Finally, ethics education can enabl

Finally, ethics education can enable scientists to place their positions into a logical framework from
which they can look for consistent approaches to related problems. In this sense it was the perspective
of the Dartmouth team that the involvement of philosophers in both course design and teaching of
research ethics is central to development of a course in this discipline. In contrast to the dismissive
approach taken by some scientists, we believe that philosophers are essential in assisting scientists to
define a realistic, rational ethical framework from which to view ethical problems. Just as a scientist
would not try to develop a project in a related but different scientific field without collaboration with an
expert in that scientific field, so developing a course is ethics without the benefit of ethicists is a naive
endeavor.
Moral problems are not isolated from one another, and solutions to ethical problems in science cannot
run counter to solutions to ethical problems outside of science. It cannot be moral for a scientist to
deceive or to break a promise without justification any more than it is moral for a physician, an auto
mechanic, or a secretary to do so. Because morality is a public system, our solutions to one problem
have implications for others. Morality is a public system in that it is, at its fundamental level, a series of
generally understood but rarely spoken rules about how we act in relation to one another. When
Professor R in scenario 2 decided to give first authorship to his student, this decision had implications
for all first authors. First authorship cannot mean both that an individual has had primary responsibility
for conceiving of, developing, and performing a set of experiments and that this individual has not had
this responsibility. Exceptions to the rule must themselves be publicly explicit to be moral.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่สุด การศึกษาจริยธรรมสามารถเปิดใช้งานนักวิทยาศาสตร์การวางตำแหน่งในการงานจากซึ่งพวกเขาสามารถหาวิธีการที่สอดคล้องกันที่เกี่ยวข้องกับปัญหา ในความรู้สึกนี้ มันเป็นมุมมองของดาร์ทเมาท์ทีมงานที่มีส่วนร่วมของนักปรัชญาทั้งในหลักสูตรการออกแบบและการสอนของจริยธรรมการวิจัยเป็นศูนย์กลางของการพัฒนาหลักสูตรในสาขาวิชานี้ ตรงข้ามกับ dismissiveวิธีการถ่าย โดยนักวิทยาศาสตร์บางคน เราเชื่อว่า นักปรัชญามีความจำเป็นในการช่วยเหลือนักวิทยาศาสตร์เพื่อกำหนดกรอบจริยธรรมเหตุผล เหตุผลที่จะดูปัญหาจริยธรรม เป็นนักวิทยาศาสตร์จะพยายามที่พัฒนาโครงการในเขตข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกัน แต่แตกต่างกันโดยความร่วมมือกับการผู้เชี่ยวชาญในด้านวิทยาศาสตร์ที่ พัฒนาหลักสูตรเป็น หลักโดยไม่ได้ของ ethicists