Ivan Pavlov, in 1927, began working

Ivan Pavlov, in 1927, began working with learning through "classical conditioning." Initially the dog only salivated when it was eating. Later Pavlov noticed the dog salivated when he carried the food into the room. He become curious as to why this change had taken place. He thought there were both learned and unlearned components to the dog's behavior. He began experimenting with different stimuli, and if he rang a bell immediately before giving food to the dog, eventually the dog would salivate merely in response to the sound of the bell. He generated terminology to describe his observations. An unconditioned stimulus (UCS) such as food, generates and instinctual reflexive, unlearned behavior, such as salivation when eating. The salivation was called an unconditioned response (UCR) because it was not learned. The bell, formerly a neutral sound to the dog, become a conditioned learned stimulus (CLS) and the salivation a conditioned response (CR).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ivan Pavlov, 1927 ในเริ่มการทำงานกับการเรียนรู้ผ่าน "ดั้งเดิม" เริ่มสุนัขเท่านั้น salivated เมื่อได้รับประทานอาหาร Pavlov หลังสังเกตเห็นสุนัข salivated เมื่อเขาทำอาหารในห้องพัก เขาจะอยากรู้อยากเห็นเป็นเหตุเปลี่ยนแปลงนี้ได้เกิดขึ้น เขาคิดว่า มีคอมโพเนนต์ unlearned และเรียนรู้ถึงพฤติกรรมของสุนัข เขาเริ่มการทดลองกับสิ่งเร้าที่แตกต่างกัน และถ้าเขารัง a ระฆังก่อนให้อาหารสุนัข ในที่สุดหมาจะ salivate แต่ในการตอบสนองเสียงของระฆัง เขาสร้างคำศัพท์เพื่ออธิบายข้อสังเกตของเขา การกระตุ้น unconditioned (UCS) เช่นอาหาร สร้าง และ instinctual สะท้อนกลับ unlearned พฤติกรรม เช่น salivation เมื่อรับประทานอาหาร Salivation ที่ถูกเรียกว่าการตอบสนอง unconditioned (UCR) เนื่องจากมันไม่ได้เรียนรู้ เบลล์ เดิมเสียงกลางเพื่อสุนัข เป็น เครื่องปรับอากาศเรียนรู้กระตุ้น (มหาชน) และ salivation ที่ปรับการตอบสนอง (CR)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีวานพาฟโลฟในปี 1927 เริ่มทำงานกับการเรียนรู้ผ่าน "เครื่องคลาสสิก." ตอนแรกสุนัขเท่านั้น salivated เมื่อมันถูกกิน ต่อมาพาฟโลฟสังเกตเห็นสุนัข salivated เมื่อเขาดำเนินอาหารเข้ามาในห้อง เขากลายเป็นอยากรู้ว่าทำไมการเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้น เขาคิดว่ามีส่วนประกอบทั้งสองได้เรียนรู้และเขลากับพฤติกรรมของสุนัข เขาเริ่มทดลองกับสิ่งเร้าที่แตกต่างกันและถ้าเขารังระฆังทันทีก่อนที่จะให้อาหารให้กับสุนัขในที่สุดสุนัขจะน้ำลายเพียงในการตอบสนองต่อเสียงของระฆัง เขาสร้างคำศัพท์ที่จะอธิบายข้อสังเกตของเขา กระตุ้นไม่ จำกัด (UCS) เช่นอาหาร, สร้างและสะท้อนสัญชาตญาณพฤติกรรมเขลาเช่นน้ำลายไหลเมื่อรับประทานอาหาร น้ำลายไหลถูกเรียกว่าการตอบสนองไม่ จำกัด (UCR) เพราะมันไม่ได้เรียนรู้ ระฆังก่อนเสียงเป็นกลางเพื่อสุนัขกลายเป็นปรับอากาศเรียนรู้กระตุ้น (CLS) และการตอบสนองต่อการหลั่งน้ำลายปรับอากาศ (CR)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิวาน พาฟลอฟ ในปี 1927 , เริ่มทำงานกับการเรียนรู้ผ่าน " ปรับอากาศคลาสสิก " ในตอนแรกสุนัขเท่านั้น salivated เมื่อมันถูกกิน ต่อมาพาฟลอฟสังเกตสุนัข salivated เมื่อเขายกอาหารเข้ามาในห้อง เขาจะสงสัยว่าทำไมการเปลี่ยนแปลงนี้ได้เกิดขึ้น เขาคิดว่ามีทั้งเรียนรู้ และไม่มีการศึกษาองค์ประกอบพฤติกรรมของสุนัขเขาเริ่มทดลองกับสิ่งเร้าต่าง ๆ และถ้าเขา rang ระฆังทันที ก่อนให้อาหารสุนัข ในที่สุด สุนัขจะหลั่งน้ำลายเพียงเพื่อตอบสนองต่อเสียงกระดิ่ง เขาสร้างคำศัพท์ที่จะอธิบายการสังเกตของเขา เป็นสิ่งเร้าไม่มีเงื่อนไข ( UCS ) เช่นอาหาร , สร้างและ instinctual สะท้อนกลับไม่มีการศึกษาพฤติกรรมเช่นอิ่มใจเมื่อได้กินที่ถูกเรียกว่าการตอบสนองที่ไม่มีเงื่อนไขอิ่มใจ ( UCR ) เพราะมันไม่ได้เรียน ระฆังเดิมเป็นกลางเสียงสุนัข เป็นเว็บไซด์เรียนรู้กระตุ้น ( CLS ) และอิ่มใจการตอบสนองปรับอากาศ ( CR )