He had prepared for death for many

He had prepared for death for many years but when death truly came, he realized that he wasn’t prepared well enough for it.

He realized that death was something that one couldn’t prepare for.

The underground dimension was deadly silent. The lights of the Nightly Pearls, like snow, fell on his body.

He felt a bit cold and suddenly, he felt very tired. He knew whatever he was going to do was simply a waste of time, so he stopped trying to stand up, and even stopped thinking what would happen next. He raised his head, looked at the terrifying mountain-like dragon’s head with a calm and relieved composure.

“It seems that my master is right, I am truly unfortunate.”

He did not know if this black dragon could understand the human language or not but he thought, such a noble creature, even if it could understand, it would feel shameful to listen. Because of this, Chen Chang Sheng spoke the words that he never told anyone before to the black dragon.

“I have an incurable disease.”

“I can’t live past twenty.”

“Master is the best doctor in the continent and my medical skill is not bad but, we both can’t cure it.”

“This disease is more fatal than any fatal disease. It’s not a disease, but fate.”

“I am unfortunate.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาได้เตรียมพร้อมสำหรับความตายหลายปี แต่เมื่อมาเสียชีวิตอย่างแท้จริง เขาตระหนักว่า เขาไม่ได้เตรียมไว้ดีพอเขาตระหนักว่า ความตายเป็นสิ่งที่หนึ่งไม่สามารถเตรียมขนาดใต้ดินเงียบที่ร้ายแรงได้ ไฟของมุก งานกลางคืนเช่นหิมะ ลงบนร่างกายของเขาเขารู้สึกตัว และทันใดนั้น เขารู้สึกเหนื่อยมาก เขารู้ว่าสิ่งที่เขาได้ไปทำเป็นเพียงแค่เสียเวลา เพื่อให้เขาหยุดพยายามยืนขึ้น และแม้กระทั่งหยุดคิดอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป เขายกหัวของเขา ดูน่ากลัวเหมือนภูเขามังกรหัว มีสงบ และโล่งใจความสงบ"ดูเหมือนว่า ถูกหลักของฉัน ฉันโชคร้ายอย่างแท้จริง"ไม่ทราบถ้ามังกรดำนี้สามารถเข้าใจภาษามนุษย์ หรือไม่ แต่เขาคิดว่า เช่นเป็นโนเบิลสิ่งมีชีวิต แม้ว่ามันจะเข้าใจ มันจะรู้สึกน่าอับอายฟัง ด้วยเหตุนี้ Chen Sheng ช้างพูดคำที่เขาไม่เคยบอกใครก่อนที่มังกรดำ"ฉันมีโรครักษาไม่หาย""ฉันไม่สามารถอาศัยอยู่ในอดีตยี่สิบ""มาสเตอร์เป็นแพทย์ที่ดีที่สุดในทวีป และทักษะทางการแพทย์ของฉันไม่ได้เลว แต่ เราทั้งสองไม่สามารถรักษา""โรคนี้คือร้ายแรงยิ่งกว่าโรคร้ายแรงใด ๆ ไม่มีโรค แต่ชะตากรรม""ฉันโชคร้าย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาได้เตรียมไว้สำหรับการเสียชีวิตมานานหลายปี แต่เมื่อความตายมาอย่างแท้จริงเขารู้ว่าเขาไม่ได้เตรียมความพร้อมพอสำหรับมัน. เขาตระหนักว่าความตายเป็นสิ่งที่ไม่มีใครสามารถเตรียมความพร้อมสำหรับ. มิติใต้ดินเป็นมฤตยูเงียบ ไฟต่อคืนไข่มุกเช่นหิมะลงบนร่างกายของเขา. เขารู้สึกเย็นบิตและทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหนื่อยมาก เขารู้ว่าสิ่งที่เขากำลังจะทำอะไรเป็นเพียงเสียเวลาเพื่อให้เขาหยุดความพยายามที่จะลุกขึ้นยืนและแม้กระทั่งหยุดคิดสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป เขายกศีรษะของเขามองไปที่หัวมังกรภูเขาเหมือนของที่น่ากลัวกับความสงบความสงบและความโล่งใจ. "มันดูเหมือนว่าเจ้านายของฉันคือขวาผมโชคร้ายอย่างแท้จริง." เขาไม่ทราบว่านี้มังกรสีดำสามารถเข้าใจภาษามนุษย์หรือ ไม่ได้ แต่เขาคิดเช่นสิ่งมีชีวิตที่มีเกียรติแม้ว่ามันอาจจะเข้าใจมันจะรู้สึกน่าอับอายที่จะรับฟัง ด้วยเหตุนี้เฉินช้าง Sheng พูดคำว่าเขาไม่เคยบอกใครมาก่อนกับมังกรสีดำ. "ผมมีเป็นโรคที่รักษาไม่หาย." "ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่มายี่สิบ." "Master เป็นแพทย์ที่ดีที่สุดในทวีปยุโรปและของฉัน ทักษะทางการแพทย์ไม่ได้เลวร้าย แต่เราทั้งสองไม่สามารถรักษามัน. " " โรคนี้เป็นอันตรายถึงชีวิตมากกว่าโรคร้ายแรงใด ๆ มันไม่ได้เป็นโรค แต่ชะตากรรม. " " ผมโชคร้าย. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาได้เตรียมไว้สำหรับความตายมาหลายปี แต่เมื่อความตายอย่างแท้จริงมา เขาตระหนักว่าเขาไม่ได้เตรียมที่ดีพอสำหรับมันเขาก็ตระหนักได้ว่า ความตายเป็นสิ่งที่หนึ่งที่ไม่ได้เตรียมตัวมิติใต้ดินถูกมฤตยูเงียบ แสงของไข่มุก ทุกคืนเหมือนหิมะ หล่นลงบนร่างกายของเขาเขารู้สึกบิตเย็นและทันใดนั้นเขารู้สึกเหนื่อยมาก เขารู้ว่าสิ่งที่เขาจะทำคือเพียงแค่เสียเวลา ดังนั้น เขาจึงพยายามที่จะลุกขึ้นยืน และก็เลิกคิดสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป เขายกศีรษะของเขาดูน่ากลัวเหมือนหัวมังกร กับ ภูเขา สงบ และผ่อนคลายความสงบของจิตใจ" ดูเหมือนว่า เจ้านายของฉันถูกต้อง ฉันโชคร้ายอย่างแท้จริง”เขาไม่ได้รู้ว่ามังกรดำนี้จะสามารถเข้าใจภาษาของมนุษย์ได้หรือไม่ แต่เขาคิดว่า เป็นสัตว์ชั้นสูง แม้ว่ามันอาจจะเข้าใจ มันก็รู้สึกอายฟัง เพราะเรื่องนี้ เฉินฉาง เซิง ได้พูดคำที่เขาไม่เคยบอกใครมาก่อนกับมังกรดำ" ผมเป็นโรคที่รักษาไม่หาย " ." ผมไม่สามารถมีชีวิตอยู่ในช่วงยี่สิบ "" อาจารย์เป็นหมอที่ดีที่สุดในทวีปและทักษะทางการแพทย์ของฉันไม่ได้เลวร้ายแต่เราทั้งสองไม่ได้รักษามัน . "" โรคนี้ร้ายแรงกว่าโรคร้ายแรง . มันไม่ใช่โรค แต่โชคชะตา "" ผมโชคไม่ดี .