DiscussionThe aim of this study was

Discussion
The aim of this study was to assess the influence of the severity of spinal deformity on gait in scoliotic patients. Due to the strict inclusion and exclusion criteria used for the recruitment of patients to this study, the group was homogenous.

The results show that gait pathology in patients with thoraco-lumbar idiopathic scoliosis depends on the severity of the spinal deformity.

Scoliotic patients were divided according to the severity of their spinal deformity into three groups. The comparison of the gait variables between these three groups revealed that the knee flexion at initial contact and the knee range of motion were significantly different. The knee flexion at initial contact was the highest in patients with most severe deformity, while the knee range of motion was the smallest. These results were in accordance with the correlation coefficients. The discriminant analysis showed that also other gait parameters (cadence, pelvic range of movement in sagittal plane, gait speed, step length and hip range of movement) are influenced by the severity of the spine deformity. The GGI, which quantifies the overall gait pathology, also is influenced by the severity of scoliosis.

It has been shown that the structural deformity of the spine influences the structure of the pelvis [2]. The relationship between the pelvic deformity and gait pathology was therefore also investigated. The results point to the existence of such a dependence. Obliquity or rotation of the iliac bones with respect to each other are associated with decreased knee range of motion and decreased gait speed. The gait abnormalities present in all groups with pelvic deformities (obliquity, rotation, and obliquity with rotation) are: increased GGI with high variability within group, and highly increased variability of step length.

The influence of the more deformed side was assessed by the comparison of the gait parameters between left and right legs in the three groups: with equal deformity on both sides, with more pronounced deformity on the right side, and with the more pronounced deformity on the left. It was found that patients with more pronounced deformity on the right side, and with equal deformities had lower hip range of motion in sagittal plane, while patients with more pronounced deformity on the left side had higher GGIs of the left leg (pointing to a greater gait pathology on the left side than on the right side).

All statistically significant correlations were moderate or weak. The gait variables which were dependent on the severity of the scoliosis or pelvic deformity had relatively high variability, therefore the ranges for the three groups overlapped. Nevertheless the results do demonstrate that the gait pathology present in scoliotic patients [2], [3], [4], [5], [6] and [7] increases with the severity of the spinal deformity and depends on the pelvic deformity. The results obtained by single gait variable dependence analysis are strongly supported by discriminant analysis, where two models are very high statistical significance (p < 0.001 in both cases). Two papers have dealt with similar issues. Although abnormal gait patterns were found in all patients no such dependencies were established. There are two reasons for the discrepancy between our results and the results of these papers. Firstly, in the paper dealing with pelvic deformity [2] the number of scoliotic patients was relatively small: 12 adolescents with spinal deformity. This number may have been too small to reveal any dependencies, as the differences between the groups of patients with different types of pelvic deformity are small. Secondly, in the study by Mahaudens et al. [3] the authors investigated the dependence of the gait pathology on the spinal deformation, and found none. The main difference between this study and ours was that Mahaudens et al. forced patients to walk at a speed of 4 km/h, while in our study self selected walking speed was tested. Due to the variability of age (and body dimensions) for some patients this enforced speed was a comfortable one, and for others it was either too slow, or too fast. Concentration on keeping the desired speed could influence the natural gait pattern. Another factor, though less important, is the number of scoliotic patients: 63 for our study compared with 41 in Mahaudens et al. The age range and types of scoliosis were similar, thus these factors did not influence the results.

