In conclusion, T2DM patients who to

In conclusion, T2DM patients who took lifestyle modifications were more likely to reach the target
HbA1c level than those who took OHA alone. But, this study could not be concluded that lifestyle
modifications were the more effective than pharmacological treatments because of limitation of data and
also because of the study design. Most of the studies found out the effects of pharmacological treatment
on glycemic control and effect of lifestyle modifications on glycemic control separately, but still not
conduct for the effects of lifestyle modifications compare with pharmacological treatments on glycemic
control. However, based on the results from this study, recommend to clinicians and other health care
providers to support more health educations about diabetes, glycemic control and its complications. To
the public, encourage to take intensive lifestyle modifications. For further study, suggest conducting
randomized control trail to compare the effectiveness of lifestyle modifications and OHA for T2DM
patients and also recommend finding out the role of intensive lifestyle modifications in patients who took
OHA alone group and insulin alone group.
Limitation of the study
This study could not assess the severity of diabetes .Moreover, as this study was the part of cross section
study, only the association between oral hypoglycemic gents, insulin and lifestyle modifications on
glycemic control of T2DM patients was known by magnitude of effect. This study did not explore the
data about the combinations between pharmacological and non-pharmacological treatments. The type of
oral glycemic agents and ways of life style modifications were not mentioned in this study. So this study
could not determine the effects of pharmacological treatments and lifestyle modifications on glycemic
control. Insufficient and missing data may also be finding according to the collected data.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปได้ว่าผู้ป่วยที่เข้ามามี T2DM ปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตมีแนวโน้มที่จะบรรลุเป้าหมาย
ในระดับ HbA1c กว่าผู้ที่เอา OHA เพียงอย่างเดียว แต่การศึกษาครั้งนี้ไม่สามารถสรุปได้ว่าการดำเนินชีวิตที่
มีการปรับเปลี่ยนมีประสิทธิภาพมากกว่าการรักษาทางเภสัชวิทยาเนื่องจากข้อ จำกัด ของข้อมูลและ
ยังเป็นเพราะการออกแบบการศึกษา ส่วนใหญ่ของการศึกษาพบว่าผลกระทบของการรักษาทางเภสัชวิทยาที่
เกี่ยวกับการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดและผลกระทบของการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดที่แยกจากกัน แต่ยังไม่
ดำเนินการสำหรับผลกระทบของการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตเปรียบเทียบกับการรักษาทางเภสัชวิทยาที่เกี่ยวกับระดับน้ำตาลในเลือด
ควบคุม แต่ขึ้นอยู่กับผลจากการศึกษานี้แนะนำให้แพทย์และการดูแลสุขภาพอื่น ๆ ที่
ให้บริการมากขึ้นเพื่อสนับสนุนการศึกษาด้านสุขภาพเกี่ยวกับโรคเบาหวานควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดและภาวะแทรกซ้อน เพื่อให้
ประชาชนที่จะใช้ขอแนะนำให้ปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตที่เข้มข้น สำหรับการศึกษาต่อไปขอแนะนำให้ดำเนินการ
เส้นทางการควบคุมแบบสุ่มเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพของการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตและ OHA T2DM สำหรับ
ผู้ป่วยและขอแนะนำการหาบทบาทของการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตที่เข้มข้นในผู้ป่วยที่เข้ามามี
กลุ่มคนเดียว OHA และอินซูลินกลุ่มเพียงอย่างเดียว.
ข้อ จำกัด ของการศึกษา
การศึกษาครั้งนี้ ไม่สามารถประเมินความรุนแรงของโรคเบาหวาน .Moreover เช่นการศึกษาครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของภาคตัดขวาง
การศึกษาเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่างเจนท์ฤทธิ์ลดน้ำตาลในช่องปากอินซูลินและปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตใน
การควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วย T2DM เป็นที่รู้จักกันโดยขนาดของผลกระทบ การศึกษาครั้งนี้ไม่ได้สำรวจ
ข้อมูลเกี่ยวกับการรวมกันระหว่างการรักษาทางเภสัชวิทยาและไม่ใช่ทางเภสัชวิทยา ชนิดของ
ตัวแทนระดับน้ำตาลในเลือดในช่องปากและวิธีการในการปรับเปลี่ยนรูปแบบการใช้ชีวิตที่ไม่ได้กล่าวถึงในการศึกษาครั้งนี้ ดังนั้นการศึกษานี้
ไม่สามารถตรวจสอบผลกระทบของการรักษาทางเภสัชวิทยาและการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตในระดับน้ำตาลในเลือด
ควบคุม ข้อมูลที่ไม่เพียงพอและขาดหายไปก็อาจจะเป็นไปตามการหาข้อมูลที่เก็บรวบรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป t2dm ผู้ป่วยที่ได้ปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตมีแนวโน้มที่จะเข้าถึงเป้าหมาย
1 ) ระดับมากกว่าผู้ที่เอาประธานคนเดียว แต่ การศึกษานี้ไม่สามารถสรุปได้ว่า การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต
เป็นประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการรักษาทางเภสัชวิทยา เพราะข้อจำกัดของข้อมูลและ
เพราะการศึกษาการออกแบบที่สุดของการศึกษาพบว่า ผลของการรักษาทางเภสัชวิทยา
ในการควบคุมระดับน้ำตาล และผลของการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตในการควบคุมระดับน้ำตาล แยกจากกัน แต่ยังไม่ได้ดำเนินการเพื่อผล
การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต เปรียบเทียบกับการรักษาทางเภสัชวิทยาในการควบคุมระดับน้ำตาล

อย่างไรก็ตาม จากผลการศึกษานี้ขอแนะนำให้แพทย์และ
ดูแลสุขภาพอื่น ๆผู้ให้บริการเพื่อสนับสนุนสุขภาพมากขึ้นการศึกษาเกี่ยวกับโรคเบาหวาน การควบคุมระดับน้ำตาลและภาวะแทรกซ้อน

สาธารณะ ส่งเสริมการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตให้เข้มข้น สำหรับการศึกษาเพิ่มเติม แนะนำให้ทำการ
เส้นทางควบคุมสุ่มเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลของการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต และประธาน t2dm
สำหรับผู้ป่วยและยังแนะนำการค้นหาบทบาทเข้มข้น การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตในผู้ป่วยที่เอา
ประธานกลุ่มและอินซูลินเพียงลำพังคนเดียว กลุ่ม

ศึกษาข้อจำกัดของการศึกษานี้ไม่สามารถประเมินความรุนแรงของโรคเบาหวาน ยิ่งกว่านั้น การศึกษานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษามาตรา
ข้ามเพียงความสัมพันธ์ระหว่างช่องปากทางเจน , อินซูลิน และมีการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตบน
การควบคุมระดับน้ำตาลของผู้ป่วย t2dm เป็นที่รู้จักกันโดยขนาดของผล การศึกษานี้ไม่ได้สำรวจ
ข้อมูลเกี่ยวกับผสมระหว่างการรักษาทางเภสัชวิทยาและไม่ . ชนิดของน้ำตาลในช่องปาก
ตัวแทนและแนวทางการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตที่ไม่ได้ถูกกล่าวถึงในการศึกษานี้ ดังนั้นการศึกษานี้
ได้ศึกษาผลของการรักษาทางเภสัชวิทยา และการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตในการควบคุมระดับน้ำตาล

ไม่เพียงพอและข้อมูลที่ขาดหายไป อาจจะค้นหาตามข้อมูล