September 12、 2011、 was terrifying

September 12、 2011、 was terrifying day for me。 It was 7：40 on a Friday evening in Samutsongkram。 I was alone because my parents were our of town。 Suddenly、 I heard the thunder very loud、 I feared very much。 I did not know what to do、 so I closed the door and the window。 A few minutes later、 the rain begins to fall、 I tried the telephone、 but the electricity was off。 After that I found a flashlight、 but it did not battery。 Shortly after、 the electricity was on。 Finally、 at about 9：00 PM、 the rain stopped、 I went to bed and have a good dream

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2011、 12、 กันยายนเป็นวันที่น่ากลัวสำหรับ me。 มันเป็น 7:40 ในเย็นวันศุกร์ใน Samutsongkram。 ผมคนเดียวเพราะพ่อของเราของ town。 ผมได้ยินฟ้าร้องมาก loud、 ผมกลัวมาก much。 Suddenly、 ผมไม่รู้อะไรไป do、 ดังนั้นฉันปิดประตูและการ window。 Later、 กี่นาทีฝนเริ่ม fall、 น่ะ telephone、 การ แต่ไฟฟ้าก็ off。 หลังจากที่พบใน flashlight、 แต่มันก็ไม่ battery。 ในไม่ช้า after、 ไฟฟ้าถูก on。 Finally、 เวลา 9:00 PM、 stopped、 ฝนผมไปนอน และมีความฝันที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

12 กันยายน 2011 ก็น่ากลัววันสำหรับฉัน. มันเป็น 07:40 ในตอนเย็นวันศุกร์ในสมุทรสงคราม. ผมเป็นคนเดียวเพราะพ่อแม่ของเรามาจากเมืองของเรา. ทันใดนั้นผมได้ยินเสียงฟ้าร้องเสียงดังมากผมกลัวมาก. ฉันไม่ได้ ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรจึงฉันปิดประตูและหน้าต่าง. ไม่กี่นาทีต่อมาฝนเริ่มตกผมพยายามโทรศัพท์ แต่ไฟฟ้าถูกปิด. หลังจากนั้นผมพบไฟฉาย แต่มันก็ไม่ได้แบตเตอรี่ หลังจากนั้นไม่นานกระแสไฟฟ้าอยู่บน. สุดท้ายที่ประมาณ 21:00, ฝนหยุดผมไปนอนและฝันดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

12 กันยายน 2011 、、น่ากลัวมากสำหรับฉัน มันคือ 7 : 40 ในเย็นวันศุกร์ในสมุทรสงคราม ผมอยู่คนเดียวเพราะพ่อแม่ของเมืองเรา ก็、ผมได้ยินเสียงฟ้าร้องดังมาก、ฉันกลัวมาก ฉัน ไม่รู้ ว่า จะทำ、ดังนั้นฉันปิดประตูและหน้าต่าง . ไม่กี่นาทีต่อมา、ฝนเริ่มตก、ผมพยายามโทรศัพท์、แต่ฟ้าปิด หลังจากที่ผมเจอไฟฉาย、แต่ไม่มีแบตเตอรี่ หลังจาก、ไฟฟ้าอยู่ ในที่สุด、 เวลาประมาณ 09.00 น. 、ฝนหยุด、ฉันนอนหลับและฝันดี