When I was in my third grade of sen

When I was in my third grade of senior high school, I should choose the university and the major which I want to go on my further study after the college entrance examination. After the score came out, I chose Nursing as my first major. But my parents disagreed that strongly. Because I never said that I wanted to do something in the future relative with the medical career before. Both of them let me thought carefully because to be a nurse was very toilsome. Also, nurses always shift their work and they should go to work at night even. That’s a tired job. In addition, the process of being a nurse was difficult, too. My mother wanted me to be a teacher as her. At that time, I was so confuse that I didn’t know which one was suitable for me to choose. I knew what the advice my parents gave was good for me. I also knew my future was belongs me and I should make the choice by myself, not my parents. Maybe to be a teacher was good, but I didn’t like it for I so scare that I would mislead the kids. My mother quarreled with me because I didn’t follow what she said. For my insistence, my mother has to gave up and let me chose by myself. After this event, I decided all over the things by myself. No matter how important the thing is. Like the debates, although sometimes our opinions are different, we communicate our thoughts and make the choice depend on our own. If we hesitate to do one thing and do not make up our mind, we can’t do the thing successfully. So, when my university has the program of transferring to the ASU, I was attracted by this chance. I wanted to go so I told my parents what I thought. I knew it’s lonely and hard for me to study in an...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมอยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่สามของฉันของมัธยมปลาย ผมควรเลือกวิชาที่ต้องการไปศึกษาเพิ่มเติมหลังจากสอบเข้าวิทยาลัย และมหาวิทยาลัย หลังจากการให้คะแนนออกมา ฉันเลือกพยาบาลเป็นวิชาแรกของฉัน แต่พ่อแม่ของฉัน disagreed ที่ขอ เนื่องจากผมไม่เคยพูดว่า อยากจะทำอะไรในอนาคตที่สัมพันธ์กับอาชีพแพทย์ก่อน ทั้งสองอย่างผมคิดอย่างระมัดระวังเนื่องจากเป็น พยาบาลมาก toilsome ยัง พยาบาลเสมอกะงานของพวกเขา และพวกเขาควรไปทำงานในเวลากลางคืนได้ ที่เป็นงานที่เหนื่อย นอกจากนี้ กระบวนการ พยาบาลได้ยาก มากเกินไป แม่อยากให้ฉันเป็น ครูที่เป็นเธอ ในขณะนั้น ฉันถูกจึงสับสนว่า ฉันไม่ทราบว่าที่หนึ่งเหมาะสำหรับผมที่จะเลือก รู้อะไรแนะนำให้พ่อแม่ของฉันก็สำหรับฉัน ฉันยังรู้ว่า อนาคตของผมเป็นของฉันและฉันควรต้องเลือก ด้วยตัวเอง พ่อแม่ของฉันไม่ อาจจะ เป็นครูดี แต่ฉันไม่ชอบสำหรับผมตกใจมากว่าฉันจะเข้าใจเด็ก แม่ quarreled กับฉัน เพราะฉันไม่ได้ทำตามสิ่งที่เธอกล่าวว่า Insistence ของฉัน แม่ของฉันมีเพื่อให้ตั้ง และให้เลือก ด้วยตัวเอง หลังจากเหตุการณ์นี้ ฉันตัดสินใจไปที่ โดยตัวเอง ไม่มีความสำคัญสิ่ง เช่นการดำเนินการ แม้ว่าบางครั้งความคิดเห็นของเราจะแตกต่างกัน เราสื่อสารความคิดของเรา และทำการเลือกขึ้นอยู่กับเราเอง หากเราลังเลที่จะทำสิ่งหนึ่ง และสามารถแต่งจิตของเรา เราไม่สามารถทำสิ่งประสบความสำเร็จ ดังนั้น เมื่อมหาวิทยาลัยของฉันมีโปรแกรมของการโอนย้ายไปรักสี่สี ฉันถูกดึงดูด โดยโอกาสนี้ อยากจะไปเพื่อฉันบอกพ่อว่าที่คิด