IntroductionDepletion of fossil fue

Introduction
Depletion of fossil fuels, increasing demand for fuels and environmental pollution have intensified the need for alternative fuels. Biodiesel is an alternative fuel obtained from fats and oils. It is used as a substitute for the conventional diesel fuel without requiring any major modifications in existing engines (Ma and Hanna, 1999; Demirbas, 2007, 2009). Although biodiesel is considered a green fuel, it is expensive to produce due to the high cost of the feedstocks (Demirbas, 2007, 2009; Machetti et al., 2008). Alternatively, the feasibility of using low-cost feedstocks such as waste cooking oil, nonedible oils and lipid rich microalgae have been investigated to lower the cost of biodiesel (Karmee et al.,
2004, 2006; Karmee and Chadha, 2005; Chen et al., 2009;Enweremadu et al., 2009; Gnanaprakasam et al., 2013; Yaakobet al., 2013; Atabani et al., 2013; Khan et al., 2014; Renzi et al.,2013; Shin et al., 2014). Furthermore, edible feedstocks are generally used for biofuel production. In this context, increasing fuel demand will increase the food shortage (Mathews, 2008). This underlines the importance to use resources that do not compete with food products and rather make use of waste materials for biofuel production. In the above context, lipid obtained from food waste can be used as a potential source for biodiesel preparation. However, isolation of lipid is required since food waste contains other substances such as carbohydrates, protein, phosphate and minerals (Pleissner et al., 2014a,b; Yang et al., 2014a,b). Food waste contains 5–30% of lipids (Fig. 1). Lipid from food waste can be separated by solvent extraction (Pleissner et al., 2014a,b). Even though solvent extraction methods are effective for isolating the lipid, separation and recycling of the organic solvents will increase the cost of the biodiesel production. Furthermore, volatile organic solvents such as hexane are harmful to the environment. In this study, lipid is isolated from food waste after fungal hydrolysis (Pleissner et al.,2014a,b). Lipid is easily separated by centrifugation from the resultant hydrolysate (Pleissner et al., 2014a,b). The hydrolysate is used as a nutritional medium for microorganism cultivation and the separated lipid can be used for biodiesel production (Karmee and Lin, 2014a,b). After hydrolysis, the fungal biomass containing lipid mixture is heated to 100 _C to remove the water and the water free lipid is isolated (Karmee and Lin, 2014a). This lipid obtained from food waste is used as a potential source for biodiesel production. Biodiesel or fatty acid methyl esters (FAME) are produced by the transesterification reaction (Leung et al., 2010). This reaction can be catalyzed by acids, bases, or enzymes. In addition, biodiesel can be synthesized under supercritical conditions without using any catalysts. Yield of biodiesel is generally affected by temperature, molar ratio of lipid to methanol, reaction time and the type of catalyst used (Ma and Hanna, 1999; Karmee and Chadha, 2005). Commercially, bases are used as a catalyst for the large scale biodiesel production due to high biodiesel yield and short reaction time. However, the base catalyzed