today's world is between those who

today's world is between those who are willing to see culture (and especially religion) privatized in this way, and those who insist that government policy should be based on their preferred cultural values World government in the literal sense must be distinguished from the much more modest proposal, favoured by among others the philosopher Immanuel Kant, that states should enter into a permanent agreement with one another to renounce the use of force; there should be a confederation to ensure what Kant called "perpetual peace. We can see this foreshadowed in the relations between liberal democracies today, which involve a sometimes tacit and sometimes explicit agreement to settle their differences by negotiation or by reference to international bodies such as the European Union or the United Nations. Agreements of this kind, it is important to emphasize, stabilize relations between states, but leave states themselves as the main sources of political authority. And Kant himself favoured this: a single world government, he thought, would be a universal despotism which saps all man's energies and ends in the graveyard offreedom Cosmopolitanism in its most literal sense is both implausible and unattractive. But political philosophers sometimes interpret the idea of world citizenship differently, not as a form of government, but as a proposal about how individuals should think and behave. what is being suggested is that we should overcome our narrow national and other attachments and think of ourselves as ifwe were citizens of the world, in other words as people who have equal responsibilities to our fellow human beings everywhere. From this perspective, national boundaries are simply arbitrary dividing lines to which no moral significance should be attached. In particular we should cease to think of justice as something to be pursued primarily within the limits ofthe city or the nation; we should give equal weight to the claims of every human being, regardless of race, creed, or nationality. So even if political authority remains localized in particular nation-states, we should use it to promote global

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกปัจจุบันอยู่ระหว่างผู้เต็มใจที่จะดูวัฒนธรรม (และโดยเฉพาะอย่างยิ่งศาสนา) ขาดแคลนด้วยวิธีนี้ และผู้ที่ยืนยันนโยบายที่รัฐบาลควรจะใช้ค่าวัฒนธรรมที่รัฐบาลโลกในความรู้สึกแท้จริงต้องแตกต่างจากข้อเสนอที่เจียมเนื้อเจียมตัวมาก ที่โปรดปรานอื่น ๆ นักปรัชญาจิตวิทยา แจ้งควรป้อนสัญญาถาวรกับอีกคนหนึ่งสละการใช้บังคับ ควรเป็นสมาพันธ์เพื่อให้แน่ใจว่าจิตวิทยาเรียกว่า "สันติภาพถาวร