“Hhh—honey…” In difficult, Min Ho u

“Hhh—honey…” In difficult, Min Ho utters his word.
Like a reflect, Shin Hye spontaneously pause her moves and slowly turns to her back with her surprise and nervousness before looking at him who freezes like a statue near to the dining table with his eye glued at her.
“Oppa…” The only word comes out from her as she also keeps her eye on him.
Both of them are speechless and just staring at each other without making any single movements.

“What are you doing?” He breaks the awkward moment, asking her while he still freeze at the same position and not moving his eye from her face, which is the exactly is, in attempt to distract him from trailing his eye all over her.

“I’m cooking Hobak Jeon. I… I… suddenly feel hungry and craving for this.”
She pointing at the pan before turns to him again with her clueless expression.

“Oh!”
The only answer come out from him, while the truth is, he already lost his focus at her answer and his eye betrays him as he trails his eye down and pause at her deep cleavage that noticeable under the deep v-cut and his naughty eye exactly aware on two pointing peaks hidden under her satin night gown.
‘Gosh! Why I’m having this view right now?’

“Do you want some?” Spontaneously the question comes out from Shin Hye.
‘Aish, why I ask this question? It’s like I’m inviting him to join me.’

“Huh?”
He looks at her with his blinking eye while his minds doing the quick thinking.
“It’s okay, honey. Just, enjoy it. I…. I am going back to my bedroom, to sleep. I need to wake up early tomorrow. I’m working tomorrow. It’s already late.”
He blurts out mindlessly while pointing to his bedroom direction.

“Okay.”
She reply shortly with her head down, not dare to look at him anymore, especially after she notices Min Ho pause his eye at her chest just now.

“Good night.”
He utter before slowly yet hesitantly makes his moves and walks to his bedroom like a person who lost his minds.
“Huh!”
He let out his heavy breaths right after he close the door and leans his back there.
“What was that?” He pats his hand on both of his cheek.
“You really killing me, honey!”
He gulps in difficult while still picturing Shin Hye in his minds.
“I can’t survive for longer time, honey. Not after I see you like that.” He mumbles as he walking to the bed before throwing himself there.

“Argggghhhhhh!!”
He screams with his face covered with a pillow before he throws the pillow to the side with mischievous smile plastered on his face due to naughty thought that flooded in his minds, as he recalls the view he had just now.
“My innocent honey bunny is so damn sexy!” He grins with his chuckles as he grabs the pillow again, and hug tightly into his cuddles.
“Aish, I can’t bear with this.”
After few minutes, he instantly gets up and hurriedly steps into the bathroom.
“I need cold shower now.”


Meanwhile at the kitchen, after Min Ho left her, Shin Hye freeze at her position, standing straight there for long minutes before she back to her senses when the burned smell come out from the stove, where she leave her frying while talking with him just now.
“Huh! Ottoke?”
She quickly turn off the stove and staring at the pan, still in her clueless with the incident between her and Min Ho before she looks down at herself, and hits her senses on how she looks the moment Min Ho see her a while ago.

“Oppa see me in this?” She mumbles with her biting lip and eye shuts.
“How can he wake up at this hour? He should sleep peacefully at this hour.”
She pouts her lip, unsatisfied with the situation.
“I should wear the wrap gown over this instead of coming out like this.”
She adds as she looks at the dining table direction, at the position Min Ho standing a while ago.
“I’m so shy now! Ottoke? How should I facing him tomorrow? Yah!! This is so killing me.”
She mumbles alone with her funny movement, still with her pouty lip before walking to the stove, looking at the burned Hobak Jeon inside the pan.
“Aigoo, I lost these six last pieces. This is such a waste.”
She complains while taking it out and throw inside the dustbin before smiling widely with satisfaction as her eye darted at the plate right beside the stove, which is full with the Hobak Jeon that she has cooked.

“Our food is ready, baby! Let mummy brings it inside the bedroom and we enjoy eating it together, okay!”
She takes the plate with her and walking as fast as she can to her bedroom as like she’s running away because don’t want to be seen by Min Ho. She pause her steps when she reach right in front of her bedroom and glances to his bedroom that opposite to her, with her guilty expression.
“Sorry oppa. I can’t invite you to eat together.”
She gulps hard with blinking eye when she recalls their incident minutes ago.
“It’s so dangerous if he see me like this again.”
And she hurriedly rushes into her bedroom and closes the door.

