The words came with a deep sobbing

The words came with a deep sobbing noise and uncontrollably burst out from Lan Xueruo’s mouth. Because those words had been buried deep in her heart for a long time; even she herself did not realize that she said those words. The heart-stabbing pain from earlier was like a sharp blade that sliced open her heart and soul; it released the deeply buried emotions within her and allowed her to be completely aware of how deep her feelings for this ‘Junior brother Yun’ had become.

She threw herself into Yun Che’s bosom and began to cry her heart out. She had never willfully cried like this before, but being beside Yun Che and leaning against his chest, she felt that she did not need to pretend anymore and no longer needed to constrain her emotions. The worry, pressure, pain and remorse that she accumulated in her heart throughout the years… Flooded out and torrented willfully, like a broken dam.

“Senior sister, I’m sorry….” Yun Che softly apologized as he embraced her. “I did not mean any of the words I said earlier. I have known you for all this time, so how could I not know about how softhearted of a girl you are; how could you possibly be willing to hide the truth from me and use me. The reason why I said those words was because I was uneasy and afraid….. I do not know if I had actually entered Senior Sister’s heart because Senior Sister was so good to me and was also a princess. I, on the other hand, am powerless and of low birth. Other than my pride, hot-headedness, and my feelings for you, I have nothing else. Therefore, I was really uneasy and afraid…. I selfishly wanted to see if you would shed tears for me….”

“A man who makes his woman cry is the most repulsive man in the whole world… Senior sister, please forgive my unruly selfishness. I will properly treasure your tears in my heart forever; they will be my life’s most valuable treasure and also become my largest motivation….”

“It’s not your fault. You don’t need to apologize to me… It’s my fault, it’s all my fault. It was me who concealed the truth from you, it was me who had always possessed that sort of intent toward you…” Lan Xueruo forcefully shook her head within Yun Che’s embrace and mournfully wept. “I had always thought that all my worries, longing and urges to see you were only because you held the potential to achieve my father’s wishes… It was only just now when you disappeared from my side that I realized that I can’t separate myself from you anymore…. Uuu…. Don’t leave me. I don’t want to be a princess…. I won’t even make you participate in the Blue Wind Ranking Tournament. I just want… you to stay with me so that I can always see you… Don’t leave me….”

Lan Xueruo had at last, completely revealed every last bit of her true feelings without restraint. Yu Che faintly smiled. He held Lan Xueruo closer and said softly. “The feelings that I have for Senior Sister are exactly the same as you have for me. Since our feelings are the same, then we share our burdens together. Senior sister’s matters are now also my matters. If I were to be unable to even accomplish such a minor desire that Senior Sister has, then how can I be worthy of Senior Sister’s love?… I will enter the Blue Wind Ranking Tournament and I will also participate in the Blue Wind Imperial Family’s complications…. Don’t stop me yet. I had previously stated that I was making a really important decision in my life… and this is my decision.”

“Even though I am currently a mere eagle chick, give me time, and I will one day obtain wings. Please give me the opportunity to use my wings to protect you from the rain…. Even if the weather is too unstable and I cannot shelter you, I could still take Senior Sister and fly away. We can leave this land of unstable weathers forever to once again, look for a place that only belongs to us. This is the privilege I have because I like Senior Sister… Even if it’s Senior Sister, you still cannot take it away from me.”

Lan Xueruo did not respond. She only tried her best to hold down her sobs and violently trembling shoulder. The shoulder of the man she was nestled against was not big or wide but it gave her an immense feeling of warmth and ease. She felt as if she was a drifting and homeless duckweed that had finally found its warmest home.

The two sat cuddled on top of the pavilion’s roof and bathed in the moonlight together. For a long time, neither of them spoke. The tears, accusations and promises made the final layer that separated the two disappear completely. Their hearts were inseparable and closely connected as they listened to each other’s heartfelt wishes.

“Take me to see your imperial father tomorrow, okay? Don’t forget, your man is actually a genius doctor and there are no illnesses that he can’t cure.”

