“Oooh, such a clean river. It’s the

“Oooh, such a clean river. It’s the first time I’ve seen a river this clean.”

“Is that so? I thought it’s pretty normal for a river…”

The morning on the day after rain fell on the village.
Kazura and Valletta arrived at the river where the villagers would draw water from.
The road to the river was all flat ground, the earth was dry and cracked, looking like a wasteland.
The riverbanks were overgrown with short grass, but there were no tall trees or grasses.
The river was over 5 meters wide, and the water was so clear it was unthinkable for modern Japan, it was very beautiful.
As for the depth, it was probably about a meter deep on its deepest part.


“A few months back it was wider and there was a lot more water, but because of the drought it had grown considerably small.”

“I see…. but even though it’s good that you have a river within walking distance from the village, it’s still a tough distance to be carrying water several times back and forth.”

Since it takes 30 minutes to get to here from the village, the round trip carrying water would take over one hour.
In that case they should’ve brought water in from the river instead, but the surface of the river is low so it can’t be done.
Even if they wanted to draw water from upstream, the river swerves away from the village, there are also hills and other hindrances on the way, and they don’t have the help of decent tools, so they were not able to make a waterway.

“Should I bring in a fire brigade water pump……, but well…”

He needs to bring the water into the village some way or another, but it’s a next to impossible task with only the tools available in the village.
Right then he thought about bringing a gasoline engine from Japan but doing that would be too much of an overtechnology.
It’s a different matter if somebody might die unless he brought in water, but thanks to the rain yesterday the reservoir is half full with water, so they will be fine for a short while.
Kazura thought, if possible he wanted to break current deadlock with tools that people in this world were able to make with their technology.
For that reason, he thought he will do the best thing for the future of the village and for himself.

“Valletta-san, have you ever heard of a waterwheel?”

“Water wheel…. I’ve never heard of it. What kind of thing is it?”

“Umm, you see. It’s a tool where you put a large wooden wheel vertically on the river, and the wheel would turn by the power of the river’s flow.”

“Hmm…. I’ve never seen or heard of anything like that.”

I used a loose stone to draw on the ground and explain to Valletta, but it looks like she really haven’t seen anything like it.
I thought that if she has seen it, then there must be an engineer in this world who can make it, then we can go and request one from that person, but it seems impossible at this point in time.”

“Is that so…… in that case, we can only make a waterwheel ourselves…… that’s too much, right. It’s not something an amateur could easily make.”

He thought for a moment he might somehow be able to make a waterwheel with the villagers’ help, but he immediately stopped that line of thought.
Making a waterway out of wood planks joined together aside, they couldn’t possibly build the plans for such a precise equipment as a waterwheel.
Kazura has seen a waterwheel before, but making one is another matter entirely.
The world of engineering is not an easy one where an amateur could just make a waterwheel without the know-how.

“U, um, if it’s too difficult we’ll manage something somehow…”

Valletta reservedly called out to Kazura, who was making a difficult face as he was thinking.
But it was because they didn’t do anything that the village became that sorry mess.

Looking at Valletta’s uneasy face, Kazura said “It’s okay”, and smiled.

“Let’s bring a waterwheel from my country. We should hurry up and……”

Kazura said as much, but immediately remembered and took out a can of peaches (locally produced) from the bag he was holding.

“Ah, canned peaches, is it?”

“Yes, I already brought it here, so let’s go back after eating some river-cooled peaches.”

Kazura went as far as the riverbank, and put the peach can in the water. He surrounded it with rocks so it wouldn’t float away.
The water flowing from the mountains seen from the distance was cold, at this temperature they could soon eat some cold peaches.

“But, didn’t we distribute all the canned peaches to the villagers yesterday?”

“That’s true, but actually I have one can left over. I brought it with me, thinking we could eat it out here.”

Of course, one can had already been given to Valletta’s house, but out of Kazura’s own “since we already have one left over, it’s better to eat delicious things with a pretty girl” idea, he decided to take Valletta out to eat with the two of them instead of breakfast.
Sorry, chief.

“Which reminds me, wouldn’t you be able to settle the matter of water if you moved the village closer to the river?”

Gazing at the river while waiting for the peaches to cool, Kazura worded the question that’s been bothering him.
He feels it was inconvenient living in a place where you need to go some distance to get to the river for water every time there was a drought.