เราสามารถดูนี้เงาในความสัมพันธ์ระหว่างระบอบประชาธิปไตยเสรีนิยมในวันนี้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับข้อตกลงโดยปริยายบางครั้ง และชัดเจนในบางครั้งจะชำระความแตกต่างของพวกเขา โดยการเจรจา หรือการอ้างอิงถึงองค์กรระหว่างประเทศเช่นสหประชาชาติหรือสหภาพยุโรป สัญญาชนิดนี้ มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อเน้น เสถียรภาพความสัมพันธ์ระหว่างรัฐ แต่ปล่อยให้อเมริกาเองเป็นแหล่งที่มาหลักของอำนาจทางการเมือง และจิตวิทยาเองโปรดปรานนี้: รัฐบาลเดียวของโลก คิดว่า เขาจะเป็นระบบใช้อำนาจเด็ดขาดสากลซึ่ง saps พลังงานของมนุษย์ทั้งหมด และสิ้นสุดใน offreedom สุสาน Cosmopolitanism ในความรู้สึกของตัวอักษรมากที่สุดทั้งไม่น่าเชื่อ และขี้เหร่ แต่นักปรัชญาการเมืองบางครั้งตีความคิดของโลกสัญชาติแตกต่างกัน ไม่ เป็นรูปแบบของรัฐบาล แต่ เป็นข้อเสนอเกี่ยวกับวิธีการที่บุคคลควรคิด และทำงาน สิ่งแนะนำคือ เราควรเอาชนะสิ่งที่แนบ และชาติของเราแคบ และคิดว่า ตัวเองเป็น ifwe ถูกพลเมืองของโลก ในคำอื่น ๆ เป็นคนที่มีความรับผิดชอบเท่ากับของเราเพื่อนมนุษย์ทุก จากมุมมองนี้ ขอบเขตประเทศได้ตามอำเภอใจก็แบ่งบรรทัดที่ไม่มีคุณธรรมสำคัญควรแนบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราควรหยุดที่จะคิดว่า ความยุติธรรมเป็นสิ่งที่จะทำได้เป็นหลักภายในขีดจำกัดของเมืองหรือประเทศ เราควรให้น้ำหนักเท่ากันในการอ้างสิทธิของมนุษย์ทุกคน โดยไม่คำนึงถึงเชื้อชาติ ลัทธิ หรือสัญชาติ ดังนั้นแม้ว่ายังคงมีอำนาจทางการเมืองเป็นภาษาท้องถิ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง nation-states เราควรใช้ในการส่งเสริมโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกวันนี้เป็นระหว่างผู้ที่มีความเต็มใจที่จะเห็นวัฒนธรรม (และโดยเฉพาะอย่างยิ่งศาสนา) แปรรูปในลักษณะนี้และผู้ที่ยืนยันนโยบายของรัฐบาลที่ควรจะอยู่บนพื้นฐานของค่านิยมทางวัฒนธรรมที่แนะนำรัฐบาลโลกของพวกเขาในความรู้สึกที่แท้จริงจะต้องแตกต่างจากเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น ข้อเสนอรับการสนับสนุนจากคนอื่น ๆ ในหมู่นักปรัชญาจิตวิทยาที่รัฐควรจะใส่ลงนามในสัญญาถาวรกับอีกคนหนึ่งที่จะสละการใช้กำลัง; ควรจะมีการรวมกลุ่มกันเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งที่คานท์ที่เรียกว่า "ความสงบสุขตลอดไป. เราสามารถเห็นนี้คาดเดาในความสัมพันธ์ระหว่างเสรีประชาธิปไตยวันนี้ที่เกี่ยวข้องกับข้อตกลงบางครั้งโดยปริยายและบางครั้งที่ชัดเจนในการสร้างความแตกต่างของพวกเขาโดยการเจรจาหรือโดยการอ้างอิงถึงองค์กรระหว่างประเทศเช่น . สหภาพยุโรปหรือยูเอ็นสัญญาชนิดนี้มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นรักษาเสถียรภาพของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐ แต่ปล่อยให้ระบุว่าตัวเองเป็นแหล่งที่มาหลักของผู้มีอำนาจทางการเมืองและคานท์ตัวเองได้รับการสนับสนุนนี้. รัฐบาลโลกเดียวที่เขาคิดว่า จะเป็นเผด็จการสากลซึ่งดูดพลังของคนทั้งหมดและสิ้นสุดใน Cosmopolitanism offreedom