How strange is the lot of us mortal

How strange is the lot of us mortals! Each of us is here for a brief sojourn; for what purpose he knows not, though he sometimes thinks he senses it. But without deeper reflection one knows from daily life that one exists for other people -- first of all for those upon whose smiles and well-being our own happiness is wholly dependent, and then for the many, unknown to us, to whose destinies we are bound by the ties of sympathy. A hundred times every day I remind myself that my inner and outer life are based on the labors of other men, living and dead, and that I must exert myself in order to give in the same measure as I have received and am still

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนมากเรา mortals เป็นวิธีแปลก เราแต่ละคนอยู่ที่นี่สำหรับโซจวนตัวย่อ เพื่อวัตถุประสงค์อะไรเขารู้ไม่ แม้ว่าบางครั้งคิดว่า เขาความรู้สึกนั้น แต่ไม่สะท้อนลึกใครรู้จากชีวิตประจำวันที่มีอยู่สำหรับคนอื่น - ครั้งแรกของทั้งหมดสำหรับผู้ที่มีรอยยิ้มและความเป็น ความสุขของเราเองทั้งหมดขึ้นอยู่ แล้ว สำหรับหลาย ไม่รู้จักเรา การ destinies เราถูกผูกไว้ โดยความสัมพันธ์ของเห็นใจ ทุกวันฉันเตือนตัวเอง ว่าชีวิตภายใน และภายนอกขึ้นอยู่กับแรงงานของคนอื่น ๆ ห้องนั่งเล่น และตาย และฉันต้องออกแรงเองเพื่อให้เท่ากันฉันได้รับ และยังคงร้อยครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีแปลก ๆ เป็นจำนวนมากของเรามนุษย์! เราแต่ละคนอยู่ที่นี่สำหรับการเดินทางระยะสั้น; เพื่อจุดประสงค์ในสิ่งที่เขารู้ไม่ได้ แต่บางครั้งเขาก็คิดว่าเขารู้สึกว่ามัน แต่ไม่มีการสะท้อนลึกใครรู้จากชีวิตประจำวันที่มีอยู่สำหรับคนอื่น ๆ - ครั้งแรกของทั้งหมดสำหรับผู้ที่เมื่อมีรอยยิ้มและความเป็นอยู่ของตัวเองมีความสุขของเราคือทั้งหมดขึ้นอยู่แล้วสำหรับหลาย ๆ คนที่ไม่รู้จักกับพวกเราที่มีชะตาเรา จะต้องปฏิบัติตามความสัมพันธ์ของความเห็นอกเห็นใจ ร้อยครั้งทุกวันที่ฉันเตือนตัวเองว่าชีวิตภายในและภายนอกของฉันอยู่บนพื้นฐานของแรงงานของคนอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่และที่ตายแล้วและที่ผมต้องออกแรงตัวเองเพื่อที่จะให้ในวัดเดียวกันกับที่ผมได้รับและฉันยังคง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากของเรา ปุถุชนก็แปลก ! พวกเรามาที่นี่เพื่อมาย่อ เพื่อจุดประสงค์อะไร เขา รู้ ไม่ แม้ว่าบางครั้งเขาคิดว่าเขาเห็นมัน แต่ไม่มีคนรู้ลึกสะท้อนจากชีวิตประจำวันที่มีอยู่สำหรับทุกคน . . . แรกของทั้งหมดเหล่านั้นเมื่อมีรอยยิ้มและความสุขของเราเองทั้งหมดขึ้นอยู่กับอื่น ๆ แล้ว สำหรับ มากมาย ที่ไม่รู้จักกับเราสำหรับโชคชะตาเราผูกพันด้วยสายสัมพันธ์ของความเห็นอกเห็นใจ เป็นร้อยๆ ครั้ง ทุกวัน ผมบอกกับตัวเองว่า ชีวิตด้านในและด้านนอกของข้าพเจ้าจากแรงงานของคน อื่น ๆ , ชีวิตและความตาย , และที่ผมต้องทุ่มเทเพื่อที่จะให้ในวัดเดียวกับที่ผมได้รับ และ ก็ ยัง