- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
‘Guantánamo Diary,’ by Mohamedou Ou
‘Guantánamo Diary,’ by Mohamedou Ould Slahi
On or about Sept. 11, 2001, American character changed. What Americans had proudly flaunted as “our highest values” were now judged to be luxuries that in a new time of peril the country could ill afford. Justice, and its cardinal principle of innocent until proven guilty, became a risk, its indulgence a weakness. Asked recently about an innocent man who had been tortured to death in an American “black site” in Afghanistan, former Vice President Dick Cheney did not hesitate. “I’m more concerned,” he said, “with bad guys who got out and released than I am with a few that, in fact, were innocent.” In this new era in which all would be sacrificed to protect the country, torture and even murder of the innocent must be counted simply “collateral damage.”
“Guantánamo Diary” is the most profound account yet written of what it is like to be that collateral damage. One fall day 13 years ago Mohamedou Ould Slahi, a 30-year-old electrical engineer and telecommunications specialist, received a visit at his house in Noakchott, Mauritania, from two officers summoning him to come answer questions at the country’s intelligence ministry. “Take your car,” one of the men told him, as Slahi stood in front of his house with his mother and his aunt. “We hope you can come back today.” Listening to these words, Slahi’s mother fixed her eyes on her son. “It is the taste of helplessness,” he writes, “when you see your beloved fading away like a dream and you cannot help him. . . . I would watch both my mom and my aunt praying in my rearview mirror until we took the first turn and I saw my beloved ones disappear.”
Mohamedou Ould SlahiCreditInternational Committee of the Red Cross
That was Nov. 20, 2001. Slahi’s mother has since died. Her son has never returned. He had begun, that fall day two months after 9/11, what he calls his “endless world tour,” courtesy of the various American national security bureaucracies, traveling, after a week of interrogation in Mauritania, via “extraordinary rendition” to a black site in Jordan, where he was interrogated, sometimes brutally, for eight months; thence he is flown, blindfolded, shackled and diapered, to Bagram Air Base in Afghanistan, for two weeks of interrogation; and finally, to Guantánamo, where he suffered months of strictest isolation, weeks of sleep deprivation, extremes of temperature and sound, and other elaborate tortures set out in a “special plan” approved personally by Secretary of Defense Donald Rumsfeld — and where he remains to this day. He composed these memoirs in his isolation cell in the summer of 2005, and a six-year legal battle has finally brought them to us. Written in the colloquial if limited English he picked up during his captivity, its pages disfigured with thousands of pitch-black “redactions” courtesy of the American intelligence agents who play such major parts, the work is a kind of dark masterpiece, a sometimes unbearable epic of pain, anguish and bitter humor that the Dostoyevsky of “The House of the Dead” would have recognized and embraced.
At its root is a maddening ambiguity born of a system governed not by any recognizable rules of evidence or due process but by suspicion, paranoia and violence. Blindfolded, earmuffed and shackled, Slahi is rendered to a secret prison in Jordan (though he is supposed to have no idea where on the globe he is) and interviewed on arrival by two dim clerks straight out of a Beckett play:
“ ‘What have you done?’
“ ‘I’ve done nothing!’
“Both burst out in laughter. ‘Oh, very convenient! You have done nothing, but you are here!’ I thought, What crime should I say in order to satisfy them?”
What crime indeed? If guilt is assumed, how to prove innocence? And as with Kafka’s Joseph K., the third great literary spirit looming over these pages, the signs of Slahi’s guilt are everywhere: He fought in Afghanistan in the early 1990s with Al Qaeda (then indirectly supported by the United States); his distant cousin and sometime brother-in-law became a key bin Laden spiritual adviser; he had studied in Germany, like the 9/11 conspirators; had prayed at the same Montreal mosque as the “millennium” plotter; had known the 9/11 planner Ramzi bin al-Shibh. These signs and others meant he fit the profile, Slahi says, of “a high-level, smart-beyond-belief terrorist.” That will be the American interrogators’ premise, and nothing the Mauritanians and Jordanians will tell them, let alone what Slahi will say in the months of increasingly brutal interrogation, can alter their view. Slahi’s memoirs are filled with numbingly absurd exchanges that could have been lifted whole cloth from “The Trial”:
“ ‘The rules have changed. What was no crime is now considered a crime.’
“ ‘But I’ve done no crimes, and no matter how harsh you guys’ laws are, I have done nothing.’
“ ‘But what if I show you the evidence?'”
The interrogator shows him a list of the 15 “worst people” in Guantánamo, on which he is counted “No. 1.”
“ ‘You gotta be kidding me,’ I said.
“ ‘No, I’m not. Don’t you understand the seriousness of your case?’
“ ‘So, you kidnapped me from my house, in my country, and sent me to Jordan for torture, and then took me from Jordan to Bagram, and I’m still worse than the people you captured with guns in their hands?’
“ ‘Yes, you are. You’re very smart! To me, you meet all the criteria of a top terrorist. When I check the terrorist checklist, you pass with a very high score.’
“I was so scared, but I always tried to suppress my fear. ‘And what is your [redacted] checklist?’
“ ‘You’re Arab, you’re young, you went to jihad, you speak foreign languages, you’ve been in many countries, you’re a graduate in a technical discipline.’
“ ‘And what crime is that?’ I said.
“ ‘Look at the hijackers: They were the same way.’ ”
In a later session the interrogator greets Slahi with a video player, promising to show definitive proof. “Are you ready?” he asks dramatically, his finger poised on the play button. Slahi braces himself, “ready to jump when I saw myself blowing up some U.S. facility in Timbuktu.” Instead, the tape shows bin Laden discussing the 9/11 attacks. “You realize,” he asks his interrogator with typical acid humor, “I am not Osama bin Laden, don’t you?”
Slahi’s guilt remains certain, unquestioned and unquestionable, even as the claims of what precisely he did change. The Americans begin with the certainty that their prisoner had been the mastermind of the “millennium plot,” the 1999 attempt by Ahmed Ressam to smuggle explosives over the Canadian border to blow up the Los Angeles International Airport. There comes a point where Slahi would happily confess to it — there comes a point where he would confess to anything — but he is caught in an inescapable paradox: “If you don’t know somebody, you just don’t know him, and there is no changing it.” When the interrogators are ready to bow at last to evidence long since extracted by Mauritanian, Jordanian and Canadian interrogators that Ressam had left Montreal before Slahi arrived there, they grasp at a new theory, thanks to a confession extracted from Ramzi bin al-Shibh: Slahi had been the main “recruiter” for the “Big Wedding” itself — the 9/11 plot.
Bin al-Shibh, as we know from the recently released Senate Intelligence Committee report, was even then enduring brutal torture in a black site in Morocco. By now, Slahi is being pummeled by the myriad techniques in Rumsfeld’s “special plan”: strict isolation; constant freezing temperatures “to the point I was shaking all the time”; stress positions, including hours of standing painfully bent over with his hands shackled to the floor; periodic dousing with very cold water that left him “shaking like a Parkinson’s patient”; beatings about the face and ribs; repulsive sexual abuse; threats to kill him and to kidnap his mother and other family members; and unending interrogation without sleep. “For the next 70 days,” he writes, “I wouldn’t know the sweetness of sleeping: interrogation 24 hours a day, three and sometimes four shifts a day.” Periodically he is dragged into a lightless room, thrown onto the dirty floor:
“The room was as dark as ebony. [Redacted] started playing a track very loudly — I mean very loudly. The song was ‘Let the Bodies Hit the Floor.’ I might never forget that song. At the same time, [redacted] turned on some colored blinkers that hurt the eyes. ‘If you [expletive] fall asleep, I’m gonna hurt you,’ he said. I had to listen to the song over and over until next morning. I started praying.
“ ‘Stop the [expletive] praying,’ he said loudly.”
Slahi begins to hallucinate, hear voices: Friends and family “visit” him, attempt to console him; he fears he is losing his mind. Throughout, in interrogation after interrogation, he is confronted with the “evidence” from bin al-Shibh. “Why should he lie to us?” the interrogators demand.
The answer was before them, as it is before us starkly on the page. Bin al-Shibh lies for the same reason Slahi lies: It is the only way to stop the pain. Desperate to confess to plots the details of which he doesn’t know, Slahi begs his interrogators to tell him what he was supposed to have done:
“ ‘And what was my evil plan?’
“ ‘Maybe not exactly to harm the U.S., but to attack the CN Tower in Toronto?’ he said. I was thinking, Is this guy crazy? I’ve never heard of such a tower.
“ ‘You realize if I admit to such a thing I have to involve other people! What if it turns out I was lying?’ I said.
“ ‘So what? We know your friends are bad, so if they get arrested, even if you lie about [redacted] it doesn’t matter, because they’re bad.’ ”
And so Slahi, brutalized, exhausted, clinging to sanity, begins to name names, describe plots, provide incriminating information about anyone mentioned, “even if I didn’t kno
On or about Sept. 11, 2001, American character changed. What Americans had proudly flaunted as “our highest values” were now judged to be luxuries that in a new time of peril the country could ill afford. Justice, and its cardinal principle of innocent until proven guilty, became a risk, its indulgence a weakness. Asked recently about an innocent man who had been tortured to death in an American “black site” in Afghanistan, former Vice President Dick Cheney did not hesitate. “I’m more concerned,” he said, “with bad guys who got out and released than I am with a few that, in fact, were innocent.” In this new era in which all would be sacrificed to protect the country, torture and even murder of the innocent must be counted simply “collateral damage.”
“Guantánamo Diary” is the most profound account yet written of what it is like to be that collateral damage. One fall day 13 years ago Mohamedou Ould Slahi, a 30-year-old electrical engineer and telecommunications specialist, received a visit at his house in Noakchott, Mauritania, from two officers summoning him to come answer questions at the country’s intelligence ministry. “Take your car,” one of the men told him, as Slahi stood in front of his house with his mother and his aunt. “We hope you can come back today.” Listening to these words, Slahi’s mother fixed her eyes on her son. “It is the taste of helplessness,” he writes, “when you see your beloved fading away like a dream and you cannot help him. . . . I would watch both my mom and my aunt praying in my rearview mirror until we took the first turn and I saw my beloved ones disappear.”