**********


“Do you really feel shy with him? Didn’t you guys share the same bedroom before this?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

" Hhh — น้ำผึ้ง..." ในยาก โฮจิมินห์ Min utters คำของพระองค์เช่น reflect, Shin Hye ทหลายหยุดการเคลื่อนไหวของเธอ และช้าจะให้เธอกลับมีความประหลาดใจและ nervousness ของเธอก่อนเขาที่ตอบสนองเช่นรูปปั้นใกล้โต๊ะที่นัยน์ตาของเขาติดกาวที่เธอ"Oppa..." คำเดียวออกมาจากเธอเป็นเธอยังรักษาตาของเธอบนเขาพวกเขาทั้งสองจะพูด และเพียงจ้องกันโดยไม่ทำการเคลื่อนไหวใด ๆ เดียว "จะทำอะไร" เขาแบ่งช่วงเวลาตกใจ ถามเธอในขณะที่เขายังคงตรึงที่ตำแหน่งเดียวกัน และไม่เคลื่อนไหวตาของเขาจากหน้าของเธอ ซึ่งเป็นแน่นอนเป็น ในความพยายามที่จะกวนใจเขาจากนัยน์ตาของเขาทั่วเธอต่อท้าย "ฉันกำลังทำอาหาร Hobak เจิน ฉัน... I. .. ก็รู้สึกหิว และวัฒนธรรมนี้"เธอชี้ไปที่กระทะก่อนเปิดกับเขาอีกครั้งกับนิพจน์ clueless เธอ "โอ้"คำตอบออกมาจากเขา ในขณะที่ความจริง เขาได้สูญเสียโฟกัสของเขาในคำตอบของเธอ และตาของเขา betrays เขาเป็นเขา trails นัยน์ตาของเขาลง และหยุดที่เธอปริลึกว่า ชัดลึก v-ตัดและทราบว่าในสองตาของเขาซนชี้ยอดซ่อนไว้ภายใต้ชุดของเธอคืนแพร' พุทโธ่ ทำไมฉันมีมุมมองนี้ขณะนี้หรือไม่? " "คุณต้องบางหรือไม่" ธรรมชาติคำถามมาออกจาก Shin Hye' Aish ทำไมผมถามคำถามนี้ มันเป็นเหมือนกำลังเชิญเขาเข้าร่วมฉัน.' "ฮะ"เขามองที่เธอกับเขากะพริบตาในขณะที่จิตใจของเขาทำคิดอย่างรวดเร็ว"ได้ล่ะ น้ำผึ้ง เพียง สนุกกับมัน ฉัน... ฉันจะกลับห้องนอนของฉัน นอน ฉันต้องตื่นตั้งแต่วันพรุ่งนี้ ฉันกำลังทำงานได้วันพรุ่งนี้ ได้แล้วปลาย"เขา blurts ออก mindlessly ขณะชี้ทิศทางการนอนของเขา "ดี"เธอตอบกลับเร็ว ๆ ด้วยศีรษะของเธอลง ไม่กล้ามองเขาอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเธอสังเกตพบว่า โฮจิมินห์นาทีหยุดตาของเขาที่หน้าอกของเธอเมื่อกี้นี้ "ราตรีสวัสดิ์"เขาสุดก่อนช้า แต่ hesitantly ทำให้เขาย้าย แล้วเดินไปห้องนอนของเขาเช่นบุคคลที่สูญเสียจิตใจของเขา "ฮะ"เขาให้ออกขวาหายใจหนักของเขาหลังจากเขาปิดประตู และเอนหลังของเขามี"อะไรนะ" เขา pats มือบนแก้มของเขาทั้งสอง"คุณฆ่าฉัน น้ำผึ้งจริง ๆ"เขา gulps ในขณะยังคง picturing Shin Hye ในจิตใจของเขายาก"ฉันไม่สามารถอยู่รอดเวลานาน น้ำผึ้ง ไม่หลังจากที่เห็นคุณเช่นนั้น " เขามัมเบิลส์เป็นเขาเดินไปเตียงก่อนที่จะโยนตัวเองมี "Argggghhhhhh !"