1. IntroductionThe poultry industry

1. Introduction
The poultry industry produces large amounts of hatchery waste which includes solid waste and
wastewater. The solid hatchery waste comprises empty shells, infertile eggs, dead embryos, late
hatchings and dead chickens and a viscous liquid from eggs and decaying tissue. The wastewater comes from water used to wash down incubators, hatchers and chick handling areas. The sustainability
of the poultry industry including hatcheries is at risk. Seepage of effluent from livestock industries into
the ground water or run off into streams and rivers is one of the causes of increasing concentration of
nitrates and phosphates in drinking water. Agro-Industrial growth, a vital factor for economic
improvement including employment generation depends on the sustained growth of the primary
industries. Achieving the primary industry’s growth targets is likely to have significant impact on the
landscape and regional communities and is heavily dependent on continued access to reasonable
priced and high quality land and water.
Traditional disposal methods for solid hatchery waste include land fill, composting, rendering, and
incineration [1]. Most of the hatchery waste is sent to land fill or composting, which costs the chicken
meat industry millions of dollars each year in disposal costs [1]. Some of the hatchery waste is
rendered. The methods for wastewater disposal include sending it to land fill, using it for irrigation,
disposing it directly into the sewer or into a wastewater lagoon. Some hatcheries use a wastewater
treatment system. Land fill hatchery waste will break down naturally and produce methane which
escapes to the atmosphere. Capturing and using the methane to prevent its release to air is beneficial to
environment since methane has 21 times more global warming capacity than CO2 [2].
Hatchery waste is a high protein waste with 43–71% moisture [3,4]. Dried hatchery waste contains
33.1% crude protein (CP), 29.0% ether extract, 12.1% crude fibre, 21.5% ash and 28.8 MJ/kg of gross
energy [5]. Apparent metabolisable energy (AME) of the hatchery waste by-product meal is
23.9 MJ/kg [6] and the apparent amino acid availability of the hatchery waste by-product meal is
73.5% [7]. Hatchery waste could be developed into high protein feedstuffs, other value added products
or utilised as an organic fertiliser after appropriate treatment.
If large amounts of wastes from animal production are directly applied into the soil, it pollutes the
environment, including the ground water [8,9]. In particular high protein waste leads to high nitrogen
losses with 50% of total nitrogen lost in a few months [10]; resulting in enrichment of ground water,
lakes or streams, pathogen distribution, production of phytotoxic substances, air pollution and
greenhouse gas emissions. Bitzer and Sims [11] reported that over application of organic waste as
fertiliser for cropping can result in nitrate (NO3) contamination of groundwater. High levels of NO3 in
drinking water can result in the blue baby syndrome, cancer and respiratory illness in humans and
foetal abortions in livestock [12,13].
Given the large volumes of hatchery waste that needs disposal a review was conducted to identify
potential methods of handling and processing the hatchery waste

