A mistake in early attempts at land

A mistake in early attempts at land-use planning was to focus too narrowly on
land resources without enough thought given to how they might be used.
Good agricultural land is usually also suitable for other competing uses. Landuse
decisions are not made just on the basis of land suitability but also
according to the demand for products and the extent to which the use of a
particular area is critical for a particular purpose. Planning has to integrate
information about the suitability of the land, the demands for alternative
products or uses and the opportunities for satisfying those demands on the
available land, now and in the future.
Therefore, land-use planning is not sectoral. Even where a particular plan is
focused on one sector, e.g. smallholder tea development or irrigation, an
integrated approach has to be carried down the line from strategic planning
at the national level to the details of individual projects and programmes at
district and local levels

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความผิดพลาดในช่วงต้นความพยายามที่วางแผนการใช้ที่ดินคือการ โฟกัสบนเกินไปหวุดหวิดทรัพยากรที่ดินโดยไม่ต้องคิดมากพอให้วิธีอาจใช้ที่ดินทางการเกษตรที่ดีก็มักจะยังเหมาะสำหรับใช้แข่งขันอื่น ๆ Landuseไม่ตัดสินใจเพียงบนพื้นฐานของที่ดินเหมาะสมแต่ยังตามความต้องการผลิตภัณฑ์และขอบเขตที่ใช้เป็นพื้นที่เฉพาะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะ การวางแผนมีการรวมข้อมูลเกี่ยวกับความเหมาะสมของดิน ความต้องการทางเลือกผลิตภัณฑ์ หรือการใช้ และโอกาสสำหรับการตอบสนองความต้องการเหล่านั้นในการที่ดิน ตอนนี้ และในอนาคตดังนั้น การวางแผนการใช้ที่ดินไม่ได้สาขา แม้แผนการเฉพาะเน้นภาคหนึ่ง เช่นพัฒนาชารายย่อยหรือชลประทาน การวิธีการรวมมีการดำเนินการลงเส้นจากการวางแผนกลยุทธ์ระดับชาติรายละเอียดของแต่ละโครงการและโครงการที่อำเภอและระดับท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความผิดพลาดในความพยายามต้นในการวางแผนการใช้ที่ดินคือการมุ่งเน้นแคบเกินไปใน
ทรัพยากรที่ดินโดยไม่คิดพอที่มอบให้กับวิธีที่พวกเขาอาจจะใช้.
ที่ดินเพื่อการเกษตรที่ดีจะยังเหมาะสำหรับการใช้งานในการแข่งขันอื่น ๆ การใช้ที่ดิน
การตัดสินใจที่ไม่ได้ทำเพียงแค่บนพื้นฐานของความเหมาะสมของที่ดิน แต่ยัง
ตามความต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์และขอบเขตที่การใช้งานของ
พื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะ การวางแผนมีการรวม
ข้อมูลเกี่ยวกับความเหมาะสมของที่ดินที่ต้องการหาทางเลือก
ผลิตภัณฑ์หรือการใช้ประโยชน์และโอกาสในการตอบสนองความต้องการผู้ที่อยู่ใน
ที่ดินที่มีอยู่ในขณะนี้และในอนาคต.
ดังนั้นการวางแผนการใช้ที่ดินไม่ได้เป็นภาค แม้ในที่ที่มีการวางแผนโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือการ
มุ่งเน้นไปที่ภาคหนึ่งเช่นรายย่อยพัฒนาชาหรือการชลประทานเป็น
วิธีการแบบบูรณาการจะต้องมีการดำเนินการลงเส้นจากการวางแผนเชิงกลยุทธ์
ในระดับชาติกับรายละเอียดของแต่ละโครงการและโปรแกรมที่
อำเภอและระดับท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความผิดพลาดในการวางแผนการใช้ที่ดินคือความพยายามแรกที่โฟกัสแคบเกินไปในที่ดินทรัพยากรโดยไม่พอคิดให้วิธีที่พวกเขาอาจจะใช้เกษตรดีดินมักจะเป็นยังเหมาะสำหรับใช้แข่งขันอื่น ๆ การใช้ที่ดินตัดสินใจไม่ทำบนพื้นฐานของความเหมาะสม ของที่ดิน แต่ยังตามความต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์และขอบเขตการใช้ของโดยเฉพาะ มีพื้นที่สำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะ วางแผนมีเพื่อรวมข้อมูลเกี่ยวกับความเหมาะสมของที่ดิน ความต้องการสำหรับทางเลือกหรือผลิตภัณฑ์ที่ใช้ และโอกาสสนองความต้องการเหล่านั้นในของที่ดินขณะนี้และในอนาคตดังนั้น การวางแผนการใช้ที่ดิน ไม่ใช่ภาค . แม้ว่าแผนโดยเฉพาะคือเน้นภาคหนึ่ง เช่น ชาหรือโครงสร้างการพัฒนาชลประทาน ,สอนแบบบูรณาการต้องแบกลงบรรทัดจากการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในระดับชาติ รายละเอียดของแต่ละโครงการ และโครงการที่อำเภอ และระดับท้องถิ่น