The first four yearsLaura Ingalls W

The first four years
Laura Ingalls Wilder was born on February 7, 1867. In February 10, 1957 she was an American writer, most notably the author of the Little House on the Prairie books of children's novels based on her childhood in a settler family. On December 10, 1882, two months before her sixteenth birthday, Laura accepted her first teaching position. In Little Town on the Prairie she receives her first teaching certificate on December 24, 1882 She later admitted she did not particularly enjoy teaching, but felt the responsibility from a young age to help her family financially. Laura's teaching career and studies ended when she married Almanzo Wilder.
The First Years
Laura twisted the bright gold ring with its pearl-and –garnet setting around and around on the forefinger of her left hand. It was a pretty ring and she liked having it, but … “I’ve been thinking,” she said. “I don’t want to marry a farmer. I have always said I never would. I do wish you would do something else. There are chances in town now while it is so new and growing”
Then Manly asked, “Why don’t you want to marry a farmer?” And Laura replied, “Because a farm is such a hard place for a women. There are so many chores for her to do, and harvest help and threshers to cook for. Besides a farmer never has any money. He can never make any because the people in towns tell him what they will pay for what he has to sell and then they charge him what they please for what he has to buy. It is nor fair”
Manly laughed. “Well, as the Irishman said, ‘Everything is evened up in this world. The rich have there ice in the summer but the poor get there ice in the winter.’ ”
Laura refused to make a joke of it. She said, “I don’t always want to be poor and work hard while the people in town take it easy and make money off us.”
“But you’ve got it all wrong,” Manly told her seriously. “Farmers are the only ones who are independent. How long would a merchant last if famers didn’t trade with him? There is a strife between them to please the famer. They have to take trade away from each other in order to make more money, while all a famer has to do is to sow another field if he wants to make a little extra”
“You see, on a farm it all depends on what a man is willing to do. If he is willing to work and give his attention to his farm, he can make money money than the men in town and all the time be his own boss.”
Again there was a silence, a rather skeptical silence on Laura’s part, broken at last by Manly, who said, “If you’ll try it for three years and I haven’t made a success in farming by that time, I’ll quit and do anything you want me to do. I promise that at the end of three years we will quit farming if I have not made such a success that you are willing to keep on.” And Laura consented to try it for three years. It’s was growing late in the fall.
The day went by and by and the wheat headed tall and strong and green and beautiful. Then the grain was in the milk and in just a few days more the crop would be safe. Even if it turned dry now there would be a good crop. For the stalks would ripen the wheat.
“Didn’t I tell you,” he said, “that everything evens up? The rich have their ice in the summer, but the poor get theirs in the winter.” It was wonderful.
As the afternoon one day. The sunshine darkened, and the wind sighed and then fell again as it grew darker yet. Then the wind rose a little, and it grew lighter, but the light was a greenish color. Then the storm came. It rained only a little; then hailstones began to fall, at first scattering slowly, then falling thicker and faster while the stones were larger, some of them as large as hens’ eggs.
Manly went out to look at the wheat field and came in sober enough. “There is no wheat to cut,” he said “It is all threshed and pounded in to the ground. Three thousand dollars’ worth of wheat planted, and it’s the wrong time of the year.”
Laura was muttering to herself, “The poor man got his ice in the summer this time.”
The Second Years
The yield of grain was not nearly so much as it should have been. The season had been too dry. And the price of wheat was lower – only fifty cents a bushel. Manly and Laura didn't achieve success experience in farming, as usual. The twenty – fifth of August had come again, and this winter and summer were the second year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The first four years
Laura Ingalls Wilder was born on February 7, 1867. In February 10, 1957 she was an American writer, most notably the author of the Little House on the Prairie by fun4us"> books of children's novels based on her childhood in a settler family. On December 10, 1882, two months before her sixteenth birthday, Laura accepted her first teaching position. In Little Town on the Prairie she receives her first teaching certificate on December 24, 1882 She later admitted she did not particularly enjoy teaching, but felt the responsibility from a young age to help her family financially. Laura's teaching career and studies ended when she married Almanzo Wilder.