process is sensitive to moisture and free fatty acid (FFA) content (Ma and Hanna, 1999; Darnoko and Cheryan, 2000; Demirbas, 2007, 2009). Acid catalysts are not affected by FFA content but requires longer reaction time and higher reaction temperature (Ma and Hanna, 1999; Yaakob et al.,2013; Khan et al., 2014). Furthermore, there is an increase in capital cost of the biodiesel production due to the corrosive nature of acids and bases.As an alternative to the chemical methods, lipases are used for biodiesel production (Parawira, 2009; Fukuda et al., 2008;Ranganathan et al., 2008). Lipase catalyzed biodiesel production is moisture and FFA tolerant. Additionally, biocatalysts are sustainable and require mild reaction conditions (Karmee, 2008, 2009). Also, the use of lipase allows for an easy separation of glycerol and catalyst (Parawira, 2009; Fukuda et al., 2008; Ranganathanet al., 2008). Recent study conducted in our group estimated the biodiesel production cost in Hong Kong from waste cooking oil as a feedstock (Karmee et al., 2015). The use of acid (H2SO4) and base (KOH) catalysts for the biodiesel production are found to be less expensive (US$0.80 and US$0.90) than the average biodiesel price in Hong Kong (US$1.01). Whereas the use of lipase as a biocatalyst is found to be expensive (US$1.15).According to government reports, approximately 9,278 tonnes of municipal solid waste were thrown away at landfills in Hong Kong every day (Environment Bureau, Hong Kong, 2014;Environmental Protection Department, Hong Kong, 2012).Municipal solid waste contains 41.7% food waste or putrescible(Environment Bureau, Hong Kong, 2014;Environmental Protection Department, Hong Kong, 2012) which contains up to 30% of lipids that are discarded without any further use(Pleissner et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำการลดลงของเชื้อเพลิงฟอสซิล เพิ่มความต้องการเชื้อเพลิงและมลพิษสิ่งแวดล้อมได้ทวีความรุนแรงมากต้องใช้พลังงานทางเลือก ไบโอดีเซลเป็นพลังงานทดแทนที่ได้จากไขมันและน้ำมัน ใช้ทดแทนเชื้อเพลิงดีเซลโดยไม่ต้องมีการปรับเปลี่ยนที่สำคัญในเครื่องยนต์ที่มีอยู่ (Ma และ Hanna, 1999 Demirbas, 2007, 2009) แม้ว่าไบโอดีเซลเป็นเชื้อเพลิงเขียว มีราคาแพงในการผลิตเนื่องจากต้นทุนสูงเริ่ม (Demirbas, 2007, 2009 Machetti et al. 2008) อีกวิธีหนึ่งคือ ได้รับการตรวจสอบความเป็นไปได้ของการใช้ต้นทุนต่ำวมวลเช่นน้ำมัน น้ำมัน nonedible และสาหร่ายอุดมไปด้วยไขมันของเสียเพื่อลดต้นทุนของไบโอดีเซล (Karmee et al.,2004, 2006; Karmee and Chadha, 2005; Chen et al., 2009;Enweremadu et al., 2009; Gnanaprakasam et al., 2013; Yaakobet al., 2013; Atabani et al., 2013; Khan et al., 2014; Renzi et al.,2013; Shin et al., 2014). Furthermore, edible feedstocks are generally used for biofuel production. In this context, increasing fuel demand will increase the food shortage (Mathews, 2008). This underlines the importance to use resources that do not compete with food products and rather make use of waste materials for biofuel production. In the above context, lipid obtained from food waste can be used as a potential source for biodiesel preparation. However, isolation of lipid is required since food waste contains other substances such as carbohydrates, protein, phosphate and minerals (Pleissner et al., 2014a,b; Yang et al., 2014a,b). Food