คือความไร้เดียงสาความพยายามปัญหาศีลธรรมไม่แยกจากกัน และไม่สามารถแก้ไขปัญหาด้านจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์นับที่เรียกใช้การแก้ไขปัญหาจริยธรรมภายนอกวิทยาศาสตร์ สามารถคุณธรรมสำหรับนักวิทยาศาสตร์ไปหลอกลวง หรือการแบ่งสัญญา โดยไม่มีเหตุผล ใด ๆ มากกว่ามันเป็นจริยธรรมสำหรับแพทย์ อัตโนมัติช่าง หรือเลขานุการดังนี้ เนื่องจากจริยธรรมเป็นระบบสาธารณะ วิธีแก้ไขปัญหาหนึ่งของเรามีผลกระทบอื่น ๆ ศีลธรรมเป็นระบบสาธารณะที่มันเป็น ในระดับพื้นฐาน ชุดโดยทั่วไปเข้าใจแต่กฎไม่ค่อยพูดเกี่ยวกับวิธีที่เราปฏิบัติให้สัมพันธ์กัน เมื่อศาสตราจารย์ R ในสถานการณ์สมมติ 2 เสียครั้งแรกให้นักเรียนของเขาตัดสินใจ ตัดสินใจนี้มีผลกระทบสำหรับผู้เขียนแรก งานเขียนแรกไม่สามารถหมายถึง ทั้งสองที่แต่ละบุคคลได้มีความรับผิดชอบหลักสำหรับการตั้งครรภ์ของ การพัฒนา และการดำเนินการชุดของการทดลองและที่ บุคคลไม่มีรับผิดชอบ ข้อยกเว้นกฎตัวเองต้องชัดเจนต่อสาธารณะมีศีลธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุดท้ายการศึกษาจริยธรรมสามารถเปิดใช้งานนักวิทยาศาสตร์ที่จะวางตำแหน่งของพวกเขาเข้าไปในกรอบตรรกะจาก
การที่พวกเขาสามารถมองหาวิธีการที่สอดคล้องกับปัญหาที่เกี่ยวข้อง ในแง่นี้มันเป็นมุมมอง
ของทีมดาร์ทเมาท์ว่าการมีส่วนร่วมของนักปรัชญาทั้งในการออกแบบหลักสูตรและการเรียนการสอนของ
จริยธรรมการวิจัยเป็นศูนย์กลางในการพัฒนาหลักสูตรในสาขานี้ ในทางตรงกันข้ามกับไยดี
วิธีการดำเนินการโดยนักวิทยาศาสตร์บางคนเราเชื่อว่านักปรัชญาที่มีความจำเป็นในการช่วยเหลือนักวิทยาศาสตร์ในการ
กำหนดเหตุผล, กรอบจริยธรรมที่มีเหตุผลที่จะดูปัญหาจริยธรรม เช่นเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์
จะไม่พยายามที่จะพัฒนาโครงการในเขตทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง แต่ที่แตกต่างกันได้โดยไม่ต้องทำงานร่วมกันกับ
ผู้เชี่ยวชาญในสาขาวิทยาศาสตร์ที่เพื่อพัฒนาหลักสูตรคือจริยธรรมไม่มีประโยชน์ของจริยศาสตร์เป็นไร้เดียงสา
ความพยายาม.
ปัญหาคุณธรรมไม่ได้แยกจาก คนอื่นและการแก้ปัญหาทางจริยธรรมในทางวิทยาศาสตร์ไม่สามารถ
วิ่งสวนทางกับการแก้ปัญหาทางจริยธรรมด้านนอกของวิทยาศาสตร์ มันไม่สามารถเป็นคุณธรรมสำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่จะ
หลอกลวงหรือผิดสัญญาโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ เพิ่มเติมกว่าก็คือคุณธรรมแพทย์อัตโนมัติ
ช่างหรือเลขานุการจะทำเช่นนั้น เพราะคุณธรรมเป็นระบบสาธารณะโซลูชั่นของเราในการแก้ไขปัญหาอย่างใดอย่างหนึ่ง
มีความหมายสำหรับคนอื่น ๆ คุณธรรมเป็นระบบของประชาชนในการที่จะเป็นในระดับพื้นฐานของชุดของ
กฎเข้าใจกันโดยทั่วไป แต่พูดไม่ค่อยเกี่ยวกับวิธีการที่เราทำหน้าที่ในความสัมพันธ์กับคนอื่น เมื่อ
ศาสตราจารย์ R ในสถานการณ์ 2 ตัดสินใจที่จะให้ผลงานแรกที่นักศึกษาของการตัดสินใจครั้งนี้มีความหมาย
สำหรับผู้เขียนครั้งแรก ผลงานครั้งแรกไม่สามารถหมายถึงทั้งที่แต่ละคนมีความรับผิดชอบหลัก
สำหรับการตั้งครรภ์ของการพัฒนาและการแสดงชุดการทดลองและว่าบุคคลนี้ไม่ได้มี
ความรับผิดชอบนี้ ยกเว้นกฎที่ตัวเองจะต้องเปิดเผยต่อสาธารณชนอย่างชัดเจนที่จะเป็นทางศีลธรรม