The final concentrations of astaxan

The final concentrations of astaxanthin reached plateaus after about 300 h and this was dependent on the intensity of the incident light. The concentrations were higher under illumination with flashing light than under continuous light at the same incident intensity. For example, under flashing light at an incident intensity of 8 μmol m−2 s−1, the final astaxanthin concentration was 29 μg ml−1, which was equal to that obtained at 12 μmol m−2 s−1 under continuous illumination. As a result, energy consumption was reduced to 2/3. Again it appeared that the high intensity flashing light (12 μmol m−2 s−1) facilitated astaxanthin accumulation, similar to the case of the dry cell weight.

Although under continuous and flashing light at an incident intensity of 2 μmol m−2 s−1, almost the same final dry cell weights were obtained, as shown in Fig. 3, the final astaxanthin concentration under flashing light was higher than that under continuous illumination at the same incident intensity, and was also higher under flashing light at 4 and 8 μmol m−2 s−1, as stated above. From these results, the accumulation of astaxanthin, compared with the cell weight, showed a much stronger dependence on the intensity of the impinging light. It is well known that strong light enhances astaxanthin accumulation (10), because astaxanthin is produced by H. pluvialis cells to protect cells from the strong intensity of the light. Under flashing light, H. pluvialis cells were stimulated to enhance astaxanthin production by the higher intensity of the light during the light period. Therefore, the application of flashing light from blue LEDs can result in higher final astaxanthin concentrations with less consumption of electricity.

The results shown in FIG. 2, FIG. 3 and FIG. 4 were obtained at a frequency of 100 Hz. Figure 5 shows the relationship between final astaxanthin concentration and the frequency of the flashing light. Frequencies over the range of 25–200 Hz had little effect on final astaxanthin concentration at the same incident intensity. In these flashing light experiments, the duration of the light period ranged from 1.7 to 6.8 ms, and an exposure to light of 12 μmol m−2 s−1 during this period was effective for enhancing astaxanthin accumulation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเข้มข้นสุดท้ายของ astaxanthin ถึงราบหลังจากประมาณ 300 ชั่วโมง และนี้คือขึ้นอยู่กับความเข้มของแสงที่ตกกระทบ ความเข้มข้นสูงภายใต้แสงสว่างกับกระพริบแสงมากกว่าแสงต่อเนื่องเข้มเหตุการณ์เดียวได้ ตัวอย่างเช่น ภายใต้ไฟกระพริบที่รุนแรงการจัดการปัญหาของ 8 ไมโครโมล m−2 s−1 ความเข้มข้นสุดท้าย astaxanthin ได้ 29 μ ml−1 ซึ่งเป็นเท่ากับที่ได้รับที่ s−1 m−2 ไมโครโมล 12 ภายใต้แสงสว่างต่อเนื่อง เป็นผล การใช้พลังงานลดลง 2/3 อีกครั้ง ก็ปรากฏว่า ความเข้มสูงที่กระพริบไฟ (12 ไมโครโมล m−2 s−1) ไว้สะสม astaxanthin คล้ายกับกรณีของน้ำหนักเซลล์แห้งแม้ว่าแสงต่อเนื่อง และกระพริบที่ความเข้มที่ตกกระทบของ s−1 m−2 2 ไมโครโมล เกือบสุดท้ายแห้งเซลล์เดียวตุ้มน้ำหนักที่ได้รับ ดังแสดงในรูป 3 ความเข้มข้นสุดท้าย astaxanthin ใต้กระพริบไฟสูงกว่าภายใต้แสงสว่างที่ต่อเนื่องเข้มเหตุการณ์เดียว และยังสูงขึ้นภายใต้การกระพริบแสงที่ 4 และ 8 s−1 m−2 ไมโครโมล ตามที่ระบุไว้ข้างต้น จากผลลัพธ์เหล่านี้ การสะสมของ astaxanthin เมื่อเทียบกับน้ำหนักเซลล์ แสดงให้เห็นว่ามีมากแข็งแรงพึ่งพาความเข้มของแสง impinging ก็รู้จักกันดีว่า แสงช่วยเพิ่มสะสม astaxanthin (10), เพราะผลิต astaxanthin โดย H. pluvialis เซลล์ปกป้องเซลล์จากความเข้มแข็งของแสง ภายใต้ไฟกระพริบ H. pluvialis เซลล์ที่ถูกกระตุ้นเพื่อเพิ่มการผลิต astaxanthin โดยความเข้มของแสงสูงช่วงแสง ดังนั้น ใช้ไฟจากไฟ Led สีฟ้ากระพริบอาจทำให้ความเข้มข้นสุดท้าย astaxanthin สูงมีน้อยกว่าปริมาณการใช้ไฟฟ้าผลที่แสดงในรูป 2, 3 รูป และ 4 รูปได้รับที่ความถี่ 100 Hz. รูปที่ 5 แสดงความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นสุดท้าย astaxanthin และความถี่ของการกระพริบแสง ความถี่ช่วงของ 25-200 Hz มีความเข้มข้นสุดท้าย astaxanthin ผลเล็กเข้มเหตุการณ์เดียว ในเหล่านี้ทดลองไฟกระพริบ ระยะเวลาของรอบระยะเวลาที่แสงจนถึง 1.7 ถึง 6.8 ms และสัมผัสแสงของ 12 ไมโครโมล m−2 s−1 ช่วงนี้มีประสิทธิภาพในการเพิ่มสะสม astaxanthin

