The more recent literature, however

The more recent literature, however, implies that bad economic times allow policy makers more freedom to maneuver so that they can overturn existing protectionist policies by blaming them for the bad times. For example, Rodrik (1992:88–89) finds it “paradoxical that the 1980s should have become the decade of trade liberalization in the developing countries. Thanks to the debt crisis, the 1980s have also been a decade of intense macroeconomic instability. Common sense would suggest that the conventional benefits of liberalization become muted, if not completely offset, under conditions of macro instabil- ity.” But he claims that “a time of crisis occasionally enables radical reforms that would have been unthinkable in calmer times” (1992:89). Rodrik argues that the prolonged macroeconomic crises of the 1980s were so bad that “the overall gain from restoring the economy’s health [in part via trade liberaliza- tion] became so large that it swamped distributional considerations [raised by such reforms]” (1994:79).
On the other hand, others, especially Haggard (1995), have argued that cri- ses reduce the maneuvering room of political leaders. They suggest that in the
1980s these leaders were almost forced to liberalize trade (and make other re- forms) because of the lack of options and international pressures. Noting the difference between the 1930s and 1980s crises, Haggard (1995:16–19) points out that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วรรณกรรมล่าสุด อย่างไรก็ตาม หมายถึงว่า ช่วงเวลาที่เศรษฐกิจไม่ดีให้ผู้กำหนดนโยบายอิสระมากกว่าการซ้อมรบเพื่อให้พวกเขาสามารถคว่ำนโยบายนโยบายที่มีอยู่ โดย blaming ไว้สำหรับเวลาที่ไม่ถูกต้อง ตัวอย่าง Rodrik (1992:88 – 89) พบว่า "paradoxical ว่า ไฟต์ที่ควรมีเป็น ทศวรรษของการเปิดเสรีการค้าในประเทศกำลังพัฒนา ด้วยวิกฤตหนี้ ไฟต์ยังได้ทศวรรษของขาดเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาคที่รุนแรง สามัญสำนึกแนะว่า ประโยชน์ทั่วไปของการเปิดเสรีกลายเป็นไม่ออกเสียง ถ้า ไม่สมบูรณ์ตรง ข้าม ภายใต้เงื่อนไขของแมโคร instabil-ity " แต่เขาอ้างว่า "เป็นเวลาวิกฤติบางครั้งทำให้ปฏิรูปรุนแรงที่มี unthinkable ในน้อง" (1992:89) Rodrik จนว่า วิกฤตเศรษฐกิจมหภาคนานของไฟต์ได้เลวว่า "กำไรทั้งหมดจากการคืนค่าของเศรษฐกิจสุขภาพ [บางส่วนผ่านค้า liberaliza-สเตรชัน] กลายเป็นขนาดใหญ่เพื่อให้ swamped พิจารณาขึ้น [ยก โดยการปฏิรูปดังกล่าว]" (1994:79)ในทางกลับกัน อื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Haggard (1995), มีโต้เถียงที่สถาบันวิจัยจุฬา-ses ลดห้อง maneuvering ผู้นำทางการเมือง พวกเขาแนะนำว่า ในการไฟต์ที่เกือบถูกบังคับ liberalize ค้า (และทำให้ฟอร์มใหม่อื่น ๆ) ผู้นำเหล่านี้เนื่องจากขาดตัวและแรงกดดันระหว่างประเทศ สังเกตความแตกต่างระหว่าง 1930s และไฟต์วิกฤต Haggard (1995:16 – 19) ชี้ให้เห็นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วรรณกรรมที่ผ่านมามากขึ้น แต่ก็หมายความว่าเวลาที่เศรษฐกิจไม่ดีช่วยให้ผู้กำหนดนโยบายมีอิสระมากขึ้นในการจัดทำเพื่อให้พวกเขาสามารถคว่ำนโยบายกีดกันมีอยู่โดยโทษพวกเขาสำหรับเวลาที่เลวร้าย ตัวอย่างเช่น Rodrik (1992: 88-89) พบว่า "ความขัดแย้งที่ 1980 ควรจะได้กลายเป็นทศวรรษของการเปิดเสรีการค้าในประเทศที่กำลังพัฒนา ขอบคุณที่วิกฤตหนี้ปี 1980 นอกจากนี้ยังมีทศวรรษของความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจมหภาคที่รุนแรง สามัญสำนึกจะชี้ให้เห็นว่าผลประโยชน์ของการเปิดเสรีการชุมนุมกลายเป็นเงียบถ้าไม่ชดเชยอย่างสมบูรณ์ภายใต้เงื่อนไขของ ity instabil- แมโคร. "แต่เขาบอกว่า" เวลาที่เกิดวิกฤติในบางครั้งจะช่วยให้การปฏิรูปที่รุนแรงที่จะได้รับคิดไม่ถึงในช่วงเวลาที่เงียบสงบ "( 1992: 89) Rodrik ระบุว่าวิกฤตเศรษฐกิจมหภาคเวลานานของปี 1980 ไม่ดีเพื่อที่ว่า "โดยรวมกำไรจากการฟื้นฟูสุขภาพเศรษฐกิจ [ในส่วนที่ผ่านการเปิดเสรีการค้า] กลายเป็นขนาดใหญ่เพื่อที่จะล้นมือการพิจารณากระจาย [เลี้ยงดูมาโดยการปฏิรูปดังกล่าว]" (1994: 79).
ในทางกลับกันคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแห้งเหี่ยว (1995) ได้มีการถกเถียงกันอยู่ว่าเซ cri- ลดห้องพักหลบหลีกของผู้นำทางการเมือง พวกเขาแสดงให้เห็นว่าใน
ปี 1980 ผู้นำเหล่านี้จะถูกบังคับเกือบจะเปิดเสรีการค้า (และทำให้รูปแบบอื่น ๆ อีก) เพราะขาดตัวเลือกและความกดดันต่างประเทศ สังเกตความแตกต่างระหว่างช่วงทศวรรษที่ 1930 และวิกฤต 1980 แห้งเหี่ยว (1995: 16-19) ชี้ให้เห็นว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล่าสุดวรรณคดี อย่างไรก็ตามพบว่า เวลาที่เศรษฐกิจไม่ดี ช่วยให้ผู้กำหนดนโยบายอิสระในการจัดทำเพื่อให้พวกเขาสามารถคว่ำนโยบายกีดกันที่มีอยู่ โดยตำหนิพวกเขาสำหรับเวลาที่เลวร้าย ตัวอย่างเช่น โรดริค ( 1992:88 – 89 ) พบ " งงล่ะสิว่าไฟต์ควรเป็นทศวรรษของการเปิดเสรีทางการค้าในประเทศกำลังพัฒนา ขอบคุณวิกฤตหนี้1980 มีทศวรรษของความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจที่รุนแรง สามัญสำนึกบ่งบอกว่าประโยชน์ของการเปิดเสรีเป็นแบบไม่ออกเสียง ถ้าไม่ได้ชดเชยภายใต้เงื่อนไขของแมโคร instabil - ity . " แต่เขาบอกว่า " เวลาที่วิกฤต บางครั้งทำให้การปฏิรูปที่รุนแรงที่จะได้รับคิดไม่ถึงในความสงบ " ( 1992:89 ครั้ง )รอดริค ระบุว่าเศรษฐกิจของยุควิกฤตยืดเยื้อมากเลยว่า " โดยรวมได้รับจากการฟื้นฟู [ สุขภาพของเศรษฐกิจในส่วนที่ผ่านการค้า liberaliza - tion ] กลายเป็นขนาดใหญ่เพื่อให้มันล้นมือโดยสุ่ม [ เลี้ยงโดยการปฏิรูปดังกล่าว ] " ( 1994:79 ) .
บนมืออื่น ๆ , อื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ดุร้าย ( 1995 )มีการถกเถียงกันอยู่ว่า CRI - SES ลดการหลบหลีก ห้องของผู้นำการเมือง พวกเขาแสดงให้เห็นว่าในยุคผู้นำเหล่านี้เกือบ
บังคับให้เปิดเสรีการค้า ( และ re - รูปแบบอื่น ๆ ) เพราะไม่มีตัวเลือกและแรงกดดันของนานาชาติ สังเกตความแตกต่างระหว่างช่วงทศวรรษที่ 1930 และยุควิกฤต , ซูบผอม 1995:16 ( 19 ) ชี้ให้เห็นว่า