The police want all the power, pres

The police want all the power, prestige and respect that come with being a police officer, but none of the responsibility. That respon

I’ve known for quite a while that Richard Nixon’s so-called “Southern strategy” — to lure white Democrats to the GOP largely around issues of race — had a strong Northern component targeting white working class “ethnics.” But I only realized writing my book that I was raised in the capital of the GOP’s Northern strategy.

You can argue with my geography. Macomb County, Michigan, right outside Detroit, is considered the ancestral home of the Reagan Democrats, thanks to Stan Greenberg’s pioneering polling on how voters there transitioned from backing John F. Kennedy in 1960 to Ronald Reagan in 1980, mainly around crime and race.

But while Macomb County gave us Eminem and Alice Cooper, my ancestral home, southwestern Long Island, gave us Bill O’Reilly and Sean Hannity, the loudest, lingering voices of the white backlash that emerged in my childhood (The PBA’s Patrick Lynch, also Irish Catholic, grew up nearby in Bayside, Queens). That backlash had a lot to do with fearing crime and chaos, and reflexively defending cops, two issues that again polarized Americans around race in 2014 – even in liberal New York, and even in a time when the city, overall, is incomparably calmer and safer than it was decades ago.

I saw that polarization personally this year, on Facebook, where I’m in touch with family and childhood friends. Some of them are Long Island Republicans I love very much. We have an unspoken pact: we stick to commenting on one another’s kids and pets and leave politics alone. But recent headlines about police killings eroded that agreement, with a few people cautiously, respectfully, disagreeing with my posts. And even apolitical people — even a few Democrats — posted news stories defending police and attacking protesters, whether in Ferguson, Mo., or here in New York.

It reminded me of growing up, and the peculiar politics of southwestern Long Island in the 60s and 70s. It was more like Outer Queens: mainly working class migrants from Brooklyn and the Bronx who’d fled the city in the early 60s. It was about having a yard and a two-car garage and a bedroom for every kid; it was also about what’s euphemistically called white flight.

It wasn’t just race: the flight was driven by crime and arson and riots, and a sense that the world was unraveling. I tried to write about some of this sympathetically in my book: the transformation of New York in the 1960s and 70s was scary. Crime and arson rates spiked: the murder rate jumped 150 percent between 1965 and 1973; property crime jumped by a third. Some of my uncles and cousins were cops and firemen, including my mother’s two brothers. She worried about them every day, and so did I.

But for a whole lot of people, it was all about race. Conservatives made sure of that, with William F. Buckley running for mayor in 1965 mocking the liberal idea that social factors drove the rising crime rate – as if poverty and racism could “make Negro crime any less criminal.”

