In 1934 General Eurico Gaspar Dutra

In 1934 General Eurico Gaspar Dutra, then the Director of the Military Aviation, appointed Lieutenant Armando Sierra de Menezes to choose in Val de Cans a site where an airport was to be built. The Directorate of Civil Aeronautics, an agency of the Ministry of Traffic and Public Works, would be in charge of the work. Val de Cans began its history as land track running along the east/west axis with 1,200m. The facility comprised a courtyard, a hangar and a parking structure of concrete for military aircraft, which later became known as "Yellow Hangar."

With the outbreak of World War II air bases and airports located on the Brazilian coast became immensely important in the support of transportation of aircraft, personnel and equipment across the South Atlantic Ocean to Sierra Leone in West Africa. These facilities provided the necessary logistical support for the thousands of planes that, manufactured in Canada and the United States were moved to North Africa and Europe. After protracted negotiations between Brazil and the United States, airstrips were built at Belém for the Air Transport Command with two runways measuring 1,500 x 45 meters on a basis of concrete and asphalt and comprising modern airport facilities, able to meet efficiently civil aviation and military needs. Val de Cans and other air bases used by the Americans during World War II were returned to the Ministry of Aeronautics in 1945.

Panair do Brasil, Pan American, and NAB – Navegação Aérea Brasileira began their activities at Val de Cans building their stations and providing services to passengers. In 1958, the Ministry of Aeronautics began building the first passenger terminal for general airline use, which was opened on 24 January 1959. It was then administered by the Department of Civil Aviation. In 1974 its administration was transferred to Infraero.

The original passenger terminal complex underwent major renovation and expansion, which was completed in 2001: in 1999 a brand-new passenger terminal located at the side of the old terminal was built and after its opening, the old terminal was demolished to give place for an extension to the new terminal. This new extended terminal greatly increased the comfort and area available to passengers by adding 6 jetways.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1934 ทั่วไป Eurico Gaspar Dutra แล้วกรรมการบินทหาร แต่งโทด็อกเตอร์อาร์มานโดเซียเดอ Menezes เลือกกระป๋องเดอวินเทอร์ที่สนามบินที่จะสร้างไซต์ ในฝ่ายของพลเรือนหลง ตัวแทนของกระทรวงจราจรและโยธาธิการ จะรับผิดชอบงาน กระป๋องเดอวินเทอร์เริ่มประวัติเป็นติดตามที่ดินทำแกนตะวันออก/ตะวันตก 1200 เมตร ประกอบด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่ให้ มีโรงเก็บ และลานจอดรถโครงสร้างคอนกรีตสำหรับเครื่องบินทหาร ซึ่งภายหลังกลายเป็นเรียกว่า "สีเหลืองโรงเก็บ"มีการระบาดของสงครามโลกครั้งที่สอง ฐานอากาศและสนามบินที่ตั้งอยู่บนชายฝั่งบราซิลกลายเป็นอย่างกว้างขวางที่สำคัญในการเดินทางของอากาศยาน บุคลากร และอุปกรณ์สนับสนุนที่ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกใต้กับสาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนในแอฟริกาตะวันตก สิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้ให้ logistical สนับสนุนจำเป็นพัน ๆ เครื่องบินที่ ผลิตในประเทศแคนาดา และสหรัฐอเมริกาได้ถูกย้ายไปแอฟริกาเหนือและยุโรป หลังจากการเจรจายืดเยื้อระหว่างบราซิลและสหรัฐอเมริกา airstrips สร้างที่ Belém สำหรับคำสั่งขนส่งอากาศกับรันเวย์ที่สองวัด 1500 x 45 เมตรเป็นคอนกรีตและยางมะตอย และประกอบด้วยสนามบินทันสมัยสิ่งอำนวยความสะดวก สามารถตอบสนองการบินพลเรือนอย่างมีประสิทธิภาพ และทหารต้องการ กระป๋องเดอวินเทอร์และฐานเครื่องอื่น ๆ ใช้ โดยชาวอเมริกันในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองได้กลับไปกระทรวงหลงในปีค.ศ. 1945โด Panair Brasil แพนอเมริกัน และ NAB – Navegação Aérea Brasileira เริ่มกิจกรรมที่กระป๋องเดอวินเทอร์อาคารสถานีของพวกเขา และให้บริการแก่ผู้โดยสาร ใน 1958 กระทรวงหลงเริ่มสร้างแรกโดยสารสำหรับใช้งานทั่วไปสายการบิน ซึ่งถูก 24 1959 มกราคม แล้วมันถูกจัดการโดยที่แผนกของขอ. ทั้ง ดูแลความถูกถ่ายโอนไป Infraeroจำนวนเชิงซ้อนการเทอร์มินัลผู้โดยสารเดิมแต่ละเที่ยวและขยายตัว ซึ่งเสร็จสมบูรณ์ในปีค.ศ. 2001: ถูกสร้างเป็นแบรนด์ใหม่โดยสารอยู่ที่ด้านข้างของสถานีเก่าในปี 1999 และหลังจากเปิด เทอร์มินัลเก่าถูกรื้อเพื่อให้สถานที่สำหรับส่วนขยายการเทอร์มินัลใหม่ เทอร์มินัลขยายใหม่นี้เพิ่มขึ้นอย่างมากความสะดวกสบายและพื้นที่ผู้โดยสาร โดยการเพิ่ม 6 jetways

