One of the biggest mistakes parents

One of the biggest mistakes parents make when disciplining their children is getting enraged when correcting them. Expressing your rage when disciplining your child is problematic for several reasons. First, it directs your child’s attention away from his mistake and causes him to focus on your wrath instead. The object of discipline is to guide your child towards proper behavior for both short term as well as long term period. If your child is more worried about how you will react in your anger rather than what he did that was wrong, he is unlikely to benefit from your counsel or choice of discipline. Rather, he will become irritated himself and resentful. This doesn’t mean the child won’t comply in the short term. To the contrary, many children respond to an angry parent. What it does mean is that the lesson you are trying to teach may not sink in. It might even get completely lost depending on the extent of the anger shown. When disciplining, you want your child to behave not only immediately, but even when you’re not around, as well. Responding to your child’s misbehavior with shouting and aggression does not help him learn to self-manage his behavior. It merely teaches him how to respond to you when you’re angry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งของพ่อแม่ข้อผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดทำให้เมื่อ disciplining ลูกเป็นรับสนั่นเมื่อแก้ไขเหล่านั้น แสดงความโกรธของคุณเมื่อ disciplining เด็กได้ปัญหาจากหลายสาเหตุ ครั้งแรก มันชักจูงความสนใจของเด็กจากความผิดพลาดของเขา และทำให้เขาให้ความสำคัญกับอาชญาของคุณแทน วัตถุประสงค์ของวินัยคือเพื่อ แนะนำเด็กไปทำงานที่เหมาะสมสำหรับทั้งระยะสั้นระยะยาวระยะเวลา ถ้าลูกของคุณเป็นกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับว่าคุณจะตอบสนองในความโกรธของคุณมากกว่าสิ่งที่เขาได้ที่ผิด เขาจะไม่ได้ประโยชน์จากคำแนะนำหรือทางวินัย ค่อนข้าง เขาจะกลายเป็นคายเอง และ resentful นี้ไม่หมายความว่า เด็กจะปฏิบัติในระยะสั้น ขัด เด็กจำนวนมากตอบการหลักการโกรธ มันหมายถึง อะไรคือ บทเรียนที่คุณกำลังพยายามสอนอาจไม่จมในการ มันอาจจะได้หายไปอย่างสมบูรณ์ตามขอบเขตของความโกรธที่แสดง เมื่อ disciplining คุณเด็กประพฤติไม่เพียงแต่ทันที แต่แม้เมื่อคุณไม่อยู่ประมาณ เช่นกัน ตอบคุณเด็ก misbehavior shouting และรุกรานไม่ได้เขาเรียนรู้ด้วยตนเองจัดการลักษณะการทำงานของเขา มันแค่สอนเขาวิธีการตอบให้คุณเมื่อคุณกำลังโกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พ่อแม่ทำเมื่อฝึกหัดเด็กของพวกเขาจะได้รับการแก้ไขเมื่อโกรธพวกเขา แสดงความโกรธของคุณเมื่อฝึกหัดลูกของคุณเป็นปัญหาด้วยเหตุผลหลายประการ ก่อนจะนำความสนใจของเด็กออกไปจากความผิดพลาดของเขาและทำให้เขาให้ความสำคัญกับความโกรธของคุณแทน วัตถุของการมีวินัยคือการแนะนำบุตรหลานของท่านที่มีต่อพฤติกรรมที่เหมาะสมสำหรับทั้งระยะสั้นเช่นเดียวกับระยะเวลาระยะยาว หากบุตรของท่านเป็นห่วงเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีที่คุณจะตอบสนองในความโกรธของคุณมากกว่าสิ่งที่เขาทำว่าเป็นความผิดพลาดที่เขาไม่น่าจะได้รับประโยชน์จากการให้คำปรึกษาหรือทางเลือกของการมีระเบียบวินัยของคุณ แต่เขาจะกลายเป็นหงุดหงิดตัวเองและไม่พอใจ นี้ไม่ได้หมายความว่าเด็กจะไม่ปฏิบัติตามในระยะสั้น ไปในทางตรงกันข้ามเด็กหลายคนตอบสนองต่อผู้ปกครองโกรธ สิ่งที่ไม่ได้หมายความว่าบทเรียนที่คุณกำลังพยายามที่จะสอนอาจจะไม่จมอยู่ใน. มันยังอาจได้รับหายไปอย่างสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับขอบเขตของความโกรธที่แสดง เมื่อการฝึกหัดที่คุณต้องการให้ลูกของคุณไม่เพียง แต่มีลักษณะการทำงานทันที แต่แม้ในขณะที่คุณไม่ได้รอบเช่นเดียวกับ การตอบสนองต่อพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเด็กกับตะโกนและการรุกรานไม่ได้ช่วยให้เขาเรียนรู้ที่จะจัดการตนเองพฤติกรรมของเขา มันสอนให้เขาเป็นเพียงวิธีการตอบสนองให้คุณเมื่อคุณกำลังโกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดที่พ่อแม่ให้เมื่อ disciplining เด็กของพวกเขาจะได้รับโกรธเมื่อการแก้ไขพวกเขา การแสดงความโกรธเมื่อ disciplining เด็กของคุณเป็นปัญหาสำหรับหลายสาเหตุ ครั้งแรก มันชักจูงความสนใจของเด็กให้ห่างจากความผิดพลาดของเขาและทำให้เขาสนใจที่ความโกรธแทนวัตถุของวินัยเป็นคู่มือลูกของคุณที่มีต่อพฤติกรรมที่เหมาะสม ทั้งในระยะสั้น รวมทั้งระยะเวลาในระยะยาว ถ้าลูกของคุณเป็นกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับวิธีการที่คุณจะตอบสนองความโกรธของคุณมากกว่าสิ่งที่เขาทำมันผิด เขาไม่น่าที่จะได้รับประโยชน์จากที่ปรึกษา หรือทางเลือกของวินัยของคุณ แต่เขาจะกลายเป็นหงุดหงิดตัวเอง และแค้นใจนี้ไม่ได้หมายความว่าเด็กจะไม่สอดคล้องในระยะสั้น ตรงกันข้าม เด็กๆ หลายคนตอบคุณแม่โกรธ มันหมายความว่าบทเรียน คุณพยายามที่จะสอนอาจจะไม่จมใน มันอาจจะหายไปอย่างสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับขอบเขตของความโกรธที่แสดง เมื่อฝึกหัด คุณต้องการให้บุตรของท่านทำไม่เพียง แต่ทันที แต่แม้เมื่อคุณไม่ได้รอบ เช่นกันการตอบสนองต่อพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเด็กด้วยเสียงโห่ร้องและความก้าวร้าว ไม่ได้ช่วยให้เขาเรียนรู้ที่จะจัดการตนเอง พฤติกรรมของเขา มันเพียงแต่สอนเขาวิธีการตอบสนองต่อคุณเมื่อคุณกำลังโกรธ