Mohamedou Ould SlahiCreditInternational Committee of the Red Cross
That was Nov. 20, 2001. Slahi’s mother has since died. Her son has never returned. He had begun, that fall day two months after 9/11, what he calls his “endless world tour,” courtesy of the various American national security bureaucracies, traveling, after a week of interrogation in Mauritania, via “extraordinary rendition” to a black site in Jordan, where he was interrogated, sometimes brutally, for eight months; thence he is flown, blindfolded, shackled and diapered, to Bagram Air Base in Afghanistan, for two weeks of interrogation; and finally, to Guantánamo, where he suffered months of strictest isolation, weeks of sleep deprivation, extremes of temperature and sound, and other elaborate tortures set out in a “special plan” approved personally by Secretary of Defense Donald Rumsfeld — and where he remains to this day. He composed these memoirs in his isolation cell in the summer of 2005, and a six-year legal battle has finally brought them to us. Written in the colloquial if limited English he picked up during his captivity, its pages disfigured with thousands of pitch-black “redactions” courtesy of the American intelligence agents who play such major parts, the work is a kind of dark masterpiece, a sometimes unbearable epic of pain, anguish and bitter humor that the Dostoyevsky of “The House of the Dead” would have recognized and embraced.
At its root is a maddening ambiguity born of a system governed not by any recognizable rules of evidence or due process but by suspicion, paranoia and violence. Blindfolded, earmuffed and shackled, Slahi is rendered to a secret prison in Jordan (though he is supposed to have no idea where on the globe he is) and interviewed on arrival by two dim clerks straight out of a Beckett play:
“ ‘What have you done?’
“ ‘I’ve done nothing!’
“Both burst out in laughter. ‘Oh, very convenient! You have done nothing, but you are here!’ I thought, What crime should I say in order to satisfy them?”
What crime indeed? If guilt is assumed, how to prove innocence? And as with Kafka’s Joseph K., the third great literary spirit looming over these pages, the signs of Slahi’s guilt are everywhere: He fought in Afghanistan in the early 1990s with Al Qaeda (then indirectly supported by the United States); his distant cousin and sometime brother-in-law became a key bin Laden spiritual adviser; he had studied in Germany, like the 9/11 conspirators; had prayed at the same Montreal mosque as the “millennium” plotter; had known the 9/11 planner Ramzi bin al-Shibh. These signs and others meant he fit the profile, Slahi says, of “a high-level, smart-beyond-belief terrorist.” That will be the American interrogators’ premise, and nothing the Mauritanians and Jordanians will tell them, let alone what Slahi will say in the months of increasingly brutal interrogation, can alter their view. Slahi’s memoirs are filled with numbingly absurd exchanges that could have been lifted whole cloth from “The Trial”:
“ ‘The rules have changed. What was no crime is now considered a crime.’
“ ‘But I’ve done no crimes, and no matter how harsh you guys’ laws are, I have done nothing.’
“ ‘But what if I show you the evidence?'”
The interrogator shows him a list of the 15 “worst people” in Guantánamo, on which he is counted “No. 1.”
“ ‘You gotta be kidding me,’ I said.
“ ‘No, I’m not. Don’t you understand the seriousness of your case?’
“ ‘So, you kidnapped me from my house, in my country, and sent me to Jordan for torture, and then took me from Jordan to Bagram, and I’m still worse than the people you captured with guns in their hands?’
“ ‘Yes, you are. You’re very smart! To me, you meet all the criteria of a top terrorist. When I check the terrorist checklist, you pass with a very high score.’
“I was so scared, but I always tried to suppress my fear. ‘And what is your [redacted] checklist?’
“ ‘You’re Arab, you’re young, you went to jihad, you speak foreign languages, you’ve been in many countries, you’re a graduate in a technical discipline.’
“ ‘And what crime is that?’ I said.
“ ‘Look at the hijackers: They were the same way.’ ”
In a later session the interrogator greets Slahi with a video player, promising to show definitive proof. “Are you ready?” he asks dramatically, his finger poised on the play button. Slahi braces himself, “ready to jump when I saw myself blowing up some U.S. facility in Timbuktu.” Instead, the tape shows bin Laden discussing the 9/11 attacks. “You realize,” he asks his interrogator with typical acid humor, “I am not Osama bin Laden, don’t you?”
Slahi’s guilt remains certain, unquestioned and unquestionable, even as the claims of what precisely he did change. The Americans begin with the certainty that their prisoner had been the mastermind of the “millennium plot,” the 1999 attempt by Ahmed Ressam to smuggle explosives over the Canadian border to blow up the Los Angeles International Airport. There comes a point where Slahi would happily confess to it — there comes a point where he would confess to anything — but he is caught in an inescapable paradox: “If you don’t know somebody, you just don’t know him, and there is no changing it.” When the interrogators are ready to bow at last to evidence long since extracted by Mauritanian, Jordanian and Canadian interrogators that Ressam had left Montreal before Slahi arrived there, they grasp at a new theory, thanks to a confession extracted from Ramzi bin al-Shibh: Slahi had been the main “recruiter” for the “Big Wedding” itself — the 9/11 plot.
Bin al-Shibh, as we know from the recently released Senate Intelligence Committee report, was even then enduring brutal torture in a black site in Morocco. By now, Slahi is being pummeled by the myriad techniques in Rumsfeld’s “special plan”: strict isolation; constant freezing temperatures “to the point I was shaking all the time”; stress positions, including hours of standing painfully bent over with his hands shackled to the floor; periodic dousing with very cold water that left him “shaking like a Parkinson’s patient”; beatings about the face and ribs; repulsive sexual abuse; threats to kill him and to kidnap his mother and other family members; and unending interrogation without sleep. “For the next 70 days,” he writes, “I wouldn’t know the sweetness of sleeping: interrogation 24 hours a day, three and sometimes four shifts a day.” Periodically he is dragged into a lightless room, thrown onto the dirty floor:
“The room was as dark as ebony. [Redacted] started playing a track very loudly — I mean very loudly. The song was ‘Let the Bodies Hit the Floor.’ I might never forget that song. At the same time, [redacted] turned on some colored blinkers that hurt the eyes. ‘If you [expletive] fall asleep, I’m gonna hurt you,’ he said. I had to listen to the song over and over until next morning. I started praying.
“ ‘Stop the [expletive] praying,’ he said loudly.”
Slahi begins to hallucinate, hear voices: Friends and family “visit” him, attempt to console him; he fears he is losing his mind. Throughout, in interrogation after interrogation, he is confronted with the “evidence” from bin al-Shibh. “Why should he lie to us?” the interrogators demand.
The answer was before them, as it is before us starkly on the page. Bin al-Shibh lies for the same reason Slahi lies: It is the only way to stop the pain. Desperate to confess to plots the details of which he doesn’t know, Slahi begs his interrogators to tell him what he was supposed to have done:
“ ‘And what was my evil plan?’
“ ‘Maybe not exactly to harm the U.S., but to attack the CN Tower in Toronto?’ he said. I was thinking, Is this guy crazy? I’ve never heard of such a tower.
“ ‘You realize if I admit to such a thing I have to involve other people! What if it turns out I was lying?’ I said.
“ ‘So what? We know your friends are bad, so if they get arrested, even if you lie about [redacted] it doesn’t matter, because they’re bad.’ ”