“Mn…” Lan Xueruo softly replied while leaning on Yun Che’s shoulder. She closed her eyes as the corner of her mouth slightly raised. With tears at the corner of her eyes, her beauty incomparable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำที่มาพร้อมกับความลึกที่ sobbing เสียง และดะระเบิดออกจากปาก Lan Xueruo เนื่องจากคำเหล่านั้น ถูกฝังลึกในหัวใจของเธอเป็นเวลานาน แม้ตัวเธอเองก็ไม่รู้ว่า เธอกล่าวว่า คำเหล่านั้น แทงหัวใจเจ็บปวดจากก่อนหน้านี้เป็นเหมือนคมมีดที่หั่นเปิดหัวใจของเธอและวิญญาณ มันออกอารมณ์ฝังลึกภายในของเธอ และของเธอตระหนักอย่างลึกความรู้สึกของเธอสำหรับนี้ 'จูเนียร์พี่ยุน' เป็นเธอโยนตัวเองเป็นคู่หูของยุน Che และเริ่มร้องเสียงหัวใจของเธอ เธอไม่เคยจงใจร้องเช่นนี้มาก่อน แต่ถูกข้างยุน Che และพิงกับอกของเขา เธอรู้สึกว่า เธอไม่ต้องการหลอกอีกต่อไป และไม่จำเป็นต้องบังคับให้อารมณ์ของเธอ กังวล แรงดัน ความเจ็บปวด และความสำนึกผิดที่เธอสะสมในหัวใจของเธอตลอดทั้งปี... น้ำท่วมออก และ torrented จงใจ เช่นเขื่อนแตก"น้องสาวอาวุโส ฉันขอโทษ..." ยุน Che นวลเสียใจที่เขากอดเธอ "ฉันไม่ได้หมายความว่า คำต้นว่า ใด ๆ ผมได้รู้จักคุณครั้งนี้ ดังนั้นวิธีสามารถฉันไม่ทราบเกี่ยวกับวิธี softhearted ของสาว จะเป็นวิธีการคุณอาจจะเต็มใจที่จะซ่อนความจริงจากฉัน และฉัน เหตุผลทำไมว่า คำเหล่านั้นได้เนื่องจากไม่สบายใจ และกลัว... ผมไม่ทราบว่าถ้ามีจริงเขหัวใจอาวุโสน้องสาว เพราะน้องสาวอาวุโสมากฉัน และก็เจ้าหญิง กัน ผมไม่มีอำนาจ และเกิดต่ำ นอกเหนือจากความภาคภูมิใจของฉัน headedness ร้อน และความรู้สึกสำหรับคุณ ไม่มีอะไรอื่น ดังนั้น ผมไม่สบายใจ และกลัวจริง ๆ ... Selfishly อยากดูถ้าคุณจะหลั่งน้ำตาฉันนี้... ""คนที่ทำให้เขาร้องไห้ผู้หญิงเป็นคนสสารมากที่สุดในโลก... น้องสาวอาวุโส โปรดยกโทษให้ความเห็นแก่ตัวของฉันทำ ฉันจะถูกสมบัติน้ำตาของคุณในหัวใจของฉันตลอดไป พวกเขาจะได้สมบัติมีค่าที่สุดของชีวิต และยัง เป็น แรงจูงใจที่ใหญ่ที่สุดของฉัน...""มันไม่ใช่ความผิดของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษฉัน... มันเป็นความผิดของฉัน มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด มันเป็นผมที่ปกปิดความจริงจากคุณ มันเป็นผมที่ได้ครอบครองที่จัดเรียงของเจตนาไปทางคุณ...