Significantly, that comment came in a debate over whether cops needed civilian review. Almost every major urban riot of the 1960s – Harlem and Philadelphia in 1964, Watts in 1965, Newark and Detroit in 1967 – was touched off by police misconduct. When Mayor John Lindsay appointed a police review board, Pat Lynch’s Patrolmen’s Benevolent Association sponsored a ballot initiative to repeal it. To the shock of liberal Manhattan, a coalition of outer-borough Jews and “white ethnics” voted with the cops.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตำรวจต้องหมดอำนาจ เพรสทีจ และเคารพที่มาพร้อมกับกำลังตำรวจ แต่ไม่มีความรับผิดชอบ Respon ที่ผมรู้จักมากในขณะนั้น Nixon ริชาร์ดเรียกว่า "ภาคใต้กลยุทธ์" — ต่อประชาธิปไตยสีขาวไป GOP สถานส่วนใหญ่ปัญหาของการแข่งขันซึ่งมีส่วนประกอบเหนือแรงกำหนดเป้าหมายระดับทำงานสีขาว "ethnics " แต่ฉันเท่านั้นรับรู้เขียนหนังสือของฉันที่ขึ้นระดับกลยุทธ์เหนือของ GOPคุณสามารถโต้เถียงกับภูมิศาสตร์ของฉัน เขต Macomb มิชิแกน ขวานอกดีทรอยต์ ถือเป็นบ้านโบราณของประชาธิปัตย์เรแกน ด้วยสแตนผลงานบุกเบิกโพลล์ในวิธีที่ทำให้ผู้ลงคะแนนมี transitioned จากสนับสนุนจอห์นเอฟเคนเนดี้ใน 1960 กับโรนัลด์เรแกนในปี 1980 สถานอาชญากรรมและการแข่งขันส่วนใหญ่แต่ในขณะที่เขต Macomb ให้เอ็มมิเน็ม และอลิซคูเปอร์ ฉันโบราณบ้าน ตะวันตกเฉียงใต้ยาวเกาะ ให้เราเก็บเงิน O'Reilly และ Sean Hannity เสียงดังที่สุด ลิงเกอร์ริงการ์ ของแบคแลชสีขาวที่เกิดในวัยเด็กของฉัน (PBA Patrick Lynch ยังไอริชคาทอลิก เติบโตใกล้เคียงใน Bayside ควีนส์) ว่า แบคแลชไปทำกลัวอาชญากรรมและความวุ่นวาย และ reflexively ป้องกันตำรวจ ปัญหาที่สองที่อีก ขั้วอเมริกันรอบการแข่งขัน ในปี 2557 – แม้ ในนิวยอร์กเสรี และแม้กระทั่ง ในเวลาเมื่อการเมือง รวม เป็นแค่น้อง และปลอดภัยกว่า ทศวรรษที่ผ่านมานั้นผมเห็นที่โพลาไรซ์ตัวปีนี้ บน Facebook ฉันอยู่กับเพื่อนวัยเด็กและครอบครัว บางส่วนจะเกาะยาว Republicans รักมาก เรามีสนธิสัญญาการ unspoken: เราติดให้ข้อคิดเห็นเด็กและสัตว์เลี้ยงของกัน และปล่อยให้การเมืองเพียงอย่างเดียว แต่พาดหัวข่าวล่าสุดเกี่ยวกับฆาตกรรมตำรวจเกิดข้อตกลงที่ มีกี่คนเดิน รับ disagreeing กับข้อความของฉัน คนแม้ apolitical — แม้ประชาธิปัตย์กี่ — ลงข่าวปกป้องตำรวจ และโจมตีผู้ประท้วง ในเฟอร์กูสัน เดือน หรือนี่ในนิวยอร์กแจ้งเตือนฉันของโต และการเมืองตะวันตกเฉียงใต้เกาะยาวในยุค 60s และ 70s แปลกประหลาด มันเป็นเหมือนควีนส์ภายนอก: ส่วนใหญ่ทำงานเรียนอพยพจากบรู๊คลินและเดอะบร็องซ์ที่หนีในช่วงต้นยุค 60s มันเกี่ยวกับมีศอก และคัน 2 และห้องนอนเด็กทุก ก็ยังเกี่ยวกับสิ่ง euphemistically ที่เรียกว่าสีขาวบินมันไม่ได้เพียงแข่งขัน: เที่ยวบินถูกขับเคลื่อน โดยอาชญากรรม และลอบวางเพลิง และจลาจล และความรู้สึกที่ได้รอบโลก พยายามที่จะเขียนเกี่ยวกับบางส่วนของ sympathetically ในหนังสือของฉัน: การเปลี่ยนแปลงของ New York ในปี 1960 และ 70s น่ากลัว อาชญากรรมและการลอบวางเพลิงราคา spiked: อัตราการฆาตกรรมไป 150 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 1965 และ 1973 อาชญากรรมคุณสมบัติที่เพิ่มขึ้น โดยที่สาม ลุงและลูกพี่ลูกน้องของฉันถูกตำรวจและพนักงานดับเพลิง รวมทั้งแม่ของสองพี่น้อง เธอกังวลเกี่ยวกับพวกเขาทุกวัน และนั้น เหมือนกันแต่สำหรับทั้งผู้คนจำนวนมาก มีการแข่งขัน อนุรักษ์นิยมทำที่ กับ William F. Buckley ทำงานนายกเทศมนตรีใน 1965 เยาะเย้ยความคิดเสรีนิยมที่ว่า ปัจจัยทางสังคมขับรถอัตราอาชญากรรมที่เพิ่มขึ้น – ว่าความยากจนและเหยียดสามารถ "ได้ Negro อาชญากรรมใด ๆ น้อยกว่าอาญา"อย่างมีนัยสำคัญ ให้ข้อคิดเห็นมาในการอภิปรายว่าตำรวจตรวจสอบพลเรือนที่จำเป็น เกือบทุกหลักเมืองจลาจลของช่วงปี 1960 – ไทม์สแควร์และฟิลาเดลเฟียในปี 1964 วัตต์ในปี 1965 นวร์กและดีทรอยต์ใน 1967 – ถูกสัมผัสออก โดยตำรวจประพฤติ เมื่อนายกเทศมนตรีจอห์นลินด์เซย์แต่งตั้งคณะกรรมการเป็นตำรวจ Pat Lynch Patrolmen สมาคมกลายสนับสนุนความคิดริเริ่มลงคะแนนเพิกถอนนั้น ทำให้สะดุ้งของแมนฮัตตันเสรี สัมพันธมิตรนอก borough ชาวยิวและ "ขาว ethnics" โหวตกับตำรวจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตำรวจต้องการให้ทุกอำนาจบารมีและความเคารพที่มาพร้อมกับการเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ แต่ไม่มีความรับผิดชอบ การตอบสนองที่ผมรู้จักสำหรับค่อนข้างขณะที่ริชาร์ดนิกสันที่เรียกว่า "กลยุทธ์ภาคใต้" - เพื่อล่อขาวพรรคประชาธิปัตย์กับจีโอส่วนใหญ่แก้ไขปัญหาของการแข่งขัน - มีส่วนประกอบของภาคเหนือที่แข็งแกร่งการกำหนดเป้าหมายการทำงานระดับสีขาว แต่ผมเท่านั้น "ethnics." ตระหนักถึงการเขียนหนังสือของฉันที่ฉันถูกยกขึ้นในเมืองหลวงของกลยุทธ์ทางตอนเหนือของจีโอ. คุณสามารถโต้เถียงกับภูมิศาสตร์ของฉัน คอมบ์มณฑลมิชิแกนด้านนอกดีทรอยต์ถือว่าเป็นบ้านของบรรพบุรุษของเดโมแครลด์เรแกนขอบคุณผู้บุกเบิกการสำรวจของสแตนกรีนเบิร์กกับวิธีการที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่มีการเปลี่ยนจากการสนับสนุนจอห์นเอฟเคนเนดี้ในปี 1960 โรนัลด์เรแกนในปี 1980 ส่วนใหญ่ทั่วอาชญากรรมและการแข่งขันแต่ในขณะที่คอมบ์มณฑลให้เรา Eminem และอลิซคูเปอร์บ้านของบรรพบุรุษของฉันลองไอส์แลนด์ตะวันตกเฉียงใต้ให้เราบิลรีลลี่และฌอน Hannity, ดัง, เอ้อระเหยเสียงของฟันเฟืองสีขาวที่เกิดขึ้นในวัยเด็กของฉัน (PBA แพทริคลินช์ยัง ชาวไอริชคาทอลิกเติบโตขึ้นมาใกล้เคียงใน Bayside, ควีนส์) ฟันเฟืองที่มีจำนวนมากจะทำอย่างไรกับความกลัวอาชญากรรมและความสับสนวุ่นวายและโต้ตอบโดยตำรวจปกป้องสองประเด็นที่ขั้วอีกครั้งชาวอเมริกันรอบการแข่งขันในปี 2014 - แม้ในเสรีนิยมนิวยอร์กและแม้จะอยู่ในช่วงเวลาที่เมืองโดยรวมเป็นเหลือใจสงบและ ปลอดภัยกว่ามันเป็นทศวรรษที่ผ่านมา. ผมเห็นโพลาไรซ์ที่บุคคลในปีนี้บน Facebook ที่ผมอยู่ในการติดต่อกับครอบครัวและเพื่อนในวัยเด็ก บางส่วนของพวกเขาเป็นรีพับลิกันลองไอส์แลนด์ที่ฉันรักมาก เรามีข้อตกลงที่ไม่ได้พูดเรายึดติดอยู่กับความคิดเห็นที่หนึ่งที่เด็กคนอื่นและสัตว์เลี้ยงและปล่อยการเมืองคนเดียว แต่หัวข้อข่าวล่าสุดเกี่ยวกับการฆ่าตำรวจกัดเซาะข้อตกลงที่มีไม่กี่คนที่ระมัดระวังกราบไม่เห็นด้วยกับการโพสต์ของฉัน และผู้คนแม้เหี้ยน - แม้ไม่กี่พรรคประชาธิปัตย์ - โพสต์ข่าวปกป้องตำรวจและโจมตีผู้ประท้วงไม่ว่าจะเป็นเฟอร์กูสันโมหรือที่นี่ในนิวยอร์ก. มันทำให้ผมนึกถึงของการเจริญเติบโตและการเมืองที่แปลกประหลาดของลองไอส์แลนด์ทางตะวันตกเฉียงใต้ในยุค 60s และ 70s มันเป็นเหมือนด้านนอกควีนส์: ส่วนใหญ่เป็นแรงงานข้ามชาติที่ทำงานชั้นจาก Brooklyn และบรองซ์ที่ต้องการหนีออกจากเมืองในช่วงต้นยุค 60s มันเป็นเกี่ยวกับการมีและลานจอดรถสองรถและห้องนอนสำหรับเด็กทุกคน มันก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่าสละสลวยสีขาวบิน. มันไม่ใช่แค่การแข่งขัน: บินได้แรงหนุนจากอาชญากรรมและการลอบวางเพลิงและการจลาจลและความรู้สึกว่าโลกได้รับการคลี่คลาย ผมพยายามที่จะเขียนเกี่ยวกับบางส่วนของนี้เห็นใจในหนังสือของฉัน: การเปลี่ยนแปลงของนิวยอร์กในทศวรรษที่ 1960 และ 70s น่ากลัว อาชญากรรมและอัตราการลอบวางเพลิงถูกแทง: อัตราการฆาตกรรม 150 เพิ่มขึ้นร้อยละระหว่างปี 1965 และ 1973; ทรัพย์สินอาชญากรรมเพิ่มขึ้นโดยที่สาม บางส่วนของลุงและญาติของฉันมีตำรวจและเจ้าหน้าที่ดับเพลิงรวมทั้งแม่ของฉันพี่ชายสองคน เธอกังวลเกี่ยวกับพวกเขาทุกวันและเพื่อให้ได้ที่หนึ่งแต่สำหรับจำนวนมากทั้งจากคนมันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการแข่งขัน พรรคอนุรักษ์นิยมทำให้แน่ใจว่ากับวิลเลียมเอฟบัคลี่วิ่งนายกเทศมนตรีในปี 1965 เย้ยหยันความคิดเสรีนิยมว่าปัจจัยทางสังคมที่ส่งผลให้อัตราการเกิดอาชญากรรมที่เพิ่มขึ้น - ". ทำให้อาชญากรรมนิโกรใด ๆ ทางอาญาน้อย" เช่นถ้าความยากจนและการเหยียดสีผิวสามารถอย่างมีนัยสำคัญที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นใน ถกเถียงกันว่าตำรวจจำเป็นต้องทบทวนพลเรือน เกือบทุกจลาจลในเมืองที่สำคัญของปี 1960 - ฮาร์เล็มและฟิลาเดลในปี 1964 วัตต์ในปี 1965 นิวอาร์และดีทรอยต์ในปี 1967 - ได้รับการสัมผัสโดยการประพฤติมิชอบของตำรวจ เมื่อนายกเทศมนตรีจอห์น Lindsay รับการแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการตำรวจแพ็ตลินช์สายตรวจของกุศลสมาคมได้รับการสนับสนุนความคิดริเริ่มการลงคะแนนเสียงจะยกเลิกมัน ในการช็อตของแมนฮัตตันเสรีนิยมพันธมิตรของนอกเขตเลือกตั้งชาวยิวและ "ethnics สีขาว" โหวตให้กับตำรวจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตำรวจต้องการ อำนาจ บารมีและความเคารพที่มากับการเป็นตำรวจ แต่ไม่มีความรับผิดชอบ ที่ตอบสนอง

