let us go back now to that morning

let us go back now to that morning and to poor little prince edward
the crowds who laughed at him outside the palace pushed him along hitting him and he was soon miles from his home
when he was alone at last he looked around
i do not know this palace he said to himself
edward had no shoes and there and there were cuts on his feet
he stopped and washed them then started to walk again
he walked all day
he was hungry and cold and there was blood on his face and hands
it was getting dark
i must find offal court edward told himself
if i can find tom is family they will take me to the palace
they will explain to the soldiers that i am not their son
they will tell them that i am prince edward
at that minute a big man took his arm from behind shouting there you are he was a hard ugly man and he was wearing rags
you have not brought back any money have you the man said i will hit you when we get home
edward looked into the man is angry face
you are his father he cried
i am your father john canty shouted
i am too tried for this edward replied
take me to the king my father and you will be rich

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้เรากลับไปในขณะนี้เพื่อเช้าวันนั้นและเจ้าชายน้อยที่น่าสงสารเอ็ดเวิร์ด
ฝูงชนที่หัวเราะเยาะเขานอกพระราชวังผลักเขาไปตีเขาและเขาได้เร็ว ๆ นี้ห่างจากบ้านของเขา
เมื่อเขาเป็นคนเดียวที่สุดท้ายที่เขามองไปรอบ ๆ
ผมไม่ทราบเรื่องนี้ พระราชวังเขาพูดกับตัวเอง
เอ็ดเวิร์ดมีรองเท้าไม่มีและมีและมีการตัดบนเท้าของเขา
เขาหยุดและล้างพวกเขาแล้วเริ่มต้นที่จะเดินได้อีกครั้ง
ที่เขาเดินทุกวัน
เขาก็หิวและหนาวเย็นและมีเลือดบนใบหน้าและมือของเขา
มันก็เริ่มมืด
ฉันจะต้องพบกับเครื่องในศาลเอ็ดเวิร์ดบอกตัวเอง
ว่าฉันสามารถหาทอมเป็นครอบครัวที่พวกเขาจะพาฉันไปที่พระราชวัง
ที่พวกเขาจะอธิบายให้ทหารที่ฉันไม่ลูกชายของพวกเขา
พวกเขาจะบอกพวกเขาว่าผมเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด
ในนาทีที่ชายร่างใหญ่เอา แขนของเขาจากด้านหลังตะโกนมีคุณเขาเป็นคนที่น่าเกลียดอย่างหนักและเขาได้รับการสวมใส่เสื้อผ้าที่
คุณยังไม่ได้นำกลับเงินใด ๆ ที่คุณมีคนบอกว่าฉันจะตีคุณเมื่อเราได้รับที่บ้าน
เอ็ดเวิร์ดดูเป็นคนที่มีใบหน้าโกรธ
คุณเป็นของเขา พ่อของเขาร้อง
ฉันพ่อของจอห์น Canty ตะโกน
ฉันพยายามเกินไปสำหรับเอ็ดเวิร์ดตอบนี้
พาฉันไปที่พระมหากษัตริย์พ่อของฉันและคุณจะรวย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้เรากลับไปที่ เช้า และ องค์ชายน้อยที่น่าสงสารเอ็ดเวิร์ด
ฝูงชนที่หัวเราะเยาะเขาอยู่ข้างนอกวัง ผลักเขาไปชนเขาแล้วไมล์จาก
บ้านของเขาเมื่อเขาคนเดียว ในที่สุดเขาก็มองไปรอบๆ
ไม่รู้ว่าพระราชวังนี้เขาพูดกับตัวเอง
เอ็ดเวิร์ดไม่มีรองเท้า มี และมีแผลที่เท้าของเขา เขาหยุดและล้างแล้ว

เริ่มเดินอีกครั้งเขาเดินทั้งวัน
เขาหิวและหนาว และมีเลือดบนใบหน้าของเขาและมือของเขามันเริ่มมืดแล้ว

ผมจะหาเครื่องในศาลเอ็ดเวิร์ดบอกตัวเอง
ถ้าฉันสามารถหาทอม เป็นครอบครัวที่พวกเขาจะพาข้าเข้าวัง
พวกเขาจะอธิบายกับทหารว่า ฉันไม่ใช่
ลูกชายของพวกเขา พวกเขาจะบอกพวกเขาว่าฉันเป็นเจ้าชาย
ในนาทีนั้นเป็นคนตัวใหญ่จับแขนจากด้านหลังตะโกนคุณมีเขาเป็นหนักอัปลักษณ์คนนั้นและเขาใส่ผ้าขี้ริ้ว
คุณไม่ได้เอาเงินคุณคนที่บอกว่า ผมจะตีคุณเมื่อเรากลับบ้าน
เอ็ดเวิร์ดมองมนุษย์
หน้าโกรธคุณพ่อของเขาร้องไห้
ฉันเป็นพ่อของเธอ จอห์น canty ตะโกน
ฉันก็พยายามให้เอ็ดเวิร์ดนี้
ตอบกลับพาฉันไปที่เสด็จพ่อ และ คุณ จะ รวย