hat is….Poison Fire Rod!!Xiao Zaihe

hat is….

Poison Fire Rod!!

Xiao Zaihe actually possessed a Poison Fire Rod!

Before he could even react, he already saw a flicker of fire suddenly burst out of the Poison Fire Rod… Instantaneously, a line of lethally dangerous aura flew toward them with a speed faster than sound. It originally was supposed to fly toward Yun Che, but under the violent air current, it underwent a slight degree of offset, and flew straight toward Lan Xueruo’s chest.

“Senior Sister careful!!”

Lan Xueruo, who was still turning her head around, completely did not notice the fatal danger closing in. When she finally noticed it, she already couldn’t react in time at all…. In her enlarged pupils, a pitch-black object increasingly became closer; and right after, it was solidly blocked by Yun Che’s body that swooped in front of her…

Poof!!

A huge hole opened on Yun Che’s shoulder and blood splattered everywhere. Even though he avoided any vitals, he still underestimated the Poison Fire Rod’s power; the instant he was hit by the Poison Fire Rod, he had almost heard the hideous cackle of the Grim Reaper.

“Junior… Junior Brother Yun!!”

Lan Xueruo’s body froze in place. Only when she saw Yun Che’s shoulder that had been instantly dyed red by blood, did she finally let out a terrified cry and panically supported his body that was slowly toppling over.

“Senior Sister…” He could bear the severe pain from the wound but under the heavy shot his mind scattered, and made him feel as if he was incapable of supporting himself. With a ghastly face, he said with difficulty while biting the tips of his tongue: “That is… the Poison Fire Rod, it has an acute poison… If hit… inevitable death.… Hold me… and jump down…. Jumping down… we may die…. But if we don’t jump… we’ll definitely die…”

Acute poison?

Looking at Yun Che’s bloody and mutilated shoulder made the inside of Lan Xueruo’s heart violently tremble. She nodded with misty eyes and tightly hugged Yun Che’s body: “Very well…. Let us jump.”

At this moment, in the face of the Yun Che who blocked for her with his life, she still chose to follow blindly even when faced against the high altitude of a few thousand meters. She hugged Yun Che and stood up on the Giant Snow Eagle’s back. Looking at the vast land underneath, she softly whispered: “Little Snow, you’ve worked hard… Come back and rest well.”

As her voice faded, the mark on her hand flashed. With a long cry, the Giant Snow Eagle’s gigantic body disappeared within the white light.

Yun Che and Lan Xueruo’s bodies also fell straight down as they plummeted toward the vast unknown below them