The First Years
Laura twisted the bright gold ring with its pearl-and –garnet setting around and around on the forefinger of her left hand. It was a pretty ring and she liked having it, but … “I’ve been thinking,” she said. “I don’t want to marry a farmer. I have always said I never would. I do wish you would do something else. There are chances in town now while it is so new and growing”
Then Manly asked, “Why don’t you want to marry a farmer?” And Laura replied, “Because a farm is such a hard place for a women. There are so many chores for her to do, and harvest help and threshers to cook for. Besides a farmer never has any money. He can never make any because the people in towns tell him what they will pay for what he has to sell and then they charge him what they please for what he has to buy. It is nor fair”
Manly laughed. “Well, as the Irishman said, ‘Everything is evened up in this world. The rich have there ice in the summer but the poor get there ice in the winter.’ ”
Laura refused to make a joke of it. She said, “I don’t always want to be poor and work hard while the people in town take it easy and make money off us.”
“But you’ve got it all wrong,” Manly told her seriously. “Farmers are the only ones who are independent. How long would a merchant last if famers didn’t trade with him? There is a strife between them to please the famer. They have to take trade away from each other in order to make more money, while all a famer has to do is to sow another field if he wants to make a little extra”
“You see, on a farm it all depends on what a man is willing to do. If he is willing to work and give his attention to his farm, he can make money money than the men in town and all the time be his own boss.”
Again there was a silence, a rather skeptical silence on Laura’s part, broken at last by Manly, who said, “If you’ll try it for three years and I haven’t made a success in farming by that time, I’ll quit and do anything you want me to do. I promise that at the end of three years we will quit farming if I have not made such a success that you are willing to keep on.” And Laura consented to try it for three years. It’s was growing late in the fall.
The day went by and by and the wheat headed tall and strong and green and beautiful. Then the grain was in the milk and in just a few days more the crop would be safe. Even if it turned dry now there would be a good crop. For the stalks would ripen the wheat.
“Didn’t I tell you,” he said, “that everything evens up? The rich have their ice in the summer, but the poor get theirs in the winter.” It was wonderful.
As the afternoon one day. The sunshine darkened, and the wind sighed and then fell again as it grew darker yet. Then the wind rose a little, and it grew lighter, but the light was a greenish color. Then the storm came. It rained only a little; then hailstones began to fall, at first scattering slowly, then falling thicker and faster while the stones were larger, some of them as large as hens’ eggs.
Manly went out to look at the wheat field and came in sober enough. “There is no wheat to cut,” he said “It is all threshed and pounded in to the ground. Three thousand dollars’ worth of wheat planted, and it’s the wrong time of the year.”
Laura was muttering to herself, “The poor man got his ice in the summer this time.”
The Second Years
The yield of grain was not nearly so much as it should have been. The season had been too dry. And the price of wheat was lower – only fifty cents a bushel. Manly and Laura didn't achieve success experience in farming, as usual. The twenty – fifth of August had come again, and this winter and summer were the second year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่ปีแรก
ลอร่า Ingalls Wilder เกิดเมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 1867 ใน 10 กุมภาพันธ์ 1957 เธอเป็นนักเขียนชาวอเมริกันที่สะดุดตาที่สุดผู้เขียนของบ้านเล็กในทุ่งหญ้าหนังสือนิยายของเด็กขึ้นอยู่กับวัยเด็กของเธอในครอบครัวไม้ตาย เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1882 สองเดือนก่อนวันเกิดปีที่สิบหกของเธอลอร่ารับตำแหน่งการเรียนการสอนครั้งแรกของเธอ ในเมืองเล็ก ๆ ในป่าที่เธอได้รับใบรับรองการสอนครั้งแรกของเธอเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 1882 หลังจากนั้นเธอก็ยอมรับว่าเธอไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสนุกกับการเรียนการสอน แต่รู้สึกรับผิดชอบจากวัยหนุ่มสาวที่จะช่วยให้ครอบครัวของเธอทางการเงิน สอนอาชีพของลอร่าและการศึกษาสิ้นสุดลงเมื่อเธอแต่งงาน Almanzo Wilder.
