How do we know?" cried Travis. "We

How do we know?" cried Travis. "We don't know anything! It's all a mystery! Get out of here, Eckels!"

Eckels fumbled his shirt. "I'll pay anything. A hundred thousand dollars!"

Travis glared at Eckels' checkbook and spat. "Go out there. The Monster's next to the Path. Stick your arms up to your elbows in his mouth. Then you can come back with us."

"That's unreasonable!"

"The Monster's dead, you idiot. The bullets! The bullets can't be left behind. They don't belong in the Past; they might change anything. Here's my knife. Dig them out!"

The jungle was alive again, full of the old tremorings and bird cries. Eckels turned slowly to regard the primeval garbage dump, that hill of nightmares and terror. After a long time, like a sleepwalker he shuffled out along the Path.

He returned, shuddering, five minutes later, his arms soaked and red to the elbows. He held out his hands. Each held a number of steel bullets. Then he fell. He lay where he fell, not moving.

"You didn't have to make him do that," said Lesperance.

"Didn't I? It's too early to tell." Travis nudged the still body. "He'll live. Next time he won't go hunting game like this. Okay." He jerked his thumb wearily at Lesperance. "Switch on. Let's go home."

1492. 1776. 1812.

They cleaned their hands and faces. They changed their caking shirts and pants. Eckels was up and around again, not speaking. Travis glared at him for a full ten minutes.

"Don't look at me," cried Eckels. "I haven't done anything."

"Who can tell?"

"Just ran off the Path, that's all, a little mud on my shoes-what do you want me to do-get down and pray?"

"We might need it. I'm warning you, Eckels, I might kill you yet. I've got my gun ready."

"I'm innocent. I've done nothing!"

1999.2000.2055.

The Machine stopped.

"Get out," said Travis.

The room was there as they had left it. But not the same as they had left it. The same man sat behind the same desk. But the same man did not quite sit behind the same desk. Travis looked around swiftly. "Everything okay here?" he snapped.

"Fine. Welcome home!"

