They didn’t dare to escape. If they

They didn’t dare to escape. If they did, the Immortal Execution Archipelago wouldn’t forgive them. They would then completely lose their protection. However, if they didn’t escape, Chu Feng clearly wouldn’t forgive them either. Either choice was difficult, so they didn’t know what to do. They only felt that a disaster was falling upon their heads and they had no retreat.

*boom rumble rumble rumble—*

Just at that moment, an explosion rang out above. A person also shot out from the shock waves and into the distant mountain range.

At that instant, they could see the one still standing in the air was Chu Feng, and as such, the person who was shot into the mountain range was Lord Yan.

*whoosh* Suddenly, Chu Feng also shot forth and instantly disappeared. With a powerful aura, he rushed into the mountain range.

*boom boom boom boom boom*

Quickly after, they could hear bursts of rumbles resounding continuously in the distance. The energy ripple could even light up the sky.

“Let’s escape! Lord Yan is no match for that Chu Feng! We will all die!”

“We can’t escape! Chu Feng is so powerful! If he wants to kill us, how could we escape?”

“In my perspective, we are certainly dead if we escape. But if we don’t, there might be a chance at survival. After all, in the end, we haven’t harmed anyone from the Crippling Night Demon Sect. We have also not truly joined the Immortal Execution Archipelago!”

The many experts atop the palace were indecisive. Their thoughts were incongruous: they wanted to escape, yet didn’t dare to escape. That feeling of nervousness and uneasiness nearly made their minds collapse.

*hmm* However, just at that moment, the head of the Stone Sword Sect suddenly stopped his painful shrieking.

Radiance shone everywhere from his bloody figure, then a ray of light shot out into the distance—it was a Consciousness. Shi Jingtian’s Consciousness. Seeing he could not retain his life, he didn’t give up. He abandoned his physical body and escaped via his Consciousness.

“Where are you escaping!” However, before he was even able to run for any sizable length, Chu Feng’s furious shout rang out.

At the same time, a boundless suction power shot out from the faraway mountain range. It streaked above the Stone Sword Sect, and chased after his Consciousness.

“Ahh—” Quickly after, a painful scream rang out. A Consciousness flew across the sky, drawn over by the suction power.

Shortly after he was caught, Chu Feng flew over from afar and once again appeared above the Stone Sword Sect.

However, when they saw him again, the several tens of thousands of people in the Stone Sword Sect were absolutely silent. A single word was written across their faces: terror.

Because, at that moment, Chu Feng was not only undamaged, there was even a faint smile on his face. However, there were two bodies of light grasped within his hand—two incomparably weak bodies of Consciousness.

Judging by their appearances, one was the head of the Stone Sword Sect’s, the other was Lord Yan’s of the Immortal Execution Archipelago.