“That’s right, isn’t in. But even though it’s fine in times where we get little rain like now, during rainy periods the river would often overflow and become dangerous.”

“I see,” agreed Kazura to Valletta who came over and sat next to him.
There was too little rain this season so it became a drought, but next season when there’s lots of rain the river would flood, such an inconvenient land it is.

“That, and since we can’t live elsewhere other than the place Narson-sama designated for us, we can do but live where we are now.”

He’s heard the name several times now, but now that he heard the name Narson again, he can’t help but ask what kind of person this Narson is.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Oooh น้ำสะอาด มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นแม่น้ำสะอาดนี้""คือว่าเพื่อ ผมคิดว่า เป็นเรื่องปกติสวยสำหรับแม่น้ำ..."ตอนเช้าในวันฟ้าหลังฝนตกในหมู่บ้านKazura และวัลเลตตาถึงที่ซึ่งชาวบ้านจะตักน้ำจากแม่น้ำถนนแม่น้ำเป็นดินทั้งหมดแบน โลกถูกมองเช่น wasteland แบบแห้ง และรอย ร้าวโอบที่อยู่กลางป่ารกชัฏ มีหญ้าสั้น ๆ แต่มีหญ้าหรือต้นไม้สูงไม่แม่น้ำกว้างกว่า 5 เมตร และน้ำก็ใสมากก็ unthinkable สำหรับ ญี่ปุ่นสมัยใหม่ก็สวยส่วนลึก ก็คงเกี่ยวกับเครื่องวัดในส่วนลึกที่สุดลึก"กี่เดือนกลับก็กว้าง และมีน้ำมากขึ้น แต่เนื่องจากฤดูแล้ง มันก็เพิ่มขึ้นมากเล็ก""ฉันเห็น... แต่แม้ว่าจะเป็นดีว่า คุณมีน้ำเดินทางจากหมู่บ้าน ก็ยังคงห่างจากยากที่จะแบกน้ำหลายครั้งและกลับ"เนื่องจากใช้เวลา 30 นาทีเพื่อไปที่นี่จากหมู่บ้าน กลับแบกน้ำจะใช้เวลากว่าหนึ่งชั่วโมงในกรณีที่ พวกเขาควรได้นำน้ำจากแม่น้ำแทน แต่พื้นผิวของน้ำมีน้อยจึงไม่สามารถทำแม้ว่าจะต้องตักน้ำจากขั้นต้นน้ำ swerves เวอร์จากวิลเลจ มีภูเขาและอุปสรรคอื่น ๆ ในทาง และพวกเขาไม่ได้ใช้เครื่องมือดี ดังนั้นพวกเขาไม่สามารถทำให้น้ำ"ควรฉันนำน้ำปั๊มดับเพลิง..., แต่ดี..."ต้องการนำน้ำเข้ามาในหมู่บ้านบางวิธีหรืออื่น แต่ก็เป็นงานถัดไปไม่ มีเฉพาะเครื่องมือมีอยู่ในหมู่บ้านขวาแล้วเขาคิดว่า การนำเครื่องยนต์เบนซินจากญี่ปุ่น แต่ว่าจะมากเกินไปของ overtechnology ที่มันเป็นเรื่องแตกต่างกันถ้าใครสักคนอาจตายยกเว้นว่าเขานำน้ำ แต่ ด้วยฝน เมื่อวานนี้อ่างเก็บน้ำเป็นครึ่งน้ำ ดังนั้นพวกเขาจะดีสำหรับพักKazura คิดว่า ถ้าเป็นไปได้เขาอยากหยุดการชะงักงันที่ปัจจุบัน มีเครื่องมือที่คนในโลกนี้สามารถทำให้เทคโนโลยีของพวกเขาเหตุผล เขาคิดจะทำสิ่งดีที่สุด สำหรับอนาคตของหมู่บ้าน และตัวเอง"วัลเลตตาซัง คุณเคยได้ยินของระหัด""น้ำล้อ... ผมไม่เคยได้ยินมัน ชนิดของสิ่งที่เป็นหรือ""อึม คุณดู มันเป็นเครื่องมือที่คุณใส่ล้อไม้ขนาดใหญ่ในแนวตั้งบนแม่น้ำ และล้อจะเปิด โดยใช้พลังงานของการไหลของแม่น้ำ""อืมม... ฉันไม่เคยได้เห็น หรือได้ยินอะไรเช่นนั้น "ใช้หินหลวมการวาดบนพื้นดิน และอธิบายการวัลเลตตา แต่ดูเหมือนเธอจริง ๆ ไม่เห็นอะไรเช่นนั้นผมคิดว่า ที่เธอได้เห็นมัน แล้วต้องมีวิศวกรในโลกที่สามารถทำได้ แล้วเราสามารถไปและคำหนึ่งจากคนที่นี้ แต่ดูเหมือนว่าเป็นไปไม่ได้ที่ในตอนนี้"“Is that so…… in that case, we can only make a waterwheel ourselves…… that’s too much, right. It’s not something an amateur could easily make.”He thought for a moment he might somehow be able to make a waterwheel with the villagers’ help, but he immediately stopped that line of thought.Making a waterway out of wood planks joined together aside, they couldn’t possibly build the plans for such a precise equipment as a waterwheel.Kazura has seen a waterwheel before, but making one is another matter entirely.The world of engineering is not an easy one where an amateur could just make a waterwheel without the know-how.“U, um, if it’s too difficult we’ll manage something somehow…”Valletta reservedly called out to Kazura, who was making a difficult face as he was thinking.But it was because they didn’t do anything that the village became that sorry mess.Looking at Valletta’s uneasy face, Kazura said “It’s okay”, and smiled.“Let’s bring a waterwheel from my country. We should hurry up and……”Kazura said as much, but immediately remembered and took out a can of peaches (locally produced) from the bag he was holding.“Ah, canned peaches, is it?”“Yes, I already brought it here, so let’s go back after eating some river-cooled peaches.”Kazura went as far as the riverbank, and put the peach can in the water. He surrounded it with rocks so it wouldn’t float away.The water flowing from the mountains seen from the distance was cold, at this temperature they could soon eat some cold peaches.

