Next, we examined the contrast of p

Next, we examined the contrast of postcongruent incongruent trials minus postincongruent incongruent trials in the dorsomedial prefrontal cortex and amygdala in both groups and found a significant cluster in the dorsomedial prefrontal cortex (x=-1, y=36, z=38; z=3.26; 568 mm3; d=1.15; see Figure 3C) but not in the amygdala. Extraction of average signal within this cluster revealed that the group difference was driven by the expected greater activity in postcongruent incongruent trials in healthy comparison subjects (t=2.36, df=23, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถัดไป เราตรวจสอบความแตกต่างของการทดลอง incongruent postcongruent ลบทดลอง incongruent postincongruent ในการ dorsomedial prefrontal cortex และ amygdala ในทั้งสองกลุ่ม และพบคลัสเตอร์ที่สำคัญในการ dorsomedial prefrontal cortex (x =-1, y = 36, z = 38; z =สวย 3.26; 568 mm3; d = 1.15 ดูรูป 3C) แต่ไม่ใช่ ใน amygdala แยกสัญญาณเฉลี่ยภายในคลัสเตอร์นี้เปิดเผยว่า ความแตกต่างของกลุ่มถูกขับเคลื่อน โดยกิจกรรมมากกว่าที่คาดไว้ในการทดลอง incongruent postcongruent ในเรื่องเปรียบเทียบสุขภาพ (t = 2.36, df = 23, p < 0.05; d = 0.48) และ โดยผลตรงกันข้ามในผู้ป่วย (t = 2.66, df = 16, p < 0.05; d = 0.64 ดูรูป 3D) หมายเหตุว่า ไม่สามารถของผู้ป่วยลดกิจกรรม prefrontal dorsomedial postincon¬gruent incongruent ทดลองแห่งดวงผู้ป่วยไม่สามารถปรับปรุงเวลาปฏิกิริยาระหว่างการทดลองเหล่านี้เปรียบเทียบกับเรื่องเปรียบเทียบเพื่อสุขภาพ ความแตกต่างของกลุ่มไม่ได้สังเกตในขอบเขตที่น่าสนใจสำหรับความแตกต่างของการทดลอง postcongruent แผงกับแผงทดลอง postincongruent ในที่สุด เปรียบเทียบข้ามทุกชนิดทดลองใช้ เราพบเปิดใช้งานอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในผู้ป่วยมากกว่าในเรื่องการเปรียบเทียบใน amygdala ซ้าย (x =-22, y =-2, z =-18; z = 3.04; 232 mm3; d = 1.04) ใช้ cytoarchitectonic น่าเป็นแผนที่ที่ basolateral, centromedial และ su¬perficial amygdalar subregions (47, 48), เราพบว่า 78% ของคลัสเตอร์นี้ corresponded amygdala ผิวเผินและ basolateral amygdala 21.1%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่อไปเราจะตรวจสอบความคมชัดของ postcongruent ทดลองสอดคล้องกันลบ postincongruent ทดลองสอดคล้องกันใน prefrontal นอก dorsomedial และต่อมทอนซิลในทั้งสองกลุ่มและพบว่าเป็นกลุ่มที่มีความสำคัญใน prefrontal นอก dorsomedial (x = -1, y = 36, Z = 38; Z = 3.26; 568 mm3; D = 1.15; ดูรูปที่ 3C) แต่ไม่ได้อยู่ในต่อมทอนซิล การสกัดสัญญาณเฉลี่ยภายในคลัสเตอร์พบว่าแตกต่างกันเป็นกลุ่มที่ผลักดันโดยกิจกรรมมากขึ้นคาดว่าใน postcongruent ทดลองสอดคล้องกันในวิชาเปรียบเทียบเพื่อสุขภาพ (t = 2.36, DF = 23, p <0.05; D = 0.48) และผลในทางตรงกันข้ามใน ผู้ป่วย (t = 2.66, DF = 16, p <0.05; D = 0.64; ดูรูป 3D) โปรดทราบว่าไม่สามารถของผู้ป่วยเพื่อลดกิจกรรม prefrontal dorsomedial ในการทดลองสอดคล้องกันpostincon¬gruentขนานการไร้ความสามารถของผู้ป่วยในการปรับปรุงปฏิกิริยาครั้งในระหว่างการทดลองเหล่านี้เมื่อเทียบกับอาสาสมัครที่มีสุขภาพดีการเปรียบเทียบ ไม่มีความแตกต่างของกลุ่มถูกตั้งข้อสังเกตในทุกภูมิภาคท​​ี่น่าสนใจสำหรับความคมชัดของการทดลองสอดคล้อง postcongruent กับการทดลองสอดคล้อง postincongruent ในที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับในทุกประเภทการทดลองทั้งหมดที่เราพบยืนยันการใช้งานมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในผู้ป่วยกว่าในการเปรียบเทียบในต่อมทอนซิลซ้าย (x = -22, y = -2, Z = -18; Z = 3.04; 232 mm3; D = 1.04) . การใช้แผนที่ความน่าจะเป็นของ cytoarchitectonic basolateral, centromedial และsu¬perficialอนุภูมิภาค amygdalar (47, 48) เราพบว่า 78% ของกลุ่มนี้ก็ตรงกับต่อมทอนซิลตื้นและ 21.1% เป็น basolateral ต่อมทอนซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อไป , เราตรวจสอบความคมชัดของ postcongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองลบ postincongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองใน dorsomedial พรีฟรอนท เยื่อหุ้มสมองและ Amygdala ในทั้งสองกลุ่ม พบกลุ่มที่สำคัญในเปลือกสมองส่วนหน้า dorsomedial ( x = - 1 , y = 36 , Z = 38 ; Z = 3.26 ; 569 มม. ; D = 1.15 ดูรูปที่ 3 ) แต่ ไม่ใน Amygdala .การสกัดสัญญาณเฉลี่ยภายในกลุ่มนี้ พบว่า กลุ่มที่แตกต่างถูกขับเคลื่อน โดยคาดว่า มากกว่ากิจกรรมใน postcongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองในวิชาการมีสุขภาพดี ( t = 2.36 , df = 23 , p < 0.05 ; D = 0.48 ) และตรงกันข้ามในผู้ป่วย ( t = 2.66 , df = 16 , p < 0.05 ; D = 0.36 ; ดูรูปที่ 3 )โปรดทราบว่าไร้ความสามารถของผู้ป่วยเพื่อลดกิจกรรมพรีฟรอนท dorsomedial ใน postincon ¬ gruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองโดยผู้ป่วยไม่สามารถปรับปรุงปฏิกิริยาครั้งในระหว่างการทดลองเหล่านี้เมื่อเทียบกับวิชาการมีสุขภาพดี ความแตกต่างของกลุ่มที่พบในใด ๆของพื้นที่ที่น่าสนใจสำหรับความคมชัดของ postcongruent การทดลองสอดคล้องกับ postincongruent หลังการทดลองในที่สุด การเปรียบเทียบในรูปแบบทดลองใช้ เราพบการกระตุ้นอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในผู้ป่วยกว่าในการเปรียบเทียบกลุ่มตัวอย่างใน Amygdala ทิ้ง ( X = - 22 , y = - 2 , Z = - 18 ; Z = 3.04 ; 232 มม. ; D = 1.04 ) ใช้แผนที่ cytoarchitectonic ความน่าจะเป็นของ basolateral centromedial , และซู¬ perficial amygdalar ธรณีสัณฐาน ( 47 , 48 ) เราพบว่า 78% ของกลุ่มนี้ตรงกับ Amygdala ผิวเผินและ 211 ( Amygdala basolateral .