Most food packaging material is man

Most food packaging material is manufactured using petroleum-based non-biodegradable polymers, and their disposal is becoming a serious environmental issue. The partial replacement of these materials with biodegradable polymers from renewable sources (i.e., biopolymers) can reduce the impact that packaging materials have on the environment.

Among the biopolymers, starch is considered a promising raw material due to its price, availability and ability as a thermoplastic starch (TPS) to produce biodegradable films. However, pure TPS films are hydrophilic and have poor mechanical properties. Thus, TPS blended with biodegradable synthetic polymers such as poly(butylene adipate-co-terephthalate) (PBAT) are being studied to improve the mechanical performance, and reduce the hydrophilicity of the blends (Brandelero, Grossmann & Yamashita, 2011, 2012; Müller, Laurindo & Yamashita, 2012; Olivato, Grossmann, Bilck & Yamashita, 2012; Olivato, Grossmann, Yamashita, Eiras & Pessan, 2012; Raquéz et al., 2008; Reddy & Yang, 2010).

Antimicrobial agents that migrate from the active packaging material to the food product are very attractive because of their potential to control microorganism growth, and thus extend the shelf-life of the product (Han, 2000). In this type of packaging, antimicrobial agents migrate from the packaging material in small quantities and in a controlled manner instead of being added directly to the food (Silveira et al., 2007; Soares, Rutishauser, Melo, Cruz & Andrade, 2002).

Several studies have shown that antimicrobial agents such as organic acids, potassium sorbate, bacteriocins, thiosulfinates, enzymes, proteins, antibiotics, fungicides, chelating agents and metals may be added to edible films to reduce the growth of microorganisms (Cha & Chinnan, 2004; Devlieghere, Vermeiren, Bockstal & Debevere, 2000; Han, 2000; Kechichian, Ditchfield, Veiga-Santos & Tadini, 2010).

Cellulose acetate films containing 3–6% of sorbic acid were used for the preservation of pastry dough and were effective in inhibiting the growth of microorganisms during 40 days of storage at 8 °C (Silveira et al., 2007). Degirmencioglu et al. (2011) investigated the effects of a modified atmosphere packaging (i.e., containing CO2 and N2) with and without the addition of potassium sorbate (0, 0.15 and 0.3%) on bread slices. After 7 days of storage, the mould and yeast count in the bread slices that had been packaged with potassium sorbate was lower than 3 log CFU/g. Similar study were also done by Souza et al. (2012).

