Shakespeare used a metrical pattern

Shakespeare used a metrical pattern consisting of lines of unrhymed iambic pentameter, called blank verse. His plays were composed using blank verse, although there are passages in all the plays that deviate from the norm and are composed of other forms of poetry and/or simple prose.

Shakespeare's sonnets are written in iambic pentameter, with the exception of Sonnet 145, which is written in iambic tetrameter. Shakespeare's style of writing and metre choice were typical of the day, and other writings of the time influenced how he structured his compositions.

For a detailed look at iambic pentameter with examples, please see Shakespearean Sonnet Basics: Iambic Pentameter and the English Sonnet Style.

For more information on blank verse and rhyme in the plays, please see Blank Verse and Diction in Julius Caesar.

For more information on the origin and history of blank verse, please see the beginning of the article Blank Verse, Alexandrines and Rhyme in Romeo and Juliet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชกสเปียร์ใช้รูปแบบ metrical ที่ประกอบด้วยบรรทัดของ pentameter iambic unrhymed ว่างข้อเรียกว่า บทละครของเขาได้ประกอบด้วยใช้เปล่าท่อน แม้ว่าจะมีทางเดินในการเล่นทั้งหมด ที่แตกต่างจากปกติประกอบด้วยรูปแบบอื่น ๆ ของกวีนิพนธ์หรือร้อยแก้วเรื่องเขียนโคลงของเชกสเปียร์ใน iambic pentameter ยกเว้นณ 145 ซึ่งเขียนใน iambic tetrameter ลักษณะของเชกสเปียร์เขียนและเมตรเลือกได้ของวัน และหนังสืออื่น ๆ ที่มีอิทธิพลต่อวิธีเขาจัดโครงสร้างองค์พระดูรายละเอียดที่ iambic pentameter ตัวอย่าง โปรดดูพื้นฐานณ Shakespearean: Iambic Pentameter และสไตล์อังกฤษณสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมในข้อว่างและสัมผัสในการเล่น กรุณาดูข้อว่างและ Diction ในจูเลียสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับมาและประวัติของว่างข้อ โปรดดูการเริ่มต้นของบทความว่างข้อ Alexandrines และสัมผัสในโรมิโอและจูเลียต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช็คสเปียร์ที่ใช้รูปแบบการวัดประกอบด้วยสายของ unrhymed โคลงจังหวะที่เรียกว่ากลอนเปล่า การเล่นของเขาถูกประกอบโดยใช้กลอนเปล่าแม้ว่าจะมีทางเดินในทุกบทละครที่เบี่ยงเบนไปจากบรรทัดฐานและมีองค์ประกอบของรูปแบบอื่น ๆ ของบทกวีและ / หรือร้อยแก้วง่าย. บทกวีเช็คสเปียร์เขียนในจังหวะโคลงด้วยข้อยกเว้นของโคลง 145, ซึ่งถูกเขียนขึ้นในโคลง tetrameter สไตล์เช็คสเปียร์ของการเขียนและเมตรทางเลือกที่เป็นแบบฉบับของวันและงานเขียนอื่น ๆ ของเวลามีอิทธิพลต่อวิธีการที่เขามีโครงสร้างองค์ประกอบของเขา. สำหรับดูรายละเอียดที่จังหวะโคลงด้วยตัวอย่างโปรดดูเชกสเปียโคลงข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับ: โคลงจังหวะและโคลงภาษาอังกฤษสไตล์สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับกลอนเปล่าและสัมผัสในละครโปรดดูกลอนเปล่าและพจน์ในจูเลียสซีซาร์. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับที่มาและประวัติของกลอนเปล่าโปรดดูที่จุดเริ่มต้นของบทความเปล่ากลอนที่ Alexandrines และสัมผัสในโรมิโอและ จูเลียต