waste contains 5–30% of lipids (Fig. 1). Lipid from food waste can be separated by solvent extraction (Pleissner et al., 2014a,b). Even though solvent extraction methods are effective for isolating the lipid, separation and recycling of the organic solvents will increase the cost of the biodiesel production. Furthermore, volatile organic solvents such as hexane are harmful to the environment. In this study, lipid is isolated from food waste after fungal hydrolysis (Pleissner et al.,2014a,b). Lipid is easily separated by centrifugation from the resultant hydrolysate (Pleissner et al., 2014a,b). The hydrolysate is used as a nutritional medium for microorganism cultivation and the separated lipid can be used for biodiesel production (Karmee and Lin, 2014a,b). After hydrolysis, the fungal biomass containing lipid mixture is heated to 100 _C to remove the water and the water free lipid is isolated (Karmee and Lin, 2014a). This lipid obtained from food waste is used as a potential source for biodiesel production. Biodiesel or fatty acid methyl esters (FAME) are produced by the transesterification reaction (Leung et al., 2010). This reaction can be catalyzed by acids, bases, or enzymes. In addition, biodiesel can be synthesized under supercritical conditions without using any catalysts. Yield of biodiesel is generally affected by temperature, molar ratio of lipid to methanol, reaction time and the type of catalyst used (Ma and Hanna, 1999; Karmee and Chadha, 2005). Commercially, bases are used as a catalyst for the large scale biodiesel production due to high biodiesel yield and short reaction time. However, the base catalyzed process is sensitive to moisture and free fatty acid (FFA) content (Ma and Hanna, 1999; Darnoko and Cheryan, 2000; Demirbas, 2007, 2009). Acid catalysts are not affected by FFA content but requires longer reaction time and higher reaction temperature (Ma and Hanna, 1999; Yaakob et al.,2013; Khan et al., 2014). Furthermore, there is an increase in capital cost of the biodiesel production due to the corrosive nature of acids and bases.As an alternative to the chemical methods, lipases are used for biodiesel production (Parawira, 2009; Fukuda et al., 2008;Ranganathan et al., 2008). Lipase catalyzed biodiesel production is moisture and FFA tolerant. Additionally, biocatalysts are sustainable and require mild reaction conditions (Karmee, 2008, 2009). Also, the use of lipase allows for an easy separation of glycerol and catalyst (Parawira, 2009; Fukuda et al., 2008; Ranganathanet al., 2008). Recent study conducted in our group estimated the biodiesel production cost in Hong Kong from waste cooking oil as a feedstock (Karmee et al., 2015). The use of acid (H2SO4) and base (KOH) catalysts for the biodiesel production are found to be less expensive (US$0.80 and US$0.90) than the average biodiesel price in Hong Kong (US$1.01). Whereas the use of lipase as a biocatalyst is found to be expensive (US$1.15).According to government reports, approximately 9,278 tonnes of municipal solid waste were thrown away at landfills in Hong Kong every day (Environment Bureau, Hong Kong, 2014;Environmental Protection Department, Hong Kong, 2012).Municipal solid waste contains 41.7% food waste or putrescible(Environment Bureau, Hong Kong, 2014;Environmental Protection Department, Hong Kong, 2012) which contains up to 30% of lipids that are discarded without any further use(Pleissner et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