The battle had concluded, the victor and defeated definite.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาไม่กล้าที่จะหลบหนี หากพวกเขาไม่ ดำเนินการหมู่อมตะจะไม่ยกโทษให้พวกเขา ว่าจะแล้วเสร็จสมบูรณ์ไม่การป้องกัน อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกเขาไม่ได้หนี ฮองชูอย่างชัดเจนจะไม่ยกโทษให้พวกเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นเรื่องยาก ดังนั้นพวกเขาไม่รู้จะทำอย่างไร เพียงรู้สึกว่า ภัยพิบัติกำลังศีรษะของพวกเขา และพวกเขาไม่มีสถานที่พักผ่อน* บูมดังก้องดังก้องดังก้อง — *เพียงขณะที่ การระเบิดรังออกข้าง คนถ่ายภาพออก จากคลื่นช็อก และ เป็นเทือกเขาห่างไกลที่ว่า ทันที พวกเขาอาจเห็นหนึ่งยังคงยืนในอากาศฮชู และเช่นนี้ บุคคลที่ถ่ายเทือก ยัน พระเจ้า*whoosh* ทันใดนั้น ฮชูก็ ถ่ายออกมา และหายไปได้ทันที มีออร่าที่มีประสิทธิภาพ เขาวิ่งเทือก* บูมบูมบูมบูมบูม *ได้อย่างรวดเร็วหลังจาก พวกเขาสามารถได้ยินเสียงระเบิดของ rumbles กึกก้องอย่างต่อเนื่องในระยะทาง ระลอกคลื่นพลังงานสามารถแม้ไฟขึ้นท้องฟ้าลองหนีออกมา ยันพระเจ้าคือ ไม่ตรงกับที่ชูฮ เราจะหมดตาย"เราไม่สามารถหนีออกมา ชูฮที่มีประสิทธิภาพเพื่อ ถ้าเขาต้องการฆ่าเรา วิธีสามารถเราหนีออกมาได้อย่างไร"ในมุมมองของฉัน เรามีตายแน่นอนหากเราหลบหนี แต่ถ้าเราไม่ อาจมีโอกาสที่รอด ในสุด เรายังไม่ได้รับอันตรายทุกคนจากนิกายอสูรคืนที่ทำให้หมดอำนาจ เรามียังไม่สะดวกเข้าร่วมดำเนินการหมู่อมตะ"ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากบนพระราชวังได้เต็ม ความคิดของพวกเขาถูก incongruous: พวกเขาต้องการหนี ยัง ไม่กล้าที่จะหลบหนี ที่รู้สึกถึงความหงุดหงิดและไม่สบายใจเกือบทำใจยุบ* ปรับ * อย่างไรก็ตาม ในขณะ เพียงหัวหน้านิกายหินดาบหยุดก็ shrieking ของเขาเจ็บปวดกระจ่างใสส่องทุกที่จากรูปเปื้อนเลือดของเขา แล้วมีแสงไฟที่ยิงออกมาเป็นระยะทาง — มันเป็นจิตสำนึก โรงแรมจิ่งเถียนจิตสำนึก เห็นเขาไม่สามารถรักษาชีวิตของเขา เขาไม่ให้ขึ้น เขาถูกทอดทิ้งร่างกายของเขา และหลบหนีผ่านจิตสำนึกของเขา"ที่มีคุณหนี" อย่างไรก็ตาม ก่อนเขาก็ยังสามารถที่จะเรียกใช้สำหรับความยาวมีขนาดใหญ่ ชูฮโกรธตะโกนรังออกในเวลาเดียวกัน ดูดพลังงานไร้ขีดจำกัดถ่ายออกจากเทือกเขาห่างไกล ลายเหนือนิกายดาบหิน และไล่ล่าหลังจากจิตสำนึกของเขา"ปรบมือ — " อย่างรวดเร็วหลังจาก กรี๊ดเจ็บรังออกมา จิตสำนึกที่บินข้ามฟากฟ้า วาด โดยใช้พลังดูดไม่นานหลังจากที่เขาถูกจับ ชูฮบินผ่านจากแพลทินัม และปรากฏเหนือนิกายดาบหินอีกครั้งอย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเห็นเขาอีกครั้ง หลายหมื่นคนในนิกายดาบหินถูกเงียบจริง ๆ เขียนคำเดียวทั่วใบหน้า: ความหวาดกลัวเพราะ ขณะที่ ฮองชูไม่เพียงไม่เสียหาย ผิดรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา อย่างไรก็ตาม มีร่างกายสองแสงเข้าใจภายในมือของเขา — ร่างกายอ่อนแอเหลือใจสองของจิตสำนึกJudging by their appearances, one was the head of the Stone Sword Sect’s, the other was Lord Yan’s of the Immortal Execution Archipelago.The battle had concluded, the victor and defeated definite.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาไม่กล้าที่จะหลบหนี หากพวกเขา, หมู่เกาะ Execution อมตะจะไม่ยกโทษให้พวกเขา พวกเขาจะสมบูรณ์แล้วสูญเสียการป้องกันของพวกเขา แต่ถ้าพวกเขาไม่ได้หลบหนีชูฮอย่างชัดเจนจะไม่ยกโทษให้พวกเขาทั้งสอง อย่างใดอย่างหนึ่งทางเลือกที่เป็นเรื่องยากดังนั้นพวกเขาจึงไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร พวกเขารู้สึกว่าภัยพิบัติที่กำลังตกอยู่บนศีรษะของพวกเขาและพวกเขาไม่มีถอย.

* บูมก้องก้อง rumble- *

เพียงแค่ในช่วงเวลาที่เกิดการระเบิดดังออกมาข้างต้น ท่านยังยิงออกมาจากคลื่นช็อกและเข้าไปในเทือกเขาที่ห่างไกล.

