I once unplugged the TV for a month

I once unplugged the TV for a month. It was summer, the season of long walks, barbecues ... and reruns. But if I really wanted to prove I could break free from evening sessions of tube-induced passivity, I'd have to make it through a New England winter. In the darkest, coldest months, I would no longer be able to escape to the passionate politics of "The West Wing" or the passion-fruit pablum of "reality" dating.

This winter, I had my test.

A year ago I moved into my own place, just a few minutes' drive from my former roommate - and her television. Friends offered me a spare, but I declined. Living alone was an opportunity to choose deliberately how I wanted to live. And I had a hunch that being TV-free would help me leap into all those things I wanted to do but didn't seem to have time for. I offer my story in honor of TV-Turnoff Week. Millions of people in the United States and 10 other countries are celebrating it April 25-May 1, according to the TV-Turnoff Network, which promotes alternatives to excessive screen time.

I wondered if I would feel lonely, but decided it would be better not to try to fill a void with fictional friends. In the first month or so, I weaned myself from my favorite shows by visiting real friends and watching with them.

Eventually, I just lost track of what was on when. I could no longer join in the buzz at my office about the popular shows.

During the Olympics, it became abundantly clear that some spectacles just don't play well on the radio. The world's eyes were fixed on graceful, gravity-defying feats, and I was wearing a blindfold.

I kept telling people it was an experiment: "We'll see how it goes this winter," I'd say. I considered buying a small TV to keep in the closet and bring out on special occasions.

But for all I was missing, I could feel the balance tipping toward gain.

