Nuclear decay[edit]Main article: Ra

Nuclear decay[edit]
Main article: Radioactivity
Eighty elements have at least one stable isotope which is never observed to decay, amounting to a total of about 254 stable isotopes. However, thousands of isotopes have been characterized as unstable. These "radioisotopes" decay over time scales ranging from fractions of a second to trillions of years.

The most stable nuclei fall within certain ranges or balances of composition of neutrons and protons: too few or too many neutrons (in relation to the number of protons) will cause it to decay. For example, in beta decay a nitrogen-16 atom (7 protons, 9 neutrons) is converted to an oxygen-16 atom (8 protons, 8 neutrons)[19] within a few seconds of being created. In this decay a neutron in the nitrogen nucleus is converted by the weak interaction into a proton, an electron and an antineutrino. The element is transmuted to another element, with a different number of protons.

In alpha decay (which typically occurs in the heaviest nuclei) the radioactive element decays by emitting a helium nucleus (2 protons and 2 neutrons), giving another element, plus helium-4. In many cases this process continues through several steps of this kind, including other types of decays (usually beta decay) until a stable element is formed.

In gamma decay, a nucleus decays from an excited state into a lower energy state, by emitting a gamma ray. The element is not changed to another element in the process (no nuclear transmutation is involved).

Other more exotic decays are possible (see the main article[which?]). For example, in internal conversion decay, the energy from an excited nucleus may eject one of the inner orbital electrons from the atom, in a process which produces high speed electrons, but is not beta decay, and (unlike beta decay) does not transmute one element to another.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสลายตัวของนิวเคลียร์ [แก้ไข]
บทความหลัก: กัมมันตภาพรังสี
องค์ประกอบสิบมีอย่างน้อยหนึ่งไอโซโทปที่ไม่เคยสังเกตเห็นผุมูลค่ารวมประมาณ 254 ไอโซโทป อย่างไรก็ตามหลายพันคนของไอโซโทปที่ได้รับการโดดเด่นในฐานะที่ไม่เสถียร . เหล่านี้สลาย "ไอโซโทปรังสี" ในช่วงเวลาตุลตั้งแต่เสี้ยววินาทีเพื่อล้านล้านปีนิวเคลียสมีเสถียรภาพมากที่สุดตกในบางช่วงหรือยอดคงเหลือขององค์ประกอบของนิวตรอนและโปรตอน: นิวตรอนน้อยเกินไปหรือมากเกินไป (ในความสัมพันธ์กับจำนวนของโปรตอน ) จะทำให้เกิดการสลายตัว ยกตัวอย่างเช่นในการสลายตัวของเบต้าไนโตรเจน 16 อะตอม (7 โปรตอนนิวตรอน 9) จะถูกแปลงเป็นออกซิเจนอะตอม-16 (8 โปรตอนนิวตรอน 8) [19] ภายในไม่กี่วินาทีที่จะถูกสร้างขึ้น ในการสลายตัวนี้นิวตรอนในนิวเคลียสไนโตรเจนจะถูกแปลงโดยการมีปฏิสัมพันธ์ที่อ่อนแอเป็นโปรตอนอิเล็กตรอนและ antineutrino องค์ประกอบที่จะแปรไปเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่มีจำนวนแตกต่างกันของโปรตอน. ในการสลายตัวของอัลฟา (ซึ่งมักจะเกิดขึ้นในนิวเคลียสที่หนักที่สุด) องค์ประกอบของสารกัมมันตรังสีสลายตัวโดยเปล่งนิวเคลียสฮีเลียม (2 โปรตอนและ 2 นิวตรอน) ทำให้เป็นอีกหนึ่งปัจจัยบวกฮีเลียม -4 ในหลายกรณีขั้นตอนนี้ยังคงผ่านหลายขั้นตอนของชนิดนี้รวมทั้งประเภทอื่น ๆ สูญสลาย (ผุมักเบต้า) จนกว่าจะมีองค์ประกอบที่มีเสถียรภาพจะเกิดขึ้น. ในแกมมาผุนิวเคลียสสลายตัวจากสภาพคล่องเข้าสู่สถานะพลังงานต่ำโดยเปล่ง รังสีแกมม่า. องค์ประกอบที่ไม่ได้เปลี่ยนไปเป็นอีกหนึ่งปัจจัยในกระบวนการ (ไม่มีการแปรนิวเคลียสที่มีส่วนเกี่ยวข้อง). อื่น ๆ สูญสลายแปลกใหม่มากขึ้นจะเป็นไปได้ (ดูบทความหลัก [ซึ่ง?]) ยกตัวอย่างเช่นในการสลายตัวแปลงภายในพลังงานจากนิวเคลียสตื่นเต้นอาจดีดหนึ่งในอิเล็กตรอนโคจรภายในจากอะตอมในกระบวนการซึ่งเป็นผู้ผลิตอิเล็กตรอนความเร็วสูง แต่ไม่ได้เป็นเบต้าสลายและ (ซึ่งแตกต่างจากการสลายตัวของเบต้า) ไม่ได้แปลงร่าง องค์ประกอบหนึ่งไปยังอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิวเคลียร์การสลายตัว [ แก้ไข ]บทความหลัก : กัมมันตภาพรังสีองค์ประกอบซึ่งมีอย่างน้อยหนึ่งมั่นคงไอโซโทปซึ่งจะไม่พบการผุ จำนวนรวมของเกี่ยวกับ 254 มั่นคงไอโซโทป อย่างไรก็ตาม นับพัน มีลักษณะเป็นไอโซโทปที่ไม่เสถียร เหล่านี้ " ไอโซโทปกัมมันตรังสี " สลายตลอดเวลา ระดับตั้งแต่เศษส่วนของวินาทีเพื่อล้านล้านปีนิวเคลียสที่เสถียรที่สุดตกอยู่ภายในช่วงหนึ่งหรือยอดดุลขององค์ประกอบของนิวตรอน และโปรตอน : น้อยเกินไปหรือมากเกินไป นิวตรอน มากมาย ( ในความสัมพันธ์กับจำนวนโปรตอน ) จะทำให้มันสลาย ตัวอย่างเช่น ในการสลายให้อนุภาคแอลฟาเป็น nitrogen-16 อะตอม ( 7 โปรตอน , นิวตรอน 9 ) จะถูกแปลงเป็นออกซิเจนอะตอม ( 8 โปรตอน , นิวตรอน ) [ 19 ] ภายในไม่กี่วินาทีในการสร้าง ในการสลายตัวนี้เป็นนิวตรอนในนิวเคลียสของไนโตรเจน แปลงโดยการปฏิสัมพันธ์ที่อ่อนแอเป็นโปรตอน , อิเล็กตรอนและแอนตินิวทริโน . องค์ประกอบคือแปรสภาพให้องค์ประกอบอื่นๆ ที่มีจำนวนแตกต่างกันของโปรตอน .ในการสลายให้อนุภาคแอลฟา ( ซึ่งมักจะเกิดขึ้นในนิวเคลียสที่หนักที่สุด ) ธาตุกัมมันตรังสีสลายตัวโดยการเปล่งนิวเคลียสฮีเลียม ( 2 โปรตอนและ 2 นิวตรอน ) ให้องค์ประกอบอื่น บวก helium-4 . ในหลายกรณีกระบวนการนี้ยังคงผ่านขั้นตอนต่าง ๆของชนิดรวมทั้งชนิดอื่น ๆอีก ( ปกติการสลายให้อนุภาคบีตา ) จนกระทั่งองค์ประกอบมั่นคงขึ้นในแกมมาสลายนิวเคลียสสลายตัวจากรัฐตื่นเต้นเข้าสู่สถานะพลังงานต่ำโดยการเปล่งรังสีแกมม่า . องค์ประกอบไม่ได้เปลี่ยนองค์ประกอบอื่นในกระบวนการ ( ไม่มีการแปรนิวเคลียสเกี่ยวข้อง )อื่น ๆที่แปลกใหม่มากขึ้นอีกเป็นไปได้ ( ดูบทความหลัก [ ซึ่ง ? ] ) ตัวอย่างเช่นในการแปลงพลังงานจากการสลายตัวภายในมีนิวเคลียสตื่นเต้นอาจดีดตัวหนึ่งภายในวงโคจรอิเล็กตรอนจากอะตอมในกระบวนการซึ่งก่อให้เกิดอิเล็กตรอนความเร็วสูง แต่ไม่ใช่การสลายให้อนุภาคบีตา และ ( ไม่เหมือนกับการสลายให้อนุภาคบีตา ) ไม่ใช้องค์ประกอบหนึ่งไปยังอีก