And so Slahi, brutalized, exhausted, clinging to sanity, begins to name names, describe plots, provide incriminating information about anyone mentioned, “even if I didn’t kno
0/5000
'Guantánamo ไดอารี่ โดย Mohamedou Ould Slahiหรือ เกี่ยวกับ 11 ก.ย. 2001 อักขระอเมริกันเปลี่ยนแปลง ว่าชาวอเมริกันมีภูมิใจ flaunted เป็น "ค่าของเราสูงสุด" ถูกตัดสินให้ หรูหราเวลาใหม่ของประเทศที่อาจไม่ สามารถตอนนี้ ความยุติธรรม และหลักของคาร์ดินัลผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความผิด เป็น ความเสี่ยง จุดอ่อนของใจ ถามเมื่อเร็ว ๆ นี้เกี่ยวกับคนเป็นผู้บริสุทธิ์ที่ได้ทรมานสู่ตายในชาวอเมริกัน "ไซต์สีดำ" ในอัฟกานิสถาน อดีตรองประธานาธิบดีดิ๊ก Cheney ได้ลังเล "ฉันเป็นห่วง เขากล่าวว่า "มีเลวที่ได้ออก และออกกว่าผมไม่กี่ที่ ในความเป็นจริง ไม่บริสุทธิ์ " ในยุคนี้ที่ใหม่ซึ่งทั้งหมดจะมีการเสียสละปกป้องประเทศ ทรมานและฆาตกรรมแม้ของผู้บริสุทธิ์ต้องถูกนับเพียง "หลักประกันความเสียหาย""Guantánamo ไดอารี่" เป็นบัญชีสุดลึกซึ้งยัง เขียนของมันคืออะไรเช่นการเกิดความเสียหายที่หลักประกัน วันหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อ 13 ปีที่ผ่านมา Ould Slahi Mohamedou อายุ 30 ปีวิศวกรไฟฟ้าและผู้เชี่ยวชาญด้านโทรคมนาคม รับชมที่บ้านของเขาใน Noakchott มอริเตเนีย จากสองเจ้าหน้าที่อัญเชิญเขามาตอบคำถามที่กระทรวงข่าวกรองของประเทศ "ใช้รถของคุณ คนหนึ่งบอกเขาว่า เป็น Slahi ที่ยืนอยู่หน้าบ้านของเขากับแม่และป้าของเขา "เราหวังว่า คุณสามารถกลับมาวันนี้" ฟังคำเหล่านี้ แม่ของ Slahi คงตาของลูกชายของเธอ "มันเป็นรสชาติของ helplessness ที่เขาเขียน, " เมื่อคุณเห็นคุณค่อย ๆ รักไปเหมือนความฝัน และคุณไม่สามารถช่วยเขา... ฉันจะดูแม่ของฉันและป้าอธิษฐานในกระจกของฉันจนกว่าเราเอาเปิดครั้งแรก และได้เห็นคนรักของฉันหายไป"Mohamedou Ould SlahiCreditInternational คณะกรรมการกาชาดที่ 20 พฤศจิกายน 2001 ได้ ตั้งแต่เสียชีวิตแม่ของ Slahi ลูกชายของเธอได้กลับมาไม่ เขาเริ่ม ที่อยู่วันเดือนที่สองหลังจาก 9/11 อะไรเขาเรียกของเขา "โลกสิ้นสุดทัวร์ ความ bureaucracies ความปลอดภัยแห่งชาติอเมริกันต่าง ๆ เดินทาง หลังจากการสอบปากคำในมอริเตเนีย ผ่าน"rendition พิเศษ"ไปดำใน Jordan ที่เขาถูกซักฟอก บางครั้งหฤโหด เดือนแปด thence เขาบิน blindfolded, shackled และ diapered การ Bagram อากาศฐานในอัฟกานิสถาน สำหรับสองสัปดาห์หลังสอบปากคำ และสุดท้าย Guantánamo ที่เขาประสบเดือนแยกเข้มงวดที่สุด สัปดาห์มาป ที่สุดของอุณหภูมิ และ tortures ประณีตเสียง และอื่น ๆ การออกใน "พิเศษแผน" ตัวคณะรัฐมนตรีกลาโหมของโดนัลด์ Rumsfeld — และที่เขายังคงอยู่ถึงทุกวันนี้ เขาเขียนจดหมายเหตุเหล่านี้แยกเซลล์ของเขาในฤดูร้อนของปี 2005 และการต่อสู้ทางกฎหมาย 6 ปีได้สุดท้ายมาให้เรา เขียนในแบบภาษาอังกฤษเขาเลือกระหว่างเชลยของเขา ทั้งหน้าสงสารพัน pitch-black "redactions" ความอเมริกันสายลับผู้เล่นดังกล่าวส่วนใหญ่ งานว่าชนิดของชิ้นเอกเข้ม มหากาพย์บางครั้งความเจ็บปวด ความปวดร้าว และขมอารมณ์ขันที่จะได้รับรู้ และกอด Dostoyevsky ของ "บ้านของคนตาย"ที่รากของมันมีความคลุมเครือที่น่าคลั่งที่เกิดระบบการปกครอง โดยกฎใด ๆ รู้จักกระบวนการหรือหลักฐานไม่ แต่ความสงสัย ทโป และความรุนแรง Blindfolded, earmuffed และ shackled แสดงเข้าคุกลับใน Jordan (ว่าเขาควรจะมีความคิดที่ทั่วโลกเขามี) และผู้รับดูแลสองมิติตรงจากเล่นเบ็คเค็ทท์ Slahi:"'สิ่งมีคุณทำ""'ฉันได้ทำอะไร'"ทั้งพลุ่งพล่านในหัวเราะ 'โอ้ มาก คุณได้ทำอะไร แต่คุณอยู่ที่นี่!' ฉันคิดว่า อาชญากรรมอะไรผมควรพูดเพื่อตอบสนองพวกเขา"อาชญากรรมใดจริงหรือไม่ ถ้าผิดสันนิษฐาน วิธีการพิสูจน์ความบริสุทธิ์หรือไม่ เป็นของ Kafka โจเซฟเค สามดีวรรณกรรมวิญญาณทำผ่านเพ สัญญาณของความผิดของ Slahi มีทุก: เขาสู้ในอัฟกานิสถานในช่วงปี 1990 กับอัลอิดะห์ (แล้วอ้อมสนับสนุน โดยสหรัฐอเมริกา); พระญาติที่ห่างไกลและเขย sometime เป็น ที่ช่องคีย์ลาเดนทางจิตวิญญาณที่ปรึกษา เขาได้ศึกษาในเยอรมนี เช่น conspirators 9/11 มีอธิษฐานที่มัสยิดมอนทรีออเดียวเป็นพล็อตเตอร์ "มิลเลนเนียม" รู้จักวางแผน 9/11 Ramzi ช่องอัล-Shibh อาการเหล่านี้และอื่น ๆ ขึ้น เขาพอดีโพ Slahi กล่าวว่า ของ "ความสูง ความ เชื่ออื่น ๆ สมาร์ทผู้ก่อการร้าย" ได้รื่นรมย์ interrogators' อเมริกัน และ Mauritanians และ Jordanians จะบอกพวกเขาไม่มีอะไร นับ ประสาอะไร Slahi จะบอกว่า ในเดือนมืดโหดร้ายมากขึ้น สามารถเปลี่ยนมุมมองของพวกเขา จดหมายเหตุของ Slahi ไป ด้วยแลกเปลี่ยน numbingly ไร้สาระที่อาจได้รับการยกผ้าเต็มจาก "เดอะทดลอง":" ' กฎมีการเปลี่ยนแปลง สิ่งที่เป็นอาชญากรรมไม่ได้ถือเป็นอาชญากรรม '"'แต่ฉันได้กระทำอาชญากรรมไม่ และไม่รุนแรงวิธีคุณผู้ชายของกฎหมาย ยังทำไม่'"'แต่ถ้าฉันแสดงหลักฐานหรือไม่'"Interrogator การแสดงเขารายชาวบ้าน 15"เลว" ใน Guantánamo ซึ่งเขาจะนับ "หมายเลข 1""'คุณต้องถูกล้อเล่นฉัน ฉันกล่าว"" ไม่ ฉันไม่ ไม่เข้าใจอย่างจริงจังของคุณ? ""'ดังนั้น คุณลักพาตัวฉันจากบ้านของฉัน ในประเทศ และส่งฉันไป Jordan ทรมาน แล้ว เอาฉันจาก Jordan กับ Bagram และฉันยังเลวกว่าคนที่คุณจับกับปืนในมือของพวกเขา'" ' ใช่ คุณจะ คุณสมาร์ทมาก ผม คุณตรงกับเงื่อนไขทั้งหมดของผู้ก่อการร้ายที่สุด เมื่อตรวจสอบรายการตรวจสอบการก่อการร้าย ผ่าน ด้วยคะแนนที่สูงมากขึ้น '"ผมกลัวดังนั้น แต่ฉันจะพยายามระงับความกลัวของฉัน. 'และวันสอบ [redacted] คืออะไร? "" ' คุณอาหรับ คุณหนุ่ม คุณไปญิฮา คุณพูดภาษาต่างประเทศ คุณได้รับในหลายประเทศ คุณบัณฑิตในสาขาวิชาการทางเทคนิค '"'และว่าอาชญากรรมอะไร' ฉันเคยพูด" ' ดู hijackers ที่: พวกเดียวกัน" ”ในช่วงหลัง ที่ interrogator ทักทาย Slahi กับเครื่องเล่นวิดีโอ สัญญาเพื่อแสดงหลักฐานทั่วไป "ล่ะ" เขาถามอย่างมาก นิ้วของเขาเตรียมพร้อมปุ่มเล่น ตนเอง "พร้อมที่จะกระโดดเมื่อเห็นตัวเองเป่าขึ้นบางสิ่งอำนวยความสะดวกเราใน Timbuktu " ที่ Slahi braces แทน เทปการแสดงบินลาเดนคุยการโจมตี 9/11 "คุณทราบ เขาถามเขา interrogator กับตลกทั่วไปกรด "ฉันไม่โอซามาบินลาเดน ไม่คุณ "ความผิดของ Slahi ยังคงบาง รัชทายาท และ เอกลักษณ์ เป็นกล่าวอ้างตรงเขาเปลี่ยนอะไรไม่ ชาวอเมริกันเริ่ม มีความแน่นอนว่า นักโทษของพวกเขาเคยบงการของ "มิลเลนเนียมพล็อต พยายาม 1999 โดย Ahmed Ressam วัตถุระเบิดการลักลอบนำเข้าผ่านแดนแคนาดาระเบิดสนามบินลอสแองเจลลิส มาจุดที่ Slahi อย่างมีความสุขจะก็จะมีตัวมายังจุดที่เขาจะรับสารภาพมีอะไร — แต่เขาติดอยู่ในการปฏิทรรศน์ไม่พ้น: "ถ้าคุณไม่รู้ว่าใคร คุณก็ไม่รู้ว่าเขา และมีไม่เปลี่ยนแปลง" เมื่อ interrogators ที่พร้อมโบว์ที่สุดเพื่อหลักฐานยาวตั้งแต่แยก โดย interrogators Mauritanian จอร์แดน และแคนาดาว่า Ressam ได้จากมอนทรีออลก่อนถึง Slahi มี พวกเขาเข้าใจในทฤษฎีที่ใหม่ ด้วยสารภาพสกัดจาก Ramzi ช่องอัล-Shibh: Slahi ได้หลัก "นายหน้า" สำหรับ "ใหญ่งานแต่งงาน" เอง — แผน 9/11ช่อง al-Shibh เรารู้จากรายงานคณะกรรมการข่าวกรองวุฒิสภาเพิ่งออก ถูกแล้วแม้ยืนยงทรมานโหดร้ายในไซต์สีดำในโมร็อกโก ตอน Slahi จะถูก pummeled โดยเทคนิคหลักของ Rumsfeld "พิเศษแผน": แยกเข้มงวด ค่าคงของแช่แข็งอุณหภูมิ "ไปฉันถูกสั่นตลอดเวลา" ความเครียดตำแหน่ง รวมทั้งเวลายืนโค้งอย่างเจ็บปวดไปด้วยมือของเขา shackled พื้น งวด dousing กับน้ำเย็นมากที่เหลือเขา "สั่นเช่นผู้ป่วยเป็นพาร์กิน" ตีระเกี่ยวกับใบหน้าและซี่โครง ล่วงละเมิดทางเพศ repulsive คุกคาม เพื่อฆ่า และลักพาตัวคุณแม่และสมาชิกในครอบครัว และถามบริษัทฯ ไม่ มีป "วันต่อไป 70 เขาเขียน, " ฉันไม่รู้ว่าความหวานหอมของนอน: มืดตลอด 24 ชั่วโมงต่อวัน สามและบางครั้งสี่กะวัน " เป็นระยะ ๆ เขาถูกลากเข้าสู่ lightless โยนลงบนพื้นสกปรก:"ห้องนั้นมืดว่าเป็นเอโบนี [Redacted] เริ่มเล่นแทร็คดังมากซึ่งผมหมายถึงดังมาก เพลง 'ช่วยให้ร่างกายตีพื้น ' ฉันไม่อาจลืมเพลง ขณะเดียวกัน, [redacted] เปิด blinkers บางสีที่เจ็บตา 'ถ้าคุณ [expletive] จะหลับ ฉันจะทำร้ายคุณ เขากล่าวว่า ผมฟังเพลงซ้ำ ๆ จนถึงเช้าวันถัดไป เริ่มต้นอธิษฐาน"'หยุดอธิษฐาน [expletive] เขากล่าวว่า ดังนั้น"Slahi เริ่มเกิดภาพหลอนประสาท ได้ยินเสียง: เพื่อนและครอบครัว "ชม" เขา พยายามปลอบประโลมเขา เขากลัวเขาจะสูญเสียจิตใจของเขา ตลอด ในการสอบปากคำหลังจากสอบปากคำ เขาจะเผชิญกับ "หลักฐาน" จากช่องอัล-Shibh "ทำไมควรเขานอนกับเรา" interrogators ความต้องการคำตอบคือก่อนที่พวกเขา มันเป็นก่อนเรา starkly หน้า ช่องอัล-Shibh อยู่ในเดียวกันเหตุผลอยู่ Slahi: มันเป็นวิธีเดียวที่จะหยุดความเจ็บปวด หมดหวังให้รับสารภาพเพื่อผืนรายละเอียดของที่เขาไม่ทราบ Slahi รู้สึก interrogators เขาบอกเขาว่าเขาควรทำ:"" และอะไรคือแผนการชั่วร้ายของฉัน""'บางทีไม่ว่า จะเป็นอันตรายต่อสหรัฐอเมริกา แต่โจมตีซีเอ็นทาวเวอร์ในกิลด์วู้ด ' เขากล่าว มีความคิด มีผู้ชายคนนี้บ้า ผมไม่เคยได้ยินของอาคารดังกล่าว" ' คุณรู้ว่าถ้าผมยอมรับว่า สิ่งต้องเกี่ยวข้องกับคนอื่น ถ้ามันเปิดออกฉันกำลังนอน?' ฉันเคยพูด"" เพื่ออะไร เรารู้ว่า เพื่อนไม่ดี ดังนั้นถ้าพวกเขาได้จับกุม แม้ว่าคุณโกหกเกี่ยวกับ [redacted] มันไม่สำคัญ เพราะพวกเขากำลังไม่ ' ”และเพื่อ Slahi, brutalized หมด ชื่อชื่อติดสติ เริ่ม อธิบายผืน ให้ข้อมูลร่องคนกล่าว "แม้ว่าฉันไม่รู้
การแปล กรุณารอสักครู่..