ในทันทีที่พวกเขาจะได้เห็นคนที่ยังคงยืนอยู่ในอากาศได้รับการชูฮและเป็นเช่นคนที่ถูกยิงเข้าไปในเทือกเขาคือลอร์ดยัน .

* * * * * * * * หวือทันใดนั้นชูฮยังยิงออกมาและทันทีที่หายไป แบบมีออร่าที่มีประสิทธิภาพเขาวิ่งเข้าไปในเทือกเขา.

* บูมบูมบูมบูมบูม *

อย่างรวดเร็วหลังจากที่พวกเขาสามารถได้ยินเสียงระเบิดดังก้องของ rumbles อย่างต่อเนื่องในระยะไกล ระลอกพลังงานแม้จะไฟขึ้นฟ้า.

"Let 's หลบหนี! พระเจ้ายันจะตรงกับที่จือฮไม่! เราทุกคนจะตาย! "

" เราไม่สามารถหลบหนี! จือฮให้มีประสิทธิภาพ! ถ้าเขาอยากจะฆ่าเราวิธีการที่เราสามารถหลบหนี? "

" ในมุมมองของฉันเราตายแน่นอนถ้าเราหนี แต่ถ้าเราทำไม่ได้อาจจะมีโอกาสที่จะอยู่รอด หลังจากที่ทุกคนในท้ายที่สุดแล้วเรายังไม่ได้รับอันตรายจากทุกคนง่อยคืนปีศาจนิกาย เรายังไม่ได้เข้าร่วมอย่างแท้จริงการดำเนินอมตะเกาะ! "

ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากบนยอดพระราชวังเป็นเด็ดขาด ความคิดของพวกเขาไม่ลงรอยกัน: พวกเขาต้องการที่จะหลบหนี แต่ไม่กล้าที่จะหลบหนี ความรู้สึกของความหงุดหงิดและความไม่สบายใจว่าเกือบทำให้จิตใจของพวกเขาล่มสลาย.

* อืม * แต่เพียงในขณะที่หัวของหินดาบนิกายก็หยุดร้องเสียงหลงเจ็บปวดของเขา.

Radiance ส่องทุกที่จากร่างเลือดของเขาแล้วเรย์ของการยิงแสงออกมา เข้ามาในระยะทางมันเป็นจิตสำนึก จิตสำนึกของชิ Jingtian เห็นเขาไม่สามารถรักษาชีวิตของเขาเขาไม่ให้ขึ้น เขาละทิ้งร่างกายของเขาและหนีผ่านจิตสำนึกของเขา.

"ที่คุณนั้นหลบหนี!" แต่ก่อนที่เขาจะยังสามารถที่จะใช้สำหรับความยาวขนาดใหญ่ใด ๆ จือฮตะโกนโกรธดังออกมา.

ในเวลาเดียวกัน, ดูดพลังไม่มีที่สิ้นสุดยิงออกมา จากเทือกเขาที่ห่างไกล มันเส้นดังกล่าวข้างต้นหินดาบนิกายและไล่ตามจิตสำนึกของเขา.

"Ahh-" ได้อย่างรวดเร็วหลังจากนั้นเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดดังออกมา จิตสำนึกบินข้ามฟ้าวาดมากกว่าด้วยพลังดูด.

ไม่นานหลังจากที่เขาถูกจับจือฮบินอยู่เหนือจากระยะไกลและอีกครั้งที่ปรากฏข้างต้นหินดาบนิกาย.

แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นเขาอีกหลายหมื่นนับพันแห่ง คนที่อยู่ในหินดาบนิกายก็เงียบฉี่ คำเดียวที่เขียนขึ้นทั่วใบหน้าของพวกเขา. หวาดกลัว

เพราะในขณะนั้นจือฮไม่ได้เสียหายเท่านั้นไม่มีแม้แต่รอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา แต่มีสองร่างของแสงลงโทษภายในมือสองร่างที่อ่อนแอเหลือใจของเขามีสติ.

ตัดสินโดยการปรากฏตัวของพวกเขาคนหนึ่งเป็นหัวหน้าของหินดาบของนิกายอื่น ๆ คือลอร์ดแยนของหมู่เกาะ Execution อมตะ.

การต่อสู้ได้ข้อสรุป ที่ชนะและพ่ายแพ้แน่นอน