In conclusion our results indicate that the gait pathology of the patients with idiopathic thoraco-lumbar scoliosis depends on the severity of the spinal deformity and the type of pelvic deformity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาจุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ประเมินผลต่อความรุนแรงของ deformity สันหลังการเดินในผู้ป่วย scoliotic รวมที่เข้มงวดและแยกเกณฑ์ใช้สำหรับการสรรหาบุคลากรของการศึกษานี้ผู้ป่วย กลุ่มถูกให้ผลลัพธ์แสดงว่า พยาธิเดินในผู้ป่วยที่มีน้ำไขสันหลัง thoraco idiopathic ปกครองขึ้นอยู่กับความรุนแรงของ deformity สันหลังผู้ป่วย scoliotic ได้แบ่งประเภทของความรุนแรงของ deformity ของสันหลังเป็นสามกลุ่ม การเปรียบเทียบตัวแปรระหว่างกลุ่มเหล่านี้สามเดินเปิดเผยว่า flexion เข่าที่ติดต่อเริ่มต้นและช่วงเข่าเคลื่อนไหวได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ Flexion เข่าที่ติดต่อเริ่มต้นอยู่สูงที่สุดในผู้ป่วยที่มี deformity ที่รุนแรงที่สุด ขณะที่ช่วงเข่าเคลื่อนไหวได้น้อยที่สุด ผลลัพธ์เหล่านี้ตามค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ได้ การวิเคราะห์ discriminant แสดงให้เห็นว่า ยังพารามิเตอร์อื่น ๆ เดิน (ลีลา ช่วงเชิงกรานใน sagittal plane เดินเร็ว ขั้นตอนที่ยาว และช่วงสะโพกเคลื่อนไหว) มีผลมาจากความรุนแรงของ deformity กระดูกสันหลัง GGI ที่ quantifies พยาธิเดินโดยรวม นอกจากนี้ยังได้รับอิทธิพลจากความรุนแรงของการปกครองมันได้ถูกแสดงว่า deformity โครงสร้างของกระดูกสันหลังมีผลต่อโครงสร้างของเชิงกราน [2] ความสัมพันธ์ระหว่าง deformity เชิงกรานพยาธิเดินได้จึงตรวจสอบยัง ผลชี้ไปที่การดำรงอยู่ของการพึ่งพาดังกล่าว Obliquity หรือหมุนของกระดูก iliac กับแต่ละอื่น ๆ เกี่ยวข้องกับข้อเข่าลดลงของการเคลื่อนไหว และลดความเร็วในการเดิน มีความผิดปกติเดินอยู่ในกลุ่มทั้งหมดกับ deformities อุ้งเชิงกราน (obliquity หมุน และ obliquity กับหมุน): เพิ่ม GGI มีความแปรผันสูงภายในกลุ่ม และเพิ่มความแปรผันความยาวขั้นสูงอิทธิพลของด้านพิการมากถูกประเมิน โดยการเปรียบเทียบของพารามิเตอร์การเดินระหว่างขาซ้าย และขวาในกลุ่มสาม: มี deformity เท่ากันทั้งสองด้าน มีมากขึ้นออกเสียง deformity ด้านขวา และ deformity ออกเสียงมากขึ้นทางด้านซ้าย จะพบว่า ผู้ป่วยที่มีมากออกเสียง deformity ด้านขวา และกับ deformities เท่ามีช่วงสะโพกล่างของการเคลื่อนไหวใน sagittal plane ในขณะที่ผู้ป่วยออกเสียง deformity ขึ้นบน ด้านซ้ายมี GGIs สูงของขาซ้าย (ชี้ไปที่ตัวพยาธิเดินมากกว่าด้านซ้ายมากกว่าด้านขวา)All statistically significant correlations were moderate or weak. The gait variables which were dependent on the severity of the scoliosis or pelvic deformity had relatively high variability, therefore the ranges for the three groups overlapped. Nevertheless the results do demonstrate that the gait pathology present in scoliotic patients [2], [3], [4], [5], [6] and [7] increases with the severity of the spinal deformity and depends on the pelvic deformity. The results obtained by single gait variable dependence analysis are strongly supported by discriminant analysis, where two models are very high statistical significance (p < 0.001 in both cases). Two papers have dealt with similar issues. Although abnormal gait patterns were found in all patients no such dependencies were established. There are two reasons for the discrepancy between our results and the results of these papers. Firstly, in the paper dealing with pelvic deformity [2] the number of scoliotic patients was relatively small: 12 adolescents with spinal deformity. This number may have been too small to reveal any dependencies, as the differences between the groups of patients with different types of pelvic deformity are small. Secondly, in the study by Mahaudens et al. [3] the authors investigated the dependence of the gait pathology on the spinal deformation, and found none. The main difference between this study and ours was that Mahaudens et al. forced patients to walk at a speed of 4 km/h, while in our study self selected walking speed was tested. Due to the variability of age (and body dimensions) for some patients this enforced speed was a comfortable one, and for others it was either too slow, or too fast. Concentration on keeping the desired speed could influence the natural gait pattern. Another factor, though less important, is the number of scoliotic patients: 63 for our study compared with 41 in Mahaudens et al. The age range and types of scoliosis were similar, thus these factors did not influence the results.In conclusion our results indicate that the gait pathology of the patients with idiopathic thoraco-lumbar scoliosis depends on the severity of the spinal deformity and the type of pelvic deformity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการประเมินอิทธิพลของความรุนแรงของความผิดปกติของกระดูกสันหลังในการเดินในผู้ป่วย scoliotic