I found myself breezing through book-club books. I had been in the habit of thinking I was too tired to read after a long day at work, but not too tired to watch TV. Now I was well read and well rested. I started doing volunteer work virtually every week instead of every few months. I called friends who usually heard from me only at the holidays. Sometimes I even reveled in that rare commodity called quiet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเคยถอดสายออกทีวีสำหรับเดือน มันเป็นฤดูร้อน ฤดูกาลนานเดิน บาร์บีคิว... และ reruns แต่ถ้าผมอยากจะพิสูจน์ว่า ฉันสามารถทำลายฟรีจากรอบเย็นเกิดท่อปล่อย ฉันจะต้องทำให้ผ่านฤดูหนาวนิวอิงแลนด์ ในเดือนมืดมากที่สุด กับ ฉันจะไม่สามารถหลบหนีไปเมืองหลงใหลของ "เดอะเวสต์วิง" pablum-ผลไม้ของ "จริง" เดทหนาวนี้ ฉันมีการทดสอบของฉันปีผมย้ายตำแหน่งของตัวเอง ขับรถเพียงไม่กี่นาทีจากเพื่อนร่วมห้องของฉันอดีต - และโทรทัศน์ของเธอ เพื่อนเสนออะไหล่เป็นฉัน แต่ฉันปฏิเสธ อยู่คนเดียวได้มีโอกาสเลือกตั้งใจว่าอยากจะอยู่ และผมเป็น hunch ที่เป็นฟรีทีวีจะช่วยให้ฉันกระโดดลงในสิ่งที่อยากจะทำ แต่ดูเหมือนไม่ มีเวลา ผมนำเสนอเรื่องราวในเกียรติของทีวี Turnoff สัปดาห์ ล้านคนในสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ 10 จะฉลองมัน 25 เมษายน 1 may ตามเครือข่ายโทรทัศน์ Turnoff ซึ่งแทนเวลาหน้าจอมากเกินไปการส่งเสริมการฉันสงสัยว่า ฉันจะรู้สึกโดดเดี่ยว แต่เลือกจะดีกว่าไม่พยายามที่จะเติมเป็นโมฆะ ด้วยสมมติเพื่อน ในเดือนแรกนั้น ฉันหย่านมถึงเองจากรายการโปรดของฉัน โดยเยี่ยมชมเพื่อนจริง และดูได้ในที่สุด ผมเพิ่งหายของอะไรอยู่เมื่อนั้น ฉันไม่สามารถร่วมในออกที่สำนักงานของฉันเกี่ยวกับรายการยอดนิยมระหว่างโอลิมปิก เป็นอุดมสมบูรณ์ชัดเจนว่า แว่นตาบางเพียงไม่เล่นดีทางวิทยุ ดวงตาของโลกได้คง feats สง่า defying แรงโน้มถ่วง และฉันสวม blindfold เป็นผมเก็บไว้บอกคนมันเป็นการทดลอง: "เราจะเห็นว่ามันไปหนาวนี้ ฉันพูด พิจารณาซื้อเล็กเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า และนำมาออกในโอกาสพิเศษแต่สำหรับผมหายไป ฉันสามารถรู้สึกสมดุลให้ทิปไปกำไรผมพบว่าตัวเองล้างหน้าและท่อผ่านสโมสรหนังสือหนังสือ ผมเคยเป็นนิสัยความคิดฉันไม่เหนื่อยเกินไปให้อ่านหลังจากวันที่ทำงาน แต่ไม่ เหนื่อยกับการดูโทรทัศน์ ตอนนี้ ฉันได้อ่านดี และดี เริ่มทำทำแทบทุกสัปดาห์แทนทุกอย่าง ผมเรียกเพื่อนที่มักจะได้ยินจากฉันที่ในวันหยุด บางครั้งฉันแม้ reveled ในชุดที่หายากที่เรียกว่าสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเคยถอดออกทีวีเป็นเวลาหนึ่งเดือน มันเป็นช่วงฤดูร้อน, ฤดูเดินนานบาร์บีคิว ... และทอดพระเนตร แต่ถ้าผมอยากจะพิสูจน์ว่าฉันจะหลุดเป็นอิสระจากการประชุมตอนเย็นของวันอยู่เฉยๆหลอดที่เกิดขึ้นผมจะต้องทำให้มันผ่านฤดูหนาวที่นิวอิงแลนด์ ในที่มืดที่หนาวเย็นเดือนผมจะไม่สามารถที่จะหลบหนีไปการเมืองหลงใหลของ "เวสต์วิง" หรือ pablum ความรักผลไม้ของ "ความจริง" เดท. ฤดูหนาวนี้ผมก็มีการทดสอบของฉัน. ปีที่ผ่านมาผมย้าย เข้าไปในสถานที่ของตัวเองขับรถเพียงไม่กี่นาทีจากอดีตเพื่อนร่วมห้องของฉัน - โทรทัศน์ของเธอ เพื่อนให้ฉันว่าง แต่ผมปฏิเสธ อยู่คนเดียวได้รับโอกาสที่จะเลือกวิธีการที่ฉันจงใจอยากจะมีชีวิตอยู่ และผมก็มีลางสังหรณ์ว่าเป็นทีวีฟรีจะช่วยฉันกระโดดลงในทุกสิ่งที่ผมอยากจะทำ แต่ไม่ได้ดูเหมือนจะมีเวลาสำหรับ ผมจะนำเสนอเรื่องราวของฉันในเกียรติของทีวี turnoff สัปดาห์ ผู้คนนับล้านในสหรัฐอเมริกาและ 10 ประเทศอื่น ๆ มีการเฉลิมฉลอง 25 เมษายน - 1 พฤษภาคมตามที่เครือข่ายทีวี turnoff ที่ส่งเสริมทางเลือกในเวลาหน้าจอมากเกินไป. ผมสงสัยว่าผมจะรู้สึกเหงา แต่ตัดสินใจว่ามันจะดีกว่า ไม่พยายามที่จะเติมช่องว่างกับเพื่อนที่สวม ในเดือนแรกหรือดังนั้นฉันหย่านมตัวเองจากการแสดงที่ชื่นชอบโดยการเยี่ยมชมเพื่อนแท้และดูกับพวกเขา. ในที่สุดผมเพียงแค่สูญเสียการติดตามของสิ่งที่อยู่ในเมื่อ ผมไม่สามารถที่จะเข้าร่วมในการฉวัดเฉวียนที่สำนักงานของฉันเกี่ยวกับการแสดงที่เป็นที่นิยม. ในช่วงการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกก็เป็นที่ชัดเจนอย่างล้นเหลือที่แว่นบางส่วนก็ไม่ได้เล่นได้ดีในรายการวิทยุ สายตาของโลกที่ได้รับการแก้ไขในสง่างามอวดท้าทายแรงโน้มถ่วงและฉันได้สวมใส่ผ้าปิดตา. ผมเก็บไว้คนบอกว่ามันเป็นทดลอง: "เราจะเห็นว่ามันไปในช่วงฤดูหนาวนี้" ผมว่า ผมถือว่าซื้อทีวีขนาดเล็กที่จะเก็บไว้ในตู้และนำมาออกในโอกาสพิเศษ. แต่สำหรับผมก็หายไปผมรู้สึกสมดุลให้ทิปต่อกำไร. ฉันพบตัวเอง breezing ผ่านหนังสือหนังสือสโมสร ฉันได้รับในนิสัยของการคิดผมเหนื่อยเกินไปที่จะอ่านหลังจากวันที่ยาวนานในที่ทำงาน แต่ไม่เหนื่อยเกินไปที่จะดูทีวี ตอนนี้ผมเป็นที่อ่านและดี rested ผมเริ่มทำผลงานอาสาสมัครเกือบทุกสัปดาห์แทนทุกสองสามเดือน ฉันเรียกว่าเพื่อน ๆ ที่มักจะได้ยินจากฉันเฉพาะในวันหยุด บางครั้งฉันก็ปลื้มในการที่สินค้าที่หายากที่เรียกว่าเงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเคยถอดปลั๊กโทรทัศน์ หนึ่งเดือน มันเป็นฤดูร้อน ฤดูกาลแห่งเดินยาว บาร์บีคิว . . . . . . . และ ซ้ำไปมา แต่ถ้าผมต้องการที่จะพิสูจน์ว่าฉันสามารถแบ่งฟรีจากเซสชันของท่อเย็นเกิดเองได้ ผมจะต้องทำให้มันผ่านนิวอิงแลนด์ฤดูหนาว ในที่มืดที่สุด ที่เดือนฉันก็ไม่สามารถหนีการเมืองที่กระตือรือร้นของ " ปีก " ตะวันตก หรือ เสาวรส pablum ของ " ความเป็นจริง " เดท

