“I wonder where Boruto went…”Sarada

“I wonder where Boruto went…”
Sarada, who’d looked everywhere she could think of to find Boruto and tell hi the good news, now kicked at stones with a somewhat lonely look on her face.
She thought about how she hadn’t noticed that the boy she’d always been running after now had a daily life she didn’t know about. That he’d changed.
Was she changing too?
People said that in the past, her mother and father and the Seventh used to always carry out their missions together as a team.
Things weren’t like that now.
No, well right now her father had come home and her mother had a glossy, shining feeling around her, but that was a rare thing.
Sarada unconsciously reached up to touch her own hair. It had gotten a little longer.
She was growing up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่ทราบที่ Boruto ไป..."ตอนนี้เตะ Sarada คันได้ทุกที่ที่เธอสามารถคิดของ Boruto และบอกสวัสดี ข่าวดี ที่หินมีลักษณะค่อนข้างโดดเดี่ยวบนใบหน้าของเธอเธอคิดว่า เกี่ยวกับว่าเธอไม่ได้สังเกตเห็นว่า เด็กเธอได้เสมอถูกเรียกใช้หลังจากตอนนี้ มีชีวิตที่เธอไม่รู้ ได้มีการเปลี่ยนแปลงเธอเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่คนกล่าวว่า ในอดีต แม่ของเธอ และพ่อเจ็ดใช้จะปฏิบัติตามภารกิจของพวกเขาร่วมกันเป็นทีมสิ่งที่ไม่ชอบที่ตอนนี้ไม่ ขวาดีตอนนี้ พ่อของเธอมาบ้านและแม่ของเธอได้แบบเงา ขัดความรู้สึกรอบ ๆ เธอ แต่นั้นเป็นสิ่งที่หายากSarada รับถึงค่าการสัมผัสผมของเธอเอง มันมีอากาศเล็กน้อยอีกต่อไปเธอโตขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ผมแปลกใจที่ Boruto ไป ... "
Sarada ใครจะมองทุกที่ที่เธอจะคิดที่จะหา Boruto และบอกไฮข่าวดีเตะตอนนี้หินที่มีลักษณะค่อนข้างเหงาบนใบหน้าของเธอ.
เธอคิดว่าเธอไม่ได้ สังเกตเห็นว่าเด็กเธอต้องการเสมอทำงานหลังจากที่ในขณะนี้มีชีวิตประจำวันของเธอไม่เคยรู้เกี่ยวกับ ว่าเขาต้องการเปลี่ยนแปลง.
ได้เธอจึงเปลี่ยนไปด้วยผู้คนกล่าวว่าในอดีตที่ผ่านมาพ่อและแม่และเจ็ดของเธอมักจะใช้ในการดำเนินภารกิจของพวกเขาร่วมกันเป็นทีม. สิ่งที่เขาไม่ได้เช่นเดียวกับที่ในขณะนี้. ไม่ดีในขณะนี้ พ่อของเธอมาที่บ้านและแม่ของเธอมีเงา, ความรู้สึกที่ส่องแสงรอบตัวเธอ แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่หายาก. Sarada ไม่รู้ตัวถึงขึ้นไปสัมผัสผมของเธอเอง มันมีอากาศเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกต่อไป. เธอเป็นคนที่เติบโตขึ้นมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันสงสัยว่า boruto ไป . . . . . . . "
sarada ใครจะมองทุกที่ที่เธอจะคิดหา boruto บอกหวัดดีข่าวดี ตอนนี้เตะที่หินที่มีลักษณะค่อนข้างโดดเดี่ยวบนใบหน้าของเธอ .
เธอคิดเกี่ยวกับวิธีที่เธอไม่ได้สังเกตว่าเด็กเธอมักจะคอยวิ่งตามหลังอยู่ได้ทุกวัน ชีวิตเธอไม่รู้ ว่าเขาจะเปลี่ยน
เธอเปลี่ยนด้วย
คนกล่าวว่า ในอดีตแม่และพ่อและเจ็ดเคยปฏิบัติภารกิจของพวกเขาร่วมกันเป็นทีม สิ่งที่ไม่เหมือนตอนนี้
.
ไม่ ตอนนี้พ่อของเธอได้กลับมาบ้านและแม่ของเธอมีเงา แวววาว รู้สึกรอบตัวเธอ แต่นั่นเป็นสิ่งที่หายาก sarada โดยไม่รู้ตัว
เอื้อมมือขึ้นไปสัมผัส ผมเธอเอง มันได้อีกหน่อย
เธอเติบโตขึ้นมา