For model implementation, the non-s

For model implementation, the non-shade fractions were constrained between 0.05 and 1.05; the maximum RMS error allowed was set to 0.025; and the maximum allowable shade fraction was set to 0.5 so that the water bodies can be excluded by making them remain unmodeles (Powell, 2011).
Then the model that met all the constraints and had the lowest RMS error was selected to estimate the
VeIeS and shade fractions for each pixel within the urban subset.
The output was an image with six layers, including the fractions of impervious surface, vegetation, soil, and shade, model number, and RMS error.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการดำเนินงานรูปแบบเศษส่วนที่ไม่ถูก จำกัด ที่ร่มระหว่าง 0.05 และ 1.05; ความผิดพลาดสูงสุด RMS ที่ได้รับอนุญาตถูกกำหนดให้ 0.025; และส่วนที่ร่มสูงสุดที่อนุญาตถูกกำหนดให้ 0.5 เพื่อให้แหล่งน้ำสามารถยกเว้นโดยทำให้พวกเขายังคงอยู่ unmodeles (พาวเวล 2011).
จากนั้นรูปแบบที่พบข้อ จำกัด และมีข้อผิดพลาด RMS ต่ำสุดที่ได้รับเลือกในการประมาณ
VeIeS และ เศษส่วนที่ร่มสำหรับแต่ละพิกเซลย่อยภายในเมือง.
การส่งออกเป็นภาพที่มีหกชั้นรวมทั้งเศษของพื้นผิวไม่อนุญาตพืชดินและร่มเงาหมายเลขรุ่นและข้อผิดพลาด RMS

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับใช้งานแบบไม่เงา เศษส่วน เป็น จำกัด ระหว่าง  0.05 และ 1.05 ; ค่าผิดพลาดสูงสุดอนุญาตตั้ง 0.025 และเศษสีสูงสุดที่ถูกตั้งไว้ 0.5 ดังนั้นน้ำที่ร่างกายสามารถแยกออกโดยทำให้พวกเขายังคง unmodeles ( Powell , 2011 ) .
แล้วแบบที่เจอข้อจำกัดทั้งหมด และได้ค่าอาร์เอ็มเอส ข้อผิดพลาดถูกเลือกค่า
veies และสีสำหรับแต่ละพิกเซลในเศษส่วนย่อยในเมือง ผลคือภาพ
6 ชั้น รวมเศษส่วนของพื้นผิวทึบพืชดินและหมายเลขรุ่น , สี , และข้อผิดพลาดเรื .