เขาตะโกนบอกกับใบหน้าของเขาปกคลุม ด้วยหมอนก่อนเขาขว้างหมอนข้างดีซนปูนหน้าจากซนคิดว่าน้ำท่วมในจิตใจของเขา เขาเรียกคืนมุมมองเขาเมื่อกี้นี้"ฮีโร่ของฉันบริสุทธิ์คือให้ไอ้เซ็กซี่" เขา grins กับ chuckles เขาเป็นเขา grabs หมอนอีกครั้ง และฮักแน่นเป็น cuddles ของเขา"Aish ฉันไม่สามารถทนกับนี้"หลังจากไม่กี่นาที เขาทันทีที่ได้รับขึ้น และรีบก้าวเข้าไปในห้องน้ำ"ฉันได้เย็นวันนี้" ในขณะเดียวกัน ที่ห้องครัว หลังจากโฮจิมินห์นาทีซ้ายเธอ Shin Hye ตรึงเธอตำแหน่งที่ ตั้งตรงนาทีที่ยาวนานก่อนที่เธอจะกลับไปยังความรู้สึกของเธอเมื่อกลิ่นเขียนออกมาจากเตา ที่เธอปล่อยให้เธอทอดขณะพูดคุยกับเขาเดี๋ยว"ฮะ Ottoke "เธออย่างรวดเร็วปิดเตาและจ้องกระทะ ยังอยู่ในเธอ clueless กับเหตุการณ์ระหว่างเธอและโฮจิมินห์นาทีก่อนเธอมองลงไปที่ตัวเอง และชมความรู้สึกของเธอในเธอลักษณะช่วงนาทีโฮจิมินห์เห็นเธอขณะที่ผ่านมา "Oppa เห็นฉันนี้" เธอมัมเบิลส์กับลิเธอกระหน่ำ และปิดตา"วิธีสามารถเขาตื่นขึ้นมาในเวลานี้ เขาควรนอนสงบในเวลานี้"เธอ pouts ของเธอลิ ไม่พอใจกับสถานการณ์"ผมควรใส่ชุดตัดมากกว่านี้แทนที่จะออกมาเช่นนี้"เธอเพิ่มขณะทิศทางโต๊ะ ที่ตำแหน่งต่ำสุดโฮจิมินห์ยืนขณะที่ผ่านมา"ผมอายมากตอนนี้ Ottoke ควรฉันหันหน้าเข้าหาเขาวันพรุ่งนี้ Yah นี้เป็นเพื่อฆ่าฉัน"เธอมัมเบิลส์คนเดียวกับความเคลื่อนไหวของเธอตลก ยังคง มีเธอลิ pouty ก่อนเดินไปเตา เจิน Hobak เขียนภายในกระทะ"Aigoo หายไปหกชิ้นสุดท้ายเหล่านี้ นี่คือขยะดังกล่าว"เธอบ่นในขณะที่การออก และโยนในถังทิ้งขยะก่อนยิ้มกันอย่างแพร่หลายด้วยความพึงพอใจตาของเธอพุ่งตัวตามแผ่นด้านข้างเตา ที่เต็มที่กับเจิน Hobak ที่เธอได้รับประทาน "อาหารพร้อม ทารก มัมมี่ให้นำมาภายในห้องนอน และเราเพลิดเพลินกับการรับประทานอาหารร่วมกัน ไร"เธอจะจานกับเธอ และเดินเร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถไปห้องนอนของเธอเป็นเหมือนเธอจะวิ่งออกไปเนื่องจากไม่ต้องการเห็นโฮจิมินห์นาที เธอหยุดขั้นตอนของเธอเมื่อเธอไปถึงหน้าห้องนอนของเธอ และสายตาให้ห้องนอนของเขาที่ตรงข้ามกับเธอ ด้วยนิพจน์ของเธอมีความผิด"ขออภัย oppa ฉันไม่สามารถเชิญคุณสามารถกินกัน"เธอ gulps หนัก ด้วยการกะพริบตาเมื่อเธอเรียกคืนของพวกเขาเหตุการณ์นาที"มันเป็นอันตรายดังนั้นถ้าเขาเห็น ฉันคนนี้อีก"และเธอรีบวิ่งเข้าห้องนอนของเธอ และปิดประตู ********** "จริง ๆ บ้างอายกับเขา ไม่ได้พวกคุณร่วมห้องนอนเดียวกันก่อนหน้านี้หรือไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Hhh น้ำผึ้ง ... " ในที่ยากมินโฮเอ่ยคำพูดของเขา.
เช่นเดียวกับสะท้อนชินเฮธรรมชาติหยุดการเคลื่อนไหวของเธอและค่อย ๆ หันไปทางด้านหลังของเธอด้วยความประหลาดใจและความกังวลใจของเธอก่อนที่จะมองไปที่เขาที่ค้างเช่นรูปปั้นใกล้กับโต๊ะอาหาร ด้วยตาของเขาติดกาวที่เธอ.
"พี่ ... " คำเดียวที่ออกมาจากเธอขณะที่เธอยังช่วยให้ดวงตาของเธอกับเขา.
