Ah, you tricky lying priest! You ma

Ah, you tricky lying priest! You made the Kidnapper Gang wealthy, but now you refuse to do the same for us. We'll teach you to take us so lightly!" Then they cut him in two with a sharp sword, and left both halves of his body in the middle of the road.

The robbers chased after the Kidnapper Gang. There was a terrible bloody battle. After hours of fighting, they killed all 500 kidnappers and stole the wonderful jewels.

As soon as they left the battleground, the 500 robbers began quarrelling over the wealth. They divided into two rival groups of 250 each. These fought another bloody battle, until only two were left alive one from each side.

These two collected all the valuable jewels and hid them in the forest. They were very hungry. So one guarded the treasure, while the other started cooking rice.

The one doing the guarding thought, "When the other is finished cooking, I will kill him and keep all this loot for myself?"

Meanwhile, the one doing the cooking thought, "If we divide these jewels in two, I will get less. Therefore, I will add poison to this rice, kill the other, and keep all the jewels for myself. Why share, when I can have it all!"

So he ate some of the rice, since he was so hungry, and poisoned the rest. He took the rice pot to the other and offered it to him. But he immediately swung his sword and chopped off the cook's head!

Then the hungry killer began gobbling up the poisoned rice. Within minutes, he dropped dead on the spot!

A few days later, the good student returned with the ransom money. He could not find his teacher or the Kidnapper Gang. Instead, he found only the worthless possessions they had left behind after getting the jewels.

Continuing down the road, he came to the two halves of his teacher's dead body. Realizing that the magic priest must have ignored his warning, he mourned his cruel death. Then he built a funeral pyre, covered it with wildflowers, and burned the body of his respected teacher.

A little further down the road, the good student came upon the 500 dead bodies of the Kidnapper Gang. Further still, he started seeing the dead robbers, until he counted 498.

Then he saw the footprints of the last two going into the forest. He realized that they too must fight over the treasure, so he followed them. Finally, he came to the dead body slumped over the rice pot, the other one with his head chopped off, and the bundles of valuable jewels. He could tell immediately what had happened.

He thought, "It is so sad. My teacher had great knowledge, but not enough common sense. He could not resist using his magical power, regardless of the results. By causing the deaths of the one-thousand greedy gangsters, he doomed himself as well."

The good student took the treasure back to the village, and used it generously for the benefit of many.

The moral is: When power has no conscience, and greed has no limit - the killing has no end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาคุณหากินโกหกพระ! คุณทำแก๊งลักพาตัวที่ร่ำรวย แต่ตอนนี้คุณปฏิเสธที่จะทำเช่นเดียวกันสำหรับเรา เราจะสอนให้คุณใช้เราเพื่อให้เบา ๆ "แล้วพวกเขาก็ตัดเขาในสองด้วยดาบคมและที่เหลือทั้งสองของร่างกายของเขาอยู่ตรงกลางของถนน.

โจรไล่หลังแก๊งลักพาตัว. มี การต่อสู้ที่น่ากลัวเลือด. หลังจากชั่วโมงของการต่อสู้พวกเขาถูกฆ่าตายทั้งหมด 500 ลักพาตัวและขโมยเครื่องเพชรที่ยอดเยี่ยม.

เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาออกจากสมรภูมิที่ 500 โจรเริ่มทะเลาะกันกว่าความมั่งคั่ง พวกเขาแบ่งออกเป็นสองกลุ่มคู่แข่งของ 250 แต่ละ เหล่านี้พยายามต่อสู้นองเลือดอีกเพียงสองจนเหลืออยู่หนึ่งจากแต่ละด้าน.

ทั้งสองที่เก็บรวบรวมทั้งหมดอัญมณีที่มีคุณค่าและพวกเขาซ่อนตัวอยู่ในป่า พวกเขาหิวมากดังนั้นหนึ่งรักษาสมบัติในขณะที่คนอื่น ๆ เริ่มหุงข้าว.

หนึ่งทำคิดปกป้อง "อื่น ๆ เมื่อเสร็จสิ้นการปรุงอาหารฉันจะฆ่าเขาและให้ของขวัญทั้งหมดนี้สำหรับตัวเอง?"

