น้ำมันพราย นับว่าเป็นของอาถรรพ์ที่ม

น้ำมันพราย นับว่าเป็นของอาถรรพ์ที่มีฤทธิ์แรงมาก ตามโบราณได้กล่าวว่า การที่ใครจะเอาน้ำมันพรายนั้นจะต้องเป็นพ่อหมอที่มีวิชาทางไสยเวทย์มีสมาธิแก่กล้า กรรมวิธีการทำน้ำมันพรายก็ยุ่งยาก เริ่มตั้งแต่รอฟังข่าวว่าที่ไหนมีผู้หญิงตายทั้งกลมก็จะเตรียมตัวไปเพื่อทำน้ำมันพรายจากศพที่เอาฝังไว้ในป่าช้า(คนโบราณนิยมฝังศพคนตายโหงไว้ในป่าช้า) เข้าไปในป่าช้าแล้วก็ต้องเลี้ยงนายป่าช้าให้อิ่มก่อนแล้วจึงเข้าไปลนเอาน้ำมันจากปลายคางของหญิงที่ตายทั้งกลม บ้างก็ว่าขุดหลุมฝังศพขึ้นมาแล้วปลุกคาถาเรียกให้ลุกนั่งแล้วลนเอาน้ำมันจากปลายคาง ส่วนวิธีใช้น้ำมันพรายก็ให้ผู้ชายก็เอาไปดีดใส่ตัวผู้หญิงแล้วผู้หญิงจะรักหลง นั่นก็เป็นเรื่องเล่าที่สืบทอดกันมา
แต่ในปัจจุบันสังคมของไทยเริ่มเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมที่เคยฝังศพคนตายโหงในป่าช้า เดี๋ยวนี้ก็แทบจะไม่มี จะใช้วิธีเผาอย่างเดียวแล้วพ่อหมอที่ไหนจะไปขุดหลุมแล้วเรียกขึ้นมาลนเอาน้ำมัน กรรมวิธีการทำน้ำมันพรายจึงได้เปลี่ยนไป โดยการใช้กระบวยที่เป็นโลหะทนต่อความร้อนต่อด้ามให้ยาวแล้วเอาไปรองน้ำมันที่ย้อยมาจากศพที่กำลังไหม้อยู่ในเมรุ เมื่อได้น้ำมันมาแล้วก็จะทำตามสูตรของแต่ละสำนักซึ่งก็ไม่ได้ต่างกันไปมาก เมื่อได้มาแล้วก็นำมาผสมกับ น้ำมันมะพร้าว น้ำมันจันทน์ น้ำมันเก้ากลิ่น หรือว่านเป็นต้น แล้วก็ปลุกเสกเรียกจิตกันไป
สีของน้ำมันพราย จากการผสมเจือจางของน้ำมันพรายนี้ จึงทำให้สีของน้ำมันพรายได้เปลี่ยนแปลงออกไป ถ้าผสมกับน้ำมันมะพร้าวสีก็จะออกไปทางสีเขียวเหลือง ถ้าผสมกับน้ำมันจันทน์หรือน้ำมันเก้ากลิ่นสีก็จะออกไปทางแดงส้ม เหลือง ทั้งนี้ความเข้มข้นของน้ำมันพรายก็ดูได้จากสีของน้ำมัน
กลิ่นของน้ำมันพราย น้ำมันพรายจะมีกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองจะมีกลิ่นเหม็นสาบๆ ไม่ว่าจะเอาน้ำมันพรายไปผสมกับน้ำมันอะไรก็ยังคงต้องมีกลิ่นเดิมอยู่ไม่มากก็น้อย เว้นแต่เพียงว่าผสมน้อยมากๆเช่นหนึ่งหยดเป็นต้น แต่ถึงแม้ว่าจะมีส่วนผสมของน้ำมันพรายอยู่น้อยก็ใช่ว่าน้ำมันพรายจะไม่มีฤทธิ์ ความมีตัวตนของพรายก็ยังคงอยู่ ใช้ได้เหมือนกันแต่ว่าพลังก็จะต่างกันไป
ตัวตนของพราย เนื่องจากน้ำมันพรายถูกเอามาจากศพผู้หญิงที่ตายทั้งกลม ตัวตนของพรายก็จะมีลูกของเขาอยู่ด้วยเมื่อเรานำมาเลี้ยงก็ต้องเลี้ยงทั้งแม่และลูก คือ เมื่อเราเลี้ยงข้าวกับน้ำของแม่พรายแล้วก็ต้องให้นมลูกของเขาด้วย
วิธีใช้น้ำมันพรายจากที่คนโบราณได้บอกว่าให้ใช้ดีดหรือผสมอาหารให้คนที่เรารักกิน เพื่อให้เขารักเรานั้นก็กระทำได้แต่ไม่แนะนำให้ทำเพื่อไม่ให้เป็นบาปกรรมต่อผู้ทำและเป็นผลร้ายต่อผู้ถูกกระทำ แต่ห้ามไม่ได้ถ้าคิดจะทำก็แล้วแต่จิตสำนึกของผู้ใช้ วิธีใช้ที่แนะนำก็คือให้พกพาบอกกล่าวกับแม่พรายให้ช่วยในเรื่องต่างๆดีกว่า เช่น ดลจิตดลใจให้เขามารักเรา ช่วยเรียกคนเข้าร้านมาซื้อของ หรือถ้าจะใช้จริงๆก็ให้ใช้แค่ป้ายก็พอไม่ต้องถึงกับผสมของให้กินเลย