ทั้งสองของพวกเขาพูดและเพียงแค่จ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ โดยไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เดียว. "สิ่งที่คุณกำลังทำอะไร? "เขาแบ่งช่วงเวลาที่น่าอึดอัดใจขอให้เธอในขณะที่เขายังคงตรึงในตำแหน่งเดียวกันและไม่ย้ายตาของเขาจากใบหน้าของเธอซึ่งเป็นว่ามีความพยายามที่จะหันเหความสนใจของเขาจากการลากดวงตาของเขาทั่วทุกมุมของเธอ. "ฉันทำอาหาร hobak Jeon ฉัน ... ฉัน ... ก็รู้สึกหิวและความอยากนี้. " เธอชี้ไปที่กระทะก่อนที่จะผลัดกันกับเขาอีกครั้งกับการแสดงออกของเธอ clueless. "Oh!" คำตอบเดียวออกมาจากเขาในขณะที่ความจริงก็คือเขาหายไปแล้วโฟกัสของเขา คำตอบและดวงตาของเขาทรยศเขาในขณะที่เขาเส้นทางตาของเขาลงและหยุดที่ความแตกแยกลึกของเธอที่เห็นได้ชัดภายใต้วีตัดลึกและตาซนของเขาตระหนักว่าในสองยอดชี้ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดซาตินคืนของเธอ. 'เอ้ย! ทำไมฉันมีมุมมองนี้ตอนนี้? ' "คุณต้องการหรือไม่?" คำถามเองออกมาจากชินเฮ. 'Aish, เหตุผลที่ผมถามคำถามนี้? มันก็เหมือนกับที่ผมเชิญชวนให้เขาเข้าร่วมฉัน. ' "อืมมม?" เขามองเธอด้วยตากระพริบเขาในขณะที่จิตใจของเขาทำคิดอย่างรวดเร็ว. "มันไม่เป็นไรน้ำผึ้ง เพียงแค่สนุกกับมัน ฉัน ... ฉันกำลังจะกลับไปที่ห้องนอนของฉันไปนอน ฉันต้องตื่น แต่เช้าวันพรุ่งนี้ ผมทำงานในวันพรุ่งนี้ จะว่าไปแล้วในช่วงปลาย. " เขาโพล่งออกมาอย่างไม่มีเหตุผลขณะที่ชี้ไปยังทิศทางที่ห้องนอนของเขา. "โอเค." เธอตอบไม่นานกับศีรษะของเธอลงไม่กล้าที่จะมองไปที่เขาอีกต่อไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เธอสังเกตเห็นมินโฮหยุดสายตาของเขาที่หน้าอกของเธอเพียงแค่ตอนนี้ . "คืนที่ดี." เขาเปล่งก่อนที่จะค่อย ๆ ยังลังเลทำให้การเคลื่อนไหวของเขาและเดินไปที่ห้องนอนของเขาเหมือนคนที่สูญเสียจิตใจของเขา. "อืมมม!" เขาปล่อยให้ลมหายใจเข้าออกหนักขวาของเขาหลังจากที่เขาปิดประตูและโน้มตัวกลับมาของเขามี"อะไรคือสิ่งที่?" เขาตบมือของเขาทั้งสองแก้มของเขา. "จริงๆคุณฆ่าฉัน, น้ำผึ้ง!" เขา gulps ยากในขณะที่ยังคงนึกภาพชินเฮในจิตใจของเขา. "ผมไม่สามารถอยู่รอดเป็นเวลานาน, น้ำผึ้ง ไม่ได้หลังจากที่ผมเห็นคุณเช่นนั้น. "เขาพึมพำในขณะที่เขาเดินไปที่เตียงก่อนจะโยนตัวเองมี. "Argggghhhhhh !!" เขากรีดร้องกับใบหน้าของเขาที่ปกคลุมไปด้วยหมอนก่อนที่เขาจะโยนหมอนไปด้านข้างด้วยรอยยิ้มซุกซนฉาบบนเขา ใบหน้าอันเนื่องมาจากความคิดซนที่ถูกน้ำท่วมในจิตใจของเขาในขณะที่เขาจำได้ว่าในมุมมองของเขามีเพียงแค่ตอนนี้. "กระต่ายน้ำผึ้งบริสุทธิ์ของฉันคือเพื่อให้เซ็กซี่แช่ง!" เขายิ้มกับหัวเราะเบา ๆ ของเขาในขณะที่เขาคว้าหมอนอีกครั้งและกอดแน่นเข้าไปกอดเขา . "Aish ผมไม่สามารถทนกับเรื่องนี้." หลังจากนั้นไม่กี่นาทีเขาทันทีลุกขึ้นและรีบก้าวเข้าไปในห้องน้ำ. "ผมต้องอาบน้ำเย็นในขณะนี้." ในขณะเดียวกันที่ห้องครัวหลังจากมินโฮซ้ายของเธอ, ชินเฮแช่แข็ง