พร่องของเชื้อเพลิงฟอสซิลต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับเชื้อเพลิงและมลพิษสิ่งแวดล้อมมีความรุนแรงความจำเป็นสำหรับเชื้อเพลิงทางเลือก ไบโอดีเซลเป็นเชื้อเพลิงทางเลือกที่ได้รับจากไขมันและน้ำมัน มันถูกนำมาใช้แทนสำหรับน้ำมันดีเซลธรรมดาโดยไม่ต้องมีการปรับเปลี่ยนใด ๆ ที่สำคัญในเครื่องมือที่มีอยู่ (MA และฮันนา 1999; Demirbas 2007 2009) แม้ว่าไบโอดีเซลถือเป็นเชื้อเพลิงสีเขียวจะมีราคาแพงในการผลิตเนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงของวัตถุดิบ (Demirbas 2007 2009; Machetti et al, 2008). อีกวิธีหนึ่งคือความเป็นไปได้ของการใช้วัตถุดิบที่มีต้นทุนต่ำเช่นน้ำมันปรุงอาหารขยะ, น้ำมัน nonedible และไขมันสาหร่ายที่อุดมไปด้วยได้รับการตรวจสอบเพื่อลดค่าใช้จ่ายของไบโอดีเซล (Karmee, et al.
2004 2006 Karmee และ Chadha 2005; Chen et al, . 2009; Enweremadu et al, 2009;.. Gnanaprakasam et al, 2013; Yaakobet AL, 2013;.. Atabani et al, 2013;. ข่าน et al, 2014;. Renzi et al, 2013;. ชิน, et al, 2014) นอกจากนี้วัตถุดิบที่กินได้โดยทั่วไปจะใช้สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในบริบทนี้เพิ่มความต้องการน้ำมันเชื้อเพลิงจะเพิ่มการขาดแคลนอาหาร (แมทธิวส์ 2008) นี้เน้นความสำคัญของการใช้ทรัพยากรที่ไม่ได้แข่งขันกับผลิตภัณฑ์อาหารและค่อนข้างจะใช้ประโยชน์จากวัสดุเหลือใช้สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในบริบทดังกล่าวข้างต้นไขมันที่ได้จากเศษอาหารสามารถใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพในการจัดทำไบโอดีเซล อย่างไรก็ตามการแยกไขมันเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากเศษอาหารที่มีสารอื่น ๆ เช่นคาร์โบไฮเดรตโปรตีนและเกลือแร่ฟอสเฟต (Pleissner, et al, 2014a, ข.. ยาง, et al, 2014a, B) เศษอาหารมี 5-30% ของไขมัน (รูปที่ 1). ไขมันจากเศษอาหารสามารถแยกจากกันโดยการสกัด (Pleissner et al., 2014a, B) แม้ว่าวิธีการสกัดด้วยตัวทำละลายที่มีประสิทธิภาพสำหรับการแยกไขมันแยกและการรีไซเคิลของตัวทำละลายอินทรีย์จะเพิ่มต้นทุนของการผลิตไบโอดีเซลนั้น นอกจากระเหยตัวทำละลายอินทรีย์เช่นเฮกเซนเป็นอันตรายต่อสภาพแวดล้อม ในการศึกษานี้ไขมันจะถูกแยกออกจากขยะเศษอาหารหลังจากการย่อยสลายของเชื้อรา (Pleissner et al., 2014a, B) ไขมันจะถูกแยกออกได้อย่างง่ายดายโดยการหมุนเหวี่ยงจากไฮโดรไลผลลัพธ์ (Pleissner et al., 2014a, B) ไฮโดรไลถูกนำมาใช้เป็นสื่อกลางทางโภชนาการสำหรับการเพาะปลูกจุลินทรีย์และไขมันที่แยกออกมาสามารถนำมาใช้สำหรับการผลิตไบโอดีเซล (Karmee และหลิน, 2014a, B) หลังจากที่ย่อยสลายชีวมวลเชื้อราที่มีส่วนผสมของไขมันจะมีความร้อนถึง 100 _C เพื่อเอาน้ำและไขมันฟรีจะถูกแยกออก (Karmee และหลิน, 2014a) ไขมันนี้ได้มาจากเศษอาหารจะถูกใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพสำหรับการผลิตไบโอดีเซล ไบโอดีเซลหรือกรดไขมันเมทิลเอสเตอร์ (FAME) มีการผลิตโดยปฏิกิริยา transesterification นี้ (เหลียง et al., 2010) ปฏิกิริยานี้สามารถเร่งปฏิกิริยาด้วยกรด, เบสหรือเอนไซม์ นอกจากนี้ไบโอดีเซลสามารถสังเคราะห์ภายใต้เงื่อนไข supercritical โดยไม่ต้องใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาใด ๆ ผลผลิตของไบโอดีเซลเป็นผลกระทบจากอุณหภูมิอัตราส่วนของไขมันที่จะเมทานอลเวลาปฏิกิริยาและชนิดของตัวเร่งปฏิกิริยาที่ใช้ (MA และฮันนา 1999; Karmee และ Chadha, 2005) โดยทั่วไป