Conclusion: risks of following the

Conclusion: risks of following the partners
To discover the politics of NGOs, and throw off the blinders of IR
theory that hide the politics, we have emphasized the need to study
NGO practices, in particular the two anchoring practices, using the
methodological imperative to “follow the partners” beyond the point
when the actors share and articulate common norms. This may reveal latent agendas, expose conflicts and asymmetric power relations among
members of the network, or bring to light hidden or normatively
deviant partners. These power relations coexist with cooperation in
NGO networks. But if you expose the power relations, you may lose
the cooperation.
The fundamental research challenge for NGOs is not epistemological, as some strands of constructivism argue. The core research challenges are ontological—avoiding misleading ontologies that hide the
politics or portray NGOs as clearly bounded, hard shelled bureaucracies, as well as methodological—mining data and/or getting into the
field with enough time and determination and other resources to
observe all the faces of NGO practice. Only in this way can we gain an
in-depth understanding of NGOs and their networks. A comprehensive
research agenda would ideally include:
1 designing detailed and disciplined case studies matched with large-n
comparisons;
2 conducting extended, multi-sited, and longitudinal field research;
3 educating and working with local scholars who appreciate and can
explain local actors, culture, and history;
4 incorporating multifactor explanations across a broad range of
relevant material, ideational, and institutional causes; and
5 directing attention to the details of all actors—whether state or
non-state—to their salient and latent agendas, and to the networks
in which they operate.
In this way, the partnering and bridging of NGOing, in which
NGOs simultaneously resist and embody instrumentalization by their
partners, can become the object of research, and their actual politics
and power can be understood in more detail. Norms remain important
as they proscribe and prescribe NGO action, but the accompanying
practices require far more scrutiny. Normative claims and causal
chains need to be distinguished.
The serious scholar, who recognizes the subtle, almost mesmerizing,
power of NGOs and norms to obscure the real politics from the eyes of
even seasoned observers, has a professional duty to consciously set
aside the normative lens in order simply to see the broad politics.
Then, at a certain point, the normative lens should be brought back in,
for a range of reasons including assessing the impact of one’s published
account on the ongoing politics.
At the same time, there is a countervailing risk of imagining additional “hidden partners” or “latent agendas” in the network that are not really there. Therefore, it remains important both to stay grounded
in solid empirical research, and also to acknowledge its practical and
ethical limits.
The conventional model of IR research has been dominated by the
misleading theoretical trichotomy of liberalism, realism, and constructivism, with the assumption that any particular body of evidence
must support only one perspective at the expense of the others.
Turning toward the politics of NGOs has demanded that we