ในตำแหน่งที่เธอยืนอยู่ตรงที่นั่นเป็นเวลานาทีก่อนที่เธอจะกลับไปยังความรู้สึกของเธอเมื่อกลิ่นเผาออกมาจากเตาที่เธอปล่อยให้เธอทอดขณะที่พูดคุยกับเขาเพียงแค่ตอนนี้. "อืมมม! Ottoke? " เธอได้อย่างรวดเร็วปิดเตาและกระทะจ้องมองที่ยังคงอยู่ใน clueless ของเธอกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับมินโฮก่อนที่เธอจะมองลงไปที่ตัวเองและความรู้สึกของเธอฮิตเกี่ยวกับวิธีที่เธอดูช่วงเวลาที่มินโฮเห็นเธอในขณะที่ ที่ผ่านมา. "พี่เห็นฉันในนี้หรือไม่?" เธอพึมพำกับปากกัดของเธอและปิดตา. "วิธีการที่เขาสามารถตื่นขึ้นมาในเวลานี้หรือไม่? เขาควรจะนอนหลับอย่างสงบในเวลานี้ ". เธอ Pouts ริมฝีปากของเธอไม่พอใจกับสถานการณ์. "ฉันควรสวมใส่ชุดห่อกว่านี้แทนการออกมาเช่นนี้." เธอเสริมขณะที่เธอมีลักษณะที่ทิศทางโต๊ะรับประทานอาหาร, ที่ตำแหน่ง มินโฮยืนขณะที่ผ่านมา. "ฉันขี้อายดังนั้นตอนนี้! Ottoke? ฉันควรหันหน้าไปทางเขาวันพรุ่งนี้? ย่ะ !! นี้เพื่อให้ฆ่าฉัน. " เธอพึมพำอยู่คนเดียวกับการเคลื่อนไหวตลกของเธอยังคงอยู่กับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอก่อนที่จะเดินไปที่เตาที่กำลังมองหาที่เผา hobak Jeon ภายในกระทะ. "ไอกู, ฉันได้สูญเสียเหล่านี้หกชิ้น นี้เป็นเช่นเสีย. " เธอบ่นในขณะที่การออกและโยนภายในถังขยะก่อนที่จะยิ้มกันอย่างแพร่หลายกับความพึงพอใจที่ตาของเธอพุ่งในจานข้างขวาเตาซึ่งเต็มไปด้วย hobak Jeon ว่าเธอได้สุก. "อาหารของเรา พร้อมทารก! แม่ให้นำมันในห้องนอนและเราสนุกกับการกินด้วยกันโอเค! " เธอใช้เวลาแผ่นกับเธอและเดินให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถไปที่ห้องนอนของเธอเป็นเหมือนเธอวิ่งหนีเพราะไม่ต้องการที่จะเห็นมินโฮ เธอหยุดขั้นตอนของเธอเมื่อเธอมาถึงตรงหน้าห้องนอนของเธอและสายตาไปที่ห้องนอนของเขาที่ตรงข้ามกับเธอด้วยการแสดงออกความผิดของเธอ. "ขอโทษพี่ ฉันไม่สามารถขอเชิญคุณที่จะกินด้วยกัน. " เธอ gulps อย่างหนักกับกระพริบตาเมื่อเธอจำได้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนาทีที่ผ่านมาของพวกเขา. "มันเป็นอันตรายดังนั้นถ้าเขาเห็นฉันเช่นนี้อีกครั้ง". และรีบเธอรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนของเธอและปิดประตู********** "จริงๆคุณรู้สึกอายกับเขา? คุณจะไม่ต้อนรับพวกร่วมห้องนอนเดียวกันก่อนหน้านี้? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฮ้า . . ที่รัก . . . " มินโฮพูดคำยากของเขา .
เหมือนสะท้อนให้เห็นถึงชินเฮได้หยุดการเคลื่อนไหวของเธอ และค่อยๆ กลายเป็นเธอกลับมาด้วยความประหลาดใจและตื่นเต้น ก่อนที่เธอจะมองเขาค้างเหมือนรูปปั้นอยู่ใกล้กับโต๊ะกินข้าว เขาติดกาวที่ตาของเธอ .
" พี่ . . . . . . . " เท่านั้น คำพูดที่ออกมาจากเธอขณะที่เธอยังทำให้เธอมองเขา
ทั้งคู่เงียบและมองหน้ากัน โดยไม่มีการเคลื่อนไหวเดียว

