Managers can then choose the accoun

Managers can then choose the accounting policy to manage earnings without violating GAAP. This strategy is to inflate or deflate earnings than actually occurred, thus, it is called earnings management. The political cost hypothesis from Watts and Zimmerman (1978) predicts that if managers face the possibility of politically-imposed wealth transfers (e.g., taxes, government subsidies, tariffs, etc.) they will choose accounting procedures that reduce the expected value of the transfer (Cahan, 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้จัดการจากนั้นสามารถเลือกนโยบายการบัญชีเพื่อจัดการกำไรโดยไม่ละเมิด GAAP กลยุทธ์นี้จะพอง หรือรูปแฟบกำไรมากกว่าที่เกิดขึ้นจริง ดังนั้น เรียกว่าบริหารกำไร สมมติฐานต้นทุนทางการเมืองจากวัตต์และ Zimmerman (1978) ได้ทำนายว่า ถ้าผู้จัดการเผชิญกับความเป็นไปได้ของการโอนย้ายให้เลือกมากมายที่บังคับทางการเมือง (เช่น ภาษี เงินอุดหนุนรัฐบาล ภาษีศุลกากร ฯลฯ) ก็จะเลือกกระบวนการทางบัญชีที่ลดมูลค่าคาดไว้ของการโอนย้าย (Cahan, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้จัดการสามารถเลือกนโยบายการบัญชีการจัดการรายได้โดยไม่ละเมิด กลยุทธ์นี้คือการขยายหรือยุบกำไรที่เกิดขึ้นจริงกว่าจึงจะเรียกว่าการบริหารจัดการรายได้ สมมติฐานค่าใช้จ่ายทางการเมืองจากวัตต์และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้จัดการสามารถเลือกนโยบายการบัญชีเพื่อการจัดการรายได้ โดยไม่มีการละเมิดด้าน . กลยุทธ์นี้จะพองหรือแฟบ กำไรกว่าเกิดขึ้นจริงๆ ดังนั้น จึงเรียกว่า การจัดการรายได้ ต้นทุนทางการเมืองสมมติฐานจากวัตต์และ ซิมเมอร์แมน ( 1978 ) คาดการณ์ว่า ถ้าผู้จัดการเผชิญความเป็นไปได้ทางการเมืองกำหนดความมั่งคั่งโอน ( เช่น ภาษี รัฐบาลอุดหนุนภาษีฯลฯ ) พวกเขาจะเลือกบัญชีขั้นตอนที่ลดค่าคาดหวังของการถ่ายโอน ( Cahan , 1992 )