2.8. Experimental design2.8.1. V. p

2.8. Experimental design
2.8.1. V. parahaemolyticus LC50
Before each V. parahaemolyticus (Vibrio) challenge, a bioassay was
conducted to determine the median lethal concentration (LC50) using
animals weighing 80 ± 5 mg. Each treatment had three replicates (30
shrimps, 10 per tank). The bioassay was conducted for 4 days. Every bioassay
consisted of five treatments: I) Control without Vibrio; II) Vibrio
(1 × 103 CFU mL−1
); III) Vibrio (1 × 104 CFU mL−1
); IV) Vibrio
(1 × 105 CFU mL−1
); V) Vibrio (1 × 106 CFU mL−1
). Shrimps were fed
(35% protein feed) twice daily at 09:00 and 17:00 h. Bioassays were conducted
under the natural photoperiod. Mortality was recorded three
times a day. No cleaning of the tanks was made during the challenging
period and temperature was maintained between 28 and 30 °C to
favor shrimp infection.
Mortality results from the bioassay were used to calculate the LC50
by using Probit analysis (Finney, 1971) with StatPlus® 2009 professional
5.8.4.
2.8.2. Bioassay 1 (A. vera concentrations)
The bioassay was conducted for 26 days with shrimps weighing
80 ± 5 mg in glass aquariums with 4 L of seawater. The challenge was
done adding bacteria (LC50 = 6.16 × 104 CFU mL−1
) and infected
shrimp tissue (WSSV, 500 mg tank−1
) to each tank at day five. The bioassay
consisted of five treatments each one in triplicate (10 shrimps per
tank): I) Control group without pathogens; II) control with
WSSV + Vibrio LC50; III) AVLP (1 g kg feed−1
) + WSSV + Vibrio LC50;
IV) AVLP (2 g kg feed−1
) + WSSV + Vibrio LC50; V) AVLP
(4 g kg feed−1
) + WSSV + Vibrio LC50. Shrimps were fed (35% protein
feed) twice daily at 09:00 and 17:00 h. Bioassay was conducted under
the natural photoperiod. Uneaten food and waste material were removed
(with exception of days 5–8 of the challenge) by gravity siphoning
every 3 days before feeding, and 50% of the water was exchanged.
During the bioassay, mortality was recorded daily. Shrimps from the
stock were WSSV-free.
At the end of the bioassay, survival and weight were determined.
Temperature ranged from 28.6 ± 2.3 to 29.0 ± 2.7 °C; salinity was between
30.3 ± 1.2 and 30.6 ± 1‰; dissolved oxygen ranged from
5.02 ± 0.5 to 5.3 ± 0.7 mg mL−1
; and pH was between 8.0 ± 0.11
and 8.2 ± 0.13.
The specific growth rate (SGR) was determined using the following
equation:
SGR %day−1
¼ 100 ½ ð Þ Ln Wf–Ln Wi =t
where Wf = mean weight at the end of the period, Wi = mean weight
at the beginning of the period, and t = time in days of the period
(Ricker, 1979).