attempt to transcend this false trichotomy. Instead, we seek to recognize
three kinds of things happening simultaneously in the practices of
NGOing: institutional cooperation, asymmetric power and conflict, and
the transformation of actors’ identities and material structures.
For liberals concerned about institutional cooperation, we have proposed a broader conception of institutions by illuminating the transnational networks built by bridging NGOs. For realists concerned
about power, we have revealed relationships of power and conflict in
those transnational networks that are overlooked in conventional
approaches. For constructivists concerned about international political
change, our emphasis on NGO practice enhances the power of theory
to perceive and explain the origins and reshaping of actors, both normatively and materially. By rejecting the theoretical homogenization of
actors and issue areas, we have created a broader conception of politics, particularly in networks, so that the three theoretical traditions
can complement each other to better explain the reality of NGOs, and
the variety and dynamism of world politics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป: ความเสี่ยงของต่อคู่ค้าการค้นหาการเมืองของ Ngo และโยนปิดพนังของ IRทฤษฎีที่ซ่อนการเมือง เราได้เน้นการศึกษาวิธีปฏิบัติขององค์กรพัฒนาเอกชน โดยเฉพาะบริเวณสองปฏิบัติ ใช้การความสำคัญของวิธีการ "ตามคู่ค้า" เกินกว่าจุดเมื่อนักแสดงร่วม และประกบบรรทัดฐานทั่วไป นี้อาจเปิดเผยวาระแฝง เปิดเผยความขัดแย้งและสมมาตรพลังงานความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกของเครือข่าย หรือนำแสงที่ซ่อนอยู่ หรือ normativelyถือหุ้นส่วน ความสัมพันธ์ของพลังงานเหล่านี้อยู่ร่วมกับความร่วมมือในเครือข่ายองค์กรพัฒนาเอกชน แต่ถ้าคุณเปิดเผยความสัมพันธ์พลังงาน คุณอาจสูญเสียความร่วมมือความท้าทายงานวิจัยพื้นฐานสำหรับ Ngo ไม่ epistemological เป็นบางเส้นเค้าทะเลาะกัน ความท้าทายงานวิจัยหลักมีข้อโต้ — หลีกเลี่ยง ontologies เข้าใจที่ซ่อนตัวเมือง หรือ Ngo เป็นยามชัดเจน shelled หนัก bureaucracies เป็นวิธีการวาดภาพซึ่งการทำเหมืองข้อมูล หรือการเป็นด้วยเวลาเพียงพอ และความมุ่งมั่น และทรัพยากรอื่น ๆ ที่สังเกตใบหน้าทั้งหมดขององค์กรปฏิบัติ ในวิธีนี้ เราสามารถความเข้าใจในเชิงลึกขององค์กรพัฒนาเอกชนและเครือข่าย ครอบคลุมวาระการวิจัยแห่งได้แก่:1 การออกแบบรายละเอียด และวินัยกรณีศึกษากับมีขนาดใหญ่ nเปรียบเทียบ2 ดำเนินการวิจัยเพิ่มเติม ท้งหลาย และระยะยาว3 ให้ความรู้ และการทำงานกับนักวิชาการท้องถิ่นที่ชื่นชอบ และสามารถในท้องถิ่น วัฒนธรรม และประวัติ ศาสตร์4 พร้อมคำอธิบาย multifactor ข้ามสิ่งเนื้อหาที่เกี่ยวข้อง ideational สถาบัน และทำให้ และผู้กำกับใส่ใจในรายละเอียดของนักแสดงทั้งหมด 5 — ไม่ว่ารัฐ หรือไม่ใช่รัฐ — เพื่อความเด่น และแฝงวาระ และเครือข่ายที่ทำงานในวิธีนี้ พันธมิตร และการเชื่อมโยงของ NGOing ซึ่งองค์กรพัฒนาเอกชนต่อต้าน และ instrumentalization โดยรวบรวมพร้อมกันของพวกเขาพันธมิตร จะกลายเป็น วัตถุประสงค์ของการวิจัย และการเมืองของพวกเขาแท้จริงและพลังงานสามารถเข้าใจในรายละเอียดเพิ่มเติม บรรทัดฐานที่ยังคงสำคัญproscribe และกำหนดกระทำ NGO แต่การประกอบวิธีปฏิบัติต้องดำเนินการอย่างมาก อ้างกฎเกณฑ์และสาเหตุเครือข่ายจำเป็นต้องแตกต่างนักวิชาการอย่างรุนแรง ผู้รู้จักบอบบาง เกือบอย่างมีเสน่ห์พลังของ Ngo และบรรทัดฐานเพื่อปิดบังการเมืองจริงในสายตาของแม้เก๋าผู้สังเกตการณ์ มีหน้าที่มืออาชีพต้องมีสติกำหนดกันที่เลนส์กฎเกณฑ์ง่าย ๆ เพื่อดูการเมืองดีขึ้นแล้ว ที่จุดบาง เลนส์กฎเกณฑ์ควรถูกนำกลับสำหรับช่วงของเหตุผล รวมทั้งการประเมินผลกระทบอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีการเผยแพร่บัญชีในการเมืองอย่างต่อเนื่องในเวลาเดียวกัน มีความเสี่ยง countervailing ของจินตนาการเพิ่มเติม "ซ่อนคู่" หรือ "แฝงวาระ" ในเครือข่ายที่ไม่มีจริง ๆ ดังนั้น มันยังคงสำคัญทั้งการต่อสายดินในงานวิจัยเชิงประจักษ์ที่แข็ง และยอมรับความจริง และจริยธรรมการจำกัดวิจัย IR รุ่นทั่วไปได้รับการครอบงำโดยการเข้าใจผิด trichotomy ทฤษฎีเสรีนิยม ธรรมชาติ และ เค้า มีสมมติฐานว่าร่างกายของหลักฐานต้องสนับสนุนมุมมองเดียวเท่านั้นค่าใช้จ่ายอื่น ๆเปลี่ยนไปทางการเมืองของ Ngo ได้เรียกร้องที่เรามีความพยายามที่ไปนี้ trichotomy เท็จ แทน เรารู้จักสามสิ่งที่เกิดขึ้นพร้อมกันในการปฏิบัติของNGOing: ความร่วมมือสถาบัน อำนาจสมมาตร และความขัด แย้ง และการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างวัสดุและข้อมูลเฉพาะตัวของนักแสดงสำหรับเสรีภาพที่กังวลเกี่ยวกับความร่วมมือสถาบัน เราได้เสนอความคิดที่กว้างขึ้นของสถาบัน โดยการเปิดเครือข่ายข้ามชาติที่สร้างขึ้นโดยองค์กรพัฒนาเอกชน สำหรับสัจนิยมที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับพลังงาน เราได้เปิดเผยความสัมพันธ์และความขัดแย้งในเครือข่ายข้ามชาติเหล่านั้นที่จะมองข้ามในทั่วไปแนวทางการ สำหรับ constructivists กังวลทางการเมืองระหว่างประเทศเปลี่ยน เราเน้นฝึก NGO ช่วยเพิ่มพลังของทฤษฎีการรับรู้ และอธิบายมาและการปรับของนักแสดง normatively และนัยสำคัญ โดยการปฏิเสธ homogenization ทฤษฎีของนักแสดงและพื้นที่ปัญหา เราได้สร้างความคิดที่กว้างขึ้นของการเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเครือข่าย เพื่อให้ประเพณีทฤษฎีสามสามารถช่วยเสริมจะดีกว่า อธิบายความเป็นจริงขององค์กรพัฒนาเอกชน และความหลากหลายและความมีชีวิตชีวาของการเมืองโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป: ความเสี่ยงของการดังต่อไปนี้พันธมิตร
การค้นพบทางการเมืองขององค์กรพัฒนาเอกชนและโยนออกจาก blinders ของนักลงทุน
ทฤษฎีที่ว่าซ่อนการเมืองที่เราได้ย้ำถึงความจำเป็นที่จะศึกษา
การปฏิบัติองค์กรพัฒนาเอกชนโดยเฉพาะในสองแนวทางปฏิบัติที่ยึดโดยใช้
จำเป็นระเบียบวิธีการที่ " ทำตามพันธมิตร "เกินจุด
เมื่อนักแสดงร่วมกันอย่างชัดเจนและบรรทัดฐานที่พบบ่อย นี้อาจเปิดเผยวาระแฝงเปิดเผยความขัดแย้งและความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่ไม่สมมาตรในหมู่
สมาชิกของเครือข่ายหรือนำไปแสงที่ซ่อนอยู่หรือ normatively
พันธมิตรเบี่ยงเบน เหล่านี้ความสัมพันธ์เชิงอำนาจอยู่ร่วมกันด้วยความร่วมมือใน
เครือข่ายองค์กรพัฒนาเอกชน แต่ถ้าคุณแสดงความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่คุณอาจสูญเสีย
ความร่วมมือ.
ความท้าทายการวิจัยพื้นฐานสำหรับองค์กรพัฒนาเอกชนที่ไม่ได้เป็นญาณวิทยาเป็นเส้นของ constructivism บางคนแย้ง ความท้าทายการวิจัยแกน ontological หลีกเลี่ยงจีทำให้เข้าใจผิดว่าซ่อน
การเมืองหรือวาดภาพเอ็นจีโอเป็นที่สิ้นสุดอย่างชัดเจนธิปไตยเปลือกแข็งเช่นเดียวกับข้อมูลเกี่ยวกับระเบียบวิธีการทำเหมืองแร่และ / หรือการเข้าสู่
เขตข้อมูลที่มีเวลาเพียงพอและความมุ่งมั่นและทรัพยากรอื่น ๆ เพื่อ
สังเกตทั้งหมด ใบหน้าของการปฏิบัติองค์กรพัฒนาเอกชน เฉพาะในวิธีนี้เราสามารถได้รับความ
เข้าใจในเชิงลึกขององค์กรพัฒนาเอกชนและเครือข่ายของพวกเขา ครอบคลุม
วาระการวิจัยนึกคิดรวมถึง:
1 การออกแบบรายละเอียดกรณีและมีระเบียบวินัยการศึกษาตรงกับขนาดใหญ่-N
รถ;
2 การดำเนินการขยายหลายอภิมหาและวิจัยภาคสนามยาว;
3 การศึกษาและการทำงานร่วมกับนักวิชาการในท้องถิ่นที่ชื่นชมและสามารถ
อธิบายนักแสดงท้องถิ่น วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์
4 ผสมผสานคำอธิบาย Multifactor ในช่วงกว้างของ
วัสดุที่เกี่ยวข้อง ideational และสาเหตุสถาบัน และ
5 ผู้กำกับให้ความสนใจกับรายละเอียดของนักแสดงไม่ว่ารัฐหรือ
รัฐที่ไม่ใช่เพื่อวาระการประชุมที่สำคัญและแฝงของตนและเครือข่าย
ที่พวกเขาทำงาน.