ผมรู้ว่า โลนลี่ และผมเรียน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมอยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่สามของฉันจากโรงเรียนมัธยมอาวุโสฉันควรเลือกมหาวิทยาลัยและที่สำคัญที่ผมอยากจะไปศึกษาต่อของฉันหลังจากที่สอบเข้าวิทยาลัย หลังจากที่คะแนนออกมาผมเลือกที่จะเป็นพยาบาลใหญ่ครั้งแรกของฉัน แต่พ่อแม่ของฉันไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งว่า เพราะผมไม่เคยบอกว่าผมอยากจะทำบางสิ่งบางอย่างในอนาคตเมื่อเทียบกับอาชีพแพทย์ก่อน ทั้งของพวกเขาให้ฉันคิดอย่างระมัดระวังเพราะจะเป็นพยาบาลก็ต้องทำงานหนักมาก นอกจากนี้พยาบาลมักจะเปลี่ยนการทำงานของพวกเขาและพวกเขาควรจะไปทำงานในเวลากลางคืนแม้ นั่นเป็นงานที่เหนื่อย นอกจากนี้กระบวนการของการเป็นพยาบาลเป็นเรื่องยากเกินไป แม่ของฉันต้องการให้ผมเป็นครูของเธอ ในเวลานั้นผมก็เพื่อให้เกิดความสับสนว่าผมไม่ได้รู้ว่าที่หนึ่งที่เหมาะสมสำหรับผมที่จะเลือก ฉันรู้ว่าสิ่งที่แนะนำให้พ่อแม่ของฉันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับฉัน ฉันก็รู้อนาคตของฉันก็เป็นของฉันและฉันควรให้ทางเลือกด้วยตัวเองไม่ได้พ่อแม่ของฉัน อาจจะเป็นครูได้รับสิ่งที่ดี แต่ผมไม่ชอบมันสำหรับฉันจึงตกใจว่าผมจะเข้าใจผิดเด็ก แม่ของฉันทะเลาะกับผมเพราะผมไม่ได้ทำตามสิ่งที่เธอกล่าวว่า สำหรับการเรียกร้องของฉันแม่ของฉันมีการให้ขึ้นและแจ้งให้เราเลือกด้วยตัวเอง หลังจากเหตุการณ์นี้ผมตัดสินใจทั่วสิ่งด้วยตัวเอง เรื่องวิธีการที่สำคัญสิ่งที่เป็นไม่มี เช่นเดียวกับการอภิปราย แต่บางครั้งความคิดเห็นของเราจะแตกต่างกันที่เราสื่อสารความคิดของเราและให้ทางเลือกขึ้นอยู่กับตัวเราเอง ถ้าเราลังเลที่จะทำสิ่งหนึ่งและไม่ให้ขึ้นใจของเราเราไม่สามารถทำสิ่งที่ประสบความสำเร็จ ดังนั้นเมื่อมหาวิทยาลัยของฉันมีโปรแกรมในการถ่ายโอนไปยังเอสผมถูกดึงดูดโดยโอกาสนี้ ฉันอยากจะไปดังนั้นผมจึงบอกพ่อแม่ของฉันสิ่งที่ฉันคิด ผมรู้ว่ามันเป็นโดดเดี่ยวและยากสำหรับผมที่จะศึกษาต่อใน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อผมอยู่ในเกรดของม. 6 ผมควรเลือกมหาวิทยาลัยและสาขาที่อยากไปศึกษาต่อหลังวิทยาลัยการสอบเข้า พอคะแนนออกมา ผมเลือกพยาบาลเป็นครั้งแรกที่สำคัญ แต่พ่อแม่ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง เพราะผมไม่เคยบอกว่าอยากทำอะไรในความสัมพันธ์ในอนาคตกับอาชีพแพทย์มาก่อนทั้งสองของพวกเขาให้ฉันคิดอย่างรอบคอบเพราะเป็นพยาบาลได้ตรงมาก . นอกจากนี้ พยาบาลมักจะทำงานของพวกเขาและพวกเขาควรจะไปทำงานตอนกลางคืนได้ เป็นงานที่เหนื่อย นอกจากนี้กระบวนการของการเป็นพยาบาลก็ยากเหมือนกัน แม่ของฉันอยากให้ฉันเป็นครูของเธอ ตอนนั้นฉันสับสนจนไม่รู้ว่าอันไหนเหมาะกับผมที่จะเลือกฉันรู้ว่าคำแนะนำของพ่อแม่คือสิ่งที่ดีสำหรับฉัน ฉันยังรู้ว่า อนาคตของฉันก็เป็นของฉัน และฉันควรตัดสินใจด้วยตัวเอง ไม่ใช่พ่อแม่ บางที การเป็นครูที่ดี แต่ฉันไม่ชอบมัน ผมกลัวว่าผมจะเข้าใจผิดของเด็ก แม่ทะเลาะกับผม เพราะผมไม่ได้ตามสิ่งที่เธอพูด สำหรับการเรียกร้องของฉัน แม่ของฉันมีการยอมแพ้และให้ฉันเลือกด้วยตัวเองหลังจากเหตุการณ์นี้ ผมตัดสินใจทุกเรื่องด้วยตัวเอง ไม่ว่าสิ่งที่เป็นวิธีการที่สำคัญ ชอบโต้แย้ง แม้ว่าบางครั้งความคิดของเราจะแตกต่างกัน เราสื่อสารความคิดของเรา และทำให้ทางเลือกขึ้นอยู่กับตัวของเราเอง ถ้าเราลังเลที่จะทำสิ่งหนึ่งและไม่ได้ทำให้จิตใจของเรา เราไม่สามารถทำเรื่องเรียบร้อยแล้ว ดังนั้น เมื่อมหาวิทยาลัยมีโครงการย้ายไปเอส ,ผมถูกดึงดูดด้วยโอกาสนี้ ฉันอยากไปฉันบอกพ่อแม่ของฉันสิ่งที่ฉันคิด ฉันรู้ว่ามันโดดเดี่ยวและลำบากสำหรับฉัน ที่จะศึกษาใน . . . . . . .