cultures were induced from leaves o

cultures were induced from leaves of a tomato plant infected with tomato yellow leaf curl virus (TYLCV) and analyzed for viral DNA presence during successive subcultures. No TYLCV DNA was detected in calli sampled after eight months of culture. Considerable differences in the presence of TYLCV DNA were found within sectors of a callus culture and between different callus cultures, throughout the entire eight months period. Infected calli which were cultured at sub-optimal temperature (15°C) retained the viral DNA longer than at 25 °C. The results suggested that TYLCV disappearance during callus culture was due to a disruption of some of the cell-to-cell connections, resulting in islands of infected cells in the midst of uninfected tissue and/or to the competition between the rate of cell division and that of viral DNA replication.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมที่เกิดจากใบของพืชมะเขือเทศติดกับมะเขือเทศสีเหลืองใบม้วน (TYLCV) และวิเคราะห์สำหรับไวรัสดีเอ็นเออยู่ระหว่าง subcultures ต่อเนื่อง ตรวจพบดีเอ็นเอไม่ TYLCV ใน calli ความหลังจากแปดเดือนของวัฒนธรรม พบความแตกต่างมากในต่อหน้าของดีเอ็นเอ TYLCV ภายในภาค ของวัฒนธรรมให้ และ ระหว่าง วัฒนธรรมให้แตกต่างกัน ตลอดระยะเวลาแปดเดือนทั้งหมด Calli ติดไวรัสซึ่งมีอ่างที่อุณหภูมิเหมาะสมย่อย (15 ° C) เก็บรักษาดีเอ็นเอไวรัสที่ยาวกว่าที่ 25 องศาเซลเซียส ผลแนะนำว่า TYLCV หายตัวไประหว่างวัฒนธรรมให้เกิดทรัพยของการเชื่อมต่อเซลล์เซลล์ ในหมู่เกาะของเซลล์ติดเชื้อ กลางเชื้อเนื้อเยื่อ หรือการแข่งขันระหว่างอัตราการแบ่งเซลล์และการจำลองดีเอ็นเอไวรัสที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมที่ถูกชักนำจากใบของต้นมะเขือเทศที่ติดเชื้อมะเขือเทศใบเหลืองขดไวรัส (ไวรัสใบหงิกเหลือง) และวิเคราะห์การปรากฏดีเอ็นเอไวรัสระหว่างวัฒนธรรมต่อเนื่อง ไม่มีไวรัสใบหงิกเหลืองดีเอ็นเอถูกตรวจพบในตัวอย่างแคลลัสหลังจากแปดเดือนของวัฒนธรรม ความแตกต่างมากในการปรากฏตัวของไวรัสใบหงิกเหลืองดีเอ็นเอที่พบในภาคส่วนของวัฒนธรรมแคลลัสและระหว่างวัฒนธรรมที่แตกต่างกันแคลลัสตลอดทั้งระยะเวลาแปดเดือน แคลลัสที่ติดเชื้อที่มีการเพาะเลี้ยงที่อุณหภูมิย่อยที่ดีที่สุด (15 ° C) ไว้ในดีเอ็นเอของเชื้อไวรัสได้นานกว่าที่ 25 ° C ผลที่ได้ชี้ให้เห็นว่าการหายตัวไปของไวรัสใบหงิกเหลืองในช่วงการเพาะเลี้ยงแคลลัสเกิดจากการหยุดชะงักของบางส่วนของการเชื่อมต่อเซลล์ไปยังเซลล์ที่เกิดขึ้นในหมู่เกาะของเซลล์ที่ติดเชื้อในท่ามกลางของเนื้อเยื่อที่ไม่ติดเชื้อและ / หรือการแข่งขันระหว่างอัตราการแบ่งเซลล์และการ ที่ของการจำลองแบบดีเอ็นเอของเชื้อไวรัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัฒนธรรมที่ถูกชักนำจากใบของต้นมะเขือเทศที่ติดเชื้อไวรัสใบหงิกเหลืองมะเขือเทศ ( 2 ) วิเคราะห์ดีเอ็นเอของไวรัสในการต่อเนื่อง subcultures . ไม่มีการดีเอ็นเอที่ตรวจพบในตัวอย่างเนื้อเยื่อหลังจากแปดเดือนของวัฒนธรรม ความแตกต่างมากในการปรากฏตัวของดีเอ็นเอที่พบภายในภาคของแคลลัสและวัฒนธรรมระหว่างวัฒนธรรมอาหารที่แตกต่างกันตลอดทั้งแปดเดือน . แคลลัสที่ติดเชื้อซึ่งเพาะเลี้ยงที่อุณหภูมิย่อย ( 15 องศา C ) สะสมไวรัสดีเอ็นเอนานกว่า 25 ° C ซึ่งพบว่าวัฒนธรรมการหายตัวไปในอาหารเนื่องจากการหยุดชะงักของห้องขัง เชื่อมต่อส่งผลให้เซลล์เกาะกลางมาก่อน เนื้อเยื่อ และ / หรือ การแข่งขันระหว่างอัตราการแบ่งเซลล์และของการจำลองตัวเองของดีเอ็นเอไวรัส