สุสานในความรู้สึกที่แท้จริงมากที่สุดคือทั้งสองไม่น่าเชื่อและไม่สวย. แต่นักปรัชญาทางการเมืองบางครั้งการตีความความคิดของการเป็นพลเมืองโลกที่แตกต่างกันไม่ได้เป็นรูปแบบของรัฐบาล แต่เป็น ข้อเสนอเกี่ยวกับว่าประชาชนควรคิดและประพฤติ. สิ่งที่จะถูกแนะนำคือว่าเราควรจะเอาชนะสิ่งที่แนบมาในระดับชาติและอื่น ๆ ของเราแคบ ๆ และคิดว่าตัวเองเป็น ifwe เป็นพลเมืองของโลกในคำอื่น ๆ เป็นคนที่มีความรับผิดชอบเท่ากับเพื่อนมนุษย์ของเรา ทุกที่. จากมุมมองนี้เขตแดนของประเทศเป็นเส้นแบ่งโดยพลการเพียงเพื่อที่ไม่มีนัยสำคัญทางศีลธรรมควรจะแนบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เราควรจะหยุดที่จะคิดของความยุติธรรมเป็นสิ่งที่จะต้องดำเนินการตามหลักภายในวงเงิน ofthe เมืองหรือประเทศ; เราควรจะให้น้ำหนักที่เท่ากันกับการเรียกร้องของมนุษย์ทุกคนโดยไม่คำนึงถึงเชื้อชาติศาสนาหรือสัญชาติ ดังนั้นแม้ว่าผู้มีอำนาจทางการเมืองที่ยังคงมีการแปลโดยเฉพาะในรัฐชาติที่เราควรจะใช้มันเพื่อส่งเสริมทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้โลกระหว่างผู้เต็มใจที่จะเห็นวัฒนธรรม ( และโดยเฉพาะอย่างยิ่งศาสนาเอกชนในลักษณะนี้ และผู้ที่ยืนยันว่านโยบายของรัฐบาลควรอยู่บนพื้นฐานของพวกเขาที่ต้องการคุณค่าทางวัฒนธรรมของโลก รัฐบาลในความรู้สึกที่แท้จริงจะต้องแตกต่างจากข้อเสนอมากเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น ยิ่งในหมู่คนอื่นนักปรัชญาอิมมานูเอิล คานท์ ที่สหรัฐอเมริกา ควรป้อนเข้าไปในข้อตกลงกับอีกคนหนึ่งปฏิเสธถาวรใช้บังคับ ; ควรจะมีเพื่อให้แน่ใจว่าสมาพันธ์คานท์ เรียกว่า " สันติภาพถาวร เราสามารถเห็น foreshadowed ในความสัมพันธ์ระหว่างประชาธิปไตยเสรีนิยม ซึ่งเกี่ยวข้องกับข้อตกลงที่ชัดเจน และบางครั้งบางครั้งส่อจ่ายของความแตกต่าง โดยการเจรจาหรือโดยอ้างถึงหน่วยงานระหว่างประเทศ เช่น สหภาพยุโรป และสหประชาชาติ ข้อตกลงประเภทนี้ , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้น ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐ แต่กลับประเทศตัวเองเป็นแหล่งที่มาหลักของอำนาจทางการเมือง คานท์ตัวเองและได้รับนี้ : เดียวโลก รัฐบาล เขาคิดว่าจะเป็นสากลซึ่งสูญเสียพลังงานทั้งหมดของการปกครองแบบเผด็จการและสิ้นสุดในสุสานคงที่คตินิยมสากลในอักษรรู้สึกมากที่สุดของทั้งไม่น่าเชื่อและขี้เหร่ แต่การเมืองนักปรัชญาบางครั้งตีความความคิดของโลกสัญชาติแตกต่าง ไม่ได้เป็นรูปแบบของรัฐบาล แต่เป็นข้อเสนอเกี่ยวกับวิธีการที่บุคคลควรคิดและทำ สิ่งที่ถูกแนะนำว่าเราควรจะเอาชนะชาติและสิ่งที่แนบอื่น ๆของเราแคบและคิดว่าตัวเองเป็น ifwe เป็นพลเมืองของโลก ในคำอื่น ๆเป็นคนที่มีความรับผิดชอบเท่ากับมนุษย์ของเราเพื่อนทุกที่ จากมุมมองนี้ , ขอบเขตแห่งชาติเป็นเพียงหนึ่งบรรทัดที่ไม่มีจริยธรรม แบ่งความสำคัญควรจะแนบ โดยเฉพาะเราต้องเลิกคิดว่าความยุติธรรมเป็นสิ่งที่ต้องติดตามหลักภายในขอบเขตของเมือง หรือประเทศ เราควรจะให้น้ำหนักเท่ากับสิทธิของมนุษย์ทุกคน โดยไม่คำนึงถึง เชื้อชาติ ศาสนา หรือสัญชาติ ดังนั้น แม้อำนาจทางการเมืองในประเทศ โดยเฉพาะประเทศที่ยังคงเป็น เราควรจะใช้มันเพื่อส่งเสริมสากล