“But, didn’t we distribute all the canned peaches to the villagers yesterday?”

“That’s true, but actually I have one can left over. I brought it with me, thinking we could eat it out here.”

Of course, one can had already been given to Valletta’s house, but out of Kazura’s own “since we already have one left over, it’s better to eat delicious things with a pretty girl” idea, he decided to take Valletta out to eat with the two of them instead of breakfast.
Sorry, chief.

“Which reminds me, wouldn’t you be able to settle the matter of water if you moved the village closer to the river?”

Gazing at the river while waiting for the peaches to cool, Kazura worded the question that’s been bothering him.
He feels it was inconvenient living in a place where you need to go some distance to get to the river for water every time there was a drought.

“That’s right, isn’t in. But even though it’s fine in times where we get little rain like now, during rainy periods the river would often overflow and become dangerous.”

“I see,” agreed Kazura to Valletta who came over and sat next to him.
There was too little rain this season so it became a drought, but next season when there’s lots of rain the river would flood, such an inconvenient land it is.

“That, and since we can’t live elsewhere other than the place Narson-sama designated for us, we can do but live where we are now.”

He’s heard the name several times now, but now that he heard the name Narson again, he can’t help but ask what kind of person this Narson is.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอ้เช่นแม่น้ำสะอาด มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นแม่น้ำสายนี้ที่สะอาด. "" นั่นคือเพื่อ? ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่สวยริมแม่น้ำ ... "ตอนเช้าในวันหลังจากที่ฝนตกลงในหมู่บ้าน. Kazura และวัลเลตตามาถึงแม่น้ำที่ชาวบ้านจะดึงน้ำจาก. ถนนแม่น้ำเป็นพื้นดินแบนโลกก็ แห้งและแตกมองเช่นสูญเปล่า. ริมแม่น้ำเป็นรกกับหญ้าสั้น ๆ แต่ไม่มีต้นไม้สูงหรือหญ้า. แม่น้ำถูกกว่ากว้าง 5 เมตรและน้ำได้ชัดเจนดังนั้นมันก็คิดไม่ถึงสำหรับญี่ปุ่นสมัยใหม่ก็เป็นอย่างมาก ที่สวยงาม. ในฐานะที่เป็นสำหรับความลึกมันก็อาจจะเกี่ยวกับเมตรลึกในส่วนที่ลึกที่สุดของ. "ไม่กี่เดือนหลังมันก็กว้างขึ้นและมีจำนวนมากน้ำมากขึ้น แต่เนื่องจากภัยแล้งที่มีการเติบโตที่มีขนาดเล็กมาก." "ผมเห็น ... แต่แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งที่ดีที่คุณมีแม่น้ำอยู่ไม่ห่างจากหมู่บ้านก็ยังคงเป็นระยะทางยากที่จะแบกน้ำหลายครั้งกลับมา. "เพราะมันจะใช้เวลา 30 นาทีที่จะได้รับจากที่นี่หมู่บ้านการเดินทางรอบการดำเนินการ น้ำจะใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วโมง. ในกรณีที่พวกเขาควรจะได้นำน้ำจากแม่น้ำแทน แต่พื้นผิวของแม่น้ำอยู่ในระดับต่ำดังนั้นจึงไม่สามารถทำได้. ถึงแม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะดึงน้ำจากต้นน้ำแม่น้ำ แซงห่างจากหมู่บ้านยังมีภูเขาและอุปสรรคอื่น ๆ เกี่ยวกับวิธีการและพวกเขาไม่ได้มีความช่วยเหลือของเครื่องมือที่ดีเพื่อให้พวกเขาไม่สามารถที่จะทำให้ทางน้ำ. "ฉันควรจะนำมาในการดับเพลิงปั๊มน้ำ ... ... แต่ดี ... "เขาต้องการที่จะนำน้ำเข้ามาในหมู่บ้านบางส่วนหรืออีกวิธีแต่ก็อยู่ติดกับงานที่เป็นไปไม่ได้มีเพียงเครื่องมือที่มีอยู่ในหมู่บ้าน. ขวาแล้วเขาคิดเกี่ยวกับการนำเครื่องยนต์เบนซินจากประเทศญี่ปุ่น แต่การทำที่ จะเป็นมากเกินไปของ overtechnology. มันเป็นเรื่องที่แตกต่างกันถ้าใครอาจจะตายถ้าเขานำเข้ามาในน้ำ แต่ต้องขอบคุณฝนเมื่อวานนี้อ่างเก็บน้ำเป็นครึ่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยน้ำเพื่อให้พวกเขาจะดีในระยะสั้น. Kazura คิดว่าถ้า เป็นไปได้ที่เขาต้องการที่จะทำลายการหยุดชะงักในปัจจุบันมีเครื่องมือที่ผู้คนในโลกนี้ก็สามารถที่จะทำกับเทคโนโลยีของพวกเขา. สำหรับเหตุผลที่เขาคิดว่าเขาจะทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับอนาคตของหมู่บ้านและสำหรับตัวเอง. "วัลเลตตาซังมี คุณเคยได้ยินกังหันน้ำหรือไม่ "" ล้อน้ำ ... ฉันไม่เคยได้ยินมัน ชนิดของสิ่งที่มันคืออะไร? "" เอ่อคุณเห็น มันเป็นเครื่องมือที่คุณใส่ล้อไม้ขนาดใหญ่ในแนวตั้งในแม่น้ำและล้อจะเปิดด้วยพลังของการไหลของแม่น้ำ. "" อืม ... ผมไม่เคยเห็นหรือได้ยินอะไรอย่างนั้น. "ผมใช้หินหลวมการวาดบนพื้นดินและอธิบายให้วัลเลตตาแต่ดูเหมือนว่าจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้เห็นอะไรเช่นนั้น. ผมคิดว่าถ้าเธอได้เห็นมัน แล้วจะต้องมีวิศวกรในโลกนี้ที่สามารถทำให้มันแล้วเราสามารถไปและขอให้จากคนนั้น แต่มันเป็นไปไม่ได้ดูเหมือนว่าที่จุดในเวลานี้. "" นั่นคือ ...... ดังนั้นในกรณีที่เราสามารถ ทำให้ตัวเอง ...... กังหันน้ำที่มากเกินไปขวา มันไม่ใช่สิ่งที่เป็นมือสมัครเล่นได้อย่างง่ายดายสามารถทำ. "เขาคิดว่าสำหรับช่วงเวลาที่เขาอย่างใดอาจจะสามารถที่จะทำให้กังหันน้ำด้วยความช่วยเหลือของชาวบ้านแต่เขาหยุดทันทีแนวความคิดที่ว่า. ทำทางระบายน้ำออกจากแผ่นไม้ร่วมกัน พวกเขาไม่อาจสร้างแผนดังกล่าวเป็นอุปกรณ์ที่แม่นยำเป็นกังหันน้ำได้. Kazura ได้เห็นกังหันน้ำก่อน