Boer crossbred goats (n = 46) were

Boer crossbred goats (n = 46) were used to assess the effects of dietary concentrate on carcass composition, primal cut yield, sensory properties, and fatty acid (FA) composition. Goats were fed diets ad libitum, with no concentrate (range) or with one of three levels of concentrate (low, 50%; medium, 70%; high, 90%) for 126 days before slaughter. Carcass measurements were taken at 24 h postmortem, before carcasses were fabricated according to Institutional Meat Purchase Specifications (Hotel Style). Sensory properties, cooking loss, shear force, and fatty acid (FA) composition were determined on longissimus samples. No differences (P > 0.05) were observed for carcass, subprimal, and longissimus sensory traits among the three levels of concentrate feeding, except that carcasses from goats fed a low-concentrate diet had a higher (P < 0.05) percentage of trimmed shoulder than did carcasses from goats fed a medium level of concentrate. In contrasts comparing range and concentrate feeding, goats fed concentrate diets had increased (P < 0.05) live weight, hot carcass weight, dressing percentage, ribeye area, actual and adjusted 13th rib fat, body wall width, leg circumference, carcass length, marbling score, and kidney and pelvic fat values, compared to range-fed goats. Longissimus muscles from goats fed concentrate had greater (P < 0.05) a*, b*, hue angle, and chroma values than did those fed range diets. Chops from goats fed concentrate diets had less (P < 0.05) off-flavor and cooking loss than chops from range-fed goats. Concentrate-fed goats had heavier (P < 0.05) weights for leg; trimmed leg; loin; trimmed loin; rack; trimmed rack; shoulder; trimmed shoulder; trimmed leg, loin, rack, and shoulder; foreshank; ribs and breast; flank, but lower percentages of trimmed leg; trimmed rack; trimmed shoulder; trimmed leg, loin, rack, and shoulder, than range-fed goats had. Longissimus samples from goats fed concentrate diets had higher (P < 0.05) percentages of total, saturated, monounsaturated and n − 6 FA; but lower percentages of n − 3 FA, compared to longissimus samples from range-fed goats. Overall, goats fed concentrate-based diets had heavier carcasses and primal weights, but lower percentages of trimmed primal cuts and less off-flavor intensity compared to range-fed goats.