ข้อควรระวังกับกลิ่นของน้ำมันพราย ไม่แนะนำให้สูดดมกลิ่นของน้ำมันพรายใกล้ๆ เพราะกลิ่นของน้ำมันพรายอาจจะเข้าหัวทำให้เราเป็นไข้ได้ แต่ก็มีวิธีแก้ก็คือให้กิน-อาบน้ำมนต์ก็จะหายได้(วิธีทำน้ำมนต์ก็ดูจากบทความการทำน้ำมนต์ด้วยตนเอง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำมันพราย ตามโบราณได้กล่าวว่า กรรมวิธีการทำน้ำมันพรายก็ยุ่งยาก
เดี๋ยวนี้ก็แทบจะไม่มี เมื่อได้มาแล้วก็นำมาผสม กับน้ำมันมะพร้าวน้ำมันจันทน์น้ำมันเก้ากลิ่นหรือว่านเป็นต้น
จากการผสมเจือจางของน้ำมันพรายนี้ เหลือง
ความมีตัวตนของพรายก็ ยังคงอยู่
คือ
เช่นดลจิตดลใจให้เขามารัก เราช่วยเรียกคนเข้าร้านมาซื้อของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำมันพรายนับว่าเป็นของอาถรรพ์ที่มีฤทธิ์แรงมากตามโบราณได้กล่าวว่าการที่ใครจะเอาน้ำมันพรายนั้นจะต้องเป็นพ่อหมอที่มีวิชาทางไสยเวทย์มีสมาธิแก่กล้ากรรมวิธีการทำน้ำมันพรายก็ยุ่งยากเริ่มตั้งแต่รอฟังข่าวว่าที่ไหนมีผู้หญิงตายทั้งกลมก็จะเตรียมตัวไปเพื่อทำน้ ำมันพรายจากศพที่เอาฝังไว้ในป่าช้า ( คนโบราณนิยมฝังศพคนตายโหงไว้ในป่าช้า ) เข้าไปในป่าช้าแล้วก็ต้องเลี้ยงนายป่าช้าให้อิ่มก่อนแล้วจึงเข้าไปลนเอาน้ำมันจากปลายคางของหญิงที่ตายทั้งกลมบ้างก็ว่าขุดหลุมฝังศพขึ้นมาแล้วปลุกคาถาเรียกให้ลุกนั่งแล้วลนเอาน้ำมันจากปลาย คางส่วนวิธีใช้น้ำมันพรายก็ให้ผู้ชายก็เอาไปดีดใส่ตัวผู้หญิงแล้วผู้หญิงจะรักหลงนั่นก็เป็นเรื่องเล่าที่สืบทอดกันมาแต่ในปัจจุบันสังคมของไทยเริ่มเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมที่เคยฝังศพคนตายโหงในป่าช้าเดี๋ยวนี้ก็แทบจะไม่มีจะใช้วิธีเผาอย่างเดียวแล้วพ่อหมอที่ไหนจะไปขุดหลุมแล้วเรียกขึ้นมาลนเอาน้ำมันกรรมวิธีการทำน้ำมันพรายจึงได้เปลี่ยนไปโดยการใช้กระบวยที่เป็นโลหะทนต่อความร้อ นต่อด้ามให้ยาวแล้วเอาไปรองน้ำมันที่ย้อยมาจากศพที่กำลังไหม้อยู่ในเมรุเมื่อได้น้ำมันมาแล้วก็จะทำตามสูตรของแต่ละสำนักซึ่งก็ไม่ได้ต่างกันไปมากเมื่อได้มาแล้วก็นำมาผสมกับน้ำมันมะพร้าวน้ำมันจันทน์น้ำมันเก้ากลิ่นหรือว่านเป็นต้นแล้วก็ปลุกเสกเรียกจิตกันไปสีของน้ำมันพรายจากการผสมเจือจางของน้ำมันพรายนี้จึงทำให้สีของน้ำมันพรายได้เปลี่ยนแปลงออกไปถ้าผสมกับน้ำมันมะพร้าวสีก็จะออกไปทางสีเขียวเหลืองถ้าผสมกับน้ำมันจันทน์หรือน้ำมันเก้ากลิ่นสีก็จะออกไปทางแดงส้มเหลืองทั้งนี้ความเข้มข้นของน้ำมันพรายก็ดูได้จากสี ของน้ำมันกลิ่นของน้ำมันพรายน้ำมันพรายจะมีกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองจะมีกลิ่นเหม็นสาบๆไม่ว่าจะเอาน้ำมันพรายไปผสมกับน้ำมันอะไรก็ยังคงต้องมีกลิ่นเดิมอยู่ไม่มากก็น้อยเว้นแต่เพียงว่าผสมน้อยมากๆเช่นหนึ่งหยดเป็นต้นแต่ถึงแม้ว่าจะมีส่วนผสมของน้ำมันพรายอยู่น้อยก็ ใช่ว่าน้ำมันพรายจะไม่มีฤทธิ์ความมีตัวตนของพรายก็ย