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมวกเป็น...พิษไฟราว!!Xiao Zaihe จริงครอบครองมีพิษเหล็กไฟก่อนที่เขาจะสามารถตอบสนอง เขาแล้วเห็นกะพริบไฟก็ระเบิดจากพิษไฟราว... ทันที สายของรัศมีอันตราย lethally บินต่อพวกเขา ด้วยความเร็วเร็วกว่าเสียง มันควรจะบินสู่ยุน Che เดิม แต่ภายใต้อากาศรุนแรงปัจจุบัน มันผ่านตรงข้ามในระดับเล็กน้อย และบินตรงไปยัง Lan Xueruo อก"อาวุโสน้องระวัง!!"Lan Xueruo ที่ยังคงเปิดหัวของเธอรอบ สมบูรณ์ไม่พบอันตรายร้ายแรงที่ปิดใน เมื่อเธอก็สังเกตเห็นมัน เธอแล้วไม่ตอบสนองในเวลาที่... ในนักเรียนของเธอขยาย วัตถุมิดมากขึ้นกลายเป็นใกล้ชิด และหลังจาก มันอย่างสมบูรณ์ถูกบล็อกโดย Yun Che ที่ swooped ตรงหน้า...เกย์!!หลุมขนาดใหญ่ที่เปิดไหล่ Yun Che และเลือดสาดทุก แม้ว่าเขาหลีกเลี่ยงใด ๆ vitals เขายังคงลัดของพิษไฟราวไฟ ทันทีที่เขาถูกตี โดยการวางยาพิษไฟราว เขาเกือบได้ยิน cackle hideous ของเหตุการณ์"จูเนียร์ พี่ชายจูเนียร์ยุน!!"Lan Xueruo เนื้อแช่แข็งในสถานที่ เมื่อเธอเห็นยุน Che เท่า ไหล่ที่ได้รับได้ทันทีที่ไม่ได้ย้อมสีแดง ด้วยเลือด เธอก็ ให้ออกมาร้องไห้กลัว และ panically ที่รองรับร่างกายของเขาที่ถูกช้าโคลงเคลงมากกว่า"น้องสาวอาวุโส..." เขาสามารถรับความเจ็บปวดรุนแรงจากบาดแผล แต่ภายใต้ภาพหนัก ใจเขากระจัดกระจาย และทำให้เขารู้สึกว่าเขามีความสามารถของตัวเอง ส่วนหน้า เขากล่าว ด้วยความยากลำบากในขณะกัดเคล็ดลับของลิ้น: "ที่เป็น... ยาพิษไฟราว มีพิษเฉียบพลัน... ถ้าตี...ความตายหลีกเลี่ยงไม่ได้... ถือฉัน... และกระโดดลง... กระโดดลง...เราอาจตาย... แต่ถ้าเราไม่กระโดด...ที่เราจะตายแน่นอน..."พิษเฉียบพลันกำลังดูยุน Che และแรงงงานพม่าเลือดไหล่ทำภายใน Lan Xueruo ใจสั่นอย่างรุนแรง เธอพยักหน้าตาหมอกและร่างกายแน่นทุกกอดของยุน Che: "ดีมาก... ให้เรากระโดด"ขณะนี้ กับ Yun Che ที่บล็อกของเธอกับชีวิตของเขา เธอยังคงเลือกทำตามอย่างคนตาบอดแม้ว่าจะต้องเผชิญกับระดับความสูงหลายพันเมตร เธอทุกกอด Che ยุน และลุกขึ้นยืนบนหลังของอินทรีหิมะยักษ์ มองที่แผ่นดินใหญ่ใต้ เธอเบา ๆ กระซิบ: "หิมะน้อย มากกว่า... กลับมา และส่วนที่เหลือดี"เป็นเสียงจางหายไป ประกายหมายบนมือของเธอ ด้วยร้องไห้นาน ยักษ์หิมะอินทรียักษ์ร่างกายหายไปในแสงสีขาวChe ยุนและ Lan Xueruo เนื้อยังตกตรงลงพวกเขาตเพิ่มยังไม่รู้จักมากมายด้านล่างพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมวกคือ ... . พิษไฟร็อด !! เสี่ยว Zaihe จริงครอบครองยาพิษไฟร็อด! ก่อนที่เขาจะสามารถตอบสนองเขาแล้วเห็นสั่นไหวของไฟออกมาก็ออกมาจากพิษไฟร็อด ... ทันทีสายของกลิ่นอายอันตราย lethally บินไปยัง พวกเขาด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเสียง เดิมทีมันก็ควรที่จะบินไปยัง Yun Che แต่ภายใต้อากาศปัจจุบันความรุนแรงมันเปลี่ยนในระดับเล็กน้อยชดเชยและบินตรงไปยังหน้าอกของลาน Xueruo ของ. "น้องสาวอาวุโสระวัง !!" ลาน Xueruo ซึ่งยังคงหันหัวของเธอไปรอบ ๆ สมบูรณ์ไม่ได้สังเกตเห็นปิดอันตรายร้ายแรงใน. ในที่สุดเมื่อเธอสังเกตเห็นมันเธอแล้วไม่สามารถตอบสนองในทุกครั้งที่ ... ในนักเรียนของเธอขยายวัตถุดำมืดมากขึ้นกลายเป็นใกล้ชิด และขวาหลังจากมันถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์โดยร่างกาย Yun เจ๊ที่โฉบในด้านหน้าของเธอ ... กะเทย !! หลุมขนาดใหญ่ที่เปิดบนไหล่หยุนเจ๊และเลือดสาดทุกที่ แม้เขาจะหลีกเลี่ยงตับใด ๆ ที่เขายังคงประเมินอำนาจพิษไฟก้าน; ทันทีที่เขาได้รับผลกระทบจากพิษไฟก้านที่เขาเคยได้ยินเกือบพูดเหลวไหลน่าเกลียดของพญา. "จูเนียร์จูเนียร์บราเดอร์ ... ยุน !!" ร่างกายของลาน Xueruo แช่แข็งในสถานที่ เพียง แต่เมื่อเธอเห็นไหล่หยุนเจ๊ที่ได้รับการย้อมทันทีสีแดงด้วยเลือดไม่ในที่สุดเธอก็ให้ออกร้องไห้กลัวและได้รับการสนับสนุน panically ร่างกายของเขาที่กำลังค่อย ๆ ล้มลง. "น้องสาวอาวุโส ... " เขาจะแบกรับความเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากแผล แต่ ภายใต้ยิงหนักใจของเขากระจัดกระจายและทำให้เขารู้สึกว่าเขาเป็นความสามารถในการพยุงตัวเอง ด้วยใบหน้าที่น่ากลัวเขากล่าวด้วยความยากลำบากในขณะที่กัดเคล็ดลับของลิ้นของเขา: "นั่นคือ ... ยาพิษไฟก้านก็มีพิษเฉียบพลัน ... ถ้าตี ... ตายหลีกเลี่ยงไม่ได้ ... กอดฉันไว้ ... และกระโดดลง ... . กระโดดลง ... เราอาจจะตาย ... แต่ถ้าเราไม่กระโดด ... เราจะตาย ... " ยาพิษเฉียบพลัน? มองไปที่ไหล่ของเลือดและขาดวิ่น Yun เจ๊ทำภายในของหัวใจลาน Xueruo ของตัวสั่นอย่างรุนแรง เธอพยักหน้าด้วยตาหมอกและแน่นกอดร่างกาย Yun เจ๊: "ดีมาก ... ให้เรากระโดด. " ขณะนี้ในใบหน้าของยุน Che ที่บล็อกของเธอกับชีวิตของเขาที่เธอยังคงเลือกที่จะติดตามสุ่มสี่สุ่มห้าแม้เมื่อต้องเผชิญกับระดับความสูงของการไม่กี่พันเมตร เธอกอด Yun Che และลุกขึ้นยืนบนหลังยักษ์หิมะนกอินทรี มองไปที่แผ่นดินใหญ่ภายใต้เธอเบา ๆ กระซิบ: ". ลิตเติ้ลหิมะคุณได้ทำงานอย่างหนัก ... กลับมาและส่วนที่เหลือ" ในฐานะที่เป็นเสียงของเธอจางหายไปเครื่องหมายบนมือของเธอประกาย ด้วยเสียงยาวร่างกายขนาดใหญ่ยักษ์หิมะอินทรีหายไปในแสงสีขาว. Yun Che และร่างกายลาน Xueruo ยังลดลงตรงลงขณะที่พวกเขาดิ่งลงไปทางที่ไม่รู้จักมากมายด้านล่างพวกเขา