เสมอ" Lan Xueruo ประส่ายหัวของเธอในอ้อมกอดของยุน Che และร้องไห้ mournfully "ผมมักจะคิดว่า ทั้งหมดของฉันกังวล ความปรารถนา และเรียกร้องให้คุณได้ เพราะคุณรับศักยภาพในการบรรลุความปรารถนาของพ่อ... มันเป็นเพียงตอนนี้เมื่อคุณหายไปจากด้านข้างของฉันว่า ฉันรู้ว่า ฉันไม่สามารถแยกตนเองจากคุณอีกต่อไป... Uuu ... อย่าทิ้งฉัน ฉันไม่ต้องการ เป็นเจ้าหญิง... ฉันแม้จะไม่ทำให้คุณเข้าร่วมแข่งขันจัดอันดับสีฟ้าลม ฉันต้อง...คุณอยู่กับฉันเพื่อให้ฉันสามารถเห็นคุณ... อย่าทิ้งฉันไว้... "Lan Xueruo ครั้งสุดท้าย เปิดเผยหมดทุกบิตสุดท้ายของความรู้สึกที่แท้จริงของเธอไม่อั้นได้ Yu Che ยิ้มหวาน เขาจัด Lan Xueruo ใกล้ชิด และพูดเบา ๆ "ความรู้สึกที่ฉันมีสำหรับน้องสาวผู้ว่าเหมือนกันคุณ มีให้ฉัน เนื่องจากความรู้สึกของเราเป็นเหมือนกัน แล้วเราแบ่งปันภาระร่วมกันนี้ เรื่องของน้องสาวอาวุโสได้ตอนนี้อีกเรื่องของฉัน ถ้าไม่สามารถทำได้เช่นมีความปรารถนาน้อย มีน้องสาวที่อาวุโส แล้วฉันจะน่ารักของน้องสาวผู้? ... ฉันจะใส่สีฟ้าลมจัดอันดับแข่งขัน และฉันยังจะเข้าแทรกซ้อนสีฟ้าลมอิมพีเรียลของครอบครัว... อย่าหยุดฉันได้ ผมได้ระบุไว้ก่อนหน้านี้ที่ ผมทำการตัดสินใจที่สำคัญจริง ๆ ในชีวิต... และนี่คือการตัดสินใจของฉัน""แม้ว่าฉันอยู่เพียงอินทรีเจี๊ยบ ให้เวลาฉัน และฉันจะหนึ่งวันขอปีก ขอให้ฉันมีโอกาสที่จะใช้ปีกของฉันเพื่อป้องกันฝน แม้อากาศจะเสถียรเกินไป และฉันไม่สามารถพักพิงคุณ ฉันอาจยังคงใช้ผู้น้อง และบินหนี เราสามารถออกจากเมืองที่สภาพอากาศไม่แน่นอนตลอดไปอีก หาสถานที่เท่านั้น เป็นของเรา นี้เป็นสิทธิ์ที่มี เพราะชอบน้องอาวุโส... แม้ว่าจะเป็นน้องสาวอาวุโส คุณยังไม่ไปจากฉันด้วย"Lan Xueruo ไม่ตอบสนอง เธอเพียงพยายามเธอสุดค้าง sobs และไหล่ตัวสั่นอย่างรุนแรงของเธอ ไหล่ของคนเธอถูกเชิญจากไม่ใหญ่ หรือกว้าง แต่มันให้ความรู้สึกอันยิ่งใหญ่ของความอบอุ่นและความสะดวกในเธอ เธอรู้สึกว่าเธอไม่สดลอย และจรจัดที่สุดได้พบบ้านอบอุ่นทั้งสองนั่ง cuddled บนหลังคาของศาลา และอาบน้ำในแสงจันทร์ด้วยกัน เป็นเวลานาน ที่พวกเขาพูด น้ำตา ข้อกล่าวหา และสัญญาที่ได้ทำชั้นสุดท้ายที่แยกทั้งสองหายไปอย่างสมบูรณ์ หัวใจของพวกเขามีการแยกออก และเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดว่าจะฟังของผู้อื่นด้วยใจปรารถนา"ใช้เวลาในการดูของคุณพ่อที่อิมพีเรียลวันพรุ่งนี้ โอเค อย่าลืม คนของคุณเป็นจริงแพทย์อัจฉริยะ และมีไม่มีความเจ็บป่วยที่เขาไม่สามารถรักษา""Mn..." Lan Xueruo นวลตอบขณะเอียงไหล่ Yun Che เธอปิดดวงตาของเธอเป็นมุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ด้วยน้ำตาที่มุมของดวงตาของเธอ ความงามเปรียบมิได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำที่มาพร้อมกับเสียงสะอื้นลึกและบ้าคลั่งระเบิดออกมาจากปากของลาน