ในเชิงพาณิชย์, เบสจะถูกใช้เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการผลิตไบโอดีเซลขนาดใหญ่เนื่องจากผลผลิตไบโอดีเซลสูงและเวลาปฏิกิริยาสั้น กระบวนการอย่างไรก็ตามฐานเร่งปฏิกิริยามีความไวต่อความชื้นและกรดไขมันอิสระ (FFA) เนื้อหา (MA และฮันนา 1999; Darnoko และ Cheryan 2000; Demirbas 2007 2009) ตัวเร่งปฏิกิริยากรดจะไม่ได้รับผลกระทบจากเนื้อหา FFA แต่ต้องใช้เวลาปฏิกิริยาอีกต่อไปและอุณหภูมิที่สูงขึ้น (MA และฮันนา 1999; Yaakob et al, 2013;.. ข่าน et al, 2014) นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายในเมืองหลวงของการผลิตไบโอดีเซลเนื่องจากลักษณะการกัดกร่อนของกรดและ bases.As ทางเลือกที่จะวิธีการทางเคมี, ไลเปสที่ใช้สำหรับการผลิตไบโอดีเซล (Parawira 2009; ฟูกูดะ et al, 2008;. Ranganathan et al., 2008) การผลิตเอนไซม์ไลเปสเร่งปฏิกิริยาไบโอดีเซลคือความชื้นและ FFA ใจกว้าง นอกจากนี้เอนไซม์ได้อย่างยั่งยืนและต้องมีเงื่อนไขปฏิกิริยาอ่อน (Karmee, 2008, 2009) นอกจากนี้การใช้เอนไซม์ไลเปสช่วยให้การแยกง่ายของกลีเซอรอลและตัวเร่งปฏิกิริยา (Parawira 2009;. ฟูกูดะ et al, 2008;. Ranganathanet อัล, 2008) การศึกษาล่าสุดที่จัดทำในกลุ่มของเราประมาณค่าใช้จ่ายในการผลิตไบโอดีเซลในฮ่องกงจากน้ำมันปรุงอาหารขยะเป็นวัตถุดิบ (Karmee et al., 2015) การใช้กรด (H2SO4) และฐาน (เกาะ) ตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการผลิตไบโอดีเซลจะพบว่ามีราคาไม่แพง (US $ 0.80 และสหรัฐอเมริกา $ 0.90) กว่าราคาไบโอดีเซลเฉลี่ยในฮ่องกง (1.01 $ US) ในขณะที่การใช้งานของเอนไซม์ไลเปสเป็น biocatalyst จะพบว่ามีราคาแพง (US $ 1.15) .According รายงานรัฐบาลประมาณ 9,278 ตันของขยะมูลฝอยเทศบาลถูกโยนไปที่หลุมฝังกลบในฮ่องกงทุกวัน (สำนักสิ่งแวดล้อม, ฮ่องกง, 2014; สิ่งแวดล้อม กรมคุ้มครองฮ่องกง 2012) ขยะมูลฝอย .Municipal มี 41.7% เศษอาหารหรือ putrescible (สำนักสิ่งแวดล้อม, ฮ่องกง, 2014; กรมคุ้มครองสิ่งแวดล้อม, ฮ่องกง, 2012) ซึ่งมีมากถึง 30% ของไขมันที่จะถูกยกเลิกโดยไม่ต้องมี ใช้งานต่อไป (Pleissner et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำการพร่องเชื้อเพลิงฟอสซิล , ความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับเชื้อเพลิงและมลพิษสิ่งแวดล้อมมีความต้องการสำหรับเชื้อเพลิงทดแทนมากขึ้น ไบโอดีเซลเป็นเชื้อเพลิงที่ได้จากไขมันและน้ำมัน ถูกใช้ทดแทนเชื้อเพลิงดีเซลปกติโดยไม่ต้องมีหลักการในเครื่องมือที่มีอยู่ ( MA และฮันนา , 1999 ; demirbas , 2007 , 2009 ) แม้ว่าไบโอดีเซลเป็นเชื้อเพลิงสีเขียว มันมีราคาแพงในการผลิตเนื่องจากต้นทุนที่สูงของวัตถุดิบ ( demirbas , 2007 , 2009 ; machetti et al . , 2008 ) อีกวิธีหนึ่งคือ ความเป็นไปได้ในการใช้วัตถุดิบต้นทุนต่ำ เช่น ของเสียน้ำมันปรุงอาหาร , น้ำมันและไขมันที่อุดมไปด้วย nonedible สาหร่ายได้รับการตรวจสอบเพื่อลดต้นทุนของน้ำมันไบโอดีเซล ( karmee et al . ,2004 , 2006 ; และ karmee Chadha , 2005 ; Chen et al . , 2009 ; enweremadu et al . , 2009 ; gnanaprakasam et al . , 2013 ; yaakobet al . , 2013 ; atabani et al . , 2013 ; ข่าน et al . , 2014 ; renzi et al . , 2013 ; ชิน et al . , 2014 ) นอกจากนี้ อาหารวัตถุดิบที่ใช้โดยทั่วไปสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในบริบทนี้การเพิ่มอุปสงค์เชื้อเพลิงจะเพิ่มขาดแคลนอาหาร ( แมทธิว , 2008 ) นี้ขีดเส้นใต้ความสำคัญที่จะใช้ทรัพยากรที่ไม่แข่งขันกับผลิตภัณฑ์อาหาร และทำให้การใช้วัสดุเหลือใช้เพื่อผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในบริบทข้างต้น ไขมันที่ได้จากเศษอาหาร สามารถใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพสำหรับการผลิตไบโอดีเซล . อย่างไรก็ตาม การแยกไขมันเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากขยะอาหารที่มีสารอื่น ๆเช่น