เนื่องจากการรวมเข้มงวดและเกณฑ์การยกเว้นใช้สำหรับการรับสมัครของผู้ป่วยเพื่อการศึกษาครั้งนี้กลุ่มที่เป็นเนื้อเดียวกัน. ผลปรากฏว่าพยาธิสภาพการเดินในผู้ป่วยที่มี scoliosis ไม่ทราบสาเหตุ thoraco-เอวขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความผิดปกติของกระดูกสันหลังที่. ผู้ป่วย Scoliotic ถูกแบ่งออก ตามความรุนแรงของความผิดปกติของกระดูกสันหลังของพวกเขาออกเป็นสามกลุ่ม การเปรียบเทียบตัวแปรเดินระหว่างทั้งสามกลุ่มเปิดเผยว่าการงอเข่าที่ติดต่อครั้งแรกและช่วงหัวเข่าของการเคลื่อนไหวที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญได้ งอเข่าที่ติดต่อครั้งแรกเป็นที่สูงที่สุดในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติที่รุนแรงมากที่สุดในขณะที่หัวเข่าช่วงของการเคลื่อนไหวเป็นที่เล็กที่สุด ผลลัพธ์เหล่านี้เป็นไปตามค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์จำแนกแสดงให้เห็นว่ายังเดินพารามิเตอร์อื่น ๆ (จังหวะช่วงเชิงกรานของการเคลื่อนไหวในระนาบทัความเร็วการเดินความยาวขั้นตอนและช่วงสะโพกของการเคลื่อนไหว) ได้รับอิทธิพลจากความรุนแรงของความผิดปกติของกระดูกสันหลัง GGI ซึ่งประเมินพยาธิวิทยาเดินโดยรวมยังได้รับอิทธิพลจากความรุนแรงของ scoliosis ได้. จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าความผิดปกติของโครงสร้างของกระดูกสันหลังที่มีอิทธิพลต่อโครงสร้างของกระดูกเชิงกราน [2] ความสัมพันธ์ระหว่างความผิดปกติของกระดูกเชิงกรานและพยาธิวิทยาเดินจึงได้รับการตรวจสอบยัง ผลการชี้ไปที่การดำรงอยู่ของการพึ่งพาดังกล่าว บิดเบือนหรือการหมุนของกระดูกเชิงกรานที่เกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับช่วงเข่าลดลงของการเคลื่อนไหวและลดลงความเร็วการเดิน ผิดปกติเดินอยู่ในทุกกลุ่มที่มีความผิดปกติเกี่ยวกับกระดูกเชิงกราน (เอียงหมุนและเอียงกับการหมุน) จะเพิ่มขึ้น GGI มีความแปรปรวนสูงภายในกลุ่มและความแปรปรวนที่เพิ่มขึ้นอย่างมากของระยะเวลาในขั้นตอน. อิทธิพลของด้านพิการมากขึ้นได้รับการประเมินโดยการเปรียบเทียบ ของพารามิเตอร์การเดินระหว่างขาซ้ายและขวาในสามกลุ่มที่มีความผิดปกติที่เท่ากันทั้งสองด้านที่มีความผิดปกติเด่นชัดมากขึ้นทางด้านขวาและมีความผิดปกติเด่นชัดมากขึ้นด้านซ้าย การศึกษาพบว่าผู้ป่วยที่มีความผิดปกติเด่นชัดมากขึ้นทางด้านขวาและมีความผิดปกติเท่ากับมีช่วงสะโพกลดลงของการเคลื่อนไหวในระนาบทัลในขณะที่ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติเด่นชัดมากขึ้นบนด้านซ้ายมี GGIs ที่สูงขึ้นของขาซ้าย (ชี้ไปที่มากขึ้น พยาธิวิทยาเดินบนด้านซ้ายมากกว่าทางด้านขวา). ทั้งหมดความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญอยู่ในระดับปานกลางหรืออ่อนแอ ตัวแปรเดินซึ่งขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความผิดปกติ scoliosis หรืออุ้งเชิงกรานมีความแปรปรวนค่อนข้างสูงดังนั้นช่วงสำหรับสามกลุ่มซ้อนกัน แต่ผลลัพธ์ที่ได้จะแสดงให้เห็นว่าในปัจจุบันทางพยาธิวิทยาเดินในผู้ป่วย scoliotic [2], [3] [4] [5] [6] [7] เพิ่มขึ้นกับความรุนแรงของความผิดปกติเกี่ยวกับกระดูกสันหลังและขึ้นอยู่กับความผิดปกติเกี่ยวกับกระดูกเชิงกราน . ผลที่ได้รับโดยการวิเคราะห์ตัวแปรพึ่งพาการเดินคนเดียวได้รับการสนับสนุนอย่างมากจากการวิเคราะห์จำแนกซึ่งทั้งสองรุ่นมีนัยสำคัญทางสถิติที่สูงมาก (p <0.001 ในทั้งสองกรณี) สองเอกสารได้กระทำกับปัญหาที่คล้ายกัน แม้ว่ารูปแบบการเดินที่ผิดปกติที่พบในผู้ป่วยทุกรายไม่มีการอ้างอิงดังกล่าวถูกจัดตั้งขึ้น มีสองเหตุผลสำหรับความแตกต่างระหว่างผลของเราและผลของเอกสารเหล่านี้ ประการแรกในกระดาษที่มีความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับกระดูกเชิงกราน [2] จำนวนผู้ป่วย scoliotic ค่อนข้างเล็ก: 12 วัยรุ่นที่มีความผิดปกติเกี่ยวกับกระดูกสันหลัง จำนวนนี้อาจจะเป็นขนาดเล็กเกินไปที่จะเปิดเผยการอ้างอิงใด ๆ ในขณะที่ความแตกต่างระหว่างกลุ่มผู้ป่วยที่มีความแตกต่างของความผิดปกติเกี่ยวกับกระดูกเชิงกรานที่มีขนาดเล็ก ประการที่สองในการศึกษาโดย Mahaudens et al, [3] ผู้เขียนตรวจสอบการพึ่งพาอาศัยของพยาธิวิทยาเดินในความผิดปกติของกระดูกสันหลังและพบว่าไม่มีใคร ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการศึกษาครั้งนี้และของเราคือการที่ Mahaudens et al, ผู้ป่วยที่บังคับให้เดินด้วยความเร็ว 4 กิโลเมตร / ชั่วโมงในขณะที่ในการศึกษาด้วยตนเองของเราความเร็วในการเดินเลือกได้รับการทดสอบ เนื่องจากความแปรปรวนของอายุ (และขนาดร่างกาย) สำหรับผู้ป่วยบางรายความเร็วบังคับใช้เรื่องนี้เป็นหนึ่งในความสะดวกสบายและสำหรับคนอื่น ๆ มันเป็นทั้งช้าเกินไปหรือเร็วเกินไป ความเข้มข้นในการรักษาความเร็วที่ต้องการอาจมีผลต่อรูปแบบการเดินธรรมชาติ ปัจจัยอีกประการหนึ่งแม้ว่าจะมีความสำคัญน้อยเป็นจำนวนผู้ป่วย scoliotic นี้: 63 สำหรับการศึกษาของเราเมื่อเทียบกับ 41 ใน Mahaudens et al, ช่วงอายุและประเภทของ scoliosis มีความคล้ายคลึงกันดังนั้นปัจจัยเหล่านี้ไม่ได้มีอิทธิพลต่อผล. ในการสรุปผลของเราแสดงให้เห็นว่าพยาธิสภาพการเดินของผู้ป่วยที่มี scoliosis thoraco-เอวไม่ทราบสาเหตุขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความผิดปกติเกี่ยวกับกระดูกสันหลังและชนิดของอุ้งเชิงกราน ความผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อประเมินอิทธิพลของความรุนแรงของความผิดปกติของกระดูกสันหลังในการเดินในผู้ป่วย scoliotic . เนื่องจากการรวมและการยกเว้นเข้มงวดเกณฑ์ที่ใช้สำหรับการสรรหาของผู้ป่วย การศึกษานี้กลุ่มเป็น homogenous

ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าการเดินทางพยาธิวิทยาในผู้ป่วย thoraco เอวโดยไม่ทราบสาเหตุ scoliosis ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความผิดปกติของกระดูกสันหลัง

ผู้ป่วย scoliotic แบ่งตามความรุนแรงของความผิดปกติของกระดูกสันหลังออกเป็นสามกลุ่ม การเปรียบเทียบของการเดินระหว่างตัวแปรทั้ง 3 กลุ่ม พบว่า เข่างอเข่าที่ติดต่อเริ่มต้นและช่วงของการเคลื่อนไหวแตกต่างกัน เข่างอที่ติดต่อเริ่มต้นได้สูงสุดในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติรุนแรงมากที่สุด ,ในขณะที่เข่าช่วงของการเคลื่อนไหวน้อยที่สุด ผลลัพธ์เหล่านี้สอดคล้องกับค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ . การวิเคราะห์จำแนก พบว่าค่าพารามิเตอร์อื่น ๆยังเดิน ( จังหวะ ) , ช่วงของการเคลื่อนไหวในความเร็วเครื่องบิน , แซก , ความยาวก้าวเดินและสะโพกช่วงของการเคลื่อนไหว ) ได้รับอิทธิพลจากความรุนแรงของกระดูกสันหลังความพิกลพิการ ส่วนจีจีไอที่ quantifies พยาธิวิทยาของโดยรวมยังได้รับอิทธิพลจากความรุนแรงของ scoliosis