Travis did not relax. He seemed to be looking through the one high window.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราทราบได้อย่างไร "ร้องทราวิส "เราไม่รู้อะไร จึงลึกลับทั้งหมด รับจากที่นี่ Eckels "Eckels fumbled เสื้อของเขา "จะจ่ายอะไรก็ ร้อยพันดอลลาร์"ทราวิส glared Eckels' สมุดเช็คและ spat "ไปค่ะ มอนสเตอร์ของติดกับเส้นทาง ติดแผ่นดินถึงแต่งของในปากของเขา แล้ว คุณสามารถมากับเรา""นั่นคือ unreasonable""ตายของมอนสเตอร์ คุณคนบ้า สัญลักษณ์ สัญลักษณ์ไม่สามารถทิ้ง พวกเขาไม่อยู่ในอดีต พวกเขาอาจเปลี่ยนแปลงอะไร มีดของฉันได้ ขุดให้"ป่ามีชีวิตอยู่อีก เต็ม tremorings เก่าและเสียงร้องของนก Eckels เปิดช้าถือถ่ายโอนข้อมูลขยะที่นี่ ที่เขาฝันร้ายและความหวาดกลัว หลังจากเป็นเวลานาน เช่นละเมอที่ เขาสับออกไปตามเส้นทางเขากลับ ตัว 5 นาทีภายหลัง แขนของเขาเปี่ยมล้นไปด้วย และสีแดงการแต่งตัว เขาจัดหามือของเขา ละจัดจำนวนกระสุนเหล็ก แล้วเขาล้ม เขาวางที่เขาตก ไม่เคลื่อนไหว"คุณไม่จำเป็นต้องให้เขาทำเช่นนั้น กล่าวว่า Lesperance"ไม่ได้ฉันหรือไม่ ได้เกินไปก่อนจะบอก" ทราวิส nudged ร่างกายยังคง "เขาจะอาศัยอยู่ ครั้งต่อไปจะไม่ไปล่าสัตว์เกมนี้ ดี" เขา jerked นิ้วหัวแม่มือของเขาที่ Lesperance งาน "สลับบน ลองไปบ้าน"1492. 1776 1812พวกเขาทำความสะอาดมือและใบหน้าของพวกเขา พวกเขาเปลี่ยนเสื้อและกางเกงของ caking Eckels ได้สถานที่ สำคัญขึ้นอีกครั้ง ไม่พูด ทราวิส glared ว่า 10 นาทีเต็ม"อย่ามองฉัน ร้อง Eckels "ฉันไม่ได้ทำอะไร""ที่สามารถบอกได้หรือไม่""เพียงแค่วิ่งออกเส้นทาง ที่เป็น โคลนเล็กน้อยในการทำรองเท้าอะไรของฉันต้องฉัน ได้ทำลง และอธิษฐาน""เราอาจต้องการ ฉันเตือนคุณ Eckels ฉันอาจฆ่าคุณได้ ฉันมีปืนของฉันพร้อม""ฉันบริสุทธิ์ ฉันได้ทำอะไร"1999.2000.2055เครื่องหยุดทำงาน"ได้," กล่าวว่า ทราวิสมีห้องพักพวกเขาได้ทิ้ง แต่ไม่เหมือนกับที่พวกเขาได้จากไป คนเดียวนั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน แต่คนเดียวได้ไม่มากนั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน ทราวิสมองรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว "ทุกอย่างโอเควันนี่" เขาจัดชิด"ดี ยินดีต้อนรับบ้าน"ไม่ได้ผ่อนทราวิส เขาดูเหมือนมองผ่านหน้าต่างสูงหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราจะรู้ได้อย่างไร? "ร้องไห้เทรวิส." เราไม่ทราบอะไร! มันคือทั้งหมดที่ลึกลับ! ออกไปจากที่นี่ Eckels! "Eckels คลำเสื้อของเขา." ฉันจะจ่ายอะไร ร้อยพันดอลลาร์ "เทรวิสจ้องสมุดเช็คEckels และถ่มน้ำลาย." ออกไปที่นั่น มอนสเตอร์ที่ติดกับเส้นทาง ติดแขนของคุณถึงข้อศอกของคุณในปากของเขา จากนั้นคุณสามารถกลับมาพร้อมกับเรา. "" นั่นคือไม่มีเหตุผล! "" มอนสเตอร์ตายคุณโง่ กระสุน! กระสุนไม่สามารถทิ้งไว้ข้างหลัง พวกเขาไม่ได้อยู่ในอดีต; พวกเขาอาจจะเปลี่ยนแปลงอะไร นี่คือมีดของฉัน ขุดพวกเขาออก! "ป่ายังมีชีวิตอยู่อีกครั้งเต็มรูปแบบของtremorings เก่าและเสียงร้องนก. Eckels หันช้าไปถือว่ากองขยะดึกดำบรรพ์เนินเขาของฝันร้ายและความหวาดกลัวว่า. หลังจากที่เวลานานเช่นเดินละเมอเขาเดินออกไปตาม เส้นทาง. เขากลับตัวสั่นห้านาทีต่อมาแขนของเขาแช่และสีแดงที่จะข้อศอก. เขายื่นออกมามือของเขา. แต่ละคนจัดขึ้นจำนวนกระสุนเหล็ก. แล้วเขาล้มลง. เขานอนที่เขาลดลงไม่ได้เคลื่อนย้าย. "คุณ didn 't มีเพื่อให้เขาทำอย่างนั้น "Lesperance กล่าว." ฉันไม่ได้? มันเร็วเกินไปที่จะบอก. "เทรวิสสะกิดร่างกายยังคง." เขาจะมีชีวิตอยู่ ครั้งต่อไปที่เขาจะได้ไปล่าสัตว์เกมเช่นนี้ โอเค. "เขากระชากนิ้วหัวแม่มือของเขาเบื่อหน่ายที่ Lesperance." สลับกับ Let 's go บ้าน. "1492 1776 1812 พวกเขาทำความสะอาดมือของพวกเขาและใบหน้า. พวกเขาเปลี่ยนเสื้อ caking และกางเกงของพวกเขา. Eckels ขึ้นและรอบอีกครั้งไม่พูด. เทรวิสจ้องหน้าเขาเต็มสิบนาที." ไม่ มองมาที่ผม "ร้องไห้ Eckels." ผมยังไม่ได้ทำอะไร. "" ใครสามารถบอกได้? "" เพียงแค่วิ่งออกเส้นทางนั่นคือทั้งหมดที่เป็นโคลนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันรองเท้าทำในสิ่งที่คุณต้องการให้ฉันทำลง และอธิษฐาน? "" เราอาจจำเป็นต้องใช้ ผมเตือนคุณ Eckels ผมอาจฆ่าคุณยัง ฉันมีปืนพร้อม. "" ผมบริสุทธิ์ ฉันได้ทำอะไร! "1999.2000.2055. เครื่องหยุด." รับออกมา "เทรวิส. กล่าวว่าห้องพักอยู่ที่นั่นขณะที่พวกเขาทิ้งมันไว้. แต่ไม่ได้เช่นเดียวกับที่พวกเขาทิ้งมันไว้. คนเดียวนั่งอยู่หลังเดียวกัน แผนก. แต่คนเดียวกันไม่ได้ค่อนข้างนั่งอยู่หลังโต๊ะเดียวกัน. เทรวิมองไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว. "ทุกอย่างโอเคนี่?" เขาตะคอก. "วิจิตร ยินดีต้อนรับสู่บ้าน! "เทรวิสไม่ได้ผ่อนคลาย. ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับการมองผ่านหน้าต่างสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราจะรู้ได้อย่างไร ? " " ร้องไห้ ทราวิส เราไม่รุ้อะไรเลย มันเป็นเรื่องลึกลับ ออกไปจากที่นี่ eckels ! "