ปีแรก
ลอร่าบิดแหวนทองสดใสด้วยมุกและ -garnet การตั้งค่าไปรอบ ๆ และรอบ ๆ บนนิ้วชี้ของมือซ้ายของเธอ มันเป็นแหวนสวยและเธอชอบมันมี แต่ ... "ผมเคยคิดว่า" เธอกล่าว "ผมไม่ต้องการที่จะแต่งงานกับเกษตรกร ผมได้พูดเสมอว่าฉันไม่เคยจะ ฉันหวังว่าคุณจะทำอย่างอื่น มีโอกาสที่อยู่ในเมืองในขณะนี้ขณะที่มันเป็นที่แปลกใหม่และการเจริญเติบโต "
ลูกผู้ชายแล้วถามว่า "ทำไมคุณไม่ต้องการที่จะแต่งงานกับเกษตรกร?" และลอร่าตอบว่า "เพราะฟาร์มดังกล่าวเป็นสถานที่ที่ยากสำหรับผู้หญิง มีจำนวนมากเหลือเกินสำหรับเธอที่จะทำและช่วยเหลือเก็บเกี่ยวและการนวดที่จะปรุงอาหาร นอกจากนี้เกษตรกรไม่เคยมีเงินใด ๆ เขาไม่เคยสามารถทำการใด ๆ เพราะคนในเมืองบอกเขาว่าสิ่งที่พวกเขาจะจ่ายสำหรับสิ่งที่เขามีขายแล้วที่พวกเขาคิดเขาในสิ่งที่พวกเขาโปรดสำหรับสิ่งที่เขามีการซื้อ มันเป็นความไม่ยุติธรรม "
หัวเราะลูกผู้ชาย "ดีที่ชาวไอริชกล่าวว่าทุกอย่างจะคืนสู่สภาพปกติขึ้นในโลกนี้ ที่อุดมไปด้วยมีน้ำแข็งในฤดูร้อนมี แต่ยากจนได้มีน้ำแข็งในช่วงฤดูหนาว. "
ลอร่าปฏิเสธที่จะให้เป็นเรื่องตลกของมัน เธอกล่าวว่า "ฉันไม่เคยต้องการที่จะเป็นคนยากจนและทำงานอย่างหนักในขณะที่คนในเมืองจะเป็นเรื่องง่ายและทำให้เงินออกเรา."
"แต่คุณได้รับมันผิดทั้งหมด" ลูกผู้ชายบอกเธออย่างจริงจัง "เกษตรกรเป็นคนเดียวที่มีความเป็นอิสระ นานแค่ไหนที่จะประกอบการค้าสุดท้ายถ้าเกษตรกรไม่ได้ค้ากับเขา? มีการปะทะกันระหว่างพวกเขาที่จะโปรดชาวนาคือ พวกเขาจะต้องใช้เวลาในการค้าออกจากกันเพื่อที่จะทำให้เงินมากขึ้นในขณะที่ทุกชาวนาได้ทำคือการที่จะหว่านอีกสนามถ้าเขาต้องการที่จะทำให้เพิ่มเล็กน้อย "
"คุณเห็นในฟาร์มทั้งหมดขึ้นอยู่กับสิ่งที่ คนก็เต็มใจที่จะทำ ถ้าเขายินดีที่จะทำงานและให้ความสนใจของเขาไปที่ฟาร์มของเขาเขาสามารถสร้างรายได้เงินกว่าคนในเมืองและทุกครั้งที่จะเป็นเจ้านายของตัวเอง. "
อีกครั้งมีความเงียบ, เงียบสงสัยค่อนข้างในส่วนของลอร่าเสียที่ ครั้งสุดท้ายโดยชายผู้ที่กล่าวว่า "ถ้าคุณจะลองเป็นเวลาสามปีและผมยังไม่ได้ทำประสบความสำเร็จในการทำการเกษตรตามเวลาที่ผมจะเลิกและทำสิ่งที่คุณต้องการให้ผมทำ ฉันสัญญาว่าในตอนท้ายของสามปีเราจะลาออกจากการทำฟาร์มถ้าฉันไม่ได้ทำสำเร็จดังกล่าวที่คุณยินดีที่จะเก็บไว้ใน. "และลอร่ายินยอมที่จะลองมันเป็นเวลาสามปี มันมีการเติบโตในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง.
วันผ่านไปและข้าวสาลีและมุ่งหน้าไปยังสูงและแข็งแรงและสีเขียวและสวยงาม แล้วเมล็ดข้าวที่อยู่ในนมและในเพียงไม่กี่วันพืชจะปลอดภัย ถึงแม้ว่ามันจะหันแห้งในขณะนี้จะมีพืชที่ดี สำหรับต้นข้าวสาลีจะทำให้สุก.
"ไม่ได้ผมบอกคุณ" เขากล่าวว่า "ทุกอย่างที่ปรับขึ้นมา? ที่อุดมไปด้วยมีน้ำแข็งของพวกเขาในช่วงฤดูร้อน แต่ที่น่าสงสารพวกเขาได้รับในช่วงฤดูหนาว. "มันเป็นที่ยอดเยี่ยม.