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเข้มข้นสุดท้ายของ astaxanthin ถึงที่ราบหลังจากนั้นประมาณ 300 ชั่วโมงและนี่คือขึ้นอยู่กับความเข้มของแสงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ความเข้มข้นสูงภายใต้การส่องสว่างด้วยไฟกระพริบกว่าภายใต้แสงไฟต่อเนื่องที่ความเข้มของเหตุการณ์เดียวกัน ตัวอย่างเช่นภายใต้ไฟกระพริบที่ความรุนแรงที่เกิดขึ้นจาก 8 ไมโครโมล M-2 S-1, ความเข้มข้น astaxanthin สุดท้ายคือ 29 ไมโครกรัม ML-1 ซึ่งเท่ากับว่าได้ที่ 12 ไมโครโมล M-2 S-1 ภายใต้การส่องอย่างต่อเนื่อง เป็นผลให้การใช้พลังงานลดลงเหลือ 2/3 อีกครั้งก็ปรากฏว่าความเข้มสูงไฟกระพริบ (12 ไมโครโมล M-2 S-1) การอำนวยความสะดวกการสะสม astaxanthin คล้ายกับกรณีของน้ำหนักเซลล์แห้ง.

แม้ว่าภายใต้แสงอย่างต่อเนื่องและกระพริบที่ความรุนแรงที่เกิดขึ้นจาก 2 ไมโครโมล M-2 วินาที -1 เกือบสุดท้ายเหมือนกันน้ำหนักเซลล์แห้งที่ได้รับตามที่แสดงในรูป 3 ความเข้มข้น astaxanthin สุดท้ายภายใต้แสงไฟกระพริบสูงกว่าภายใต้การส่องสว่างต่อเนื่องที่ความเข้มของเหตุการณ์เดียวกันและยังสูงขึ้นภายใต้แสงไฟกระพริบที่ 4 และ 8 ไมโครโมล M-2 S-1 ตามที่ระบุไว้ข้างต้น จากผลเหล่านี้สะสมของ astaxanthin เมื่อเทียบกับน้ำหนักมือถือแสดงให้เห็นว่าการพึ่งพาความเข้มแข็งมากขึ้นกับความเข้มของแสงที่กระทบ เป็นที่ทราบกันดีว่าแสงที่แข็งแกร่งช่วยเพิ่มการสะสม astaxanthin (10) เพราะ astaxanthin เป็นที่ผลิตโดยเอช pluvialis เซลล์เพื่อปกป้องเซลล์จากความเข้มแข็งแกร่งของแสง ภายใต้การกระพริบแสง H. pluvialis เซลล์ถูกกระตุ้นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต astaxanthin โดยเพิ่มความเข้มของแสงในช่วงเวลาที่แสง ดังนั้นการประยุกต์ใช้การกระพริบแสงจากไฟ LED สีฟ้าจะส่งผลในระดับความเข้มข้นที่สูงขึ้น astaxanthin สุดท้ายที่มีการบริโภคน้อยลงของการผลิตไฟฟ้า.