" คุณจะทำอะไร ? " เขาแบ่งช่วงเวลาที่น่าอึดอัดใจ ถามเธอในขณะที่เขายังคงตรึงในตำแหน่งเดียวกันและไม่ย้ายตาของเขาจากใบหน้าของเธอ ซึ่งก็คือว่า ในความพยายามที่จะดึงความสนใจของเขาจากที่ตาของเขามากกว่าเธอ

" ฉันทำอาหาร hobak จอนฉัน . . . . . . . . . . . . . . ก็รู้สึกหิวและความอยากนี้ . "
เธอชี้ไปที่กระทะก่อนหันไปหาเขาอีกครั้งด้วยสีหน้าไร้เดียงสาของเธอ . . . . .

" โอ้ ! "
เพียงตอบออกมาจากเขา ในขณะที่ความจริงคือเขาสูญเสียโฟกัสของเขาในคำตอบของเธอ และดวงตาของเขาทรยศเขา เส้นทางที่ตาของเขาลง และหยุดที่ร่องอกลึกของเธอที่ชัดเจนภายใต้รับลึกและซนตาว่าทราบสองชี้ยอดที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อของเธอคืนซาติน .
'gosh ! ทำไมฉันต้องดูตอนนี้ ? '

" คุณต้องการอะไร ? " ได้ถามออกมาจากชินเฮ 'aish
,ทำไมผมถึงถามคำถามนี้ มันเหมือนกับว่า ฉันชวนเขาไปด้วย . . . '

" ห๊ะ ? "
เขาจ้องมองเธอด้วยดวงตากระพริบในขณะที่เขา จิตใจกำลังคิดอย่างรวดเร็ว .
" ไม่เป็นไร ที่รัก แค่สนุกกับมัน . . . . . . ฉันกลับไปที่ห้องนอนของฉัน นอน ฉันต้องตื่นแต่เช้านะ ผมทำงานพรุ่งนี้ มันสายมากแล้ว "
เขาโพล่งออกมาว่าออกมาร้องขณะชี้ไปยังห้องนอนของเขา ทิศทาง

" โอเค" เธอตอบกลับมาด้วย
เธอก้มหน้า ไม่กล้าที่จะมองเขาอีกต่อไปแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เธอสังเกตเห็น มินโฮหยุดสายตาของเขาที่หน้าอกเธอ

" ราตรีสวัสดิ์ครับ " เขาเอ่ยก่อนจะค่อยๆ อ้อมแอ้ม
ยังทำให้เขาย้ายและเดินไปห้องนอนของเขาเหมือนคนที่สูญเสียจิตใจของเขา
" ห๊ะ ! " เขาปล่อยออกมาหนักๆ
ของเขาหลังจากที่เขาปิดประตูและโน้มตัวของเขากลับมี .
" นั่นอะไรน่ะ ?" เขา Pats มือทั้งสองของแก้มของเขา .
" คุณจะฆ่าฉันจริงๆ ที่รัก "
เขากลืนน้ำลายในยากในขณะที่ยังคงคิดว่าชินเฮในจิตใจของเขา .
" ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่เป็นเวลานาน ที่รัก หลังจากที่ผมเห็นคุณแบบนี้ " เขาพึมพำ เขาเดินไปที่เตียงก่อนที่จะโยนตัวเองเข้าไป