'กวนตานาโมไดอารี่โดย Mohamedou อู Slahi
หรือประมาณ 11 กันยายน 2001 อักขระอเมริกันเปลี่ยน สิ่งที่ชาวอเมริกันได้โอ้อวดอย่างภาคภูมิใจว่า "ค่าสูงสุดของเรา" ถูกตัดสินตอนนี้จะฟุ่มเฟือยว่าในเวลาใหม่ของประเทศอันตรายป่วยสามารถจ่าย ความยุติธรรมและหลักการพระคาร์ดินัลของผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความผิดกลายเป็นความเสี่ยง, ความเมตตาของความอ่อนแอ ถามเมื่อเร็ว ๆ นี้เกี่ยวกับคนบริสุทธิ์ที่ได้รับการทรมานจนตายในอเมริกัน "เว็บไซต์ดำ" ในอัฟกานิสถานอดีตรองประธานาธิบดีดิ๊กเชนีย์ไม่ลังเล "ฉันกังวลมากขึ้น" เขากล่าวว่า "กับคนเลวที่ได้ออกและปล่อยกว่าฉันมีไม่กี่ที่ในความเป็นจริงเป็นผู้บริสุทธิ์." ในยุคใหม่นี้ในการที่ทุกคนจะต้องเสียสละเพื่อปกป้องประเทศ การทรมานและการฆาตกรรมแม้แต่ผู้บริสุทธิ์จะต้องนับแค่ "หลักประกันความเสียหาย."
"กวนตานาโมไดอารี่" เป็นบัญชีที่ลึกซึ้งมากที่สุดยังเขียนในสิ่งที่มันเป็นเหมือนเป็นที่เสียหาย วันหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมา 13 ปี Mohamedou อู Slahi, วิศวกรไฟฟ้า 30 ปีและผู้เชี่ยวชาญด้านการสื่อสารโทรคมนาคมที่ได้รับการเยี่ยมชมที่บ้านของเขาใน Noakchott มอริเตเนียจากสองเจ้าหน้าที่เรียกให้เขามาตอบคำถามที่กระทรวงหน่วยสืบราชการลับของประเทศ "ขับรถของคุณ" ผู้ชายคนหนึ่งบอกเขาว่าเป็น Slahi ยืนอยู่หน้าบ้านของเขากับแม่และป้าของเขา "เราหวังว่าคุณจะสามารถกลับมาวันนี้." ฟังคำพูดเหล่านี้แม่ Slahi ถาวรดวงตาของเธอเกี่ยวกับลูกชายของเธอ "มันเป็นรสชาติของการไร้อำนาจ" เขาเขียน "เมื่อคุณเห็นคุณรักจางหายไปเหมือนฝันและคุณไม่สามารถช่วยเขา . . . ฉันจะดูทั้งแม่และป้าของฉันฉันอธิษฐานในกระจกมองหลังของฉันจนกว่าเราเอาเทิร์นแรกและฉันเห็นคนรักของฉันหายไป. "
คณะกรรมการ Mohamedou อู SlahiCreditInternational กาชาดนั่นคือ 20 พฤศจิกายน 2001 แม่ของ Slahi มีตั้งแต่ตาย . ลูกชายของเธอไม่เคยกลับมา เขาได้เริ่มแล้ววันฤดูใบไม้ร่วงที่สองเดือนหลังจากที่ 9/11 สิ่งที่เขาเรียกว่า "ทัวร์คอนเสิร์ตรอบโลกไม่มีที่สิ้นสุด" มารยาทของธิปไตยความมั่นคงของชาติต่างๆอเมริกันเดินทางหลังจากสัปดาห์ของการสอบสวนในประเทศมอริเตเนียผ่าน "ความหมายพิเศษ" เพื่อ เว็บไซต์ดำในจอร์แดนที่เขาถูกสอบปากคำบางครั้งอย่างไร้ความปราณีแปดเดือน; เพราะฉะนั้นทางที่เขาจะบิน, ปิดตาใส่กุญแจมือและ diapered เพื่อ Bagram ฐานทัพอากาศในอัฟกานิสถานเป็นเวลาสองสัปดาห์ของการสอบสวน; และในที่สุดก็จะกวนตานาโมที่เขาได้รับความเดือดร้อนเดือนของการแยกเข้มงวดสัปดาห์ของการกีดกันการนอนหลับสุดขั้วของอุณหภูมิและเสียงและทรมานที่ซับซ้อนอื่น ๆ ที่กำหนดไว้ในแผน "พิเศษ" ได้รับการอนุมัติโดยส่วนตัวกระทรวงกลาโหมโดนัลด์รัมสเฟลด์ - และสถานที่ที่เขายังคง ไปในวันนี้ เขาแต่งบันทึกความทรงจำเหล่านี้ในการแยกเซลล์ของเขาในฤดูร้อนปี 2005 และหกปีการต่อสู้ทางกฎหมายได้ในที่สุดนำมาให้เรา เขียนในภาษาอังกฤษถ้า จำกัด เขาหยิบขึ้นมาในระหว่างที่เขาถูกกักขัง, หน้าเว็บของตนพิการที่มีมากมายของดำมืด "redactions" มารยาทของตัวแทนหน่วยข่าวกรองอเมริกันที่เล่นส่วนที่สำคัญเช่นการทำงานเป็นชนิดของผลงานชิ้นเอกมืดบางครั้งทนไม่ได้ มหากาพย์ของความเจ็บปวดความทุกข์ทรมานและอารมณ์ขันขมที่ Dostoyevsky ของ "บ้านแห่งความตาย" จะได้รับการยอมรับและสวมกอด. ที่รากของมันคือความเคลือบแคลงคลั่งที่เกิดจากระบบการปกครองไม่ได้ตามกฎที่รู้จักหลักฐานใด ๆ หรือกระบวนการ แต่ด้วยความสงสัย หวาดระแวงและความรุนแรง ปิดตา earmuffed และล่ามโซ่ตรวน Slahi มีการแสดงที่จะคุกลับในจอร์แดน (แม้ว่าเขาควรจะมีความคิดที่ในโลกเขาไม่) และสัมภาษณ์เมื่อเดินทางมาถึงสองเสมียนสลัวออกตรงของ Beckett เล่น: "สิ่งที่มี คุณทำ? ' "ฉันได้ทำอะไร! ' "ทั้งระเบิดออกมาในเสียงหัวเราะ 'โอ้สะดวกมาก! คุณไม่ได้ทำอะไร แต่คุณอยู่ที่นี่! ผมคิดว่าสิ่งที่อาชญากรรมผมควรจะพูดเพื่อที่จะตอบสนองพวกเขา? " อะไรอาชญากรรมแน่นอน? ถ้าความผิดจะถือว่าเป็นวิธีการที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์? และเช่นเดียวกับคาฟโจเซฟเคจิตวิญญาณของวรรณกรรมสามที่ดีปรากฏอยู่เหนือหน้าเว็บเหล่านี้สัญญาณของความผิดของ Slahi มีทุกที่: เขาต่อสู้ในอัฟกานิสถานในช่วงต้นปี 1990 กับอัลกออิดะห์ (แล้วได้รับการสนับสนุนทางอ้อมโดยสหรัฐอเมริกา); ญาติห่าง ๆ และบางครั้งน้องเขยของเขากลายเป็นบินลาดินที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณที่สำคัญ; เขาได้ศึกษาในประเทศเยอรมนีเช่น 9/11 สมรู้ร่วมคิด; ได้อธิษฐานที่มัสยิดเดียวกันมอนทรีออในฐานะ "สหัสวรรษ" พล็อต; ได้รู้จักการวางแผน 9/11 Ramzi บินอั-Shibh อาการเหล่านี้และอื่น ๆ หมายความว่าเขาพอดีกับรายละเอียด, Slahi พูดของ "ระดับสูงสมาร์ทที่อยู่นอกเหนือความเชื่อก่อการร้าย." ที่จะเป็นสถานที่ซักถามชาวอเมริกันและไม่มีอะไร Mauritanians และจอร์แดนจะบอกพวกเขาให้อยู่คนเดียวสิ่งที่ Slahi จะบอกว่าในเดือนสอบปากคำโหดร้ายมากขึ้นสามารถที่จะเปลี่ยนมุมมองของพวกเขา บันทึกความทรงจำของ Slahi ที่เต็มไปด้วยการแลกเปลี่ยน numbingly ไร้สาระที่จะได้รับการยกผ้าทั้งหมดจาก "คดี": "กฎมีการเปลี่ยนแปลง สิ่งที่เป็นความผิดทางอาญาไม่ขณะนี้ถือว่าเป็นความผิดทางอาญา. ' "" แต่ฉันได้ทำอาชญากรรมไม่และไม่ว่าวิธีการที่รุนแรงพวกคุณ 'กฎหมายจะฉันได้ทำอะไร.' "แต่ถ้าผมแสดงให้คุณหลักฐาน? " ถามเขาแสดงให้เห็นรายชื่อของ 15 "คนที่เลวร้ายที่สุด" ในกวนตานาโมซึ่งเขาจะนับ "ฉบับที่ 1. " "คุณจำต้องได้รับการหลอกฉันฉันกล่าวว่า. "'ไม่ฉันไม่ได้ คุณไม่เข้าใจความรุนแรงของกรณีของคุณ? "ดังนั้นคุณลักพาตัวเรามาจากบ้านของฉันในประเทศของฉันและส่งฉันไปจอร์แดนทรมานและจากนั้นนำเรามาจากจอร์แดนไป