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำอุตสาหกรรมสัตว์ปีกผลิตจำนวนมากของเสียที่โรงเพาะฟักซึ่งรวมถึงขยะมูลฝอยและน้ำเสีย ของเสียที่เป็นของแข็งประกอบด้วยโรงเพาะฟักเปลือกที่ว่างเปล่าที่มีบุตรยากไข่ตัวอ่อนตายปลายhatchings และไก่ที่ตายแล้วและของเหลวข้นหนืดจากไข่และเนื้อเยื่อเน่าเปื่อย น้ำเสียที่มาจากน้ำที่ใช้ในการล้างลงตู้อบ, Hatchers และพื้นที่จัดการเจี๊ยบ การพัฒนาอย่างยั่งยืนของอุตสาหกรรมสัตว์ปีกรวมทั้งโรงเพาะฟักที่มีความเสี่ยง การไหลของน้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมปศุสัตว์เข้าไปในพื้นน้ำหรือวิ่งหนีลงไปในลำธารและแม่น้ำเป็นหนึ่งในสาเหตุของความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของไนเตรตและฟอสเฟตในน้ำดื่ม การเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมเกษตรเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับเศรษฐกิจปรับตัวดีขึ้นรวมทั้งการสร้างการจ้างงานขึ้นอยู่กับการเติบโตอย่างยั่งยืนของหลักอุตสาหกรรม บรรลุอุตสาหกรรมหลักของเป้าหมายการเติบโตมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในชุมชนแนวนอนและในระดับภูมิภาคและเป็นหนักขึ้นในการเข้าถึงยังคงเหมาะสมกับที่ดินที่มีคุณภาพราคาสูงและน้ำ. วิธีการกำจัดแบบดั้งเดิมของเสียโรงเพาะฟักที่แข็งแกร่งรวมถึงการเติมที่ดินทำปุ๋ยหมัก, การแสดงผล และการเผา[1] ส่วนใหญ่ของเสียโรงเพาะฟักจะถูกส่งไปเติมที่ดินหรือปุ๋ยหมักซึ่งค่าใช้จ่ายไก่ล้านอุตสาหกรรมเนื้อดอลลาร์ในแต่ละปีค่าใช้จ่ายในการกำจัด [1] บางส่วนของเสียที่โรงเพาะฟักที่มีการแสดงผล วิธีการกำจัดน้ำเสียรวมถึงการส่งไปยังดินแดนเติมใช้มันเพื่อการชลประทานทิ้งมันลงไปในท่อระบายน้ำโดยตรงหรือเป็นทะเลสาบน้ำเสีย โรงเพาะฟักบางคนใช้น้ำเสียระบบบำบัด ที่ดินเติมเสียโรงเพาะฟักจะทำลายลงตามธรรมชาติและการผลิตก๊าซมีเทนซึ่งหนีออกมาสู่ชั้นบรรยากาศ การจับและการใช้ก๊าซมีเทนเพื่อป้องกันไม่ให้การเปิดตัวไปในอากาศเป็นประโยชน์ต่อสภาพแวดล้อมตั้งแต่ก๊าซมีเทนมีความจุ 21 ครั้งภาวะโลกร้อนมากกว่า CO2 [2]. เสียโรงเพาะฟักเป็นของเสียที่มีโปรตีนสูงที่มีความชื้น 43-71% [3,4] เสียโรงเพาะฟักแห้งมี33.1% โปรตีน (CP), 29.0% สารสกัดจากอีเทอร์ 12.1% เยื่อใยเถ้า 21.5% และ 28.8 MJ / กิโลกรัมขั้นต้นพลังงาน[5] พลังงาน metabolisable ชัดเจน (AME) ของเสียที่โรงเพาะฟักโดยผลิตภัณฑ์อาหารเป็น23.9 MJ / Kg [6] และความพร้อมกรดอะมิโนที่ชัดเจนของเสียที่โรงเพาะฟักอาหารโดยผลิตภัณฑ์ที่มี73.5% [7] เสียฟักไข่จะได้รับการพัฒนาเป็นสัตว์ที่มีโปรตีนสูงค่าอื่น ๆ เพิ่มผลิตภัณฑ์หรือใช้เป็นปุ๋ยอินทรีย์หลังจากการรักษาที่เหมาะสม. ถ้าจำนวนมากของเสียจากการผลิตสัตว์ถูกนำมาใช้โดยตรงลงไปในดินก็เป็นมลพิษสภาพแวดล้อมรวมทั้งพื้นน้ำ [8 9] ของเสียที่มีโปรตีนสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะนำไปสู่ไนโตรเจนสูงการสูญเสีย 50% ของไนโตรเจนทั้งหมดหายไปในไม่กี่เดือน [10]; มีผลในการเพิ่มคุณค่าของน้ำบนดิน, ทะเลสาบหรือลำธารกระจายเชื้อโรคผลิตสารพิษของมลพิษทางอากาศและการปล่อยก๊าซเรือนกระจก Bitzer และซิมส์ [11] รายงานว่าแอพลิเคชันของขยะอินทรีย์เป็นปุ๋ยสำหรับการปลูกพืชได้ผลในไนเตรต(NO3) การปนเปื้อนของน้ำใต้ดิน ระดับสูงของ NO3 ในการดื่มน้ำสามารถทำให้เกิดโรคสีฟ้าอ่อนโรคมะเร็งและโรคทางเดินหายใจในคนและทำแท้งทารกในครรภ์ในการเลี้ยงปศุสัตว์[12,13]. ได้รับปริมาณมากของเสียที่โรงเพาะฟักที่ต้องการกำจัดการตรวจสอบได้ดำเนินการในการระบุวิธีการที่มีศักยภาพในการจัดการและการประมวลผลเสียโรงเพาะฟัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
อุตสาหกรรมสัตว์ปีกผลิตจำนวนมากของโรงเพาะฟักซึ่งรวมถึงขยะของเสียและน้ำเสีย
. ขยะแข็งประกอบด้วยเปล่าฟาร์มหอย เป็นหมัน ไข่ ตัวอ่อนตายไป
hatchings และไก่ตายและของเหลวข้นจากไข่และสลายเนื้อเยื่อ น้ำเสียที่มาจากน้ำที่ใช้ล้างทำความสะอาดตู้ hatchers เจี๊ยบ , และการจัดการพื้นที่ความยั่งยืนของอุตสาหกรรมสัตว์ปีกรวมทั้ง
โรงเพาะฟักมีความเสี่ยงที่ การรั่วซึมของน้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมปศุสัตว์ใน
พื้นดินน้ำหรือวิ่งหนีลงในลำธารและแม่น้ำเป็นหนึ่งในสาเหตุของการเพิ่มความเข้มข้นของไนเตรตและฟอสเฟตในน้ำ
. การเติบโตของอุตสาหกรรมการเกษตร เป็นปัจจัยสําคัญทางเศรษฐกิจ
การปรับปรุงรวมถึงการจ้างงานขึ้นอยู่กับการเติบโตอย่างยั่งยืนของอุตสาหกรรมพื้นฐาน

