The results of the sensory evaluati

The results of the sensory evaluation of whiteness and browning
are shown in Table 1. In this study the sensory attribute browning
was used to express the discolouration of the tubers. The
browning of raw tubers estimated the degree of enzymatic browning,
and the browning of boiled tubers estimated the degree of
after-cooking darkening. The whiteness of raw tubers was a measurement
of the flesh colour of the raw tubers and the whiteness
of boiled tubers was a measurement of the inner colour of cubes
after boiling. There were no significant differences (p > 0.05) between
varieties in browning or whiteness of raw tubers at either
harvest time (Table 1). However, at both harvest times, the variety
Mari scored lower in browning after boiling than the other two
varieties (Table 1). In the autumn, the variety Mari had significantly
(p 6 0.05) higher scores in whiteness than Rema and Draga.
Sensory scores for whiteness and browning were negatively related
in both raw and boiled tubers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการประเมินทางประสาทสัมผัสของขาวและ browning
แสดงในตารางที่ 1 ในการศึกษาคุณลักษณะทางประสาทสัมผัส browning
ถูกใช้เพื่อแสดง discolouration ของ tubers
Browning ของ tubers ดิบประมาณระดับของเอนไซม์ในระบบ browning,
และ browning tubers ต้มประมาณระดับ
darkening อาหารหลังจากนั้น ขาวของ tubers ดิบถูกประเมิน
สีเนื้อ tubers ดิบและขาวที่
ของ tubers ต้มถูกวัดสีภายในของ cubes
หลังจากเดือด มีไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.05) ระหว่าง
พันธุ์ browning หรือขาว tubers ดิบ ณ
เกี่ยวเวลา (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตาม ที่เก็บเกี่ยวทั้งเวลา ความหลากหลาย
มารีคะแนนต่ำกว่าใน browning หลังจากเดือดกว่าอีกสอง
พันธุ์ (ตารางที่ 1) ในฤดูใบไม้ร่วง ความหลากหลายมารีมีมาก
(p 6 0.05) คะแนนสูงในขาว Rema และ Draga
คะแนนรับความรู้สึกขาวและ browning ส่งเกี่ยวข้อง
ใน tubers ทั้งดิบ และต้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการทดสอบทางประสาทสัมผัสของสีขาวและสีน้ำตาล
ที่แสดงในตารางที่ 1 ในการศึกษานี้การเกิดสีน้ำตาลคุณลักษณะทางประสาทสัมผัส
ถูกใช้ในการแสดงการเปลี่ยนสีของหัว
การเกิดสีน้ำตาลของหัวดิบประมาณระดับของเอนไซม์การเกิดสีน้ำตาล,
สีน้ำตาลและของหัวต้มประมาณระดับของความ
มืดหลังการทำอาหาร ความขาวของหัวดิบเป็นวัด
ของสีเนื้อของหัวสดและความขาว
ของหัวต้มเป็นวัดสีด้านในของก้อน
หลังจากเดือด ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p> 0.05) มี
ความหลากหลายในการเกิดสีน้ำตาลหรือขาวของหัวดิบที่ทั้ง
เวลาเก็บเกี่ยว (ตารางที่ 1) แต่ที่ทั้งสองครั้งเก็บเกี่ยวความหลากหลาย
Mari คะแนนต่ำในการเกิดสีน้ำตาลหลังจากเดือดกว่าอีกสอง
พันธุ์ (ตารางที่ 1) ในฤดูใบไม้ร่วงที่หลากหลายมารีได้อย่างมีนัยสำคัญ
(P 0.05 6) คะแนนสูงในความขาวกว่า Rema และ Draga
คะแนนทางประสาทสัมผัสเพื่อความขาวและสีน้ำตาลมีความสัมพันธ์ในทางลบ
ทั้งในหัวสดและต้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการประเมินทางประสาทสัมผัสของสีขาวและสีน้ำตาล
จะแสดงในตารางที่ 1 การศึกษาคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสสีน้ำตาล
ใช้แสดงการเปลี่ยนสีของหัว
บราวนิ่งของวัตถุดิบหัวมันประมาณระดับของสีน้ำตาลและสีน้ำตาล , ต้มหัว

หลังจากการปรุงอาหารประมาณระดับความ . ความขาวของวัตถุดิบหัวมันคือการวัด
ในเนื้อสี หัวดิบและความขาว
ต้มหัวมันคือการวัดสีภายในของก้อน
หลังจากเดือด ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ระหว่าง
พันธุ์ในสีน้ำตาลหรือขาวดิบหัวที่เหมือนกัน
เวลาเก็บเกี่ยว ( ตารางที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม ในการเก็บเกี่ยวครั้ง ความหลากหลาย
มาริคะแนนต่ำกว่าสีน้ำตาลหลังจากเดือดกว่าอีกสอง
พันธุ์ ( ตารางที่ 1 ) ในฤดูใบไม้ร่วงหลากหลายมาริอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p +
6 ) คะแนน rema ขาวกว่า และ draga .
ประสาทสัมผัสคะแนนความขาว และ สีน้ำตาล มีทั้งดิบและมีความสัมพันธ์ทางลบ

ต้มมันฝรั่ง