FIBER optics has undoubtedly had a

FIBER optics has undoubtedly had a profound impact on the
communications industry [1]. This can be traced back to
the seminal papers of Kao and Hockham, and Simon and Spitz
[2], [3], who basically appreciated in the early to mid 1960s that
optical signals could be transmitted along glass or silica fibers
with a loss potentially below that experienced in coaxial copper
cables. Further, unlike copper where skin effect increases loss
with baseband modulation frequency, the loss in optical fibers
could be maintained for all conceivable modulation frequencies.
A little while later, Dyott [4] observed that there were regions
of zero dispersion in the transmission characteristic of silica.
The rest is well-documented history brilliantly encapsulated in
Hecht’s book [1].
But fiber optics was not new in 1965. Glass fibers had already
appeared in ornamental lamps and the basic ideas of the dielectric
waveguide were well established. Using optical fibers to
guide light to and from a place at which a measurement was to be
made had already emerged and had gone from concept to practice.
The first patents had been filed on fiber-optic sensing and
had emerged as a tentative product [5] described in the literature.
At around the same time, Eli Snitzer’s ever-creative intellect
was proposing using fiber optics to transmit phase-modulated

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไฟเบอร์ไม่ต้องสงสัยที่มีผลกระทบอย่างลึกซึ้งในการอุตสาหกรรมสื่อสาร [1] นี้สามารถติดตามกลับไปเอกสารเก่า และ Hockham และ Simon ชปิทซ์บรรลุถึง[2], [3], ที่นิยมโดยทั่วไปในช่วง 1960s กลางที่สามารถส่งสัญญาณแสงตามเส้นใยแก้วหรือซิลิก้ามีการสูญเสียอาจต่ำกว่าที่พบในทองแดงโคแอกเซียลสายเคเบิล เพิ่มเติม ต่างจากทองแดงที่ผิวผลเพิ่มขาดทุนกับ baseband เอ็มความถี่ การสูญเสียในเส้นใยแสงสามารถเก็บรักษาในความถี่หลากหลายเอ็มทั้งหมดเล็กน้อยขณะภายหลัง Dyott [4] พบว่า มีขอบเขตของศูนย์กระจายตัวในการส่งผ่านลักษณะของซิลิก้าส่วนเหลือเป็นห้องเอกสารประวัตินึ้เก่งในหนังสือของ Hecht [1]แต่ไม่ใหม่ในปี 1965 ไฟเบอร์ เส้นใยแก้วได้แล้วในโคมไฟประดับและแนวความคิดพื้นฐานของ dielectricwaveguide ได้ดีขึ้น ใช้เส้นใยแสงแนะนำไฟเข้า และออก จากสถานที่การประเมินถูกต้องทำได้ปรากฏขึ้นแล้ว และก็หายไปจากแนวคิดการปฏิบัติมีการยื่นสิทธิบัตรแรกบนไร้สายไฟเบอร์ และได้เกิดเป็นผลิตภัณฑ์แน่นอน [5] กล่าวถึงในวรรณคดีในรอบเวลาเดียวกัน สติปัญญาสร้างสรรค์เคยลี Snitzerนำเสนอโดยใช้ไฟเบอร์ส่งระยะสันทัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใยแก้วนำแสงมีผู้ต้องสงสัยผลกระทบต่อ
อุตสาหกรรมการสื่อสาร [1] นี้สามารถสืบย้อนไปถึง
เอกสารน้ำเชื้อของเขาและ Hockham และไซมอนและ Spitz
[2], [3] ที่ชื่นชมโดยทั่วไปในช่วงต้นถึงกลางปี ​​1960 ที่
สัญญาณแสงจะถูกส่งไปพร้อมแก้วหรือเส้นใยซิลิกา
กับการสูญเสียที่อาจเกิดขึ้น ด้านล่างที่มีประสบการณ์ในคู่สายทองแดง
สายเคเบิล นอกจากนี้แตกต่างจากทองแดงที่เพิ่มผิวผลการสูญเสีย
ที่มีความถี่การปรับเบสแบนด์, การสูญเสียในเส้นใยแสง
จะถูกเก็บรักษาไว้สำหรับทุกการปรับความถี่ไปได้.
ในขณะที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ต่อมา Dyott [4] พบว่ามีพื้นที่ที่
เป็นศูนย์การกระจายตัวในลักษณะการส่งของ ซิลิกา.
ส่วนที่เหลือเป็นประวัติศาสตร์ดีเอกสารห่อหุ้มเก่งใน
หนังสือชต์ [1].
แต่ใยแก้วนำแสงไม่ได้ใหม่ในปี 1965 ใยแก้วได้แล้ว
ปรากฏอยู่ในโคมไฟประดับและความคิดพื้นฐานของอิเล็กทริก
ท่อนำคลื่นที่ถูกจัดตั้งขึ้นได้ดี การใช้เส้นใยแสงเพื่อ
เป็นแนวทางในการแสงและจากสถานที่ที่วัดก็จะ
ทำออกมาแล้วและได้หายไปจากแนวความคิดที่จะปฏิบัติ.
สิทธิบัตรครั้งแรกที่ได้รับการยื่นในวันที่ตรวจวัดใยแก้วนำแสงและ
โผล่ออกมาเป็นผลิตภัณฑ์เบื้องต้น [5 ] อธิบายไว้ในวรรณกรรม.
ในช่วงเวลาเดียวกันของอีไล Snitzer สติปัญญาที่เคยมีความคิดสร้างสรรค์
เป็นเสนอโดยใช้ใยแก้วนำแสงในการส่งเฟสมอดูเลต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

FIBER optics has undoubtedly had a profound impact on the
communications industry [1]. This can be traced back to
the seminal papers of Kao and Hockham, and Simon and Spitz
[2], [3], who basically appreciated in the early to mid 1960s that
optical signals could be transmitted along glass or silica fibers
with a loss potentially below that experienced in coaxial copper
cables. Further, unlike copper where skin effect increases loss
with baseband modulation frequency, the loss in optical fibers
could be maintained for all conceivable modulation frequencies.
A little while later, Dyott [4] observed that there were regions
of zero dispersion in the transmission characteristic of silica.
The rest is well-documented history brilliantly encapsulated in
Hecht’s book [1].
แต่ไฟเบอร์ออปติกไม่ใหม่ในปี 1965 ใยแก้วได้
ปรากฏในโคมไฟประดับและความคิดพื้นฐานของท่อนำคลื่นไดอิเล็กตริก
ขึ้นดี การใช้เส้นใยแก้วนำแสง

แนะนำแสงและจากสถานที่ที่เป็นวัดก็จะทำให้ได้
เกิดขึ้นและหายไปจากแนวคิดสู่การปฏิบัติ .
สิทธิบัตรครั้งแรกมีการยื่นในการตรวจจับและ
ิตhad emerged as a tentative product [5] described in the literature.
At around the same time, Eli Snitzer’s ever-creative intellect
was proposing using fiber optics to transmit phase-modulated