การบรรลุเป้าหมายการเติบโตอุตสาหกรรมหลักของมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อ
ภูมิทัศน์และภูมิภาคและชุมชนต้องพึ่งพาการเข้าถึงที่เหมาะสมอย่างต่อเนื่องและคุณภาพสูง และราคาที่ดิน

น้ำ .วิธีการกำจัดขยะโรงเพาะฟักแบบแข็ง รวมถึงเติมที่ดิน , ปุ๋ยหมัก , การแสดงและการเผา
[ 1 ] ส่วนใหญ่ของโรงเพาะฟักเสียส่งที่ดินเติม หรือทำปุ๋ยหมัก ซึ่งต้นทุนอุตสาหกรรมเนื้อไก่
ล้านดอลลาร์ในแต่ละปีในการจัดการต้นทุน [ 1 ] บางส่วนของโรงเพาะฟักเสีย
แสดงผล วิธีการสำหรับการกำจัดน้ำเสียรวมส่งให้ที่ดินเติมใช้สำหรับการชลประทาน
กำจัดได้โดยตรงลงในท่อระบายน้ำ หรือในน้ำลากูน บางโรงเพาะฟักใช้ระบบรักษาน้ำเสีย

ขยะในโรงเพาะฟักเติมที่ดินจะทำลายธรรมชาติ และผลิตก๊าซมีเทนซึ่ง
หนีออกมาสู่บรรยากาศ การจับและการใช้เพื่อป้องกันการปล่อยก๊าซมีเทนสู่อากาศเป็นประโยชน์

สิ่งแวดล้อม เนื่องจากก๊าซมีเทนมีมากกว่า 21 ครั้งภาวะโลกร้อนความจุกว่า CO2 [ 2 ] .
ของเสียโรงเพาะฟักเป็นขยะโปรตีนสูง 43 –ความชื้น 71% [ 3 , 4 ] แห้งเสียโรงเพาะฟักมี
33.1 % โปรตีน ( CP ) , สารสกัดอีเทอร์ 29.0 ร้อยละ 12.1 % ดิบเส้นใย เถ้า 21.5 และร้อยละ 28.8 MJ / kg =
พลังงาน [ 5 ] แจ้ง metabolisable ENERGY ( AME ) ของโรงเพาะฟักของเสียกากอาหาร
239 MJ / kg [ 6 ] และชัดเจน อะมิโน แอซิด ความพร้อมของโรงเพาะฟักของเสียกากอาหาร
73.5 % [ 7 ] ขยะในโรงเพาะฟัก สามารถพัฒนาเป็นวัตถุดิบอาหารโปรตีนสูง ค่าอื่น ๆเพิ่มผลิตภัณฑ์
หรือใช้เป็นอินทรีย์ปุ๋ยหลังการรักษาที่เหมาะสม .
ถ้าจำนวนมากของของเสียจากการผลิตสัตว์โดยตรงใช้เป็นดิน มันเป็นมลพิษต่อ
สิ่งแวดล้อมรวมทั้งพื้นน้ำ [ 8,9 ] ในขยะสูงโดยเฉพาะโปรตีน นำไปสู่การสูญเสียไนโตรเจน
สูง 50% ของไนโตรเจนทั้งหมดหายไปในไม่กี่เดือน [ 10 ] ; เป็นผลในการน้ำพื้น
ทะเลสาบหรือลำธารกระจายเชื้อโรค การผลิต phytotoxic
สารมลพิษอากาศและการปล่อยก๊าซเรือนกระจก บิทเซอร์ และซิมส์ [ 11 ] รายงานว่า การใช้ขยะอินทรีย์เป็น
ปุ๋ยสำหรับการปลูกพืชได้ผลใน ไนเตรท ( 3 ) การปนเปื้อนของน้ำใต้ดิน ระดับ 3 ใน
ดื่มน้ำได้ผลในโรคทารกสีฟ้า , มะเร็ง และโรคระบบทางเดินหายใจของมนุษย์และ
foetal ทำแท้งในปศุสัตว์ [ 12 , 13 ‘ ] .
ได้รับปริมาณมากของขยะในโรงเพาะฟักที่ต้องจัดมีวัตถุประสงค์เพื่อระบุ
รีวิววิธีการที่มีศักยภาพในการจัดการและการประมวลผลในโรงเพาะฟักเสีย