eckels fumbled เสื้อของเขา” ผมจะจ่ายอะไร ร้อยพันดอลลาร์ !

ทราวิสถลึงตาใส่สมุดเช็ค eckels ' และ " งอน ออกไปที่นั่น ของสัตว์ประหลาดข้างๆทาง ติดแขนถึงข้อศอกของคุณอยู่ในปากของเขา แล้วคุณจะกลับกับเรา "

" นั่นมันไม่มีเหตุผลเลย ! "

" ความตายของปีศาจคุณมันโง่ กระสุน ! กระสุนไม่สามารถทิ้งไว้ข้างหลัง พวกเขาไม่ได้อยู่ในอดีต เขาอาจมีอะไรเปลี่ยนแปลง นี่คือมีดของฉัน ขุดมันออกมา !

ป่า ยังมีชีวิตอยู่อีกเต็มรูปแบบของ tremorings เก่าและเสียงร้องของนก eckels ค่อยๆ หันมาเห็นทิ้งขยะแต่บรรพกาล ที่เนินเขาแห่งฝันร้ายและความหวาดกลัว หลังจากที่เวลานาน เหมือนละเมอเขาสับออกตามเส้นทาง

เขากลับมาตัวสั่น ห้านาทีต่อมา แขนของเขาเปียกโชก และสีแดงกับข้อศอก เขาจัดมือของเขา แต่ละจัดขึ้นจำนวนของกระสุนเหล็ก แล้วเขาก็ล้มลง เขานอนที่เขาล้ม เฉยๆ

" คุณไม่ต้องให้เขาทำ ที่กล่าวว่า " lesperance

" ไม่ใช่เหรอ มันเร็วเกินไปที่จะบอก " เทร nudged ยังร่างกาย เขาจะอยู่ได้ คราวหน้าเขาจะไม่ไปล่าสัตว์เกมแบบนี้ โอเค" เขาเป็นนิ้วหัวแม่มือของเขาอิดโรยที่ lesperance ” สลับบน กลับบ้านกันเถอะ "

1 . 1776 . 1812 .

พวกเขาทำความสะอาดมือและใบหน้า พวกเขาเปลี่ยน caking เสื้อและกางเกง eckels ก็ขึ้นอีก ไม่พูด ทราวิส ถลึงตาใส่เขาสักสิบนาทีเต็ม

" อย่ามองผม " ร้องไห้ " eckels . ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย "

" ใครบอกได้ ? "

" ก็วิ่งออกนอกเส้นทางเลยเล็ก ๆน้อย ๆโคลนบนรองเท้าของฉัน นายต้องการให้ฉันทำอะไรลงไปและอธิษฐาน ?

" เราอาจต้องใช้มัน ฉันขอเตือนคุณ eckels ผมอาจจะฆ่าคุณ ผมได้ปืนพร้อม . "

" ฉันบริสุทธิ์ ฉันไม่ได้ทำอะไร ! "

1999.2000.2055

เครื่องหยุด

" ออกมากล่าวว่า " ทราวิส

ห้องก็มีเช่นที่พวกเขาเหลืออยู่ แต่ไม่เหมือนกับที่พวกเขาเหลืออยู่ ผู้ชายคนเดิมนั่งอยู่หลังโต๊ะเดียวกันแต่คนไม่ค่อยนั่งกันหลังโต๊ะเดียวกัน ทราวิส มองไปรอบๆอย่างรวดเร็ว " ทุกอย่างโอเคนะ ? เขาหลุด

" ก็ได้ ยินดีต้อนรับกลับบ้าน "

ทราวิส ไม่ผ่อนคลาย ดูเหมือนเขาจะมองผ่านหนึ่ง

สูงหน้าต่าง