Bagram และฉันยังคงเลวร้าย กว่าคนที่คุณจับกับปืนในมือของพวกเขา? "ใช่คุณเป็น คุณสมาร์ทมาก! สำหรับผมแล้วคุณตรงตามเกณฑ์ทั้งหมดของการก่อการร้ายด้านบน เมื่อตรวจสอบรายการตรวจสอบการก่อการร้ายคุณผ่านด้วยคะแนนสูงมาก. ' "ผมกลัวมาก แต่ฉันมักจะพยายามที่จะระงับความกลัวของฉัน 'และสิ่งที่เป็น [redacted] รายการตรวจสอบของคุณ? "'คุณอาหรับคุณหนุ่มคุณไปญิฮาดที่คุณพูดภาษาต่างประเทศคุณได้รับในหลายประเทศที่คุณจบการศึกษาในระเบียบวินัยทางเทคนิค . ' "และสิ่งที่อาชญากรรมคือ? ' ผมบอกว่า. "ดูจี้:. พวกเขาเป็นแบบเดียวกับที่ ' " ในช่วงต่อมาสอบปากคำทักทาย Slahi กับเครื่องเล่นวิดีโอสัญญาว่าจะแสดงหลักฐานที่ชัดเจน "คุณพร้อมหรือยัง?" เขาถามอย่างรวดเร็วนิ้วมือของเขาทรงตัวที่ปุ่มเล่น Slahi วงเล็บตัวเอง "พร้อมที่จะกระโดดเมื่อฉันเห็นตัวเองระเบิดขึ้นบางสิ่งอำนวยความสะดวกของสหรัฐใน Timbuktu." แต่เทปแสดงให้เห็นว่าบินลาเดนถกโจมตี 9/11 "คุณรู้" เขาถามซักไซ้ของเขาด้วยอารมณ์ขันกรดทั่วไปว่า "ผมไม่ได้อุซามะห์บินลาดินไม่ได้คุณ?" ความผิด Slahi ยังคงบางอย่างไม่ได้สอบถามและแน่นอนแม้ในขณะที่การเรียกร้องในสิ่งที่เขาทำอย่างแม่นยำเปลี่ยนแปลง ชาวอเมริกันเริ่มต้นด้วยความมั่นใจว่านักโทษของพวกเขาได้รับการบงการของ "พล็อตสหัสวรรษ" 1999 ความพยายามของอาเหม็ด Ressam ที่จะลักลอบนำวัตถุระเบิดเหนือชายแดนแคนาดาจะระเบิดขึ้นท่าอากาศยานนานาชาติลอสแอนเจลิส มีจุดมาที่ Slahi อย่างมีความสุขที่จะสารภาพกับมัน - มีมาจุดที่เขาจะสารภาพกับอะไร - แต่เขาติดอยู่ในความขัดแย้งหลีกเลี่ยงไม่ได้ "ถ้าคุณไม่ทราบว่ามีใครบางคนคุณก็ไม่ทราบว่าเขาและ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง. "เมื่อซักถามพร้อมที่จะน้อมที่สุดท้ายที่จะมีหลักฐานความยาวตั้งแต่สกัดโดยอริ, ซักถามจอร์แดนและแคนาดาที่ Ressam ได้ออกจากมอนทรีออก่อน Slahi มาถึงที่นั่นพวกเขาเข้าใจในทฤษฎีใหม่ขอบคุณสารภาพสกัด จาก Ramzi บินอั-Shibh: Slahi เคยเป็น "นายหน้า" หลักในการ "แต่งงานบิ๊ก" ตัวเอง - 9/11 พล็อต. บินอัล Shibh ที่เรารู้จากที่ปล่อยออกมาเมื่อเร็ว ๆ นี้วุฒิสภารายงานของคณะกรรมการข่าวกรองถูกแล้วแม้ยั่งยืน การทรมานที่โหดร้ายในไซต์สีดำในโมร็อกโก โดยตอนนี้ Slahi จะถูกกระหน่ำโดยเทคนิคมากมายในรัมสเฟลด์เรื่อง "แผนพิเศษ": การแยกเข้มงวด; อุณหภูมิแช่แข็งคงที่ "ไปยังจุดที่ผมสั่นตลอดเวลา"; ตำแหน่งความเครียดรวมถึงชั่วโมงของการยืนก้มเจ็บปวดไปด้วยมือของเขาใส่กุญแจมือกับพื้น; Dousing ระยะด้วยน้ำเย็นมากที่ทิ้งเขา "เขย่าเช่นผู้ป่วยพาร์กินสัน"; การเฆี่ยนตีเกี่ยวกับใบหน้าและซี่โครง; ล่วงละเมิดทางเพศที่น่ารังเกียจ; ภัยคุกคามที่จะฆ่าเขาและจะลักพาตัวแม่และสมาชิกในครอบครัวอื่น ๆ ของเขา; และการสอบสวนไม่รู้จักจบโดยไม่ต้องนอนหลับ "สำหรับ 70 วันถัดไป" เขาเขียน "ฉันจะไม่ทราบความหวานของการนอนหลับ. สอบสวน 24 ชั่วโมงต่อวันและบางครั้งสามสี่กะต่อวัน" ระยะที่เขาถูกลากเข้าไปในห้องมืดมิดโยนลงบนสกปรก ชั้น: "ห้องมืดที่สุดเท่าที่มะเกลือ [ปกปิด] เริ่มเล่นแทร็คเสียงดังมาก - ผมหมายถึงเสียงดังมาก เพลงที่เป็น 'ให้ร่างกระแทกพื้น.' ฉันไม่อาจลืมเพลงที่ ในเวลาเดียวกัน, [redacted] เปิดไฟกะพริบสีบางอย่างที่เจ็บตา 'ถ้าคุณ [สบถ] หลับฉันจะทำร้ายคุณ "เขากล่าวว่า ฉันได้ไปฟังเพลงซ้ำไปซ้ำมาจนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมเริ่มสวดมนต์. "หยุด [สบถ] อธิษฐาน" เขาพูดเสียงดัง. " Slahi เริ่มเห็นภาพหลอนได้ยินเสียงเพื่อนและครอบครัว "เยี่ยมชม" เขาพยายามที่จะปลอบใจเขา เขากลัวว่าเขาจะสูญเสียความคิดของเขา ตลอดในการสอบสวนหลังจากสอบปากคำเขากำลังเผชิญหน้ากับ "หลักฐาน" จากถังอัล Shibh "ทำไมเขาควรจะอยู่กับเรา?" ความต้องการซักถาม. คำตอบก็คือก่อนที่พวกเขามันเป็นก่อนที่เราเอาใจใส่ในหน้า ถังอัล Shibh อยู่ด้วยเหตุผลเดียวกัน Slahi อยู่: มันเป็นวิธีเดียวที่จะหยุดความเจ็บปวด หมดหวังที่จะสารภาพกับแปลงรายละเอียดของการที่เขาไม่ได้รู้ว่า Slahi ขอให้ซักถามของเขาบอกเขาว่าสิ่งที่เขาควรจะได้ทำ: "'และสิ่งที่เป็นแผนการชั่วร้ายของฉัน"อาจจะไม่ตรงกับความเป็นอันตรายต่อสหรัฐ แต่การโจมตีหอคอย cn ในโตรอนโต? เขากล่าวว่า ผมคิดว่าเป็นผู้ชายคนนี้บ้า? ฉันไม่เคยได้ยินเช่นหอ. "'คุณตระหนักถึงถ้าผมยอมรับกับสิ่งที่ฉันต้องเกี่ยวข้องกับคนอื่น ๆ ! เกิดอะไรขึ้นถ้ามันจะเปิดออกผมนอนอยู่? ผมบอกว่า. "ดังนั้นสิ่งที่? เรารู้ว่าเพื่อนของคุณจะไม่ดีดังนั้นหากพวกเขาได้รับการจับกุมแม้ว่าคุณจะโกหกในเรื่อง [redacted] มันไม่สำคัญเพราะพวกเขากำลังไม่ดี. ' " และเพื่อให้ Slahi, ถูกกระทำ, หมดสติยึดมั่นกับเริ่มที่จะตั้งชื่อชื่ออธิบายแผนการให้ข้อมูลเกี่ยวกับทุกคนที่กล่าวหากล่าว "แม้ว่าผมจะไม่ได้ kno
หรือประมาณ 11 กันยายน 2001 อักขระอเมริกันเปลี่ยน สิ่งที่ชาวอเมริกันได้โอ้อวดอย่างภาคภูมิใจว่า "ค่าสูงสุดของเรา" ถูกตัดสินตอนนี้จะฟุ่มเฟือยว่าในเวลาใหม่ของประเทศอันตรายป่วยสามารถจ่าย ความยุติธรรมและหลักการพระคาร์ดินัลของผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความผิดกลายเป็นความเสี่ยง, ความเมตตาของความอ่อนแอ ถามเมื่อเร็ว ๆ นี้เกี่ยวกับคนบริสุทธิ์ที่ได้รับการทรมานจนตายในอเมริกัน "เว็บไซต์ดำ" ในอัฟกานิสถานอดีตรองประธานาธิบดีดิ๊กเชนีย์ไม่ลังเล "ฉันกังวลมากขึ้น" เขากล่าวว่า "กับคนเลวที่ได้ออกและปล่อยกว่าฉันมีไม่กี่ที่ในความเป็นจริงเป็นผู้บริสุทธิ์." ในยุคใหม่นี้ในการที่ทุกคนจะต้องเสียสละเพื่อปกป้องประเทศ การทรมานและการฆาตกรรมแม้แต่ผู้บริสุทธิ์จะต้องนับแค่ "หลักประกันความเสียหาย."