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1934 ทั่วไป Eurico Gaspar Dutra แล้วผู้อำนวยการการบินทหารได้รับการแต่งตั้งรองผู้ว่าการอาเซียร์เดอ Menezes จะเลือกใน Val de กระป๋องเว็บไซต์ที่สนามบินจะถูกสร้างขึ้น คณะกรรมการการบินพลเรือน, หน่วยงานของกระทรวงการจราจรและโยธาธิการจะเป็นค่าใช้จ่ายในการทำงาน Val de กระป๋องเริ่มประวัติศาสตร์ในฐานะที่ติดตามที่ดินวิ่งไปตามทางทิศตะวันออก / ตะวันตกกับแกน 1,200m สิ่งอำนวยความสะดวกประกอบด้วยลาน, โรงเก็บเครื่องบินและอาคารจอดรถของคอนกรีตสำหรับเครื่องบินทหารซึ่งต่อมากลายเป็นที่รู้จักกันในนาม "สีเหลืองโรงเก็บเครื่องบิน." ด้วยการระบาดของสงครามโลกครั้งที่สองฐานอากาศและสนามบินตั้งอยู่บนชายฝั่งบราซิลกลายเป็นเรื่องสำคัญอย่างมากในการสนับสนุน ของการขนส่งของเครื่องบินบุคลากรและอุปกรณ์ที่ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกใต้เซียร์ราลีโอนในแอฟริกาตะวันตก สิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้ให้การสนับสนุนจิสติกส์ที่จำเป็นสำหรับหลายพันคนของเครื่องบินที่ผลิตในประเทศแคนาดาและสหรัฐอเมริกาถูกย้ายไปยังทวีปแอฟริกาและยุโรป หลังจากการเจรจายืดเยื้อระหว่างบราซิลและสหรัฐอเมริกาจังถูกสร้างขึ้นที่เบเลงสำหรับคำสั่งการขนส่งทางอากาศที่มีสองรันเวย์วัด 1,500 x 45 เมตรบนพื้นฐานของคอนกรีตและยางมะตอยและประกอบไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่สนามบินที่ทันสมัยสามารถตอบสนองการบินพลเรือนได้อย่างมีประสิทธิภาพและความต้องการของทหาร . Val de กระป๋องและฐานอากาศอื่น ๆ ที่ใช้โดยชาวอเมริกันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองถูกส่งกลับไปยังกระทรวงการบินในปี 1945. Panair ทำบราซิล, แพนอเมริกันและ NAB - NavegaçãoAérea Brasileira เริ่มกิจกรรมของพวกเขาที่ Val de กระป๋องสร้างสถานีของพวกเขาและการให้ บริการให้กับผู้โดยสาร ในปี 1958 กระทรวงการบินเริ่มสร้างอาคารผู้โดยสารเป็นครั้งแรกสำหรับการใช้งานของสายการบินทั่วไปซึ่งเปิดวันที่ 24 มกราคม 1959 มันเป็นยาแล้วโดยกระทรวงการบินพลเรือน ในปี 1974 การบริหารที่ถูกย้ายไป Infraero. อาคารผู้โดยสารเดิมที่ซับซ้อนได้รับการปรับปรุงที่สำคัญและการขยายตัวเป็นที่เรียบร้อยแล้วในปี 2001: ในปี 1999 อาคารผู้โดยสารใหม่ที่ตั้งอยู่ที่ด้านข้างของอาคารเก่า ๆ ได้ถูกสร้างขึ้นและหลังจากการเปิดของมัน ขั้วเก่า ๆ ได้ถูกรื้อถอนเพื่อให้สถานที่สำหรับการขยายอาคารผู้โดยสารแห่งใหม่ นี้ขยายสถานีใหม่เพิ่มขึ้นอย่างมากสะดวกสบายและพื้นที่ที่มีให้กับผู้โดยสารโดยการเพิ่ม 6 Jetways

