกอย่างกลับสู่ปกติ แต่มีบางสิ่งบางอย่าง ... ที่แตกต่างกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ไวโอเล็ตทะเลบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีใครรู้สึกได้ถึงความ. มันเป็นเหมือนกับว่าภายในทะเลบวมของคลื่นแต่ละมีพินัยกรรม. ที่จะเป็นเม้งเฮา! เม้งเฮา แต่ไม่ได้ ตระหนักถึงมัน เขาไม่แน่ใจว่าเมื่อเขาได้ถูกปลุกให้ตื่น เขาจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใครและเขาก็ไม่มีใด ๆ ของความทรงจำของเขา ทั้งหมดที่เขาจำได้ว่าเขาได้ปลุกให้ตื่นขึ้นและกลายเป็นทะเลสีม่วง. เขาเป็นสีม่วงซี. สีม่วงทะเล ... ก็ยังเป็นเขา. สับสนเขามองไปรอบ ๆ เขาจำไม่ได้ว่าทุกครั้งที่มีการส่งผ่าน เขาเห็นหยุดฝนตกจนไม่ได้ลดลงอาจจะเห็น นอกจากนี้เขายังเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดเสื้อคลุมสีดำนั่งไขว่ห้างในระดับความลึกของน้ำทะเล. ทันทีที่เขาเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งชายหนุ่มยังรู้สึกเม้ง Hao และรูปลักษณ์ของการปฏิเสธศรัทธาและความประหลาดใจที่เต็มไปด้วยใบหน้าของเขา ร่างกายของเขาเริ่มที่จะสั่นสะเทือนราวกับว่าจากความหนาวเย็น แม้ว่าเม้ง Hao ไม่เข้าใจว่าทำไมชายหนุ่มที่จู่ ๆ ก็กลายเป็นค้างคาวสีดำและจากนั้นก็เริ่มที่จะหนีไปในความหวาดกลัว. ทุกครั้งที่เม้งเฮาเปลี่ยนความสนใจของเขาเพื่อเขาจะตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวสุดจะพรรณนาและหนีไปที่ความเร็วสูงสุด