ขณะที่หนึ่งในการทำ การปรุงอาหารที่คิดว่า "ถ้าเราแบ่งอัญมณีเหล่านี้ในสองผมจะได้รับน้อย. จึงจะเพิ่มพิษข้าวนี้ฆ่าอื่น ๆ และเก็บอัญมณีทั้งหมดเพื่อตัวเอง. ทำไมหุ้นเมื่อฉันสามารถมีมันทั้งหมด "

ดังนั้นเขากินข้าวเพราะเขาหิวมากและพิษส่วนที่เหลือ. เขาเอาหม้อข้าวที่อื่น ๆ และเสนอให้เขา. แต่ทันทีที่เขาเหวี่ยงดาบของเขาและ ตัดหัวปรุงอาหารของ

! แล้วนักฆ่าหิวเริ่มกลืนข้าวพิษ. ภายในไม่กี่นาทีเขาทิ้งตายในจุดที่

! ไม่กี่วันต่อมานักเรียนที่ดีกลับมาพร้อมกับเงินค่าไถ่ เขาไม่สามารถหาครูหรือแก๊งลักพาตัวของเขา แทนเขาพบเฉพาะทรัพย์สินไร้ค่าที่พวกเขาได้ทิ้งไว้ข้างหลังหลังจากได้รับรัตนากร.

อย่างต่อเนื่องลงที่ถนนเขามาถึงทั้งสองส่วนของร่างกายที่ตายแล้วครูของเขา ทราบว่าพระสงฆ์มายากลต้องไม่สนใจคำเตือนของเขาเขาเสียใจตายโหดร้ายของเขาแล้วพระองค์จึงสร้างเมรุเผาศพปกคลุมด้วยดอกไม้ป่าและเผาร่างของครูของเขาเคารพ.

เพียงเล็กน้อยต่อไปลงที่ถนนที่นักเรียนที่ดีมาถึง 500 ศพของแก๊งลักพาตัว ต่อไปยังเขาเริ่มเห็นพวกโจรตายจนกว่าเขาจะนับ 498.

แล้วที่เขาเห็นรอยเท้าของสองคนสุดท้ายที่จะเข้าไปในป่าเขาตระหนักว่าพวกเขาก็ต้องต่อสู้กับสมบัติเขาจึงตามพวกเขา ในที่สุดเขาก็มาถึงศพลดลงกว่าหม้อข้าวอีกคนหนึ่งที่มีหัวของเขาสับออกและการรวมกลุ่มของอัญมณีที่มีค่า เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น.

เขาคิดว่า "มันเป็นเรื่องน่าเศร้าดังนั้น. ครูของฉันมีความรู้ดี แต่สามัญสำนึกไม่เพียงพอ. เขาไม่สามารถต้านทานการใช้พลังอำนาจวิเศษของเขาโดยไม่คำนึงถึงผล .. โดยทำให้เกิดการตายของหนึ่งพันคนร้ายโลภเขาถึงวาระของตัวเองได้เป็นอย่างดี "

นักเรียนที่ดีเอาสมบัติกลับไปที่หมู่บ้านและใช้มันอย่างไม่เห็นแก่ตัวเพื่อผลประโยชน์ของหลาย

คุณธรรมคือเมื่ออำนาจ ไม่มีมโนธรรมและความโลภที่ไม่มีขีด จำกัด -. ฆ่ามีไม่สิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อา คุณหากินโกหกปุโรหิต คุณทำแก๊ง Kidnapper รวย แต่ตอนนี้ คุณปฏิเสธที่จะทำให้เรา เราจะสอนคุณใช้เราให้เบา ๆ " แล้วพวกเขาตัดเขาในสองด้วยดาบที่คมชัด และด้านซ้ายทั้งสองด้านของร่างกายของเขากลางถนน

ที่โจรคนนั้นได้ไล่หลังแก๊ง Kidnapper มีการต่อสู้นองเลือดน่ากลัว หลังจากชั่วโมงของการต่อสู้ พวกเขาฆ่าลักพาตัว 500 ทั้งหมด และขโมยมหัศจรรย์อัญมณี

ทันทีที่พวกเขาซ้าย battleground โจร 500 เริ่ม quarrelling มากกว่า ความมั่งคั่ง พวกเขาแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มคู่แข่งของ 250 แต่ละ เหล่านี้สู้กันต่อสู้เลือดอื่น จนเพียงสองถูกปล่อยชีวิตหนึ่งจากฝั่งละกัน

สองรวบรวมอัญมณีที่มีค่าทั้งหมด และซ่อนไว้ในป่า พวกหิว ดังนั้นหนึ่งรักษาสมบัติ ในขณะที่อื่น ๆ เริ่มต้นปรุงอาหารข้าว