ผมรู้จักสำหรับค่อนข้างในขณะที่ ริชาร์ด นิกสัน เรียกว่าใต้ " กลยุทธ์ " เพื่อล่อขาวพรรคประชาธิปัตย์เพื่อ GOP ส่วนใหญ่รอบ ๆประเด็นของการแข่งขัน ได้แข็งแรงภาคเหนือส่วนประกอบเป้าหมายขาวชนชั้น " ชาติพันธุ์ ." แต่ฉันว่าเขียนหนังสือของฉันที่ฉันถูกยกขึ้นในเมืองหลวงของกลยุทธ์ทางตอนเหนือของ GOP .

คุณสามารถโต้เถียงกับภูมิศาสตร์ของฉัน คอมบ์เคาน์ตี้ มิชิแกน อยู่ข้างนอก ดีทรอยต์ ถือว่าเป็นบ้านของบรรพบุรุษของเรแกน ประชาธิปัตย์ ต้องขอบคุณ สแตน กรีนเบิร์กกล่าวว่าผู้มีสิทธิเลือกตั้งลงคะแนนเลือกตั้งมี transitioned จากการสนับสนุน จอห์น เอฟ เคนเนดี้ในปี 1960 กับโรนัลด์เรแกนในปี 1980ส่วนใหญ่รอบอาชญากรรมและการแข่งขัน