แต่การทำอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นเรื่องอื่นทั้งหมด. โลกของวิศวกรรมที่ไม่ง่ายอย่างหนึ่งที่เป็นมือสมัครเล่นก็สามารถทำให้กังหันน้ำโดยไม่ต้อง ความรู้. "มึงเอ่อถ้ามันยากเกินไปที่เราจะจัดการบางสิ่งบางอย่างอย่างใด ... " วัลเลตตาแบ่งรับแบ่งสู้เรียกว่าออกไป Kazura ที่ถูกทำให้ใบหน้าเป็นเรื่องยากที่เขาคิด. แต่มันก็เป็นเพราะพวกเขาไม่ได้ทำอะไร ที่หมู่บ้านกลายเป็นว่าระเบียบขอโทษ. มองไปที่ใบหน้าไม่สบายใจของวัลเลตตา Kazura กล่าวว่า "มันไม่เป็นไร" และยิ้ม. "Let 's นำกังหันน้ำจากประเทศของฉัน เราควรที่จะรีบขึ้นและ ...... "Kazura กล่าวเป็นอย่างมาก แต่จำได้ทันทีและเอาออกสามารถของลูกพีช (ผลิตในประเทศ) จากกระเป๋าเขาถือ." อาลูกพีชกระป๋องมันคืออะไร? "" ใช่ฉันแล้วนำ ที่นี่จึงขอกลับไปหลังจากการรับประทานอาหารบางลูกพีชแม่น้ำระบายความร้อนด้วย. "Kazura ไปไกลเท่าที่ริมฝั่งแม่น้ำและใส่ลูกพีชสามารถอยู่ในน้ำ เขาล้อมรอบด้วยหินดังนั้นมันจะไม่ลอยออกไป. น้ำไหลจากภูเขามองเห็นได้จากระยะทางที่หนาวที่อุณหภูมินี้พวกเขาเร็ว ๆ นี้อาจกินลูกพีชเย็น. "แต่ไม่ได้เรากระจายทุกลูกพีชกระป๋อง ชาวบ้านเมื่อวานนี้? "" นั่นเป็นความจริง แต่ที่จริงฉันมีหนึ่งสามารถที่เหลือ ฉันนำมันกับฉันคิดว่าเราจะกินมันออกจากที่นี่. "แน่นอนหนึ่งสามารถได้รับแล้วรับไปที่บ้านของวัลเลตตาแต่จาก Kazura ของตัวเอง" เนื่องจากเรามีหนึ่งที่เหลือจะดีกว่าที่จะกินสิ่งที่อร่อยด้วย สาวสวย "ความคิดเขาตัดสินใจที่จะใช้เวลาวัลเลตตาออกไปกินกับทั้งสองของพวกเขาแทนอาหารเช้า. ขออภัยหัวหน้า." ซึ่งทำให้ผมนึกถึงคุณจะไม่สามารถที่จะจัดการเรื่องของน้ำถ้าคุณย้ายหมู่บ้านใกล้ชิดกับ แม่น้ำ? "จ้องที่แม่น้ำในขณะที่รอลูกพีชให้เย็นKazura worded คำถามที่ถูกรบกวนเขา. the เขารู้สึกว่ามันเป็นที่อยู่อาศัยที่ไม่สะดวกในสถานที่ที่คุณต้องไปไกลที่จะได้รับไปที่แม่น้ำน้ำทุกครั้ง มีฤดูแล้ง. "ที่เหมาะสมไม่ได้อยู่ใน. แต่แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดีในช่วงเวลาที่เราได้รับฝนเล็กน้อยเช่นนี้ในช่วงระยะเวลาที่ฝนตกแม่น้ำมักจะล้นและเป็นอันตราย." "ผมเห็น" ตกลงที่ Kazura ไป วัลเลตตาที่มาและนั่งถัดจากเขา. มีฝนตกน้อยเกินไปในฤดูกาลนี้จึงกลายเป็นภัยแล้ง แต่ในฤดูกาลหน้าเมื่อมีจำนวนมากฝนแม่น้ำจะท่วมเช่นที่ดินที่ไม่สะดวกมันเป็น. "นั่นและตั้งแต่ที่เราสามารถทำได้ 'ทีอาศัยอยู่ที่อื่น ๆ นอกเหนือจากสถานที่ Narson-sama ที่กำหนดไว้สำหรับเราเราสามารถทำ แต่อาศัยอยู่ที่เราอยู่ในขณะนี้. "เขาได้ยินชื่อหลายต่อหลายครั้งในขณะนี้แต่ตอนนี้ที่เขาได้ยินชื่อ Narson อีกครั้งเขาไม่สามารถช่วย แต่ ขอให้สิ่งที่ชนิดของบุคคล Narson นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอ้ ช่างทำความสะอาดแม่น้ำ มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นแม่น้ำที่สะอาดนี้ "