2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.8. ทดลองออกแบบ2.8.1. V. parahaemolyticus LC50ก่อนแต่ละ V. parahaemolyticus (เค็ม) ท้าทาย bioassay ถูกดำเนินการตรวจสอบการใช้ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นยุทธภัณฑ์ (LC50)สัตว์ที่ชั่งน้ำหนัก 80 ± 5 mg แต่ละทรีทเม้นต์มีสาม replicates (30กุ้ง 10 ต่อถัง) การ bioassay ดำเนินการ 4 วัน ทุก bioassayประกอบด้วยห้ารักษา: ฉัน) ควบคุมไม่เค็ม II) เค็ม(1 × 103 CFU mL−1); III) ปริมาณวิบริโอ (1 × 104 CFU mL−1); IV) เค็ม(1 × 105 CFU mL−1); V) เค็ม (1 × 106 CFU mL−1). มีเลี้ยงกุ้ง(อาหารโปรตีน 35%) วันละสองครั้งเวลา 09:00 น.และ 17:00 h. ได้ดำเนินการทดลองทางชีววิทยากล้าหาญภายใต้ช่วงแสงธรรมชาติ ตายถูกบันทึกสามครั้งต่อวัน ไม่ทำความสะอาดของรถถังทำในช่วงท้าทายระยะเวลาและอุณหภูมิถูกรักษาไว้ระหว่าง 28 และ 30 ° Cชอบกุ้งติดเชื้อผลตายจาก bioassay ที่ใช้ในการคำนวณ LC50โดยใช้การวิเคราะห์ Probit (ฟินนีย์ 1971) ด้วยมืออาชีพ StatPlus® 20095.8.42.8.2. bioassay 1 (A. จระเข้เข้มข้น)ดำเนินการ bioassay 26 วันชั่งน้ำหนักกุ้ง± 80 mg 5 อย่างกว้างขวางแก้วกับ 4 ลิตรของน้ำทะเล ความท้าทายคือทำการเพิ่มแบคทีเรีย (LC50 = 6.16 × 104 CFU mL−1) และติดเชื้อเนื้อเยื่อกุ้ง (โรค tank−1 500 มก.) แต่ละถังในวันที่ห้า การ bioassayประกอบด้วยห้ารักษาลข้อ (กุ้ง 10 ต่อแต่ละคนถัง): ฉัน) กลุ่มควบคุมไม่ มีเชื้อโรค II) ควบคุมด้วยโรค + เค็ม LC50 III) AVLP (feed−1 กก. 1 กรัม) + โรค + เค็ม LC50IV) AVLP (feed−1 กก. 2 กรัม) + โรค + เค็ม LC50 V) AVLP(4 g กก. feed−1) + โรค + LC50 เค็ม กุ้งได้รับอาหาร (โปรตีน 35%อาหาร) สองครั้งทุกวันที่ 09:00 น.และ 17:00 h. Bioassay ดำเนินในช่วงแสงธรรมชาติ อาหาร uneaten และวัสดุของเสียที่ถูกเอาออก(มีข้อยกเว้นของวันที่ 5-8 ของความท้าทาย) โดยสูบแรงโน้มถ่วงวันก่อนให้อาหาร และ 50% ของน้ำถูกแลกเปลี่ยนระหว่าง bioassay ตายถูกบันทึกทุกวัน กุ้งจากการสต็อกปราศจาก โรคเมื่อสิ้นสุดการ bioassay อยู่รอดและน้ำหนักถูกตัดสินอุณหภูมิตั้งแต่±± 2.3 29.0 28.6 2.7 ° C มีความเค็มระหว่าง30.3 ± 1.2 และ 30.6 ± 1‰ โจมตีระยะไกลจากออกซิเจนละลายน้ำmL−1 5.02 ± 0.5 5.3 ± 0.7 มิลลิกรัม; และค่า pH ระหว่าง 8.0 ± 0.11และ 8.2 ± 0.13กำหนดอัตราการเติบโตเฉพาะ(แสดงสรุป) โดยใช้ต่อไปนี้สมการ:แสดงสรุป% day−1 ¼ 100 ðÞ½อิน Ln Wf – Ln = tที่ Wf =น้ำหนักเฉลี่ยเมื่อสิ้นสุดของรอบระยะเวลา อิน =น้ำหนักหมายถึงที่จุดเริ่มต้นของรอบระยะเวลา t =เวลาในวันของรอบระยะเวลา(Ricker, 1979)2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.8 การออกแบบการทดลอง
2.8.1 V. parahaemolyticus LC50
ก่อนที่แต่ละ V. parahaemolyticus (Vibrio) ความท้าทายการทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพได้รับการ
ดำเนินการเพื่อตรวจสอบความเข้มข้นตายเฉลี่ย (LC50) โดยใช้
สัตว์ชั่งน้ำหนัก 80 ± 5 มิลลิกรัม การรักษาแต่ละครั้งมีสามซ้ำ (30
กุ้ง 10 ต่อถัง) ชีวภาพได้ดำเนินการเป็นเวลา 4 วัน ทุกชีวภาพ
ประกอบด้วยห้ารักษา: ฉัน) การควบคุมโดยไม่ต้อง Vibrio; II) Vibrio
(1 × 103 CFU ML-1
); III) Vibrio (1 × 104 CFU ML-1
); IV) Vibrio
(1 × 105 CFU ML-1
); V) Vibrio (1 × 106 CFU ML-1
) กุ้งถูกเลี้ยง
(โปรตีน 35%) วันละสองครั้งเวลา 09:00 และ 17:00 ชั่วโมง bioassays ได้ดำเนินการ
ภายใต้แสงธรรมชาติ อัตราการเสียชีวิตได้รับการบันทึกสาม
ครั้งต่อวัน ไม่มีการทำความสะอาดของรถถังที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงที่ท้าทาย
ระยะเวลาและอุณหภูมิที่ถูกเก็บรักษาไว้ระหว่างวันที่ 28 และ 30 ° C ถึง
โปรดปรานการติดเชื้อกุ้ง.
ผลการทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพอัตราการตายจากถูกนำมาใช้ในการคำนวณ LC50
โดยใช้การวิเคราะห์ Probit (ฟินนีย์, 1971) กับStatPlus® 2009 มืออาชีพ
5.8.4.
2.8.2 ทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพที่ 1 (กความเข้มข้น Vera)
ชีวภาพได้ดำเนินการ 26 วันที่มีการชั่งน้ำหนักกุ้ง
80 ± 5 มิลลิกรัมในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแก้วที่มี 4 ลิตรของน้ำทะเล เรื่องที่ท้าทายคือ
ทำเพิ่มแบคทีเรีย (LC50 = 6.16 × 104 CFU ML-1
) และการติดเชื้อ
ของเนื้อเยื่อกุ้ง (WSSV ถัง-1 500 มก.
) แต่ละถังในวันที่ห้า ชีวภาพ
ประกอบด้วยห้ารักษาแต่ละคนในเพิ่มขึ้นสามเท่า (10 กุ้งต่อ
ถัง): I) กลุ่มควบคุมโดยไม่ต้องเชื้อโรค II) ควบคุมด้วย
ตัวแดงดวงขาว + Vibrio LC50; III) AVLP (1 กรัมต่อกิโลกรัมอาหาร-1
) + + WSSV Vibrio LC50;
IV) AVLP (2 กรัมต่อกิโลกรัมอาหาร-1
) + + WSSV Vibrio LC50; V) AVLP
(4 กรัมต่อกิโลกรัมอาหาร-1
) + + WSSV Vibrio LC50 กุ้งถูกเลี้ยง (โปรตีน 35%
อาหารสัตว์) วันละสองครั้งเวลา 09:00 และ 17:00 ชั่วโมง ทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพได้ดำเนินการภายใต้
แสงธรรมชาติ อาหารและของเสียและวัสดุกะหรี่ถูกถอดออก
(ยกเว้นวันที่ 5-8 ของความท้าทาย) โดยแรงโน้มถ่วงดูด
ทุก 3 วันก่อนที่จะให้อาหารและ 50% ของน้ำที่ได้รับการแลกเปลี่ยน.
ในระหว่างการทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพของการเสียชีวิตได้รับการบันทึกในชีวิตประจำวัน กุ้งจาก
หุ้นเป็นตัวแดงดวงขาวฟรี.
ตอนท้ายของการทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพ, การอยู่รอดและน้ำหนักได้รับการพิจารณา.
อุณหภูมิตั้งแต่ 28.6 ± 2.3-29.0 ± 2.7 ° C; ความเค็มอยู่ระหว่าง
30.3 ± 1.2 และ 30.6 ± 1 ‰; ออกซิเจนที่ละลายอยู่ในช่วง
5.02 ± 0.5-5.3 ± 0.7 มิลลิกรัม ML-1
; และค่า pH อยู่ระหว่าง 8.0 ± 0.11
และ 8.2 ± 0.13.
อัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจง (SGR) ถูกกำหนดใช้ต่อไปนี้
สม:
SGR% วันที่ 1? ¼ 100 ½ðÞ Ln WF-Ln Wi = T
ที่ Wf = หมายถึงน้ำหนักที่ส่วนท้ายของรอบระยะเวลา, Wi หมายถึงน้ำหนัก
ที่จุดเริ่มต้นของช่วงเวลาและ t = เวลาในวันของรอบระยะเวลา
(ริคเกอร์, 1979)
2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.8 . การออกแบบการทดลอง2.8.1 . V . parahaemolyticus )ก่อนที่แต่ละ tdh ( Vibrio ) วิธีคือการท้าทายวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเข้มข้น ( LC ( , 50 ) ) ใช้พิษ มัธยฐานสัตว์หนัก 80 ± 5 มิลลิกรัมต่อลิตร การรักษาแต่ละครั้งมี 3 ซ้ำ ( 30กุ้ง , 10 บาทต่อถัง ) ไม่ดำเนินการเป็นเวลา 4 วัน ทุกวิธีประกอบด้วย 5 ทรีทเมนต์ 1 ) ควบคุมโดยเชื้อแบคทีเรีย Vibrio 2 ) ;( 1 × 103 CFU ml − 1) ; 3 ) จำนวน 104 CFU ml ( 1 ×− 14 ) มากกว่า )( 1 × 105 CFU ml − 1) ; V ) จำนวน 1 × 106 cfu ml ( − 1) เลี้ยงกุ้ง( ให้อาหารโปรตีน 35 % ) วันละสองครั้ง เวลา 09 : 00 น. และละเอียดในการ .ภายใต้แสงจากธรรมชาติ ตายถูกบันทึกไว้สามวันครั้ง ไม่มีความสะอาดของถังได้ทำในช่วงที่ท้าทายระยะเวลาและอุณหภูมิไว้ระหว่าง 28 และ 30 องศาซีชอบโรคกุ้งผลจากจากสามารถถูกใช้เพื่อคำนวณ )โดยใช้วิธี Probit Analysis ( ฟินนีย์ , 2514 ) กับ statplus ® 2009 มืออาชีพ5.8.4 .2.8.2 . ทดสอบ 1 ( A . ว่านหางจระเข้เข้มข้น )ไม่ดำเนินการ 26 วันกุ้งชั่ง80 ± 5 มก. ในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแก้วกับ 4 ชั้นของน้ำทะเล ความท้าทายคือทำเพิ่มแบคทีเรีย ( LC ( , 50 ) = 6.16 × 104 CFU ml − 1) และติดเชื้อเนื้อเยื่อ ( ีกุ้ง 500 มิลลิกรัม− 1 ถัง) แต่ละถังในวันที่ห้า ไม่ประกอบด้วย 5 ทรีทเมนต์แต่ละคนทั้งสามใบ ( 10 กุ้งต่อถัง ) : i ) กลุ่มควบคุมไม่มีเชื้อโรค ; 2 ) ควบคุมี + Vibrio ) ; 3 ) avlp ( 1 กรัมต่อกิโลกรัมอาหาร− 1ี ) + + Vibrio ) ;4 ) avlp ( 2 กรัมต่อกิโลกรัมอาหาร− 1ี ) + + Vibrio ) ; V ) avlp( 4 กรัมต่อกิโลกรัมอาหาร− 1ี Vibrio ) ) + + . กุ้งเป็นอาหาร ( โปรตีน 35 เปอร์เซ็นต์อาหาร ) วันละสองครั้ง เวลา 09 : 00 น. และสามารถดำเนินการได้ที่ hแสงจากธรรมชาติ วัสดุอาหารและของเสีย uneaten ถูกลบออก( ยกเว้นวันที่ 5 – 8 ความท้าทายแรงโน้มถ่วง ) โดยโยกทุก 3 วัน ก่อนให้อาหาร และ 50% ของน้ำแลกเปลี่ยนในช่วงทดสอบ อัตราการตาย บันทึกประจำวัน กุ้งจากหุ้นมีีฟรีสุดท้ายไม่รอด และน้ำหนักถูกกำหนดอุณหภูมิระหว่าง 28.6 ± 2.3 29.0 ± 2.7 องศา C ; ความเค็มระหว่าง30.3 ± 1.2 และ 30.6 ± 1 ‰ ; ปริมาณออกซิเจนละลายมีค่าจาก5.02 ± 0.5 ถึง 5.3 ± 0.7 mg − 1 มิลลิลิตรและ pH ระหว่าง 8.0 ± 0.11และ 8.2 ± 0.13 .อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ ( SGR ) คือการพิจารณาดังต่อไปนี้สมการ :SGR วัน− 1 ¼ 100 ½ðÞใน WF –ใน Wi = Tที่ WF = น้ำหนักเฉลี่ยเมื่อสิ้นสุดระยะเวลา , Wi = น้ำหนักหมายถึงที่จุดเริ่มต้นของระยะเวลาและ t = เวลาในวันของระยะเวลา( ริกเกอร์ , 1979 )2