Xueruo เพราะคำพูดเหล่านั้นถูกฝังลึกลงไปในหัวใจของเธอเป็นเวลานาน; แม้แต่นางเองก็ไม่ทราบว่าเธอบอกว่าคำพูดเหล่านั้น อาการปวดหัวใจแทงจากก่อนหน้านี้เป็นเหมือนใบมีดคมที่หั่นเปิดหัวใจและจิตวิญญาณของเธอ มันปล่อยอารมณ์ฝังลึกภายในของเธอและอนุญาตให้เธอจะสมบูรณ์ตระหนักถึงวิธีการลึกความรู้สึกของเธอนี้พี่ชายของจูเนียร์หยุน 'ได้กลายเป็น. เธอโยนตัวเองเข้าไปในอก Yun Che และเริ่มที่จะร้องไห้หัวใจของเธอออก เธอไม่เคยจงใจร้องเช่นนี้มาก่อน แต่เป็นข้าง Yun Che และพิงกับหน้าอกของเขาเธอรู้สึกว่าเธอไม่จำเป็นต้องหลอกอีกต่อไปและไม่จำเป็นต้อง จำกัด การความรู้สึกของเธอ กังวล, ความดัน, ความเจ็บปวดและความสำนึกผิดว่าเธอสะสมอยู่ในหัวใจของเธอตลอดทั้งปี ... น้ำท่วมออกมาและ torrented จงใจเช่นเขื่อนหัก. "น้องสาวอาวุโสฉันขอโทษ ... ." ยุนเจ๊เบา ๆ ขอโทษขณะที่เขากอดเธอ "ผมไม่ได้หมายความว่าการใด ๆ ของคำพูดที่ผมพูดก่อนหน้านี้ ฉันได้รู้จักกับคุณทุกเวลานี้ดังนั้นฉันสามารถวิธีที่จะไม่ทราบเกี่ยวกับวิธี softhearted ของหญิงสาวที่คุณเป็น; วิธีการที่คุณอาจจะยินดีที่จะซ่อนความจริงจากฉันและฉันใช้ เหตุผลที่ผมกล่าวว่าคำพูดเหล่านั้นเป็นเพราะผมก็ไม่สบายใจและกลัว ... .. ผมไม่ทราบว่าผมได้เข้าจริงหัวใจอาวุโสน้องสาวเพราะอาวุโสน้องสาวจึงดีกับฉันและยังเป็นเจ้าหญิง ผมในมืออื่น ๆ ที่ไม่มีอำนาจและเกิดต่ำ อื่น ๆ กว่าความภาคภูมิใจของฉันร้อนมั่นคงและความรู้สึกของฉันสำหรับคุณฉันมีอะไรอย่างอื่น ดังนั้นฉันถูกจริงๆไม่สบายใจและหวาดกลัว ... ผมเห็นแก่ตัวอยากจะดูว่าคุณจะหลั่งน้ำตาสำหรับฉัน ... . " " คนที่ทำให้ร้องไห้ผู้หญิงของเขาเป็นคนที่น่ารังเกียจที่สุดในโลกทั้งโลก ... น้องสาวอาวุโสโปรดยกโทษให้ความเห็นแก่ตัวเกเรของฉัน ฉันถูกต้องจะสมบัติน้ำตาของคุณในหัวใจของฉันตลอดไป พวกเขาจะมีชีวิตของฉันของสมบัติที่มีค่ามากที่สุดและยังเป็นแรงจูงใจที่ใหญ่ที่สุดของฉัน ... . " " มันไม่ใช่ความผิดของคุณ คุณไม่จำเป็นที่จะขอโทษฉัน ... มันเป็นความผิดของฉันมันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด มันเป็นผมที่ปกปิดความจริงจากคุณมันเป็นผมที่ได้ครอบครองมักจะเรียงลำดับของความตั้งใจที่มีต่อท่าน ... "ลาน Xueruo อย่างแข็งขันส่ายหัวของเธอที่อยู่ในอ้อมกอดของยุนเจ๊ร้องไห้เศร้าโศก "ผมคิดเสมอว่าทุกความกังวลของฉันปรารถนาและขอเรียกร้องที่จะเห็นคุณเป็นเพียงเพราะคุณจัดขึ้นที่อาจเกิดขึ้นเพื่อให้บรรลุความปรารถนาของพ่อของฉัน ... มันเป็นเพียงแค่ตอนนี้เมื่อคุณหายไปจากด้านข้างของฉันที่ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถแยกตัวเอง จากคุณอีกต่อไป ... uuu ... อย่าปล่อยให้ฉัน ฉันไม่ต้องการที่จะเป็นเจ้าหญิง ... ฉันจะไม่ได้ทำให้คุณมีส่วนร่วมในสีฟ้าลมการจัดอันดับการแข่งขัน ผมแค่อยาก ... คุณจะอยู่กับฉันเพื่อที่ฉันเคยเห็นคุณ ... อย่าปล่อยให้ฉัน ... . " ลาน Xueruo มีที่สุดท้ายที่สมบูรณ์เปิดเผยทุกบิตสุดท้ายของความรู้สึกที่แท้จริงของเธอขาดความยับยั้งชั่งใจ Yu เจ๊ยิ้มอย่างแผ่วเบา เขาจัดลาน Xueruo ใกล้ชิดและพูดเบา ๆ "ความรู้สึกที่ฉันมีน้องสาวอาวุโสเป็นสิ่งเดียวกับที่คุณมีให้ฉัน ตั้งแต่ความรู้สึกของเราเหมือนกันแล้วเราแบ่งปันภาระของเราด้วยกัน เรื่องน้องสาวอาวุโสขณะนี้ยังเรื่องของฉัน ถ้าฉันจะไม่สามารถที่จะได้ประสบความสำเร็จดังกล่าวเป็นความปรารถนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ว่าน้องสาวอาวุโสมีแล้วว่าฉันสามารถจะคุ้มค่าของความรักน้องสาวอาวุโสหรือไม่ ... ฉันจะใส่สีฟ้าลมการจัดอันดับการแข่งขันและผมยังจะมีส่วนร่วมในภาวะแทรกซ้อนฟ้าลมอิมพีเรียลครอบครัว ... อย่าหยุดฉันเลย ฉันได้กล่าวก่อนหน้านี้ว่าผมตัดสินใจที่สำคัญจริงๆในชีวิตของฉัน ... และนี่คือการตัดสินใจของฉัน. " " แม้ว่าฉันกำลังเจี๊ยบนกอินทรีเพียงให้ฉันเวลาและวันหนึ่งผมจะได้รับปีก กรุณาให้โอกาสที่จะใช้ปีกของฉันเพื่อปกป้องคุณจากฝน ... แม้ว่าสภาพอากาศจะไม่เสถียรมากเกินไปและฉันไม่สามารถที่พักพิงคุณก็ยังสามารถใช้น้องสาวอาวุโสและบินหนีไป เราสามารถออกจากที่ดินของสภาพอากาศที่ไม่แน่นอนนี้ตลอดไปอีกครั้งมองหาสถานที่ที่เดียวที่เป็นของเรา นี้เป็นสิทธิ์ของฉันมีเพราะผมชอบน้องสาวอาวุโส ... แม้ว่าจะเป็นน้องสาวอาวุโสคุณยังไม่สามารถเอามันออกไปจากฉัน. " ลาน Xueruo ไม่ตอบสนอง เธอพยายามอย่างดีที่สุดที่จะค้างเสียงสะอื้นของเธอและรุนแรงสั่นไหล่ ไหล่ของชายคนหนึ่งที่เธอตั้งอยู่กับไม่ได้ใหญ่หรือกว้าง แต่มันทำให้เธอรู้สึกอันยิ่งใหญ่ของความอบอุ่นและความสะดวก เธอรู้สึกราวกับว่าเธอเป็นดริฟท์และแหนไม่มีที่อยู่อาศัยที่ได้ในที่สุดก็พบบ้านที่อบอุ่นที่สุดของ. ทั้งสองนั่งกอดด้านบนของหลังคาศาลาและอาบน้ำในแสงจันทร์ด้วยกัน เป็นเวลานาน, ไม่ของพวกเขาพูด น้ำตาข้อกล่าวหาและสัญญาที่ทำชั้นสุดท้ายที่แยกออกจากกันทั้งสองหายไปอย่างสมบูรณ์ หัวใจของพวกเขาแยกกันไม่ออกและเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดขณะที่พวกเขาฟังความปรารถนาอย่างจริงใจของกันและกัน. "พาฉันไปดูพ่ออิมพีเรียลของคุณในวันพรุ่งนี้ได้ไหม อย่าลืมคนของคุณเป็นจริงแพทย์อัจฉริยะและมีการเจ็บป่วยที่ว่าเขาไม่สามารถรักษา no. " " Mn ... "ลาน Xueruo ตอบเบา ๆ ในขณะที่พาดบนไหล่หยุนเจ๊ เธอปิดตาของเธอเป็นมุมปากของเธอเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ด้วยน้ำตาที่มุมของดวงตาของเธอ, ความงามของเธอหาที่เปรียบมิได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พูดมาด้วยเสียงสะอื้นลึกๆ และควบคุมตัวเองไม่ได้ออกมาจากปากหลาน xueruo . เพราะคำพูดพวกนั้นได้ฝังลึกลงไปในหัวใจของเธอเป็นเวลานาน แม้แต่ตัวเธอเองไม่ได้ตระหนักว่าเธอพูดคำนั้น หัวใจถูกแทงเจ็บ จากก่อนหน้านี้เป็นเหมือนคมมีดเฉือนหัวใจ และจิตวิญญาณ มันออกอารมณ์ที่ฝังลึกภายในของเธอและปล่อยให้เธอจะต้องรู้ลึกแค่ไหน ความรู้สึกนี้พี่ยุน " จูเนียร์ " กลายเป็นเธอโยนตัวเองลงไปในของยุนเช ที่อกและเริ่มที่จะร้องไห้ หัวใจเธอ เธอไม่เคยตั้งใจร้องแบบนี้มาก่อน แต่อยู่ข้างๆยุนเช และพิงที่หน้าอกของเขา เธอรู้สึกว่าเธอไม่ต้องเสแสร้งอีกต่อไป และไม่ต้องฝืนความรู้สึกของตัวเอง ไม่ต้องกังวล , ความดัน , ความเจ็บปวดและความรู้สึกผิดที่เธอสะสมในหัวใจตลอดทั้งปี . . . . . . . น้ำท่วม และ torrented จงใจ เหมือนเขื่อนแตก" ศิษย์พี่ ผมขอโทษ . . . " ยุนเชเบาๆขอโทษเขาสวมกอดเธอ " ผมไม่ได้หมายความว่าใด ๆของคำที่ฉันพูดก่อนหน้านี้ ผมรู้จักคุณเพื่อเวลาทั้งหมดนี้ , ดังนั้นทำไมจะไม่รู้ว่าผู้อ่อนโยนของผู้หญิงคุณ ; คุณอาจจะเต็มใจที่จะซ่อนความจริงจากฉันและฉัน เหตุผลที่ฉันพูดแบบนั้น เพราะผมไม่สบายใจและกลัว . . . . . ผมไม่ทราบว่าถ้าผมได้หัวใจรุ่นพี่พี่สาวเพราะพี่สาวอาวุโส ก็ดีกับผม และยังเป็นเจ้าหญิง ผมในมืออื่น ๆ , ฉันอ่อนแอ เกิดน้อย นอกจากความภาคภูมิใจ ร้อน headedness และความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณ ผมไม่มีอะไรอื่น ดังนั้น ผมก็ไม่สบายใจ กลัว . . . . . . . ผมเองอยากเห็น ถ้าคุณจะร้องไห้ให้กับผม . . . . . . . "" ผู้ชายที่ทำให้ผู้หญิงร้องไห้ เป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจที่สุดในโลก . . . . . . . ทั้งศิษย์พี่โปรดให้อภัยอลเวงความเห็นแก่ตัวของฉัน ผมจะได้สมบัติน้ำตาในใจฉันตลอดไป จะเป็นชีวิตที่มีคุณค่ามากที่สุด . . . . . . . สมบัติและยังเป็นแรงจูงใจที่ใหญ่ที่สุด "" มันไม่ใช่ความผิดของคุณ คุณไม่ต้องมาขอโทษฉัน . . . . . . . มันเป็นความผิดของฉัน ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน ฉันเป็นคนปิดบังความจริงจากเธอ ฉันเป็นคนแบบนั้นก็มีเจตนาไปในทาง . . . " ลาน xueruo แรงสั่นศีรษะภายในยุนเชก็โอบกอดและเศร้าสร้อยก็ร้องไห้ " ผมเคยคิดเสมอว่า