" งั้นเหรอ ? ฉันคิดว่ามันค่อนข้างปกติสำหรับแม่น้ำ . . . . . . . "

ตอนเช้าในวันหลังจากที่ฝนได้ตกลงมาที่หมู่บ้าน และ วาเลตตา คาซึระ
มาถึงแม่น้ำที่ชาวบ้านจะตักน้ำจาก .
ถนนแม่น้ำเป็นทางราบ โลกก็จะแห้งและแตก มองดูเหมือนที่นี่
riverbanks เป็นรกด้วยหญ้าสั้นๆ แต่ไม่มีต้นไม้หรือหญ้าสูง .
แม่น้ำก็กว้าง 5 เมตร และมีน้ำให้ชัดเจนเป็นสิ่งที่ทันสมัยญี่ปุ่น , มันสวยมาก .
สำหรับความลึก อาจจะประมาณ 1 เมตร ลึก ลึกมากที่สุด

ส่วน .
" ไม่กี่เดือนหลังมันกว้างกว่าและมีมากกว่าน้ำแต่เนื่องจากความแห้งแล้งได้เติบโตอย่างมากๆ "

" ผมเห็น . . . . . . . แต่ถึงแม้ว่ามันจะดี ที่คุณมี แม่น้ำในระยะเดินถึงจากหมู่บ้าน มันยังไกลยากที่จะแบกน้ำหลายๆ ครั้งกลับ "

เพราะมันใช้เวลา 30 นาทีไปจากหมู่บ้าน ไปแบกน้ำจะใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วโมง .
ในกรณีนี้พวกเขาควรนำน้ำจากแม่น้ำแทน แต่พื้นผิวของแม่น้ำน้อย จึงไม่สามารถทำ .
แม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะดึงน้ำจากต้นน้ำแม่น้ำ swerves ห่างจากหมู่บ้าน มีภูเขาและอุปสรรคอื่น ๆ ทาง และพวกเขาไม่มี ความช่วยเหลือของเครื่องมือที่เหมาะสมเพื่อให้พวกเขาไม่สามารถที่จะทำให้ทางน้ำ .

" ฉันควรนำในดับเพลิง เครื่องสูบน้ำ . . . . . . . แต่ . . . . . . . "

เขาต้องเอาน้ำเข้าหมู่บ้านบางวิธีหรืออื่น แต่มันเป็นข้างที่เป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะเครื่องมือที่มีอยู่ในบ้าน ตอนนั้นเขาคิด
นำเครื่องยนต์เบนซินจากญี่ปุ่น แต่การทำแบบนั้นจะเป็นมากเกินไปของ overtechnology .
มันเป็นคนละเรื่อง ถ้าใครบางคนอาจจะตาย ถ้าเขาเอาในน้ำ แต่เพราะฝนตกเมื่อวานอ่างเก็บน้ำเป็นครึ่งเต็มด้วยน้ำ ดังนั้นพวกเขาจะดีขึ้นในช่วงสั้นๆ ถ้าเป็นไปได้ คาซึระคิด
, เขาต้องการที่จะทำลายการหยุดชะงักในปัจจุบันมีเครื่องมือที่ผู้คนในโลกนี้สามารถทำได้ด้วยเทคโนโลยี .
สำหรับเหตุผลที่เขาคิดว่าเขาจะทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับอนาคตของหมู่บ้านและตัวเอง