ขณะที่ช่วงบ่ายวันหนึ่ง แสงแดดมืดและลมถอนหายใจแล้วลดลงอีกครั้งในขณะที่มันยังเติบโตเข้ม จากนั้นลมเพิ่มขึ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ และจะขยายตัวที่มีน้ำหนักเบา แต่แสงเป็นสีเขียว จากนั้นพายุมา ฝนตกเพียงเล็กน้อย; แล้วเริ่มที่จะลูกเห็บตกที่กระเจิงแรกช้าแล้วตกหนาขึ้นและเร็วขึ้นในขณะที่ก้อนหินที่มีขนาดใหญ่บางส่วนของพวกเขามีขนาดใหญ่เป็นไก่ไข่ '.
ลูกผู้ชายออกไปดูที่ทุ่งข้าวสาลีและเข้ามามีสติพอ "มีข้าวสาลีที่จะตัดไม่" เขากล่าวว่า "มันเป็นสิ่งที่นวดและโขลกในลงไปที่พื้น สามพันดอลลาร์มูลค่าของข้าวสาลีที่ปลูกและก็ผิดเวลาของปี. "
ลอร่าก็พึมพำกับตัวเอง "คนยากจนมีน้ำแข็งของเขาในช่วงฤดูร้อนในครั้งนี้."
ปีที่สอง
ผลผลิตข้าวไม่ได้เกือบดังนั้น มากที่สุดเท่าที่มันควรจะได้รับ ฤดูกาลที่ได้รับแห้งเกินไป และราคาของข้าวสาลีลดลง - เพียงห้าสิบเซ็นต์บุชเชล ลูกผู้ชายและลอร่าไม่บรรลุประสบการณ์ความสำเร็จในการทำการเกษตรตามปกติ ยี่สิบ - ห้าของเดือนสิงหาคมได้มาอีกครั้งและในช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อนนี้เป็นปีที่สอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่ปีแรก ลอร่า
โรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร เกิดเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2410 . ในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 เธอเป็นนักเขียนอเมริกัน ที่สะดุดตาที่สุดของแต่งบ้านน้อยในป่าใหญ่หนังสือนวนิยายของเด็กในวัยเด็กของเธอในครอบครัวผู้อพยพ ในวันที่ 10 ธันวาคม ค.ศ. 1880 , 2 เดือน ก่อนครบรอบ 16 ปีของเธอ , ลอร่า ยอมรับตำแหน่งสอนครั้งแรกของเธอในเมืองเล็ก ๆในป่าเธอได้รับใบประกาศนียบัตรการสอนครั้งแรกของเธอบน 24 ธันวาคม 1882 หลังจากนั้นเธอก็ยอมรับว่าเธอไม่ค่อยสนุกกับการสอน แต่รู้สึกรับผิดชอบตั้งแต่อายุยังน้อยเพื่อช่วยครอบครัวทางการเงิน ลอร่าสอนอาชีพและการศึกษาสิ้นสุดลงเมื่อเธอแต่งงาน almanzo Wilder

ปีแรกลอร่าบิดแหวนทองใสด้วยไข่มุกและบรรยากาศรอบๆและโกเมนบนนิ้วชี้ของมือซ้ายของเธอ มันเป็นแหวนที่สวย และที่เธอชอบทาน แต่ . . . . . . . " ฉันคิดว่า " เธอกล่าว " ผมไม่อยากแต่งงานกับชาวนา ผมบอกเสมอว่า ฉันจะไม่ ฉันหวังว่าคุณจะทำอย่างอื่น มีโอกาส ในเมืองนี้ในขณะที่มันใหม่และเติบโต "
แล้วผู้ชายถามว่า " ทำไมคุณถึงไม่อยากแต่งงานกับชาวนา ? " ลอร่าตอบ " เพราะฟาร์มดังกล่าวยากที่ผู้หญิง มีงานมากมายให้ทำ และ ช่วย รวม การเก็บเกี่ยวและทำอาหารสำหรับ นอกจากนี้เกษตรกรไม่เคยได้รับเงินใด ๆเขาไม่เคยทำ เพราะผู้คนในเมืองบอกเขาว่าพวกเขาจะจ่ายสำหรับสิ่งที่เขาขายแล้วเขาคิดเขาสิ่งที่พวกเขาช่วยอะไรเขาได้ซื้อ มันไม่ยุติธรรม "