The objective of this study was to produce, by blown extrusion, an active biodegradable packaging for fresh pasta sheets using TPS/PBAT blends, and potassium sorbate as an antimicrobial agent The mechanical and barrier characterization of the films and microbial analyses of the pasta were performed before and during refrigerated storage with the main objective to observe the efficiency of the produced material.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภัณฑ์อาหารส่วนใหญ่จะผลิตปิโตรเลียมโดยใช้โพลิเมอร์ที่ไม่ย่อยสลายยาก และกำจัดเป็น ปัญหาสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง การแทนที่บางส่วนของโพลิเมอร์ที่ย่อยสลายยากจากแหล่งทดแทน (เช่น biopolymers) วัสดุเหล่านี้สามารถลดผลกระทบต่อวัสดุบรรจุภัณฑ์ที่มีต่อสิ่งแวดล้อมระหว่าง biopolymers แป้งจะถือว่าดิบแนวโน้มของราคา ความพร้อม และความสามารถเป็นเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช (TPS) ในการผลิตฟิล์มที่ย่อยสลายยาก อย่างไรก็ตาม ฟิล์ม TPS บริสุทธิ์เป็น hydrophilic และมีคุณสมบัติทางกลดี ดังนั้น TPS ผสมกับโพลิเมอร์สังเคราะห์ที่ย่อยสลายยากเช่นโพลี (butylene adipate-co-terephthalate) (PBAT) เป็นการศึกษาเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพเครื่องจักรกล และลด hydrophilicity ของผสม (Brandelero, Grossmann และยามาชิ ตะ 2011, 2012 Müller, Laurindo และยามาชิ ตะ 2012 Olivato, Grossmann, Bilck และยามาชิ ตะ 2012 Olivato, Grossmann ยามาชิตะ Eiras และ Pessan, 2012 Raquéz et al., 2008 เรดดีและยาง 2010)ตัวแทนจุลินทรีย์ที่ย้ายจากงานบรรจุภัณฑ์ผลิตภัณฑ์อาหาร มีความน่าสนใจเนื่องจากศักยภาพของพวกเขา การควบคุมจุลินทรีย์ที่เจริญเติบโต ขยายอายุการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์ (ฮั่น 2000) ดังนั้น ในบรรจุภัณฑ์ชนิดนี้ ตัวแทนจุลินทรีย์ย้ายจากบรรจุภัณฑ์ ในปริมาณเล็กน้อย และ ในลักษณะที่ควบคุมแทนที่จะถูกเพิ่มโดยตรงกับอาหาร (Silveira et al., 2007 Soares, Rutishauser, Melo ครัซ และ Andrade, 2002)หลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ตัวแทนจุลินทรีย์เช่นกรดอินทรีย์ โพแทสเซียม sorbate, bacteriocins, thiosulfinates เอนไซม์ โปรตีน ยาปฏิชีวนะ ซึ่งเกิดจาก เชื้อ chelating ตัวแทนและโลหะอาจเพิ่มฟิล์มกินเพื่อลดการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ (ชะอำ & Chinnan, 2004 Devlieghere, Vermeiren, Bockstal และ Debevere, 2000 ฮั่น 2000 Kechichian, Ditchfield ซานโต ส Veiga และ Tadini, 2010)ฟิล์มเซลลูโลส acetate ประกอบด้วย 3 – 6% ของกรด sorbic ใช้สำหรับการเก็บรักษาของขนมแป้ง และมีประสิทธิภาพใน inhibiting เจริญเติบโตของจุลินทรีย์ในช่วง 40 วันของการจัดเก็บที่ 8 ° C (Silveira et al., 2007) Degirmencioglu et al. (2011) ตรวจสอบผลกระทบของการปรับเปลี่ยนบรรยากาศบรรจุภัณฑ์ (เช่น ที่มี CO2 และ N2) มี และไม่ มีการเพิ่มโปแตสเซียม sorbate (0, 0.15 และ 0.3%) บนชิ้นขนมปัง หลังจาก 7 วันของการจัดเก็บ การนับจำนวนเชื้อราและยีสต์ในชิ้นขนมปังที่ได้บรรจุ ด้วยโพแทสเซียม sorbate ได้ต่ำกว่า 3 ล็อก CFU/กรัม การศึกษาคล้ายกันยังทำโดย Souza et al. (2012)วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ผลิต โดยอัดเป่า การสลายบรรจุแผ่นพาสต้าสดใช้ TPS/PBAT ผสม และโพแทสเซียม sorbate เป็นจุลินทรีย์มีดำเนินการก่อน และในระหว่างคุณสมบัติเครื่องกลและสิ่งกีดขวางของภาพยนตร์และวิเคราะห์จุลินทรีย์ของพาสต้ารเออร์เก็บ มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อพิจารณาถึงประสิทธิภาพของวัสดุที่ผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารส่วนใหญ่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิตโดยใช้ปิโตรเลียมโพลิเมอร์ที่ไม่ย่อยสลายและกำจัดของพวกเขาได้กลายเป็นปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมอย่างรุนแรง เปลี่ยนบางส่วนของวัสดุเหล่านี้ด้วยโพลิเมอร์ที่ย่อยสลายได้จากแหล่งพลังงานทดแทน (เช่นพลาสติกชีวภาพ) สามารถลดผลกระทบที่วัสดุบรรจุภัณฑ์ที่มีต่อสิ่งแวดล้อม. ท่ามกลางพลาสติกชีวภาพ, แป้งถือเป็นวัตถุดิบที่มีแนวโน้มเนื่องจากราคาของความพร้อมและความสามารถเป็น เทอร์โมสตาร์ช (พีเอส) ในการผลิตฟิล์มที่ย่อยสลายได้ อย่างไรก็ตามภาพยนตร์บริสุทธิ์ TPS มีน้ำและมีสมบัติเชิงกลที่น่าสงสาร ดังนั้น TPS ผสมกับโพลิเมอร์สังเคราะห์ที่ย่อยสลายได้เช่นโพลี (butylene Adipate-ร่วม terephthalate) (PBAT) อยู่ระหว่างการศึกษาเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของเครื่องจักรกลและลดความชอบน้ำผสม (Brandelero, Grossmann และยามาชิตะ, 2011, 2012; Müller , Laurindo และยามาชิตะ, 2012; Olivato, Grossmann, Bilck และยามาชิตะ, 2012; Olivato, Grossmann, ยามาชิตะ, Eiras Pessan & 2012; Raquéz et al, 2008;. เรดดี้และยาง, 2010). สารยับยั้งจุลชีพที่โยกย้ายจากที่ใช้งานอยู่ วัสดุบรรจุภัณฑ์กับผลิตภัณฑ์อาหารที่มีความน่าสนใจมากเพราะศักยภาพของพวกเขาในการควบคุมการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์และทำให้ยืดอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ (ฮั่น, 2000) ในรูปแบบของบรรจุภัณฑ์นี้ยาต้านจุลชีพโยกย้ายจากวัสดุบรรจุภัณฑ์ในปริมาณที่น้อยและในลักษณะที่ควบคุมแทนที่จะถูกเพิ่มโดยตรงกับอาหาร (Silveira et al, 2007;. Soares, Rutishauser, Melo ครูซและ Andrade, 2002) งานวิจัยหลายชิ้นแสดงให้เห็นว่ายาต้านจุลชีพเช่นกรดอินทรีย์โพแทสเซียมซอร์เบ, bacteriocins, thiosulfinates เอนไซม์โปรตีนยาปฏิชีวนะสารฆ่าเชื้อราตัวแทนคีเลตและโลหะอาจจะเพิ่มให้กับภาพยนตร์ที่กินเพื่อลดการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ (ชะอำและ Chinnan 2004; Devlieghere, Vermeiren, Bockstal และ Debevere 2000; ฮั่น, 2000. Kechichian, Ditchfield, Veiga-ซานโตสและ Tadini 2010) ภาพยนตร์เซลลูโลสอะซิเตทที่มี 3-6% ของกรดซอร์บิถูกนำมาใช้สำหรับการเก็บรักษาของแป้งขนมและมีประสิทธิภาพในการ ยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ในช่วง 40 วันของการจัดเก็บที่ 8 ° C (Silveira et al., 2007) Degirmencioglu et al, (2011) การตรวจสอบผลกระทบของการปรับเปลี่ยนบรรจุภัณฑ์บรรยากาศ (เช่นที่มี CO2 และ N2) ที่มีและไม่มีการเพิ่มของโพแทสเซียมซอร์เบต (0, 0.15 และ 0.3%) บนชิ้นขนมปัง หลังจากวันที่ 7 ของการจัดเก็บเชื้อราและยีสต์ในการนับชิ้นขนมปังที่ได้รับการบรรจุที่มีโพแทสเซียมซอร์เบต่ำกว่า 3 log CFU / g การศึกษาที่คล้ายกันทำโดย Souza et al, (2012). การศึกษานี้คือการผลิตโดยการอัดรีดเป่า, บรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายได้ใช้งานสำหรับแผ่นพาสต้าสดใช้ผสม TPS / PBAT และโพแทสเซียม sorbate เป็นสารต้านจุลชีพลักษณะกลและอุปสรรคของภาพยนตร์และการวิเคราะห์จุลินทรีย์ พาสต้าได้ดำเนินการก่อนและระหว่างการเก็บรักษาในตู้เย็นที่มีวัตถุประสงค์หลักในการสังเกตประสิทธิภาพของวัสดุที่ผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิตโดยใช้วัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารย่อยสลายได้ ไม่ใช่ปิโตรเลียมที่ใช้โพลิเมอร์ และการกำจัดของพวกเขาได้กลายเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ร้ายแรง ในการแทนที่บางส่วนของวัสดุเหล่านี้กับโพลิเมอร์ย่อยสลายจากแหล่งทดแทน ( เช่น โปรตีน ) สามารถลดผลกระทบของบรรจุภัณฑ์ที่มีต่อสภาพแวดล้อม ของโปรตีน