มันได้ถูกแสดงว่า ความผิดปกติของโครงสร้างของกระดูกสันหลังที่มีผลต่อโครงสร้างของกระดูกเชิงกราน [ 2 ] ความสัมพันธ์ระหว่างความผิดปกติของอุ้งเชิงกรานและการเดินทางพยาธิวิทยา จึงยังศึกษา ผลการวิจัยชี้การดำรงอยู่เช่นการพึ่งพาการเอียงหรือหมุนกระดูก iliac ด้วยความเคารพกับแต่ละอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับเข่า ลดช่วงของการเคลื่อนไหวและลดความเร็วในการเดิน เดินอยู่ในกลุ่มที่มีความผิดปกติของอุ้งเชิงกราน ( ทแยง , การหมุน , การเอียงและการหมุน ) : GGI ที่มีความผันแปรสูงภายในกลุ่มเพิ่มขึ้น และเพิ่มขึ้นสูงของความยาวของก้าว .

อิทธิพลของอีกฝ่ายทำให้ถูกประเมินโดยการเปรียบเทียบค่าระหว่างเดินซ้ายและขาขวา ในทั้งสามกลุ่มที่มีความผิดปกติเท่ากันทั้งสองข้างที่มีความผิดปกติเด่นชัดกว่าข้างขวา และ มีความพิกลพิการเด่นชัดกว่าด้านซ้าย พบว่า ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติเด่นชัดกว่าด้านขวาและมีช่วงสะโพกผิดรูปเท่ากับลดการเคลื่อนที่ของเครื่องบิน แซก ในขณะที่ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติเด่นชัดมากขึ้นในด้านซ้ายสูงกว่า ggis ของขาซ้าย ( ชี้ไปที่มากกว่าการเดินทางบนด้านซ้ายมากกว่าด้านขวา ) .

มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ คือ ปานกลาง หรืออ่อนเดินตัวแปรซึ่งขึ้นอยู่กับความรุนแรงของ scoliosis หรือกระดูกเชิงกรานความผิดปกติมีความแปรปรวนค่อนข้างสูง ดังนั้น ช่วงที่ 3 กลุ่มร่วมกัน อย่างไรก็ตาม ผลทำให้เดินในผู้ป่วยโรคปัจจุบัน scoliotic [ 2 ] , [ 3 ] , [ 4 ] , [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] เพิ่มขึ้นตามความรุนแรงของความผิดปกติของกระดูกสันหลังและขึ้นอยู่กับความผิดปกติของเชิงกรานผลที่ได้จากการวิเคราะห์ตัวแปรเดี่ยวเดินการขอการสนับสนุนจากการวิเคราะห์จำแนกประเภทที่ 2 แบบ สูงมากอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในทั้งสองกรณี ) สองเอกสารมีการจัดการกับปัญหาที่คล้ายกัน แม้ว่ารูปแบบการเดินผิดปกติที่พบในผู้ป่วยที่ไม่มีการอ้างอิงดังกล่าวได้ถูกจัดตั้งขึ้นมีสองเหตุผลความแตกต่างระหว่างผลและผลลัพธ์ของเอกสารเหล่านี้ ประการแรก ในกระดาษที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติของอุ้งเชิงกราน [ 2 ] จำนวนผู้ป่วย scoliotic ค่อนข้างเล็ก 12 วัยรุ่นสันหลังความพิกลพิการ ตัวเลขนี้อาจจะน้อยเกินไปที่จะเปิดเผยใด ๆการอ้างอิงเป็นความแตกต่างระหว่างกลุ่มผู้ป่วยที่มีชนิดที่แตกต่างกันของความผิดปกติของอุ้งเชิงกรานเล็ก ประการที่สอง ในการศึกษาโดย mahaudens et al . [ 3 ] ผู้เขียนศึกษาการพึ่งพาอาศัยกันของการเดินทางพยาธิวิทยาในกระดูกสันหลังผิดรูป และพบ ความแตกต่างหลักระหว่างการศึกษาและพวกเราที่ mahaudens et al . บังคับให้ผู้ป่วยเดินด้วยความเร็ว 4 กิโลเมตร / ชั่วโมง