คาร์โบไฮเดรต โปรตีน และแร่ธาตุฟอสเฟต ( pleissner et al . , 2014a , B ; ยาง et al . , 2014a , B ) ขยะอาหารมี 5 – 30 % ของไขมัน ( รูปที่ 1 ) ไขมันจากอาหารเสียสามารถแยกออกจากกันโดยการสกัดด้วยตัวทำละลาย ( pleissner et al . , 2014a , B ) แม้ว่าวิธีการการสกัดด้วยตัวทำละลายที่มีประสิทธิภาพสำหรับการแยกไขมัน , การแยกและการรีไซเคิลของตัวทำละลายอินทรีย์จะเพิ่มต้นทุนของการผลิตไบโอดีเซล . นอกจากนี้ ตัวทำละลายอินทรีย์ เช่น เฮกเซนเป็นสารระเหยที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม ในการศึกษาครั้งนี้ คือ ไขมันที่แยกได้จากเชื้อราย่อยสลายเศษอาหารหลัง ( pleissner et al . , 2014a , B ) ไขมันได้อย่างง่ายดายโดยแยกปั่นจากไฮโดรไลเซทค่า ( pleissner et al . , 2014a , B ) ผู้ที่ถูกใช้เป็นสื่อกลางทางโภชนาการและจุลชีพและแยกไขมันสามารถใช้ในการผลิตไบโอดีเซล ( karmee และหลิน 2014a , B ) หลังจากย่อยสลายชีวมวล , เชื้อราที่มีส่วนผสมไขมัน ความร้อนถึง 100 _c เพื่อเอาน้ำและน้ำฟรีไขมันถูกแยกออก ( karmee และหลิน 2014a ) ไขมันนี้ได้จากเศษอาหารที่ใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพสำหรับการผลิตไบโอดีเซล ไบโอดีเซล หรือกรดไขมันเมทิลเอสเทอร์ ( ชื่อเสียง ) ที่ผลิตโดยกระบวนการทรานส์เอสเทอริฟิเคชั่น ปฏิกิริยา ( Leung et al . , 2010 ) ปฏิกิริยานี้สามารถเร่งปฏิกิริยาด้วยกรด เบส หรือ เอนไซม์ นอกจากนี้ ไบโอดีเซลสามารถสังเคราะห์ภายใต้ภาวะวิกฤตโดยไม่ต้องใช้ตัวเร่งปฏิกิริยา ผลผลิตไบโอดีเซลโดยทั่วไปจะได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิ อัตราส่วนโดยโมลของไขมันในเมทานอล เวลาปฏิกิริยา และชนิดของตัวเร่งปฏิกิริยาที่ใช้ มา และ แฮนน่า , 1999 ; และ karmee Chadha , 2005 ) ในเชิงพาณิชย์ ฐานที่ใช้เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการผลิตไบโอดีเซลขนาดใหญ่เนื่องจากผลผลิตไบโอดีเซลสูงและเวลาตอบสนองสั้น แต่ฐานเร่งกระบวนการมีความไวต่อความชื้นและกรดไขมันอิสระ ( FFA ) เนื้อหา ( MA และฮันนา , 1999 ; darnoko และ cheryan , 2000 ; demirbas , 2007 , 2009 ) ตัวเร่งกรดจะไม่มีผลต่อเนื้อหาฟรีแต่ต้องใช้อีกต่อไปเวลาปฏิกิริยาและอุณหภูมิสูง ( MA และฮันนา , 1999 ; yaakob et al . , 2013 ; ข่าน et al . , 2010 ) นอกจากนี้ มีการเพิ่มในต้นทุนของการผลิตไบโอดีเซลจากธรรมชาติ การกัดกร่อนของกรดและเบส แทนการใช้สารเคมี วิธีการและเทคนิคในการผลิตไบโอดีเซล ( parawira , 2009 ; Fukuda et al . , 2008 ; แรงแกนาธาน et al . , 2008 ) เอนไซม์เร่งปฏิกิริยาการผลิตไบโอดีเซลมีความชื้นและ FFA ใจกว้าง . นอกจากนี้ จากัวร์จะยั่งยืน และต้องมีเงื่อนไขปฏิกิริยารุนแรง ( karmee , 2008 , 2009 ) นอกจากนี้ การใช้ไลเปส ช่วยให้การแยกง่ายของกลีเซอรอลและตัวเร่งปฏิกิริยา ( parawira , 2009 ; Fukuda et al . , 2008 ; ranganathanet al . , 2008 ) ผลการศึกษาล่าสุดที่จัดทำในกลุ่มของเราประมาณการต้นทุนการผลิตไบโอดีเซลในฮ่องกงจากกากน้ำมันปรุงอาหารเป็นวัตถุดิบ ( karmee et al . , 2015 ) การใช้กรด ( กรดซัลฟิวริก ) และฐาน ( เกาะ ) ตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการผลิตไบโอดีเซลมีการราคาไม่แพง ( US $ 0.80 และ US $ 0.90 ) มากกว่าราคาไบโอดีเซล เฉลี่ยในฮ่องกง ( US $ 1.01 ) และใช้เอนไซม์เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาชีวภาพพบว่าแพง ( US $ 1.15 ) ตามรายงานของรัฐบาล ประมาณ 9278 ตันของขยะถูกทิ้งในหลุมฝังกลบในฮ่องกงทุกวัน ( สภาพแวดล้อมในสำนักงาน , ฮ่องกง , 2014 ; กรมคุ้มครองสิ่งแวดล้อมฮ่องกง 2012 ) มูลฝอยชุมชนประกอบด้วย ร้อยละ 41.7 อาหารขยะหรือการเน่าเปื่อย ( สภาพแวดล้อมในสำนักงาน , ฮ่องกง , 2014 ; กรมคุ้มครองสิ่งแวดล้อมฮ่องกง 2012 ) ซึ่งมีถึง 30 % ของไขมันที่ถูกทิ้งโดยไม่ต้องใช้เพิ่มเติมใด ๆ ( pleissner et al ,