แต่ในขณะที่ตัวแทนเขตให้ Eminem และอลิซ คูเปอร์ บ้านเดิมของผม และเกาะยาว ให้เราบิลลี่ และฌอน แฮนนิตี้ ดังที่สุด อ้อยอิ่ง เสียงของฟันเฟืองสีขาวที่โผล่ออกมาในวัยเด็กของฉัน ( ของ PBA แพทริคลินช์ , ไอริชคาทอลิก โตใกล้เคียงใน เบย์ไซด์ ควีนส์ ) ที่ฟันเฟืองมีมากจะทำอย่างไรกับกลัวอาชญากรรมและความวุ่นวายreflexively และปกป้องตำรวจ สองประเด็นที่อีกขั้วอเมริกันรอบการแข่งขันในปี 2014 และแม้กระทั่งในนิวยอร์กเสรีนิยม และแม้ในเวลาที่เมืองโดยรวม คือ เหลือใจ สงบและปลอดภัยมากขึ้นกว่าที่เป็นทศวรรษที่ผ่านมา

ผมเห็นที่โพลาไรซ์เองปีนี้ ใน Facebook ที่ผมติดต่อกับครอบครัว และเพื่อนในวัยเด็ก บางส่วนของพวกเขาเป็นเกาะยาวรีพับลิกัน ฉัน รัก มากเรามีข้อตกลงกัน : เราติดชมกันเด็กและสัตว์เลี้ยงและออกจากการเมืองเพียงอย่างเดียว แต่ล่าสุด พาดหัวเรื่องฆ่าตำรวจได้ สัญญา กับคนไม่ค่อยเลย ไม่เห็นด้วยกับการโพสต์ของฉัน และคือคน - แม้แต่น้อย - ข่าวปชป. โพสต์ปกป้องตำรวจและโจมตีผู้ประท้วงว่า เฟอร์กูสัน โมหรือที่นี่ในนิวยอร์ก

มันทำให้ฉันเติบโตขึ้น และประหลาดเกาะการเมืองทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ในยุค 60s และ 70s มันดูเหมือนควีนส์นอก : ส่วนใหญ่ทำงานเรียนและผู้อพยพจาก Brooklyn บรองซ์ที่หนีออกจากเมืองในยุค 60 ต้น มันมีหลาและสอง อู่รถ และห้องนอนสำหรับเด็กทุก ; มันยังเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่าสีขาว

euphemistically เที่ยวบินมันไม่ใช่แค่การแข่งขัน : การบินขับเคลื่อนด้วยอาชญากรรมและการลอบวางเพลิงและการจลาจล และรู้สึกว่าโลกถูกเปิดเผย . ฉันพยายามที่จะเขียนเกี่ยวกับบางส่วนของนี้ sympathetically ในหนังสือของฉัน : การเปลี่ยนแปลงของนิวยอร์กในทศวรรษที่ 1960 และ 70s ที่น่ากลัว อาชญากรรมและอัตราการวางเพลิงแหลม : อัตราการฆาตกรรมเพิ่มขึ้น 150 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 1965 และอาชญากรรมทรัพย์สินเพิ่มขึ้นโดยสามบางส่วนของลุงและญาติเป็นตำรวจและพนักงานดับเพลิง รวมทั้งแม่ของ 2 พี่น้อง เธอกังวลเกี่ยวกับพวกเขาทุกวันและดังนั้นฉัน

แต่สำหรับหลายๆ คน มันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการแข่งขัน อนุรักษ์นิยมมั่นใจได้เลยกับวิลเลียมเอฟ.บัคลี่ย์วิ่งนายกเทศมนตรีในปี 1965 เยาะเย้ยความคิดเสรีนิยมที่สังคมขับรถขึ้นอัตราอาชญากรรม ( เช่นถ้าความยากจนและการเหยียดเชื้อชาติ " อาจทำให้ความผิดทางอาญาใด ๆผิวดำน้อย "

อย่างที่เห็นมีการถกเถียงกันว่าตำรวจต้องการตรวจสอบพลเรือน เกือบทุกสาขาในเมืองจลาจลของปี 1960 – Harlem และฟิลาเดลเฟีย ในปี 1964 วัตต์ในปี 1965นิวยอร์กดีทรอยต์ในปี 1967 และถูกจับโดยตำรวจทำผิด เมื่อนายกเทศมนตรีจอห์น ลินด์เซย์ แต่งตั้งคณะกรรมการตรวจสอบของแพทช์ตำรวจ , สายตรวจใจดีของสมาคมสนับสนุนลงคะแนนความคิดริเริ่มที่จะยกเลิกมัน การช็อคของแมนฮัตตัน เสรีนิยม และนอกเขตเลือกตั้งยิวและ " ชาติพันธุ์ " สีขาวให้กับตำรวจ