" argggghhhhhh ! "
!เขากรีดร้องกับใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยหมอนก่อนที่จะขว้างหมอนไปด้านข้างด้วยความซนรอยยิ้มไว้บนใบหน้าของเขา เนื่องจากซนคิดว่าน้ำท่วมในจิตใจของเขา เขาจำได้ว่าดูเขาตอนนี้ .
" บริสุทธิ์ของฉันที่รักกระต่ายเซ็กซี่จัง ! " เขา grins กับเสียงหัวเราะของเขาขณะที่เขาคว้าหมอนอีกครั้ง และกอดไว้แน่นในอ้อมกอดของเขา . . . . . .
" เฮ้อ ฉันไม่สามารถทนกับเรื่องนี้ "
.หลังจากไม่กี่นาที เขาได้ลุกขึ้นและรีบก้าวเข้าห้องน้ำ
" ฉันต้องอาบน้ำเย็นแล้ว "


ส่วนในครัว หลังจากที่มินโฮทิ้งเธอ ชินเฮตรึงตำแหน่งเธอยืนอยู่ตรงนั้นนาทีที่ยาวนานก่อนเธอกลับมามีสติอีกครั้งเมื่อเผา กลิ่นที่ออกมาจาก เตาทอด , ที่เธอปล่อยให้เธอในขณะที่พูดกับเขาตอนนี้ .
" เฮ้อ ! ตโตเค ? "
เธอรีบปิดเตาและจ้องไปที่แพน ก็เธอสับสนกับเหตุการณ์ระหว่างเธอกับมินโฮ ก่อนที่เธอจะมองที่ตัวเอง และกระทบความรู้สึกของเธอว่า เธอดูเวลามินโฮเห็นเธอไม่นาน

" พี่เห็นฉันในเรื่องนี้ " เธอพึมพำกับเธอกัดริมฝีปากและตาปิด .
" เขาตื่นในเวลานี้ ? เขาควรจะนอนอย่างสงบในเวลานี้ "
เธอไม่พอใจเธอริมฝีปากไม่พอใจกับสถานการณ์ .
" ฉันควรใส่ห่อชุดนี้แทนที่จะออกมาแบบนี้ "
เธอเพิ่มเป็นเธอดูที่โต๊ะอาหาร ทิศทาง ในตำแหน่ง มินโฮที่ยืนอยู่เมื่อครู่
" ฉันอายแล้ว ตโตเค ? ฉันควรเผชิญหน้ากับเขาพรุ่งนี้ นี่ ! ! นี่มันฆ่าฉัน . " เธอพึมพำอยู่คนเดียวกับการเคลื่อนไหว
ตลกของเธอยังคงมีริมฝีปาก pouty ก่อนที่เธอจะเดินไปที่เตาดูเผา hobak จอนภายในกระทะ .
" เฮ้อ ฉันสูญเสียทั้งหกชิ้นสุดท้าย นี่มันเสียเวลา "
เธอบ่นในขณะที่การออกและโยนในถังขยะ ก่อนจะยิ้มกว้างกับความพึงพอใจที่ตาของเธอที่เคลื่อนไหวในจานข้างๆเตา ซึ่งเต็มไปด้วย hobak จอนว่าเธอได้ทำ

" อาหารพร้อมแล้ว !ให้แม่นำมันอยู่ภายในห้องนอน และเรากินมันด้วยกันนะ ! "
เธอใช้จานกับเธอ และเดินให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถนอนของเธอ เหมือนเธอกำลังวิ่งหนี เพราะไม่อยากให้เห็น มิน โฮ เธอหยุดขั้นตอนของเธอ เมื่อเธอมาถึงตรงหน้าห้องนอนของเธอ และมองไปยังห้องนอนของเขาซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเธอ ด้วยสีหน้ารู้สึกผิดของเธอ .
" ขอโทษคะ พี่ฉันจะไม่เชิญคุณไปกินข้าวด้วยกัน "
เธอกลืนน้ำลายยากกับดวงตากระพริบเมื่อเธอเล่าของเหตุการณ์นาทีที่แล้ว .
" มันอันตราย ถ้าเขาเห็นฉันแบบนี้อีกแล้ว "
และเธอก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องนอนของเธอและปิดประตู ********** .




" คุณรู้สึกจริง ๆ อายกับเขา ? พวกเธอไม่ได้ร่วมห้องนอนเดียวกันมาก่อน ? "