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1934 ทั่วไป eurico แกสเปอร์ dutra แล้ว ผอ. ของการบินทหารแต่งตั้งร้อยโทอาร์มันโด Sierra de menezes เลือกใน Val de กระป๋อง เว็บไซต์ ที่ สนามบิน ถูกสร้างขึ้น คณะกรรมการการบินพลเรือน ตัวแทนของกระทรวงจราจรและงานสาธารณะ จะรับผิดชอบในส่วนของงานวาล เดอ กระป๋องเริ่มประวัติศาสตร์เท่าที่ติดตามที่ดินวิ่งตามแนวตะวันออกตะวันตก / แกนกับ 1200m . สถานที่ประกอบด้วยลาน , โรงจอดและจอดรถโครงสร้างคอนกรีตสำหรับอากาศยานทหาร ซึ่งต่อมากลายเป็นที่รู้จักในฐานะ " โรงเก็บเครื่องบินเหลือง "

กับการระบาดของโรคสงครามโลกครั้งที่สองฐานอากาศและสนามบินตั้งอยู่บนชายฝั่งของบราซิลกลายเป็นสำคัญอย่างมากในการสนับสนุนการเดินทางของเครื่องบิน บุคลากรและอุปกรณ์ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกไปยังเซียร์ราลีโอนในแอฟริกาตะวันตก เครื่องเหล่านี้ให้ความสนับสนุน logistical สำหรับพันของเครื่องบินที่ผลิตในประเทศแคนาดาและสหรัฐอเมริกาถูกย้ายไปยังอเมริกาเหนือและยุโรป หลังจากการเจรจายืดเยื้อระหว่างบราซิลและสหรัฐอเมริกา ลานบินที่ถูกสร้างขึ้นในเบเลงสำหรับการขนส่งทางอากาศสั่งกับสองสะพานวัด 1 , 500 x 45 เมตร บนพื้นฐานของคอนกรีตและยางมะตอย และประกอบด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกทันสมัยสนามบินที่สามารถตอบสนองความต้องการได้อย่างมีประสิทธิภาพ การบินพลเรือน และทหารวาล เดอ กระป๋อง และฐานทัพอากาศที่ใช้โดยชาวอเมริกันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองถูกส่งกลับไปที่กระทรวงการบินใน 1945 .

ปาแนร์ทำบราซิล , แพนอเมริกันและ บริษัท ฯ navega çã o ) จ. brasileira เริ่มกิจกรรมของพวกเขาที่ Val de กระป๋องอาคารสถานีของพวกเขาและให้บริการแก่ผู้โดยสาร ในปี 1958กระทรวงการบินเริ่มสร้างอาคารผู้โดยสารสำหรับสายการบินแรกที่ใช้ทั่วไป ซึ่งเปิดเมื่อวันที่ 24 มกราคม 1959 . มันถูกปกครองโดย กรมการบินพลเรือน ในรูปของการบริหารถูกย้ายไป infraero

คอมเพล็กซ์อาคารผู้โดยสารเดิมได้รับการบูรณะใหญ่และขยายตัว ซึ่งแล้วเสร็จในปี 2544 :ในปี 1999 เป็นอาคารผู้โดยสารใหม่ตั้งอยู่ที่ด้านข้างของอาคารเก่าที่สร้างขึ้น และหลังจากการเปิดของ อาคารเก่าถูกรื้อเพื่อให้สถานที่สำหรับส่วนขยายอาคารใหม่ ใหม่นี้ขยายสถานีเพิ่มขึ้นอย่างมาก ความสะดวกสบาย และพื้นที่บริการผู้โดยสารโดยการเพิ่ม 6 jetways .