ฤดูหนาวนี้ ฉันมีการทดสอบของฉัน

ปีที่แล้วฉันย้ายเข้าไปในสถานที่ของตัวเอง เพียงไม่กี่นาทีจากอดีตเพื่อนร่วมห้องของฉันและของเธอ โทรทัศน์ เพื่อนเสนอให้ฉันเป็นอะไหล่ แต่ผมปฏิเสธ อยู่คนเดียวเป็นโอกาสในการเลือก จงใจว่าผมต้องการที่จะมีชีวิตอยู่และผมสังหรณ์ว่าเป็นทีวีเสรี จะช่วยให้ผมกระโดดลงไปในสิ่งที่อยากจะทำ แต่ไม่ได้มีเวลาสำหรับ ผมเสนอเรื่องราวของฉันในเกียรติของสัปดาห์ทางทีวี ล้านคนในสหรัฐอเมริกา และประเทศอื่น ๆ 10 ฉลอง 25 เมษายน 1 พฤษภาคม ตาม ทีวี ทางเครือข่าย ซึ่งการส่งเสริมทางเลือกมากเกินไปเวลาที่หน้าจอ

ผมสงสัยว่าถ้าผมจะรู้สึกเหงาแต่ตัดสินใจว่ามันจะดีกว่าถ้าคุณไม่พยายามที่จะเติมเต็มความว่างเปล่ากับเพื่อนที่แต่งขึ้น ในเดือนแรกหรือดังนั้น ผมหย่านมตัวเองจากการแสดงที่ชื่นชอบของฉันโดยการเยี่ยมเพื่อนจริงและดูด้วย

ในที่สุดผมก็ลืมว่าเป็นเมื่อไหร่ ฉันจะไม่เข้าร่วมในฉวัดเฉวียนที่ทำงานเกี่ยวกับการแสดงยอดนิยม

ช่วงโอลิมปิกมันเป็นที่ชัดเจนว่าแว่นไม่เล่นในวิทยุ ของโลก ตาจ้องอยู่ที่สง่างาม แรงโน้มถ่วง defying เกินเหตุ ผม ใส่ ผ้าปิดตา

ผมบอกให้ผู้คนได้มีการทดลอง : " เราจะเห็นว่ามันไปฤดูหนาวนี้ " ฉันพูด ผมถือว่าซื้อทีวีเล็กไปเก็บในตู้เสื้อผ้า และนำออกในโอกาสพิเศษ

แต่ทั้งหมดที่ผมหายไปผมรู้สึกได้ถึงความสมดุลให้ต่อได้

ฉันพบตัวเองก่อนผ่านหนังสือชมรมหนังสือ ฉันได้รับในนิสัยของการคิดที่ฉันเหนื่อยเกินไปที่จะอ่านหลังจากวันที่ยาวนานในที่ทำงาน แต่ไม่เหนื่อยเกินไปที่จะดูทีวี ตอนนี้ผมก็อ่าน และพักผ่อน . ผมเริ่มทำงานอาสาแทบทุกสัปดาห์ แทนทุกสองสามเดือน ฉันเรียกเพื่อนๆ ที่มักจะได้ยินจากฉันในวันหยุดบางครั้งฉัน reveled ในสินค้าที่หายากเรียกว่าเงียบ