ผู้ชายหัวเราะ " อืม เป็นชาวไอริช กล่าวว่า " ทุกอย่างถูก evened ขึ้นในโลกนี้ คนรวยมีน้ำแข็งในฤดูร้อน แต่คนจนมีน้ำแข็งในฤดูหนาว ' "
ลอร่าไม่ยอมทำตลกน่าเธอกล่าวว่า " ฉันไม่ต้องการที่จะยากจนและทำงานหนัก ในขณะที่คนในเมืองใช้ง่าย และทำให้เงินจากเรา . "
" แต่คุณได้รับมันผิด " แมนบอกเธออย่างจริงจัง " เกษตรกรเป็นเพียงคนที่เป็นอิสระ นานแค่ไหนก็จะเป็นพ่อค้า สุดท้ายถ้าชาวนาไม่ได้การค้ากับเขา ? มีการปะทะกันระหว่างพวกเขาเพื่อโปรด famer .พวกเขาได้รับการค้าห่างจากแต่ละอื่น ๆเพื่อที่จะทำให้เงินมากขึ้นในขณะที่ทั้งหมด famer มีจะทำคือการ หว่าน อีกสนาม ถ้าเขาอยากให้เพิ่มเล็กน้อย "
" ที่คุณเห็นในฟาร์มมันทั้งหมดขึ้นอยู่กับสิ่งที่ผู้ชายทำ ถ้าเขาเต็มใจที่จะทำงานและให้ความสนใจ ไปที่ฟาร์มของเขา เขาสามารถทำให้ เงิน เงิน กว่าผู้ชายในเมือง และเวลาทั้งหมดให้เจ้านายของเขาเอง "
.อีกครั้งมีความเงียบ ความเงียบที่ไม่เชื่อในส่วนของลอร่าแตกสลายในที่สุด โดยลูกผู้ชาย , ผู้ที่กล่าวว่า " ถ้าคุณจะลองมันเป็นเวลา 3 ปี และผมยังไม่ได้ประสบความสำเร็จในการทำนา โดยตอนนั้น ผมจะลาออกและทำสิ่งที่คุณต้องการให้ทำ ฉันสัญญาว่าเมื่อจบสามปีเราจะเลิกทำนา ถ้าไม่ได้ทำเช่นความสำเร็จที่คุณยินดีที่จะให้ขึ้น" ลอร่า ยินยอมที่จะลองสำหรับสามปี มันมีการเติบโตในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง
วันผ่านพ้นไป และข้าวสาลีที่กำลังสูง และแข็งแรง และสีเขียว และสวยงาม แล้วเม็ดในนม และในเวลาเพียงไม่กี่วันมากกว่าพืชปลอดภัย ถ้ามันเปิดบริการแล้ว จะมีการปลูกพืชที่ดี สำหรับก้านจะข้าวสาลีสุก .
" ฉันยังไม่ได้บอกคุณ " เขากล่าว" ทุกอย่างที่เหตุการณ์เหล่านั้นขึ้นมา คนรวยมีน้ำแข็งในฤดูร้อน แต่คนจนที่ได้รับพวกเขาในฤดูหนาว " มันวิเศษมาก
เป็นบ่ายวันเดียว แสงแดดที่มืดและลมถอนหายใจแล้วล้มอีก ค่อยๆ เข้มขึ้นเลย แล้วลมเพิ่มขึ้นนิดหน่อย และค่อยๆ จางลง แต่แสงเป็นสีสีเขียว แล้วพายุจะมา ฝนตกเพียงเล็กน้อยแล้วลูกเห็บเริ่มตก ตอนแรกของช้า แล้วตกลงมาหนาและเร็วในขณะที่หินที่มี บางส่วนของพวกเขาที่มีขนาดใหญ่เป็นแม่ไก่ไข่
ผู้ชายออกไปดูทุ่งข้าวสาลี แล้วเข้ามามีสติพอ " ไม่มีข้าวสาลีเพื่อตัด , " เขากล่าวว่า " มันเป็นเรื่องนวดข้าวและทุบไปที่พื้น สามพันดอลลาร์มูลค่าของข้าวสาลีปลูกและมันก็ผิด เวลาของปี . "
ลอร่าพึมพำกับตัวเอง " คนจนมีน้ำแข็งของเขาในฤดูร้อนนี้ "

2 ปี ผลผลิตของเมล็ดไม่ได้เกือบเท่าที่ควร ฤดูได้รับบริการเหมือนกัน และราคาของข้าวสาลีลดลง–เพียงห้าสิบเซนต์ bushel ลูกผู้ชายกับลอร่าไม่ได้บรรลุประสบการณ์ความสำเร็จในการทำนา เป็นปกติยี่สิบ - ห้าของเดือนสิงหาคมได้กลับมาอีกครั้ง และฤดูหนาวและฤดูร้อนนี้เป็นปีที่สอง .