ในวิธีนี้พันธมิตรและการเชื่อมโยงของ NGOing ซึ่งใน
องค์กรพัฒนาเอกชนพร้อมกันต่อต้าน และรวบรวม instrumentalization โดยพวกเขา
คู่ค้าสามารถกลายเป็นวัตถุของการวิจัยและการเมืองที่เกิดขึ้นจริงของพวกเขา
และอำนาจสามารถเข้าใจในรายละเอียดเพิ่มเติม บรรทัดฐานที่สำคัญยังคงอยู่
ที่พวกเขาห้ามและกำหนดดำเนินการขององค์กรพัฒนาเอกชน แต่ที่มาพร้อมกับ
การปฏิบัติที่จำเป็นต้องมีการตรวจสอบข้อเท็จจริงที่ไกลมากขึ้น การเรียกร้องกฎเกณฑ์และสาเหตุ
โซ่จะต้องมีความโดดเด่น.
นักวิชาการที่ร้ายแรงที่ตระหนักถึงความละเอียดอ่อนเกือบ mesmerizing,
อำนาจขององค์กรพัฒนาเอกชนและบรรทัดฐานเพื่อปิดบังการเมืองที่แท้จริงจากสายตาของ
ผู้สังเกตการณ์เก๋าแม้จะมีหน้าที่เป็นมืออาชีพในการตั้งสติ
กันบรรทัดฐาน เลนส์ในการสั่งซื้อก็จะเห็นการเมืองในวงกว้าง.
จากนั้นในบางจุดเลนส์กฎเกณฑ์ควรจะนำกลับมา
สำหรับช่วงของเหตุผลรวมทั้งการประเมินผลกระทบของการตีพิมพ์หนึ่งของการ
บัญชีเกี่ยวกับการเมืองอย่างต่อเนื่อง.
ในเวลาเดียวกันมี เป็นความเสี่ยงของการตอบโต้จินตนาการเพิ่มเติม "พันธมิตรที่ซ่อนอยู่" หรือ "วาระซ่อนเร้น" ในเครือข่ายที่ไม่ได้อยู่ที่นั่นจริงๆ ดังนั้นจึงยังคงความสำคัญทั้งที่จะอยู่ต่อสายดิน
ในการวิจัยเชิงประจักษ์ที่เป็นของแข็งและยังรับทราบการปฏิบัติและ
ข้อ จำกัด ทางจริยธรรม.
รูปแบบทั่วไปของการวิจัย IR ได้รับการครอบงำโดย
การแบ่งแยกทางทฤษฎีที่ทำให้เข้าใจผิดของเสรีนิยมสมจริงและ constructivism กับสมมติฐานที่ว่า ใด ๆ ในร่างกายโดยเฉพาะอย่างยิ่งของหลักฐาน
จะต้องสนับสนุนเพียงหนึ่งมุมมองที่ค่าใช้จ่ายของผู้อื่น.
เลี้ยวไปทางการเมืองขององค์กรพัฒนาเอกชนที่มีการเรียกร้องที่เรา
พยายามที่จะก้าวข้ามการแบ่งแยกนี้เป็นเท็จ แต่เราพยายามที่จะตระหนักถึง
สามชนิดของสิ่งที่เกิดขึ้นพร้อมกันในการปฏิบัติของ
NGOing: ความร่วมมือของสถาบันพลังงานที่ไม่สมมาตรและความขัดแย้งและ
. การเปลี่ยนแปลงของตัวตนของนักแสดงและโครงสร้างวัสดุ
สำหรับ Liberals ความกังวลเกี่ยวกับความร่วมมือของสถาบันเราได้นำเสนอความคิดที่กว้างขึ้น ของสถาบันโดยการส่องสว่างเครือข่ายข้ามชาติที่สร้างขึ้นโดยการเชื่อมโยงองค์กรพัฒนาเอกชน สำหรับแง่ความกังวล
เกี่ยวกับอำนาจเราได้เปิดเผยความสัมพันธ์ของอำนาจและความขัดแย้งใน
เครือข่ายข้ามชาติเหล่านั้นที่จะมองข้ามในการชุมนุม
วิธี สำหรับ constructivists ความกังวลเกี่ยวกับการเมืองระหว่างประเทศที่
เปลี่ยนแปลงสำคัญของเราในการปฏิบัติงานองค์กรพัฒนาเอกชนที่ช่วยเพิ่มพลังของทฤษฎี
การรับรู้และอธิบายต้นกำเนิดและการก่อร่างใหม่ของนักแสดงทั้ง normatively และสาระสำคัญ โดยปฏิเสธความเป็นเนื้อเดียวกันทางทฤษฎีของ
นักแสดงและพื้นที่ปัญหาเราได้สร้างความคิดที่กว้างขึ้นของการเมืองโดยเฉพาะในเครือข่ายเพื่อให้สามประเพณีทางทฤษฎี
สามารถประกอบกันเพื่ออธิบายที่ดีกว่าความเป็นจริงขององค์กรพัฒนาเอกชนและ
หลากหลายและพลวัตของการเมืองโลก .