Marine turtles are arguably the gro

Marine turtles are arguably the group of marine organismsmost at risk
from ingesting plastic and other anthropogenic debris (Balazs, 1985; Carr,
1987; Kühn et al., 2015; Nelms et al., 2015). Amongmost hard-shelled turtles
(Cheloniidae), the young, pelagic age classes are more likely to ingest
debris (Carr, 1987; Witherington et al., 2012; Schuyler et al., 2014a) and
they are susceptible to both intestinal blockage (Santos et al., 2015) and
reduced food intake when they eat large amounts of plastic (McCauley
and Bjorndal, 1999). However, there are few records of ingestion rates
among post-hatchling turtles (b10 cm carapace length) during the first
few months of their life at sea (Balazs, 1985; Carr, 1987; Witherington,
1994, 1998, 2002; Boyle and Limpus, 2008).
The first record of plastic ingestion by post-hatchling turtles was
from loggerhead turtles Caretta caretta that stranded on southern
Cape beaches in 1968 (Hughes, 1970) and 1973 (Hughes, 1974a). Of
49 individuals, four (8%) contained plastic pellets and two (4%)
contained ‘fine plastic sheets’ up to 30 × 20 mm. This was less than
the incidence of debris in older loggerhead turtles (carapace length
60–70 cm) collected over the same period (44%, n = 9), which ate a
greater diversity of debris items, including plastic strips, bags and pieces
of glass (Hughes, 1974b). There have beenmany subsequent records of
loggerhead turtles ingesting plastic from around the world (reviewed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เต่าทะเลเป็น arguably กลุ่มของ organismsmost ทางทะเลที่มีความเสี่ยงจากการบริโภคพลาสติกและเศษอื่น ๆ มาของมนุษย์ (Balazs, 1985 คาร์1987 Kühn et al. 2015 Nelms et al. 2015) Amongmost สนเต่าวงศ์เต่า (ทะเล), หนุ่ม ปล้องอายุเรียนมักกินเศษ (คาร์ 1987 Witherington et al. 2012 Schuyler et al. 2014a) และพวกเขาจะไวต่อการอุดตันลำไส้ทั้งสอง (Santos et al. 2015) และลดการบริโภคอาหารเมื่อกินพลาสติก (McCauley จำนวนมากและ Bjorndal, 1999) อย่างไรก็ตาม มีไม่กี่อัตราการบริโภคในหมู่มังกรหลังเต่า (b10 ซม.ความยาวกระดอง) ในช่วงแรกไม่กี่เดือนของชีวิตในทะเล (Balazs, 1985 คาร์ 1987 Witherington1994, 1998, 2002 บอยล์และ Limpus, 2008)แก้ไขระเบียนแรกของเต่ามังกรหลังบริโภคพลาสติกจากฟอโตฟอโตเต่าสถานที่บนใต้ชายหาดแหลมในปี 1968 (ฮิวจ์ส 1970) และ 1973 (ฮิวจ์ส 1974a) ของบุคคลที่ 49 สี่ (8%) เม็ดพลาสติกและสองอยู่ (4%)อยู่ 'ดีพลาสติกแผ่น' ขึ้นไป 30 × 20 มม. นี้น้อยกว่าอุบัติการณ์ของเศษในเก่าสถานเต่ากระดองยาว60-70 ซม.) รวบรวมช่วงเวลาเดียวกัน (44%, n = 9), ที่กินหลากหลายมากขึ้นของรายการเศษ รวมทั้งพลาสติกแถบ กระเป๋าและชิ้นส่วนแก้ว (ฮิวจ์ส 1974b) มีมีของระเบียนต่อมา beenmanyเต่าสถานที่การบริโภคพลาสติกจากทั่วโลก (สอบทานแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เต่าทะเลมี arguably กลุ่ม organismsmost ทางทะเลที่มีความเสี่ยง
จากการบริโภคพลาสติกและเศษซากของมนุษย์อื่น ๆ (Balazs 1985; คาร์
1987; Kühn et al, 2015;.. Nelms et al, 2015) Amongmost เปลือกแข็งเต่า
(Cheloniidae) หนุ่มวัยเรียนทะเลมีแนวโน้มที่จะกิน
เศษ (คาร์ 1987;. Witherington et al, 2012;. ชุยเลอร์, et al, 2014a) และ
พวกเขามีความอ่อนไหวต่อทั้งการอุดตันของลำไส้ (ซานโตส et al., 2015) และ
ลดการบริโภคอาหารเมื่อพวกเขากินจำนวนมากจากพลาสติก (โจแมค
และ Bjorndal, 1999) แต่มีไม่กี่ระเบียนของอัตราการบริโภค
ในหมู่เต่าหลังฟัก (ความยาว B10 เซนติเมตรกระดอง) ในช่วงแรก
ไม่กี่เดือนของชีวิตของพวกเขาในทะเล (Balazs 1985; คาร์ 1987; Witherington,
ปี 1994, ปี 1998 ปี 2002 บอยล์และ Limpus 2008).