"กวนตานาโมไดอารี่" เป็นบัญชีที่ลึกซึ้งมากที่สุดยังเขียนในสิ่งที่มันเป็นเหมือนเป็นที่เสียหาย วันหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมา 13 ปี Mohamedou อู Slahi, วิศวกรไฟฟ้า 30 ปีและผู้เชี่ยวชาญด้านการสื่อสารโทรคมนาคมที่ได้รับการเยี่ยมชมที่บ้านของเขาใน Noakchott มอริเตเนียจากสองเจ้าหน้าที่เรียกให้เขามาตอบคำถามที่กระทรวงหน่วยสืบราชการลับของประเทศ "ขับรถของคุณ" ผู้ชายคนหนึ่งบอกเขาว่าเป็น Slahi ยืนอยู่หน้าบ้านของเขากับแม่และป้าของเขา "เราหวังว่าคุณจะสามารถกลับมาวันนี้." ฟังคำพูดเหล่านี้แม่ Slahi ถาวรดวงตาของเธอเกี่ยวกับลูกชายของเธอ "มันเป็นรสชาติของการไร้อำนาจ" เขาเขียน "เมื่อคุณเห็นคุณรักจางหายไปเหมือนฝันและคุณไม่สามารถช่วยเขา . . . ฉันจะดูทั้งแม่และป้าของฉันฉันอธิษฐานในกระจกมองหลังของฉันจนกว่าเราเอาเทิร์นแรกและฉันเห็นคนรักของฉันหายไป. "
คณะกรรมการ Mohamedou อู SlahiCreditInternational กาชาดนั่นคือ 20 พฤศจิกายน 2001 แม่ของ Slahi มีตั้งแต่ตาย . ลูกชายของเธอไม่เคยกลับมา เขาได้เริ่มแล้ววันฤดูใบไม้ร่วงที่สองเดือนหลังจากที่ 9/11 สิ่งที่เขาเรียกว่า "ทัวร์คอนเสิร์ตรอบโลกไม่มีที่สิ้นสุด" มารยาทของธิปไตยความมั่นคงของชาติต่างๆอเมริกันเดินทางหลังจากสัปดาห์ของการสอบสวนในประเทศมอริเตเนียผ่าน "ความหมายพิเศษ" เพื่อ เว็บไซต์ดำในจอร์แดนที่เขาถูกสอบปากคำบางครั้งอย่างไร้ความปราณีแปดเดือน; เพราะฉะนั้นทางที่เขาจะบิน, ปิดตาใส่กุญแจมือและ diapered เพื่อ Bagram ฐานทัพอากาศในอัฟกานิสถานเป็นเวลาสองสัปดาห์ของการสอบสวน; และในที่สุดก็จะกวนตานาโมที่เขาได้รับความเดือดร้อนเดือนของการแยกเข้มงวดสัปดาห์ของการกีดกันการนอนหลับสุดขั้วของอุณหภูมิและเสียงและทรมานที่ซับซ้อนอื่น ๆ ที่กำหนดไว้ในแผน "พิเศษ" ได้รับการอนุมัติโดยส่วนตัวกระทรวงกลาโหมโดนัลด์รัมสเฟลด์ - และสถานที่ที่เขายังคง ไปในวันนี้ เขาแต่งบันทึกความทรงจำเหล่านี้ในการแยกเซลล์ของเขาในฤดูร้อนปี 2005 และหกปีการต่อสู้ทางกฎหมายได้ในที่สุดนำมาให้เรา เขียนในภาษาอังกฤษถ้า จำกัด เขาหยิบขึ้นมาในระหว่างที่เขาถูกกักขัง, หน้าเว็บของตนพิการที่มีมากมายของดำมืด "redactions" มารยาทของตัวแทนหน่วยข่าวกรองอเมริกันที่เล่นส่วนที่สำคัญเช่นการทำงานเป็นชนิดของผลงานชิ้นเอกมืดบางครั้งทนไม่ได้ มหากาพย์ของความเจ็บปวดความทุกข์ทรมานและอารมณ์ขันขมที่ Dostoyevsky ของ "บ้านแห่งความตาย" จะได้รับการยอมรับและสวมกอด. ที่รากของมันคือความเคลือบแคลงคลั่งที่เกิดจากระบบการปกครองไม่ได้ตามกฎที่รู้จักหลักฐานใด ๆ หรือกระบวนการ แต่ด้วยความสงสัย หวาดระแวงและความรุนแรง ปิดตา earmuffed และล่ามโซ่ตรวน Slahi มีการแสดงที่จะคุกลับในจอร์แดน (แม้ว่าเขาควรจะมีความคิดที่ในโลกเขาไม่) และสัมภาษณ์เมื่อเดินทางมาถึงสองเสมียนสลัวออกตรงของ Beckett เล่น: "สิ่งที่มี คุณทำ? ' "ฉันได้ทำอะไร! ' "ทั้งระเบิดออกมาในเสียงหัวเราะ 'โอ้สะดวกมาก! คุณไม่ได้ทำอะไร แต่คุณอยู่ที่นี่! ผมคิดว่าสิ่งที่อาชญากรรมผมควรจะพูดเพื่อที่จะตอบสนองพวกเขา? " อะไรอาชญากรรมแน่นอน? ถ้าความผิดจะถือว่าเป็นวิธีการที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์? และเช่นเดียวกับคาฟโจเซฟเคจิตวิญญาณของวรรณกรรมสามที่ดีปรากฏอยู่เหนือหน้าเว็บเหล่านี้สัญญาณของความผิดของ Slahi มีทุกที่: เขาต่อสู้ในอัฟกานิสถานในช่วงต้นปี 1990 กับอัลกออิดะห์ (แล้วได้รับการสนับสนุนทางอ้อมโดยสหรัฐอเมริกา); ญาติห่าง ๆ และบางครั้งน้องเขยของเขากลายเป็นบินลาดินที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณที่สำคัญ; เขาได้ศึกษาในประเทศเยอรมนีเช่น 9/11 สมรู้ร่วมคิด; ได้อธิษฐานที่มัสยิดเดียวกันมอนทรีออในฐานะ "สหัสวรรษ" พล็อต; ได้รู้จักการวางแผน 9/11 Ramzi บินอั-Shibh อาการเหล่านี้และอื่น ๆ หมายความว่าเขาพอดีกับรายละเอียด, Slahi พูดของ "ระดับสูงสมาร์ทที่อยู่นอกเหนือความเชื่อก่อการร้าย." ที่จะเป็นสถานที่ซักถามชาวอเมริกันและไม่มีอะไร Mauritanians และจอร์แดนจะบอกพวกเขาให้อยู่คนเดียวสิ่งที่ Slahi จะบอกว่าในเดือนสอบปากคำโหดร้ายมากขึ้นสามารถที่จะเปลี่ยนมุมมองของพวกเขา บันทึกความทรงจำของ Slahi ที่เต็มไปด้วยการแลกเปลี่ยน numbingly ไร้สาระที่จะได้รับการยกผ้าทั้งหมดจาก "คดี": "กฎมีการเปลี่ยนแปลง สิ่งที่เป็นความผิดทางอาญาไม่ขณะนี้ถือว่าเป็นความผิดทางอาญา. ' "" แต่ฉันได้ทำอาชญากรรมไม่และไม่ว่าวิธีการที่รุนแรงพวกคุณ 'กฎหมายจะฉันได้ทำอะไร.' "แต่ถ้าผมแสดงให้คุณหลักฐาน? " ถามเขาแสดงให้เห็นรายชื่อของ 15 "คนที่เลวร้ายที่สุด" ในกวนตานาโมซึ่งเขาจะนับ "ฉบับที่ 1. " "คุณจำต้องได้รับการหลอกฉันฉันกล่าวว่า. "'ไม่ฉันไม่ได้ คุณไม่เข้าใจความรุนแรงของกรณีของคุณ? "ดังนั้นคุณลักพาตัวเรามาจากบ้านของฉันในประเทศของฉันและส่งฉันไปจอร์แดนทรมานและจากนั้นนำเรามาจากจอร์แดนไป Bagram และฉันยังคงเลวร้าย กว่าคนที่คุณจับกับปืนในมือของพวกเขา? "ใช่คุณเป็น คุณสมาร์ทมาก! สำหรับผมแล้วคุณตรงตามเกณฑ์ทั้งหมดของการก่อการร้ายด้านบน เมื่อตรวจสอบรายการตรวจสอบการก่อการร้ายคุณผ่านด้วยคะแนนสูงมาก. ' "ผมกลัวมาก แต่ฉันมักจะพยายามที่จะระงับความกลัวของฉัน 'และสิ่งที่เป็น [redacted] รายการตรวจสอบของคุณ? "'คุณอาหรับคุณหนุ่มคุณไปญิฮาดที่คุณพูดภาษาต่างประเทศคุณได้รับในหลายประเทศที่คุณจบการศึกษาในระเบียบวินัยทางเทคนิค . ' "และสิ่งที่อาชญากรรมคือ? ' ผมบอกว่า. "ดูจี้:. พวกเขาเป็นแบบเดียวกับที่ ' " ในช่วงต่อมาสอบปากคำทักทาย Slahi กับเครื่องเล่นวิดีโอสัญญาว่าจะแสดงหลักฐานที่ชัดเจน "คุณพร้อมหรือยัง?" เขาถามอย่างรวดเร็วนิ้วมือของเขาทรงตัวที่ปุ่มเล่น Slahi วงเล็บตัวเอง "พร้อมที่จะกระโดดเมื่อฉันเห็นตัวเองระเบิดขึ้นบางสิ่งอำนวยความสะดวกของสหรัฐใน Timbuktu." แต่เทปแสดงให้เห็นว่าบินลาเดนถกโจมตี 9/11 "คุณรู้" เขาถามซักไซ้ของเขาด้วยอารมณ์ขันกรดทั่วไปว่า "ผมไม่ได้อุซามะห์บินลาดินไม่ได้คุณ?" ความผิด Slahi ยังคงบางอย่างไม่ได้สอบถามและแน่นอนแม้ในขณะที่การเรียกร้องในสิ่งที่เขาทำอย่างแม่นยำเปลี่ยนแปลง ชาวอเมริกันเริ่มต้นด้วยความมั่นใจว่านักโทษของพวกเขาได้รับการบงการของ "พล็อตสหัสวรรษ" 1999 ความพยายามของอาเหม็ด Ressam ที่จะลักลอบนำวัตถุระเบิดเหนือชายแดนแคนาดาจะระเบิดขึ้นท่าอากาศยานนานาชาติลอสแอนเจลิส มีจุดมาที่ Slahi อย่างมีความสุขที่จะสารภาพกับมัน - มีมาจุดที่เขาจะสารภาพกับอะไร - แต่เขาติดอยู่ในความขัดแย้งหลีกเลี่ยงไม่ได้ "ถ้าคุณไม่ทราบว่ามีใครบางคนคุณก็ไม่ทราบว่าเขาและ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง. "เมื่อซักถามพร้อมที่จะน้อมที่สุดท้ายที่จะมีหลักฐานความยาวตั้งแต่สกัดโดยอริ, ซักถามจอร์แดนและแคนาดาที่ Ressam ได้ออกจากมอนทรีออก่อน Slahi มาถึงที่นั่นพวกเขาเข้าใจในทฤษฎีใหม่ขอบคุณสารภาพสกัด จาก Ramzi บินอั-Shibh: Slahi เคยเป็น "นายหน้า" หลักในการ "แต่งงานบิ๊ก" ตัวเอง - 9/11 พล็อต. บินอัล Shibh ที่เรารู้จากที่ปล่อยออกมาเมื่อเร็ว ๆ นี้วุฒิสภารายงานของคณะกรรมการข่าวกรองถูกแล้วแม้ยั่งยืน การทรมานที่โหดร้ายในไซต์สีดำในโมร็อกโก โดยตอนนี้ Slahi จะถูกกระหน่ำโดยเทคนิคมากมายในรัมสเฟลด์เรื่อง "แผนพิเศษ": การแยกเข้มงวด; อุณหภูมิแช่แข็งคงที่ "ไปยังจุดที่ผมสั่นตลอดเวลา"; ตำแหน่งความเครียดรวมถึงชั่วโมงของการยืนก้มเจ็บปวดไปด้วยมือของเขาใส่กุญแจมือกับพื้น; Dousing ระยะด้วยน้ำเย็นมากที่ทิ้งเขา "เขย่าเช่นผู้ป่วยพาร์กินสัน"; การเฆี่ยนตีเกี่ยวกับใบหน้าและซี่โครง; ล่วงละเมิดทางเพศที่น่ารังเกียจ; ภัยคุกคามที่จะฆ่าเขาและจะลักพาตัวแม่และสมาชิกในครอบครัวอื่น ๆ ของเขา; และการสอบสวนไม่รู้จักจบโดยไม่ต้องนอนหลับ "สำหรับ 70 วันถัดไป" เขาเขียน "ฉันจะไม่ทราบความหวานของการนอนหลับ. สอบสวน 24 ชั่วโมงต่อวันและบางครั้งสามสี่กะต่อวัน" ระยะที่เขาถูกลากเข้าไปในห้องมืดมิดโยนลงบนสกปรก ชั้น: "ห้องมืดที่สุดเท่าที่มะเกลือ [ปกปิด] เริ่มเล่นแทร็คเสียงดังมาก - ผมหมายถึงเสียงดังมาก เพลงที่เป็น 'ให้ร่างกระแทกพื้น.' ฉันไม่อาจลืมเพลงที่ ในเวลาเดียวกัน, [redacted] เปิดไฟกะพริบสีบางอย่างที่เจ็บตา 'ถ้าคุณ [สบถ] หลับฉันจะทำร้ายคุณ "เขากล่าวว่า ฉันได้ไปฟังเพลงซ้ำไปซ้ำมาจนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมเริ่มสวดมนต์. "หยุด [สบถ] อธิษฐาน" เขาพูดเสียงดัง. " Slahi เริ่มเห็นภาพหลอนได้ยินเสียงเพื่อนและครอบครัว "เยี่ยมชม" เขาพยายามที่จะปลอบใจเขา เขากลัวว่าเขาจะสูญเสียความคิดของเขา ตลอดในการสอบสวนหลังจากสอบปากคำเขากำลังเผชิญหน้ากับ "หลักฐาน" จากถังอัล Shibh "ทำไมเขาควรจะอยู่กับเรา?" ความต้องการซักถาม. คำตอบก็คือก่อนที่พวกเขามันเป็นก่อนที่เราเอาใจใส่ในหน้า ถังอัล Shibh อยู่ด้วยเหตุผลเดียวกัน Slahi อยู่: มันเป็นวิธีเดียวที่จะหยุดความเจ็บปวด หมดหวังที่จะสารภาพกับแปลงรายละเอียดของการที่เขาไม่ได้รู้ว่า Slahi ขอให้ซักถามของเขาบอกเขาว่าสิ่งที่เขาควรจะได้ทำ: "'และสิ่งที่เป็นแผนการชั่วร้ายของฉัน"อาจจะไม่ตรงกับความเป็นอันตรายต่อสหรัฐ แต่การโจมตีหอคอย cn ในโตรอนโต? เขากล่าวว่า ผมคิดว่าเป็นผู้ชายคนนี้บ้า? ฉันไม่เคยได้ยินเช่นหอ. "'คุณตระหนักถึงถ้าผมยอมรับกับสิ่งที่ฉันต้องเกี่ยวข้องกับคนอื่น ๆ ! เกิดอะไรขึ้นถ้ามันจะเปิดออกผมนอนอยู่? ผมบอกว่า. "ดังนั้นสิ่งที่? เรารู้ว่าเพื่อนของคุณจะไม่ดีดังนั้นหากพวกเขาได้รับการจับกุมแม้ว่าคุณจะโกหกในเรื่อง [redacted] มันไม่สำคัญเพราะพวกเขากำลังไม่ดี. ' " และเพื่อให้ Slahi, ถูกกระทำ, หมดสติยึดมั่นกับเริ่มที่จะตั้งชื่อชื่ออธิบายแผนการให้ข้อมูลเกี่ยวกับทุกคนที่กล่าวหากล่าว "แม้ว่าผมจะไม่ได้ kno
การแปล กรุณารอสักครู่..
' cyprus . kgm ไดอารี่ ' โดย mohamedou ould slahi
หรือเกี่ยวกับกันยายน 11 , 2001 ตัวละครชาวอเมริกันเปลี่ยนไป สิ่งที่คนอเมริกันได้ภาคภูมิใจ flaunted เป็น " ค่านิยม " สูงสุดของเราคือตอนนี้ตัดสินเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยในเวลาใหม่อันตรายประเทศอาจจะป่วยจ่าย ความยุติธรรม และที่สำคัญหลักการบริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามีความผิด กลายเป็นความเสี่ยงของการปล่อยตัวเป็นจุดอ่อนถามเกี่ยวกับเมื่อเร็ว ๆ นี้ คนบริสุทธิ์ที่ถูกทรมานจนตายในอเมริกันดำ " เว็บไซต์ " ในอัฟกานิสถาน อดีตรองประธาน Dick Cheney ไม่ลังเลเลย " ผมกังวลมากขึ้น " เขากล่าว " กับคนเลวที่ได้ออกและปล่อยมากกว่าฉัน มีไม่กี่ที่ในความเป็นจริงที่บริสุทธิ์ " ในยุคสมัยใหม่นี้ ซึ่งทั้งหมดจะถูกสังเวยชีวิต เพื่อปกป้องประเทศทรมานและฆาตกรรมของผู้บริสุทธิ์ต้องถูกนับเพียง " ลูกหลง "
" cyprus . kgm ไดอารี่ " มากที่สุดลึกซึ้งบัญชียังเขียนในสิ่งที่มันเป็นเหมือนเป็นหลักประกันความเสียหาย หนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อ 13 ปีก่อน mohamedou ould slahi , อายุ 30 ปี วิศวกรและผู้เชี่ยวชาญโทรคมนาคมได้รับการมาเยี่ยมที่บ้านของเขาใน noakchott , มอริเตเนีย ,จากสองเจ้าหน้าที่เรียกให้เขามาตอบคำถามที่กระทรวงข่าวกรองของประเทศ " ขับรถ " ลูกน้องคนหนึ่งบอก เขาเป็น slahi ยืนอยู่หน้าบ้านกับแม่ของเขาและป้าของเขา " เราหวังว่าคุณจะกลับมาวันนี้ " คำพูดเหล่านี้ แม่ slahi คงที่ สายตาของเธอกับลูกชายของเธอ " มันคือรสชาติของ helplessness , " เขาเขียน" เมื่อคุณดูซีดจาง รักของคุณเหมือนฝัน และคุณไม่สามารถช่วยเขาได้ . . . . . . . ผมจะดูทั้งแม่และป้าภาวนาในกระจกมองหลังของฉันจนกว่าเราจะเลี้ยวแรกฉันเห็นคนรักของฉันหายไป . "
mohamedou ould slahicreditinternational คณะกรรมการกาชาด
ที่ 20 พฤศจิกายน 2001 แม่ slahi ได้ตั้งแต่ตาย ลูกชายของเธอไม่เคยกลับมา เขาได้เริ่มขึ้นแล้วที่ตกวันสองเดือนหลังจาก 9 / 11 แล้ว ที่เค้าเรียกว่า " ไม่มีที่สิ้นสุด เวิลด์ทัวร์ " มารยาทของชาวอเมริกันต่าง ๆความมั่นคงการปกครอง เดินทาง หลังจากสัปดาห์ของการสอบสวนในประเทศมอริเตเนีย ผ่าน " พิเศษการแปลความหมาย " พื้นที่สีดำในจอร์แดน ที่เขาถูกสอบสวนด้วย บางครั้งก็โหดร้าย สำหรับแปดเดือน ที่นั่น เขาจะบินมาปิดตามัด diapered , และ ,ในฐานทัพอากาศบาแกรม ในอัฟกานิสถาน สองสัปดาห์ของการสอบสวน และสุดท้ายกับ cyprus . kgm ที่เขาได้รับเดือนที่เข้มงวดการแยก สัปดาห์ของการอดนอน extremes ของอุณหภูมิและเสียงและความละเอียดอื่น ๆทรมานไว้ใน " แผนพิเศษ " อนุมัติเอง โดยรัฐมนตรีกลาโหม Donald Rumsfeld และที่เขา ยังคงไปในวันนี้เขาเขียนบันทึกนี้ในการแยกเซลล์ในฤดูร้อนของปี 2005 และการต่อสู้ทางกฎหมายมาก็เอามาให้เรา เขียนในภาษาพูดถ้าจำกัดภาษาอังกฤษเขาเลือกขึ้นในระหว่างเชลยของเขา มันหน้าเสียโฉมกับพันสีดำ " redactions " มารยาทของอเมริกัน สายลับของผู้เล่นเช่นหลักส่วนทำงานเป็นชนิดของมืดชิ้นเอกมหากาพย์บางครั้งเหลือทนของความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน และขมอารมณ์ที่ Dostoyevsky ของ " บ้านตาย " จะได้รับการยอมรับอย่างดี .