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โบผลิตแพะ (n = 46) ใช้ในการประเมินผลกระทบของอาหารข้นส่วนประกอบซาก ไพรมัลตัด คุณสมบัติทางประสาทสัมผัส และองค์ประกอบกรดไขมัน (FA) แพะได้รับอาหารที่ ad libitum ไม่ข้น (ช่วง) หรือหนึ่งในสามระดับของสมาธิ (ต่ำ 50% กลาง 70% สูง 90%) 126 วันก่อนฆ่า วัดซากได้นำที่ 24 h postmortem ก่อนที่ซากอยู่หลังสร้างตามสถาบันเนื้อซื้อข้อกำหนด (สไตล์โรงแรม) หน่วยแรงเฉือนคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส ขาดทุน ทำอาหาร และองค์ประกอบกรดไขมัน (FA) ถูกกำหนดในตัวอย่าง longissimus ไม่มีความแตกต่าง (P > 0.05) ได้สังเกตซาก subprimal และ longissimus ลักษณะทางประสาทสัมผัสในระดับสามของอาหารข้น ยกเว้นว่าซากจากแพะที่เลี้ยงอาหารข้นต่ำมีมาก (P < 0.05) เปอร์เซ็นต์ของไหล่ที่ถูกตัดออกมากกว่าไม่ได้ซากจากแพะอาหารข้นในระดับปานกลาง ในสัมผัสเปรียบเทียบช่วงและการให้อาหารข้น อาหารข้นเลี้ยงแพะได้เพิ่มขึ้น (P < 0.05) สดน้ำหนัก น้ำหนักซากร้อน เปอร์เซ็นต์แป้ง ribeye ตั้ง ซี่โครง 13 จริง และปรับปรุงไขมัน ความกว้างของผนังร่างกาย รอบขา ความยาวซาก marbling คะแนน และไต และ ค่าไขมันเชิงกราน เมื่อเทียบกับช่วงเลี้ยงแพะ กล้ามเนื้อ Longissimus จากแพะที่เลี้ยงสมาธิมีมากขึ้น (P < 0.05) การ *, b * เว้มุม และค่าความมากกว่าได้ผู้เลี้ยงอาหารช่วง ชิ้นเนื้อจากแพะได้รับอาหารข้นมีน้อย (P < 0.05) ออกรส และอาหารขาดทุนกว่าชิ้นจากช่วงเลี้ยงแพะ มีข้นเลี้ยงแพะ heavier (P < 0.05) น้ำหนักสำหรับขา ขาที่ถูกตัดออก หยิบ กคลิหยิบ ชั้น ชั้นถูกตัดออก ไหล่ ไหล่ที่ถูกตัดออก ตัดขา หยิบ ชั้น และ ไหล่ foreshank ซี่โครงและเต้านม อยู่ขนาบข้าง แต่เปอร์เซ็นต์ล่างของขาที่ถูกตัดออก ชั้นถูกตัดออก ไหล่ที่ถูกตัดออก ขาที่ถูกตัดออก หยิบ ชั้น และ ไหล่ กว่าช่วงเลี้ยงแพะได้ ตัวอย่าง Longissimus จากแพะได้รับอาหารข้นได้สูง (P < 0.05) รวม อิ่ม ตัว monounsaturated และ n − 6 FA แต่เปอร์เซ็นต์การลดลงของ n − 3 FA เปรียบเทียบกับตัวอย่าง longissimus จากช่วงเลี้ยงแพะ โดยรวม อาหารข้นใช้เลี้ยงแพะได้หนักซาก และน้ำหนักแบบสไตไลซ์ แต่เปอร์เซ็นต์ต่ำกว่าของตัดตัดแบบสไตไลซ์และเข้มข้นออกรสน้อยลงเมื่อเทียบกับช่วงเลี้ยงแพะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โบเออร์แพะลูกผสม (n = 46) ถูกนำมาใช้ในการประเมินผลกระทบของสมาธิอาหารกับองค์ประกอบซากผลผลิตตัดปฐมคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสและกรดไขมัน (เอฟเอ) องค์ประกอบ แพะได้รับการเลี้ยงดูโฆษณา libitum อาหารไม่มีสมาธิ (ช่วง) หรือหนึ่งในสามระดับของสมาธิ (ต่ำ 50% ขนาดกลาง 70% สูง 90%) สำหรับ 126 วันก่อนที่จะฆ่า วัดซากถูกนำเวลา 24 ชั่วโมงการชันสูตรศพก่อนที่จะถูกซากประดิษฐ์ตามสถาบันการซื้อเนื้อสัตว์จำเพาะ (โรงแรมสไตล์) คุณสมบัติทางประสาทสัมผัส, การสูญเสียการปรุงอาหารแรงเฉือนและกรดไขมัน (เอฟเอ) ได้รับการพิจารณาองค์ประกอบตัวอย่าง longissimus ไม่แตกต่างกัน (P> 0.05) ถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับซาก subprimal และ longissimus ลักษณะทางประสาทสัมผัสในสามระดับของการให้อาหารข้นยกเว้นว่าซากจากแพะที่เลี้ยงอาหารเข้มข้นต่ำมีสูงกว่า (P <0.05) ร้อยละของไหล่ตัดกว่า ทำจากซากแพะที่เลี้ยงในระดับปานกลางของสมาธิ ในความแตกต่างเมื่อเทียบกับช่วงและมีสมาธิให้อาหารแพะที่เลี้ยงอาหารเข้มข้นเพิ่มขึ้น (P <0.05) น้ำหนักสดน้ำหนักซากอุ่นร้อยละแต่งตัวพื้นที่ริบอาย, เกิดขึ้นจริงและปรับไขมันซี่โครง 13 กว้างของร่างกายผนังรอบขายาวซากหินอ่อน คะแนนและไตและค่าไขมันกระดูกเชิงกรานเมื่อเทียบกับช่วงแพะที่เลี้ยง กล้ามเนื้อ longissimus จากแพะที่เลี้ยงมีสมาธิมากขึ้น (P <0.05) ต่อ * b * มุมสีและค่าความเข้มของสีกว่าผู้ที่กินอาหารที่หลากหลาย สับจากแพะอาหารข้นเลี้ยงมีน้อยกว่า (P <0.05) ออกรสชาติการปรุงอาหารและการสูญเสียกว่าสับจากช่วงแพะที่เลี้ยง สมาธิแพะที่เลี้ยงมีที่หนักกว่า (P <0.05) น้ำหนักขา; ตัดขา; เนื้อซี่โครง; ตัดเนื้อ; แร็ค; ตัดแร็ค; ไหล่; ตัดไหล่; ตัดขาเนื้อแร็คและไหล่; foreshank; ซี่โครงและเต้านม; ปีก แต่เปอร์เซ็นต์ที่ลดลงของขาตัด; ตัดแร็ค; ตัดไหล่; ขาตัดเนื้อแร็คและไหล่กว่าช่วงแพะที่เลี้ยงได้ ตัวอย่าง longissimus จากแพะได้รับอาหารข้นมีสูงกว่า (P <0.05) ร้อยละของจำนวนอิ่มตัวและไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว n​​ - 6 เอฟเอ; แต่เปอร์เซ็นต์ที่ลดลงของ n - 3 เอฟเอเมื่อเทียบกับตัวอย่าง longissimus จากช่วงแพะที่เลี้ยง โดยรวม, แพะได้รับอาหารข้นที่ใช้มีซากหนักและน้ำหนักครั้งแรก แต่เปอร์เซ็นต์ที่ลดลงจากการปรับลดครั้งแรกและไม่ตัดความเข้มออกรสชาติเมื่อเทียบกับช่วงแพะที่เลี้ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โบเออร์แพะลูกผสม ( n = 46 ) ใช้เพื่อประเมินผลของการมีสมาธิในองค์ประกอบซาก ปฐมตัดผลผลิต คุณสมบัติทางประสาทสัมผัส และกรดไขมัน ( FA ) องค์ประกอบ แพะที่ได้รับอาหารอย่างเต็มที่ ไม่มีสมาธิ ( ช่วง ) หรือหนึ่งในสามของระดับความเข้มข้นต่ำ ( 50 เปอร์เซ็นต์ ) , 70% สูง 90% ) 126 วัน ก่อนฆ่าวัดซาก ถ่ายที่หลัง 24 ชั่วโมง ก่อนที่ซากถูกประดิษฐ์ตามสถาบันอาหารซื้อกำหนด ( แบบโรงแรม ) คุณสมบัติ , อาหารขาดทุน , แรงเฉือนเพิ่มขึ้น และกรดไขมัน ( FA ) ได้กำหนดองค์ประกอบในตัวอย่างโค . ไม่แตกต่างกัน ( P > 0.05 ) พบในซาก subprimal , ,ลักษณะทางประสาทสัมผัสและ โคทั้ง 3 ระดับอาหารข้น ยกเว้นว่าซากแพะที่ได้รับอาหารข้นจากต่ำมีสูงกว่า ( P < 0.05 ) ค่าตัดไหล่กว่าซากจากแพะเลี้ยงระดับของสมาธิ . ในความแตกต่างระหว่างช่วงและข้นนมแพะได้รับอาหารข้นอาหารได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) น้ำหนักมีชีวิต น้ำหนักซาก ร้อนการแต่งกาย ได้แก่ ริบอาย พื้นที่จริงและปรับ 13 ซี่โครง อ้วน ผนังลำตัวกว้าง ขาเส้นรอบวง ความยาวซาก คะแนนหินอ่อนและไตและค่าไขมันในอุ้งเชิงกรานเมื่อเทียบกับช่วงที่เลี้ยงแพะ กล้ามเนื้อจากโคได้รับอาหารข้นแพะได้สูงกว่า ( P < 0.05 ) * b * สีมุม และ Chroma ค่าสูงกว่าที่เลี้ยงในช่วงลดความอ้วน จากแพะที่ได้รับอาหารข้นอาหารสับน้อย ( p < 005 ) กลิ่นและการสูญเสียอาหารกว่าสับจากช่วงที่เลี้ยงแพะ อาหารข้นแพะมีหนักอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) น้ำหนักขา ; ตัดขาตัด ( ; ( ; ; ชั้น ; ตัดแร็ค บ่าไหล่ ; ตัด ; ตัดขา , สะโพก , ชั้นวาง , และไหล่ ; foreshank ; ซี่โครงและหน้าอก ; ปีก แต่เปอร์เซ็นต์กว่า ตัดขา ตัด ; ตัดไหล่ ; ตัดแร็ค ขา , สะโพก , ชั้นวางและไหล่กว่าช่วงที่เลี้ยงแพะได้ ตัวอย่างจากแพะที่ได้รับอาหารข้น อาหารสุกรสูงกว่า ( P < 0.05 ) เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดอิ่มตัว monounsaturated และ n − 6 ฟ้า แต่เปอร์เซ็นต์ลด N − 3 เอฟเอ เมื่อเปรียบเทียบกับสุกรตัวอย่างจากช่วงที่เลี้ยงแพะ โดยรวม , แพะได้รับอาหารข้น อาหารหลักมีซากหนักและน้ำหนักดั้งเดิมน่ะแต่เปอร์เซ็นต์กว่า ตัดครั้งแรกและตัดน้อยกว่าปิดเข้มรสเมื่อเทียบกับช่วงที่เลี้ยงแพะ