ได้ทำคิดว่า guarding, "เมื่ออื่น ๆ เสร็จอาหาร ฉันจะฆ่าเขา และยกเค้าทั้งหมดนี้ทำให้ตัวเอง? "

ในขณะเดียวกัน ได้ทำการปรุงอาหาร คิดว่า "หากเราแบ่งอัญมณีเหล่านี้สอง ฉันจะได้น้อย ดังนั้น ฉันจะเพิ่มพิษข้าวนี้ ฆ่าอื่น ๆ และอัญมณีทั้งหมดให้ตัวเอง ทำไมใช้ร่วมกัน เมื่อฉันได้ทั้งหมด"

จึงได้กินข้าวบาง เนื่อง จากเขาถูกหิวมาก และยาพิษเหลือ เขาเอาหม้อข้าวอีก และเสนอให้เขา แต่เขา swung ดาบทันที และสับปิดหัวของคุก!

แล้วฆาตกรหิวเริ่ม gobbling ค่าข้าว poisoned ภายในนาที เขาทิ้งศพในจุด!

ไม่กี่วันต่อมา นักเรียนที่ดีกลับมาไถ่เงิน เขาไม่สามารถหาครูหรือแก๊ง Kidnapper แทน เขาพบเฉพาะทรัพย์สินสามหาวที่พวกเขาได้ทิ้งได้หลังจากได้รับอัญมณีการ

ต่อไปลงถนน พระองค์สองซีกของศพของครูของเขา ตระหนักถึงว่า ปุโรหิตวิเศษต้องได้ละเว้นคำเตือนของเขา เขา mourned ตายที่โหดร้าย จาก นั้นเขาสร้างเป็นเมรุ ปกคลุม ด้วย wildflowers และเขียนร่างกายของเขายอมรับครู

เพียงเล็กน้อยต่อไป ลงถนน นักเรียนดีมาเมื่อศพ 500 ของแก๊ง Kidnapper เพิ่มเติมยัง เขาเริ่มเห็นโจรตาย จนกระทั่งเขานับ 498.

แล้วเขาเห็นรอยเท้าของสองสุดท้ายที่เข้าป่าไป เขารู้ว่า พวกเขาเกินไปต้องต่อสู้ผ่านสมบัติ เพื่อให้เขาตาม สุดท้าย เขามายังศพ slumped หม้อข้าว อื่น ๆ มีหัวสับออก และการรวมกลุ่มของอัญมณีมีค่า เขาสามารถบอกได้ว่า ทันทีที่เกิดการ

เขาคิดว่า "ได้เศร้ามาก ครูของฉันมีความรู้ดี แต่สามัญสำนึกไม่เพียงพอ เขาไม่สามารถต้านการใช้อำนาจวิเศษ โดยผลลัพธ์ ถึง โดยสาเหตุการเสียชีวิตของอันธพาลโลภ - พัน เขาวาระตัวเองเช่นกัน"

เรียนดีเอาสมบัติกลับไปยังหมู่บ้าน และใช้กว้างเพื่อประโยชน์หลาย

เป็นนิทาน: เมื่อพลังงานมีจิตสำนึกไม่ และไม่มีความโลภ - ฆ่าได้ไม่สิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Ah ปุโรหิตนอนยากคุณ! คุณทำให้ไฟฟ้า kidnapper ที่ร่ำรวยแต่ตอนนี้คุณไม่ยอมให้ทำอย่างเดียวกันสำหรับเรา เราจะสอนให้ท่านเพื่อพาเราดังนั้นเบาๆ!"แล้วเขาก็ตัดเขาในสองพร้อมด้วยดาบคมและด้านซ้ายทั้งสองข้างทั้งสองของเขาในส่วนกลางของถนนที่.

โจรที่ไล่หลังกลุ่มแก๊ง kidnapper ที่ มีการต่อสู้นองเลือดอันน่าสยอง หลังจากเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงของการต่อสู้พวกเขาถูกฆ่าตาย 500 ลักพาตัว,ทั้งหมดและขโมยเครื่องเพชรที่น่ามหัศจรรย์ใจ.

ทันทีที่ด้านซ้ายคือข้อได้เปรียบด้านที่ 500 โจรที่เริ่มทะเลาะกันอยู่นานมากกว่าความมั่งคั่ง พวกเขาแบ่งออกเป็นสองกลุ่มซึ่งเป็นคู่แข่งของ 250 คน เหล่านี้ได้ต่อสู้นองเลือดอีกครั้งจนกว่าเท่านั้นอีกสองคนเป็นทางด้านซ้ายมีชีวิตชีวาจากแต่ละด้าน.