ที่รากของมันจะคลั่งความเกิดของระบบปกครองไม่ได้รู้จักกฎของหลักฐาน หรือกระบวนการยุติธรรม แต่ความสงสัย ความหวาดระแวงและความรุนแรง ปิดตา earmuffed และสิ่งกีดขวางเพียงใดslahi มีการแสดงถึงคุกลับในจอร์แดน ( แม้ว่าเขาจะต้องมีความคิดที่ไม่มีบนโลกเขา ) และให้สัมภาษณ์เมื่อมาถึงสองมัวเสมียนออกตรงของ Beckett เล่น :
" คุณทำอะไร ? '
" ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย ! '
" ทั้งคู่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ' โอ้ สะดวกมาก คุณได้ทำอะไร แต่คุณอยู่ที่นี่ ! ' ฉันคิดอาชญากรรม ฉันควรจะพูดอะไรเพื่อตอบสนองพวกเขา "
อาชญากรรมอะไรจริงๆ ถ้าผิดจะถือว่าเป็นวิธีการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ ? และเช่นเดียวกับคาฟคา โจเซฟ K . สามดีวรรณกรรมวิญญาณปรากฏอยู่เหนือหน้าเหล่านี้ อาการของ slahi รู้สึกผิดอยู่เต็มไปหมด เขาต่อสู้ในอัฟกานิสถานในช่วงปี 1990 กับ Al Qaeda ( แล้วอ้อมได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกา )ญาติห่างๆของเขา และบางครั้งพี่เขยก็กลายเป็นคีย์ บิน ลาเดน ที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณ เขาได้ศึกษาในเยอรมัน ชอบ 9 / 11 มี มี อธิษฐานพร้อมกัน มอนทรีออ มัสยิดเป็น " สหัสวรรษ " พล็อตเตอร์ ; รู้จัก 9 / 11 ที่วางแผนราม บินอัล shibh . ป้ายและอื่น ๆเหล่านี้หมายถึงเขาพอดีกับโปรไฟล์ slahi กล่าวว่า , " ระดับสูง ฉลาดเกินความเชื่อของผู้ก่อการร้าย" นั่นจะเป็นผู้สอบสวนระดับอเมริกันสถานที่ และไม่มีอะไรที่ชาว Mauritania และ jordanians จะบอกพวกเขา นับประสาอะไร slahi จะกล่าวในเดือนที่โหดร้ายมากขึ้นการสอบสวน สามารถเปลี่ยนมุมมองของพวกเขา บันทึกของ slahi เต็มไปด้วย numbingly ไร้สาระการแลกเปลี่ยนนั้นจะได้รับการยกทั้งผ้าจาก " ศาล " :
" กฎมีการเปลี่ยนแปลง
หรือเกี่ยวกับกันยายน 11 , 2001 ตัวละครชาวอเมริกันเปลี่ยนไป สิ่งที่คนอเมริกันได้ภาคภูมิใจ flaunted เป็น " ค่านิยม " สูงสุดของเราคือตอนนี้ตัดสินเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยในเวลาใหม่อันตรายประเทศอาจจะป่วยจ่าย ความยุติธรรม และที่สำคัญหลักการบริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามีความผิด กลายเป็นความเสี่ยงของการปล่อยตัวเป็นจุดอ่อนถามเกี่ยวกับเมื่อเร็ว ๆ นี้ คนบริสุทธิ์ที่ถูกทรมานจนตายในอเมริกันดำ " เว็บไซต์ " ในอัฟกานิสถาน อดีตรองประธาน Dick Cheney ไม่ลังเลเลย " ผมกังวลมากขึ้น " เขากล่าว " กับคนเลวที่ได้ออกและปล่อยมากกว่าฉัน มีไม่กี่ที่ในความเป็นจริงที่บริสุทธิ์ " ในยุคสมัยใหม่นี้ ซึ่งทั้งหมดจะถูกสังเวยชีวิต เพื่อปกป้องประเทศทรมานและฆาตกรรมของผู้บริสุทธิ์ต้องถูกนับเพียง " ลูกหลง "
" cyprus . kgm ไดอารี่ " มากที่สุดลึกซึ้งบัญชียังเขียนในสิ่งที่มันเป็นเหมือนเป็นหลักประกันความเสียหาย หนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อ 13 ปีก่อน mohamedou ould slahi , อายุ 30 ปี วิศวกรและผู้เชี่ยวชาญโทรคมนาคมได้รับการมาเยี่ยมที่บ้านของเขาใน noakchott , มอริเตเนีย ,จากสองเจ้าหน้าที่เรียกให้เขามาตอบคำถามที่กระทรวงข่าวกรองของประเทศ " ขับรถ " ลูกน้องคนหนึ่งบอก เขาเป็น slahi ยืนอยู่หน้าบ้านกับแม่ของเขาและป้าของเขา " เราหวังว่าคุณจะกลับมาวันนี้ " คำพูดเหล่านี้ แม่ slahi คงที่ สายตาของเธอกับลูกชายของเธอ " มันคือรสชาติของ helplessness , " เขาเขียน" เมื่อคุณดูซีดจาง รักของคุณเหมือนฝัน และคุณไม่สามารถช่วยเขาได้ . . . . . . . ผมจะดูทั้งแม่และป้าภาวนาในกระจกมองหลังของฉันจนกว่าเราจะเลี้ยวแรกฉันเห็นคนรักของฉันหายไป . "
mohamedou ould slahicreditinternational คณะกรรมการกาชาด
ที่ 20 พฤศจิกายน 2001 แม่ slahi ได้ตั้งแต่ตาย ลูกชายของเธอไม่เคยกลับมา เขาได้เริ่มขึ้นแล้วที่ตกวันสองเดือนหลังจาก 9 / 11 แล้ว ที่เค้าเรียกว่า " ไม่มีที่สิ้นสุด เวิลด์ทัวร์ " มารยาทของชาวอเมริกันต่าง ๆความมั่นคงการปกครอง เดินทาง หลังจากสัปดาห์ของการสอบสวนในประเทศมอริเตเนีย ผ่าน " พิเศษการแปลความหมาย " พื้นที่สีดำในจอร์แดน ที่เขาถูกสอบสวนด้วย บางครั้งก็โหดร้าย สำหรับแปดเดือน ที่นั่น เขาจะบินมาปิดตามัด diapered , และ ,ในฐานทัพอากาศบาแกรม ในอัฟกานิสถาน สองสัปดาห์ของการสอบสวน และสุดท้ายกับ cyprus . kgm ที่เขาได้รับเดือนที่เข้มงวดการแยก สัปดาห์ของการอดนอน extremes ของอุณหภูมิและเสียงและความละเอียดอื่น ๆทรมานไว้ใน " แผนพิเศษ " อนุมัติเอง โดยรัฐมนตรีกลาโหม Donald Rumsfeld และที่เขา ยังคงไปในวันนี้เขาเขียนบันทึกนี้ในการแยกเซลล์ในฤดูร้อนของปี 2005 และการต่อสู้ทางกฎหมายมาก็เอามาให้เรา เขียนในภาษาพูดถ้าจำกัดภาษาอังกฤษเขาเลือกขึ้นในระหว่างเชลยของเขา มันหน้าเสียโฉมกับพันสีดำ " redactions " มารยาทของอเมริกัน สายลับของผู้เล่นเช่นหลักส่วนทำงานเป็นชนิดของมืดชิ้นเอกมหากาพย์บางครั้งเหลือทนของความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน และขมอารมณ์ที่ Dostoyevsky ของ " บ้านตาย " จะได้รับการยอมรับอย่างดี .
ที่รากของมันจะคลั่งความเกิดของระบบปกครองไม่ได้รู้จักกฎของหลักฐาน หรือกระบวนการยุติธรรม แต่ความสงสัย ความหวาดระแวงและความรุนแรง ปิดตา earmuffed และสิ่งกีดขวางเพียงใดslahi มีการแสดงถึงคุกลับในจอร์แดน ( แม้ว่าเขาจะต้องมีความคิดที่ไม่มีบนโลกเขา ) และให้สัมภาษณ์เมื่อมาถึงสองมัวเสมียนออกตรงของ Beckett เล่น :
" คุณทำอะไร ? '
" ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย ! '
" ทั้งคู่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ' โอ้ สะดวกมาก คุณได้ทำอะไร แต่คุณอยู่ที่นี่ ! ' ฉันคิดอาชญากรรม ฉันควรจะพูดอะไรเพื่อตอบสนองพวกเขา "
อาชญากรรมอะไรจริงๆ ถ้าผิดจะถือว่าเป็นวิธีการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ ? และเช่นเดียวกับคาฟคา โจเซฟ K . สามดีวรรณกรรมวิญญาณปรากฏอยู่เหนือหน้าเหล่านี้ อาการของ slahi รู้สึกผิดอยู่เต็มไปหมด เขาต่อสู้ในอัฟกานิสถานในช่วงปี 1990 กับ Al Qaeda ( แล้วอ้อมได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกา )ญาติห่างๆของเขา และบางครั้งพี่เขยก็กลายเป็นคีย์ บิน ลาเดน ที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณ เขาได้ศึกษาในเยอรมัน ชอบ 9 / 11 มี มี อธิษฐานพร้อมกัน มอนทรีออ มัสยิดเป็น " สหัสวรรษ " พล็อตเตอร์ ; รู้จัก 9 / 11 ที่วางแผนราม บินอัล shibh . ป้ายและอื่น ๆเหล่านี้หมายถึงเขาพอดีกับโปรไฟล์ slahi กล่าวว่า , " ระดับสูง ฉลาดเกินความเชื่อของผู้ก่อการร้าย" นั่นจะเป็นผู้สอบสวนระดับอเมริกันสถานที่ และไม่มีอะไรที่ชาว Mauritania และ jordanians จะบอกพวกเขา นับประสาอะไร slahi จะกล่าวในเดือนที่โหดร้ายมากขึ้นการสอบสวน สามารถเปลี่ยนมุมมองของพวกเขา บันทึกของ slahi เต็มไปด้วย numbingly ไร้สาระการแลกเปลี่ยนนั้นจะได้รับการยกทั้งผ้าจาก " ศาล " :
" กฎมีการเปลี่ยนแปลง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ไม่ใช่เเฟน
- ผลลัพธ์ (ภาษาอังกฤษ) 1:Environmental iss
- assume larger cut
- disease
- just break
- ฉันมีความรับผิดชอบมากขึ้น
- ฉันชอบนักร้อง
- ngắm con ngoan nằm
- ข้าพเจ้าผู้ออกใบสั่งฉบับนี้ได้เรียกเก็บใ
- Biometric parameters of testicular paren
- ฉันเห็นคุณทีไรฉันเขิลแก้มแดงทุกที
- in anaerobic atmosphere
- กะดิ่ง
- เริ่มแรกนำกระทะตั้งไฟพร้อมด้วยใส่น้ำมันพ
- scope of physical education
- หมักทิ้งไว้ 1-2 ชั่วโมง
- นักศึกษาในการออกค่ายอาสาพัฒนาสังคม
- ความลับของดวงดาว
- There will be managed in the world more
- ข้าพเจ้าผู้ออกใบสั่งฉบับนี้ได้เรียกเก็บใ
- I am one of the owner of this website.I
- Best philanthropy is when you have a lot
- สอนพิเศษระหว่างทำการศึกษา
- Aim