" london ซัง คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับที่ ? "

" น้ำล้อ . . . . . . . ผมไม่เคยได้ยินเลย มันคือเรื่องอะไร "

" เอ่อ คุณเห็น มันเป็นเครื่องมือที่คุณจะใส่ล้อไม้ขนาดใหญ่ในแนวตั้งบนแม่น้ำและล้อจะหมุนด้วยพลังของน้ำไหล "

" . . . . . . . . . . . .ผมไม่เคยเห็นหรือได้ยินอะไรอย่างนั้น "

ผมใช้หินหลวมวาดบนพื้นดิน และอธิบายกับวาเลตตา แต่ดูเหมือนเธอจะไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน .
ฉันคิดว่าถ้าเธอได้เห็นแล้วต้องเป็นวิศวกร ในโลกนี้ที่สามารถทำให้ แล้วเราสามารถไปขอจากคนๆ นั้น แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ในเวลานี้ "

" งั้น . . . . . . . ในกรณีนี้ เราสามารถทำที่ตัวเอง . . . . . . . นั่นมันมากเกินไปนะ มันไม่ใช่สิ่งที่มือสมัครเล่นจะให้ "

เขาคิดครู่หนึ่ง เขาอาจบางทีสามารถสร้างกังหันน้ำกับชาวบ้านช่วย แต่ทันทีที่เขาหยุดที่บรรทัดของความคิด .
ทำทางน้ำออกจากแผ่นไม้เข้าด้วยกันไว้พวกเขาไม่อาจสร้างแผนการเช่นแม่นยำอุปกรณ์เป็น คาซึระได้เห็นกังหันน้ำ
ระหัดก่อน แต่การทำอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นเรื่องอื่นทั้งหมด
โลกของวิศวกรรมไม่ง่ายที่มือสมัครเล่นสามารถทำกังหันน้ำโดยไม่รู้

" u . . . เอ่อ ถ้ามัน ยากเกินไป พวกเราจะจัดการอะไรยังไง . . . . . . . "

เรียกออกไป คาซึระ london ซึ่งสงวนไว้ ,ใครทำหน้ายาก ตามที่เขาคิด .
แต่มันเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้ทำอะไรที่หมู่บ้านกลายเป็นว่าขอโทษที่ยุ่ง

มองหน้าไม่สบายใจ วาเลตตา , คาซึระ บอกว่า " ไม่เป็นไร " และยิ้ม

" ขอนำกังหันน้ำจากประเทศของฉัน เราน่าจะรีบๆ . . . . . . . "

คาซึระพูดมากแต่เดี๋ยวนี้จดจำและเอาเป็นสามารถของลูกพีช ( ผลิตในประเทศ ) จากกระเป๋าที่เขาถืออยู่

" อ๊ะ ลูกพีชกระป๋อง ? "

" ครับ ผมก็ซื้อมา งั้นเรากลับกันเถอะหลังกินแม่น้ำเย็นลูกพีช "

คาซึระไปริมแม่น้ำ และใส่พีชได้ในน้ำ เขาล้อมรอบด้วยก้อนหิน ดังนั้นมันจะไม่ลอยหนีไป
น้ำที่ไหลจากภูเขาที่เห็นจากระยะไกลเป็นเย็นที่อุณหภูมินี้พวกเขาอาจเร็ว ๆนี้กินเย็นพีช

" แต่เราไม่ได้แจกทุกกระป๋องลูกพีชชาวบ้านเมื่อวานนี้ "

" ก็จริง แต่ฉันมีหนึ่งจะเหลือ ฉันนำมันมาด้วย คิดจะกินมันแล้ว "

แน่นอน หนึ่งสามารถได้รับแล้วให้วัลเล็ตต้าบ้านแต่ออกจาก คาซึระเอง " เนื่องจากเรามีแล้วเหลือ ดีกว่ากินของอร่อยๆ กับสาวสวยว่า เขาตัดสินใจที่จะใช้ london ออกไปกินกับสองของพวกเขาแทนอาหารเช้า .
ขอโทษ หัวหน้า

" มันทำให้ฉันนึกถึง คุณไม่สามารถ จัดการเรื่องน้ำ ถ้าคุณย้ายหมู่บ้านใกล้แม่น้ำ "