สองเหล่านี้เก็บรวบรวมเครื่องเพชรพลอยมีค่าทั้งหมดและซ่อนไว้ในป่า หิวเป็นอย่างมากดังนั้นหนึ่งเฝ้าสมบัติที่ในขณะที่คนอื่นๆที่เริ่มการประกอบอาหารข้าว.

หนึ่งกำลังทำอะไรอยู่คิดว่าตกเป็นเหยื่อ"เมื่ออีกแล้วการทำอาหารฉันจะฆ่าเขาและทำให้แย่งมาได้ทั้งหมดที่กล่าวมานี้สำหรับตัวผมเองหรือไม่?"

หนึ่งในขณะที่กำลังทำอะไรอยู่คิดว่าการทำอาหารได้"หากเราแบ่งอัญมณีเหล่านี้ในสองผมจะได้รับน้อยลง ดังนั้นผมจะเพิ่มยาพิษในข้าวนี้ฆ่าอื่นๆและทำให้อัญมณีแห่งทั้งหมดสำหรับตัวเอง ทำไมต้องใช้ร่วมกันเมื่อฉันสามารถมี!"

ดังนั้นเขาก็กินข้าวที่บางส่วนมาตั้งแต่เขาหิวและวางยาพิษส่วนที่เหลือ เขาก็เอาหม้อหุงข้าวเพื่อไปยังส่วนพื้นที่อื่นและเสนอขายให้เขา แต่เขาทันทีแกว่งดาบของเขาและสับเตรียมไว้ปิดหัว Cook ' s !

จากนั้นฆาตกรหิวก็เริ่ม Good Neighbor "จะได้ข้าวที่วางยาพิษ ภายใน ระยะเวลาเดินทางเพียงไม่กี่นาทีก็ตายสนิทที่จุดให้บริการ!

ไม่กี่วันต่อมานักเรียนที่ดีกลับมาพร้อมเงินค่าไถ่ที่ ไม่ได้ที่เขาจะได้พบกับอาจารย์ของเขาหรือไฟฟ้า kidnapper ได้ แต่เขาพบได้เฉพาะของไม่มีค่าที่พวกเขาทิ้งไว้หลังจากได้รับอัญมณีแห่ง.

อย่างต่อเนื่องลงไปตามถนนที่เขาก็มาถึงทั้งสองข้างของศพของเขาเป็นครู ตระหนักถึงที่น่ามหัศจรรย์ใจที่ปุโรหิตจะต้องมีไม่สนใจคำเตือนของเขาเขาไว้ทุกข์ความตายอันโหดร้ายของเขาจากนั้นเขาได้สร้างกองฟืนงานศพที่คลุมด้วยดอกไม้ป่าและเผาร่างของครูได้รับความเคารพของเขา.

ต่อไปอีกเล็กน้อยลงไปตามถนนที่นักเรียนที่ดีที่มา 500 ศพของแก๊ง kidnapper ได้ ยังเขาเริ่มเห็นพวกโจรที่ตายแล้วจนกว่าเขานับ 498 .

แล้วเขาก็เห็นรอยเท้าของทั้งสองกำลังจะเข้าสู่ป่าเขาก็รู้ว่าพวกเขาจะต้องต่อสู้กับมากกว่าสมบัติที่เขาตามไปให้ ในที่สุดเขาก็มากับศพที่ทรุดมากกว่าหม้อหุงข้าวให้อีกคนหนึ่งที่มีหัวของเขาสับและชุดเครื่องเพชรพลอยมีค่า เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น.

เขาคิดว่า"มันเป็นเรื่องน่าเศร้าเสมอดังนั้น ครูของผมได้ที่ดีเยี่ยมความรู้แต่ไม่เพียงพอความรู้สึกร่วมกัน เขาก็ไม่อาจฝืนใช้พลังงานอันน่ามหัศจรรย์ใจของเขาโดยไม่คำนึงถึงผลได้. โดยทำให้เกิดการเสียชีวิตของหนึ่ง - สองพันมิจฉาชีพมักได้ที่เขาทำเช่นนั้นเขาเป็นอย่างดี"

นักเรียนที่ดีที่ได้สมบัติที่กลับไปเพื่อไปยังหมู่บ้านและใช้งานได้อย่างหลากหลายเพื่อประโยชน์ของจำนวนมาก.

ศีลธรรมคือเมื่อมีอำนาจไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความ โลภ ไม่มีการจำกัด - การฆ่าที่ไม่มีสิ้นสุดลง