Mental health (or behavioral health

Mental health (or behavioral health) is a level of psychological well-being, or an absence of a mental disorder;[1] it is the "psychological state of someone who is functioning at a satisfactory level of emotional and behavioral adjustment".[2] From the perspective of positive psychology or holism, mental health may include an individual's ability to enjoy life, and create a balance between life activities and efforts to achieve psychological resilience.[1] According to World Health Organization (WHO) mental health includes "subjective well-being, perceived self-efficacy, autonomy, competence, intergenerational dependence, and self-actualization of one’s intellectual and emotional potential, among others."[3] WHO further states that the well-being of an individual is encompassed in the realization of their abilities, coping with normal stresses of life, productive work and contribution to their community.[4] However, cultural differences, subjective assessments, and competing professional theories all affect how "mental health" is defined.[3] “Behavioral health” is the preferred term to “mental health.”[citation needed]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุขภาพจิต (พฤติกรรมสุขภาพ) คือ ระดับของจิตใจสุขภาพ หรือการขาดงานของโรคจิต[1] เป็น "จิตใจสถานะของคนที่ทำงานในระดับน่าพอใจทางอารมณ์ และพฤติกรรมการปรับปรุง"[2] จากมุมมองของจิตวิทยาเชิงบวกหรือ holism สุขภาพจิตอาจรวมถึงความสามารถของบุคคลเพื่อสนุกกับชีวิต และสร้างสมดุลระหว่างชีวิตกิจกรรมและความพยายามเพื่อให้บรรลุความยืดหยุ่นทางจิตใจ[1] ตามการโลกสุขภาพองค์กรผู้สุขภาพจิตรวม ถึง "ตามอัตวิสัย ประสิทธิภาพตนเองรับรู้ อิสระ ความสามารถ พึ่งพา intergenerational, self-actualization ของปัญญา และอารมณ์ศักยภาพ หมู่คนอื่น ๆ"[3] ที่เพิ่มเติมระบุว่า ให้ความเป็นอยู่ของบุคคลผ่านในการรับรู้ความสามารถ การเผชิญกับความเครียดปกติของชีวิต ทำงานที่มีประสิทธิภาพ และมีส่วนทำให้ชุมชนของพวกเขา[4] อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างทางวัฒนธรรม ประเมินตามอัตวิสัย และทฤษฎีแข่งขันมืออาชีพทั้งหมดมีผลต่อการกำหนด "สุขภาพจิต"[3] "พฤติกรรมสุขภาพ" เป็นคำที่ต้องการ "สุขภาพจิต"[ต้องการอ้างอิง]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุขภาพจิต (หรือพฤติกรรมสุขภาพ) เป็นระดับของจิตใจความเป็นอยู่หรือการขาดงานของโรคทางจิต [1] มันเป็น "รัฐทางจิตวิทยาของคนที่ทำงานอยู่ในระดับที่น่าพอใจของการปรับอารมณ์และพฤติกรรม" [. 2] จากมุมมองของจิตวิทยาเชิงบวกหรือทฤษฎีความศักดิ์สิทธิ์สุขภาพจิตอาจรวมถึงความสามารถของแต่ละบุคคลที่จะสนุกกับชีวิตและสร้างความสมดุลระหว่างกิจกรรมในชีวิตและความพยายามที่จะบรรลุความยืดหยุ่นทางจิตวิทยา. [1] ตามที่องค์การอนามัยโลก (WHO) สุขภาพจิตรวมถึง "อัตนัยเป็นอยู่ที่ดีการรับรู้ด้วยตนเองประสิทธิภาพ, อิสระ, ความสามารถพึ่งพาฝึกและตนเอง actualization ของทางปัญญาและอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่งที่อาจเกิดขึ้นในหมู่คนอื่น ๆ ." [3] ใครต่อไปกล่าวว่าความเป็นอยู่ของแต่ละบุคคลจะถูกห้อมล้อมใน สำนึกของความสามารถของพวกเขารับมือกับความเครียดปกติของชีวิตการทำงานมีประสิทธิภาพและมีส่วนร่วมในชุมชนของพวกเขา. [4] แต่แตกต่างทางวัฒนธรรมการประเมินอัตนัยทฤษฎีและการแข่งขันเป็นมืออาชีพทั้งหมดมีผลต่อวิธีการ "สุขภาพจิต" หมาย. [3] " พฤติกรรมสุขภาพ "เป็นคำที่ต้องการ" สุขภาพจิต. "[อ้างจำเป็น]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุขภาพจิต ( หรือพฤติกรรมสุขภาพ ) เป็นระดับของสุขภาวะทางจิต หรือขาดการทางจิต ; [ 1 ] มันคือ " สภาพจิตใจของคนที่ทำงานในระดับของอารมณ์ และปรับพฤติกรรม " [ 2 ] จากมุมมองของจิตวิทยาทางบวก หรือ holism สุขภาพจิตอาจรวมถึงความสามารถ ของแต่ละบุคคลจะเพลิดเพลินกับชีวิตและสร้างความสมดุลระหว่างกิจกรรมและความพยายามเพื่อให้บรรลุความยืดหยุ่นทางจิตวิทยาชีวิต [ 1 ] ตามองค์การอนามัยโลก ( WHO ) สุขภาพจิต รวมถึง " ความอยู่ดีมีสุข การรับรู้ความสามารถของตนเองในการพึ่งพาอาศัยระหว่างรุ่นวัย ความสามารถ และการเข้าใจตนเองมีศักยภาพทางปัญญาและอารมณ์ของผู้อื่น" [ 3 ] ที่ระบุเพิ่มเติมว่า ความเป็นอยู่ของบุคคลห้อมล้อมในการรับรู้ความสามารถของตนเอง การรับมือกับความเครียดปกติของชีวิต การทำงานมีประสิทธิภาพและมีส่วนร่วมในชุมชนของตน . [ 4 ] อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างทางวัฒนธรรม , การประเมินผลอัตนัย และทฤษฎีมืออาชีพแข่งขันทั้งหมดมีผลอย่างไร " สุขภาพจิต " กำหนด[ 3 ] " พฤติกรรมสุขภาพ " ระยะที่ต้องการเพื่อ " สุขภาพจิต " . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]