ผลที่แสดงในรูป 2 มะเดื่อ 3 และมะเดื่อ 4 ที่ได้รับที่ความถี่ 100 เฮิร์ตซ์ รูปที่ 5 แสดงความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้น astaxanthin สุดท้ายและความถี่ของแสงกระพริบที่ ความถี่ในช่วง 25-200 Hz มีผลเพียงเล็กน้อยต่อความเข้มข้น astaxanthin สุดท้ายที่เข้มเหตุการณ์เดียวกัน ในการทดลองเหล่านี้กระพริบแสงระยะเวลาของแสงอยู่ในช่วง 1.7-6.8 มิลลิวินาทีและสัมผัสกับแสง 12 ไมโครโมล M-2 S-1 ในช่วงเวลานี้ที่มีประสิทธิภาพในการเพิ่มการสะสม astaxanthin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนสุดท้ายของแอสตาแซนทินถึงที่ราบสูงหลังจากที่ประมาณ 300 ชั่วโมงและนี้ขึ้นอยู่กับความเข้มของแสงที่เกิดขึ้น ความเข้มข้นสูงขึ้นภายใต้แสงด้วยไฟกระพริบแสงอย่างต่อเนื่องที่เข้มกว่าในเหตุการณ์เดียวกัน ตัวอย่างเช่นภายใต้ไฟกระพริบที่เหตุการณ์ความรุนแรง 8 μ mol m − 2 s − 1 , ปริมาณแอสตาแซนทินสุดท้าย 29 μ G − 1 มิลลิลิตร ซึ่งเท่ากับว่าได้ที่ 12 μ mol m − 2 s − 1 ภายใต้แสงอย่างต่อเนื่อง ผล การใช้พลังงานลดลงถึง 2 / 3 อีกครั้งปรากฎว่ากระพริบแสงความเข้มสูง ( 12 μ m mol − 2 s − 1 ) ความสะดวกในการสะสมแอสทาแซนทินที่คล้ายกับกรณีของน้ำหนักเซลล์แห้งแม้ว่าภายใต้อย่างต่อเนื่อง และไฟกระพริบที่เหตุการณ์ความรุนแรง 2 μ mol m − 2 s − 1 เกือบเดียวกันสุดท้ายน้ำหนักเซลล์แห้งได้ ดังแสดงในรูปที่ 3 สุดท้าย แอสตาแซนทินเข้มข้นภายใต้แสงกระพริบสูงกว่าต่อเนื่องภายใต้แสงที่เข้มเหตุการณ์เดียวกัน และมีไฟกระพริบขึ้นภายใต้ ที่ 4 และ 8 μ mol m − 2 s − 1 , ตามที่ระบุไว้ข้างต้น จากผลของการสะสมแอสทาแซนทิน , เมื่อเทียบกับเซลล์ น้ำหนัก ให้ มากขึ้น การพึ่งพา ความเข้มของแสงกระทบ . มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าแสงช่วยเพิ่มการสะสมแอสทาแซนทิน ( 10 ) เพราะแอสตาแซนทินที่ผลิตโดย สีเขียวเซลล์เพื่อปกป้องเซลล์จากความเข้มแข็งของแสง ภายใต้ไฟกระพริบ , H . สีเขียวเซลล์ได้รับการกระตุ้นเพื่อเพิ่มการผลิตแอสตาแซนทิน โดยสูงกว่าความเข้มของแสงในช่วงแสง ดังนั้น การใช้แสงจากไฟ LED สีน้ำเงินกระพริบได้ผลในความเข้มข้นที่สูง สุดท้าย แอสตาแซนธินกับการบริโภคน้อย ไฟฟ้าผลลัพธ์ที่แสดงในรูปที่ 2 รูปที่ 3 และรูปที่ 4 ได้ ที่ความถี่ 100 Hz . รูปที่ 5 แสดงความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณแอสตาแซนทินสุดท้ายและความถี่ของการกะพริบแสง ความถี่ในช่วงที่ 25 – 200 Hz ไปมีผลต่อความเข้มข้นสุดท้ายแอสตาแซนธินเข้มเหตุการณ์เดียวกัน ในการทดลองเหล่านี้กระพริบแสง ระยะเวลาของช่วงแสงอยู่ระหว่าง 1.7 ถึง 6.8 MS , และการรับแสงของ 12 μ mol m − 2 s − 1 ในช่วงเวลานี้ที่มีประสิทธิภาพเพื่อส่งเสริมการสะสมแอสทาแซนทิน .