ความกังวลของฉันโหยหาและเรียกร้องที่จะเห็นคุณเพียงเพราะคุณถือศักยภาพความต้องการ . . . . . . . พ่อผมให้มันเป็นเพียงแค่เมื่อคุณหายไปจากด้านข้างของฉันที่ฉันตระหนักว่าฉันไม่สามารถแยกตัวจากนายอีกแล้ว . . . . . . . uuu . . . . . . . อย่าทิ้งผม ผมไม่อยากเป็นเจ้าหญิง . . . . . . . ผมจะไม่ทำให้คุณมีส่วนร่วมในลมฟ้าอันดับการแข่งขัน ฉันแค่อยาก . . . . . . . คุณจะอยู่กับผม เพื่อผมจะได้เห็นคุณเสมอ . . . . . . . อย่าทิ้งผม . . . . . . . "ลาน xueruo ได้ในที่สุด สมบูรณ์ พบทุกบิตสุดท้ายของความรู้สึกที่แท้จริงของเธอโดยไม่ต้องยับยั้งชั่งใจ ยูอึนๆยิ้ม เขาจัดลาน xueruo เข้ามาใกล้และพูดเบาๆ " ความรู้สึกที่มีต่อศิษย์พี่เป็นเหมือนที่คุณมีให้ฉัน เพราะความรู้สึกเราเหมือนกัน เราก็ใช้ของเราไว้ด้วยกัน เรื่องรุ่นพี่ของน้องสาวตอนนี้ยังสำคัญของฉัน ถ้าผมไม่สามารถที่จะบรรลุเช่นผู้เยาว์ประสงค์ว่าน้องสาวรุ่นพี่ แล้วทำไมผมต้องน่ารักรุ่นพี่ของพี่สาวเหรอ . . . . . . . ผมจะใส่ลมฟ้าอันดับการแข่งขัน และผมก็จะเข้าร่วมในลมฟ้าของราชวงศ์ยุ่ง . . . . . . . อย่าเลิกเลย ฉันได้เคยกล่าวว่าฉันได้ตัดสินใจที่สำคัญในชีวิตของฉัน . . . และนี้คือการตัดสินใจของผม "" ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมเจี๊ยบนกอินทรีเท่านั้น ให้เวลาฉันวันหนึ่งจะได้รับปีก โปรดให้ฉันโอกาสที่จะใช้ปีกของฉันจะปกป้องคุณจากฝน . . . . . . . แม้ว่าอากาศก็ไม่แน่นอน และไม่สามารถปกป้องพวกเจ้า ข้าก็พาศิษย์พี่และบินออกไป เราสามารถออกไปจากแผ่นดินของสภาพอากาศที่ไม่แน่นอนนี้ตลอดไปอีกครั้ง มองหาสถานที่ที่เป็นของเรา นี่เป็นสิทธิพิเศษที่ผมได้เพราะผมชอบพี่ . . . . . รุ่นพี่ถ้าน้องสาวรุ่นพี่ ยังไม่สามารถเอามันไปจากฉันลาน xueruo ไม่ตอบ เธอแค่พยายามที่จะค้างไว้ เสียงสะอื้นของเธอ และแรงสั่นไหล่ ไหล่ของชายที่เธออยู่กับไม่ใหญ่หรือกว้าง แต่มันให้ความรู้สึกเวิ้งว้าง ของความอบอุ่น และผ่อนคลาย เธอรู้สึกราวกับว่าเธอเป็นดริฟท์และบ้านแหนที่ในที่สุดก็พบที่อบอุ่นบ้านทั้งสองนั่ง นอนกอด บนหลังคาของศาลาและอาบแสงจันทร์กัน เป็นเวลานาน พวกเขาไม่ได้พูด น้ำตา ข้อกล่าวหาและสัญญาสุดท้ายที่แยกชั้น 2 หายไปอย่างสมบูรณ์ หัวใจของพวกเขาถูกแยกออกและเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดขณะที่พวกเขาฟังความปรารถนาจากใจของกันและกัน" พาข้าไปพบพ่อหลวงพรุ่งนี้ โอเคมั้ย ? อย่าลืมว่า คนเป็นอัจฉริยะแพทย์และไม่มีโรคที่เขารักษาไม่ได้ "" และ . . . . . . . " ลาน xueruo เบาๆตอบในขณะที่พิงไหล่ยุนเช . เธอปิดตาของเธอ เป็นโค