,แป้งเป็นวัตถุดิบที่มีแนวโน้มเนื่องจากราคาของมัน ความพร้อมและความสามารถเป็นแป้งเทอร์โมพลาสติก ( TPS ) เพื่อผลิตฟิล์มย่อยสลายได้ . อย่างไรก็ตาม บริสุทธิ์ TPS ฟิล์มน้ำและมีคุณสมบัติเชิงกลที่น่าสงสาร ดังนั้น , TPS ผสมกับพอลิเมอร์สังเคราะห์ย่อยสลาย เช่น พอลิบิวทิลีนเทเรฟทาเลต ดิเพต Co ) ( pbat ) จะถูกใช้เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของเครื่องกลและลด hydrophilicity ของพอลิเมอร์ผสม ( brandelero กร แมนน์ , &ยามาชิตะ , 2011 , 2012 ; M ü ller ลอรินโด้ , &ยามาชิตะ , 2012 ; olivato กร แมนน์ , bilck , &ยามาชิตะ , 2012 ; olivato กร แมนน์ ยามาชิตะ , eiras & Pessan , 2012 ; raqu é z et al . , 2008 ; เรดดี้&หยาง , 2010

)ยาต้านจุลชีพที่อพยพจากวัสดุบรรจุภัณฑ์เพื่อผลิตภัณฑ์อาหารที่น่าสนใจมากเพราะ ศักยภาพในการควบคุมการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ แล้วจึงขยายอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ ( ฮัน , 2000 ) ในบรรจุภัณฑ์ชนิดนี้ยาต้านจุลชีพที่โยกย้ายจากวัสดุบรรจุภัณฑ์ในปริมาณที่น้อย และในลักษณะที่ควบคุมแทนที่ถูกเพิ่มโดยตรงกับอาหาร ( Silveira et al . , 2007 ; Soares rutishauser , เมโล , ครูซ & อันดราเด้ , 2002 ) .

หลายการศึกษาพบว่า ยาต้านจุลชีพ เช่น กรดอินทรีย์ ซอร์เบตโพแทสเซียมวัตถุดิบไธโอซัลไฟเนท , , เอนไซม์ , โปรตีน , ยาปฏิชีวนะ , fungicides ,สารคีเลตและโลหะอาจเป็นฟิล์มเพื่อลดการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ ( ชา& chinnan , 2004 ; devlieghere vermeiren bockstal , , & debevere , 2000 ; ฮัน , 2000 ; kechichian ditchfield veiga , ซานโตส , &

tadini , 2010 )ฟิล์มเซลลูโลสอะซิเตตที่มี 3 - 6 % ของกรดซอร์บิคถูกใช้สำหรับการเก็บรักษาของแป้งขนมและประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ในช่วง 40 วันของกระเป๋า 8 ° C ( Silveira et al . , 2007 ) degirmencioglu et al . ( 2011 ) เพื่อศึกษาผลกระทบของบรรยากาศดัดแปลง ( เช่น บรรจุ CO2 และ N2 ) และไม่มีเพิ่มโพแทสเซียมซอร์เบต ( 0 ,0.15 และ 0.3% ) บนชิ้นขนมปัง หลังจาก 7 วันของการเก็บรักษาแม่พิมพ์และนับยีสต์ในขนมปังชิ้นที่ได้รับการบรรจุด้วยโพแทสเซียมซอร์เบตต่ำกว่า 3 log CFU / g . การศึกษาที่คล้ายกันยังทำโดย ซูซ่า et al . ( 2012 )

มีวัตถุประสงค์เพื่อผลิตโดยเป่าอัดขึ้นรูปเป็นบรรจุภัณฑ์ใช้งานแผ่นพาสต้าสดใช้ TPS / pbat ผสมและโพแทสเซียมซอร์เบต เป็นยาต้านจุลชีพตัวแทนกลและสมบัติของฟิล์มจากสิ่งกีดขวางและการวิเคราะห์ของพาสต้ามีการปฏิบัติก่อนและระหว่างการจำหน่ายกระเป๋า โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อดูประสิทธิภาพของการผลิตวัสดุ