บันทึกแรกของการบริโภคพลาสติกโดยการโพสต์เต่าฟักเป็น
จากคนโง่เต่า Caretta Caretta ที่ติดอยู่บนทางตอนใต้ของ
ชายหาดเคปในปี 1968 (ฮิวจ์ส, 1970) และ 1973 (ฮิวจ์ส, 1974a) ของ
49 บุคคลที่สี่ (8%) ที่มีเม็ดพลาสติกและสอง (4%)
มี 'แผ่นพลาสติกดี' ถึง 30 × 20 มิลลิเมตร นี่คือน้อยกว่า
อุบัติการณ์ของเศษซากเต่าคนโง่เก่า (กระดองยาว
60-70 ซม.) เก็บรวบรวมในช่วงเวลาเดียวกัน (44%, N = 9) ซึ่งกิน
ความหลากหลายมากขึ้นของรายการเศษรวมทั้งแถบพลาสติกถุงและชิ้นส่วน
แก้ว (ฮิวจ์ส, 1974b) มีมีบันทึกที่ตามมา beenmany ของ
เต่าคนโง่กินพลาสติกจากทั่วโลก (สอบทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เต่าทะเลเป็น arguably กลุ่มทะเล organismsmost ความเสี่ยงพลาสติกและเศษซากอื่น ๆจากการกินของมนุษย์ ( บาลา , 1985 ; แคร์1987 ; K ü HN et al . , 2015 ; nelms et al . , 2015 ) amongmost ยากเปลือกเต่า( เก้าอี้อิง ) หนุ่มวัยเรียนผิวน้ำมีแนวโน้มที่จะกินเศษ ( คาร์ , 1987 ; witherington et al . , 2012 ; สไกเลอร์ et al . , 2014a ) และพวกเขามีความไวต่อทั้งลำไส้อุดตัน ( ซานโตส et al . , 2015 ) และลดปริมาณอาหารที่รับประทานปริมาณมากของพลาสติก ( เม็คคอลี่ย์และ bjorndal , 1999 ) อย่างไรก็ตาม มีบันทึกเพียงไม่กี่ของอัตราการกลืนกินในกระทู้งฟักเต่า ( B10 เซนติเมตร ความยาวกระดอง ) ในช่วงแรกไม่กี่เดือนของชีวิตในทะเล ( บาลา , 1985 ; คาร์ , 1987 ; witherington ,1994 , 1998 , 2002 ; บอยล์ และ limpus , 2008 )ครั้งแรกที่บันทึกและโพสต์โดยงฟักเต่าเป็นพลาสติกจากคนโง่เง่าเต่า caretta caretta ที่ควั่นในภาคใต้เคปทาวน์ชายหาดในปี 1968 ( Hughes , 1970 ) และ 1973 ( Hughes , 1974a ) ของ49 บุคคลสี่คน ( 8% ) บรรจุเม็ดพลาสติกและสอง ( 4 % )มีแผ่นพลาสติก " " ได้ถึง 30 × 20 มิล นี้มีมากกว่าอุบัติการณ์ของเศษในรุ่นเก่า ( ความยาวกระดองเต่าจาระเม็ด60 – 70 ซม. ) เก็บในช่วงเวลาเดียวกัน ( 44 % , n = 9 ) ซึ่งกินเพิ่มความหลากหลายของสินค้าเศษรวมทั้งแผ่นพลาสติก ถุง และ ชิ้นแก้ว ( Hughes , 1974b ) มีประวัติของ beenmany ตามมาคนโง่เง่าเต่า ingesting พลาสติกจากทั่วโลก ( ดู