Construction was halted for over a

Construction was halted for over a century. Workers tried to strengthen the foundation of the building by putting more cement into it. When construction was resumed construction workers tried to compensate the slant by building the uppers storey taller on the side that was sinking in.
The 185-meter-tall Leaning Tower of Pisa is made out of white marble. It weighs about 14000 tons. Inside there are spiral staircases that lead to the bell chamber. A total of seven bells, one for each note of the musical scale, were completed up to the beginning of the 16th century.
In the 1990s authorities closed the tower to visitors. It had reached an angle of 5 degrees. Engineers and restoration workers made efforts to stabilize the tower, which was sinking at 1.2 mm a year. In May 2001, the Leaning Tower of Pisa was reopened to the public. Since then the tower has been under constant observation. In 2008 tourism authorities announced that sinking had stopped and the tower was expected to be stable for the coming centuries. In 1989, the Leaning Tower of Pisa became a World Heritage Site.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อสร้างถูกยกเลิกสำหรับนานกว่าศตวรรษ คนพยายามที่จะเสริมสร้างรากฐานของอาคาร โดยการใส่ปูนเพิ่มเติมลงไป เมื่อได้กลับมาก่อสร้าง คนงานก่อสร้างพยายามชดเชยการเอียงด้านข้างที่ถูกจมในการสร้างชั้น uppers สูงความสูง 185 เมตรเอียงหอปิซาที่ทำจากหินอ่อนสีขาว มันมีน้ำหนักประมาณ 14000 ตัน ภายในมีบันไดเกลียวที่นำไปสู่หอระฆังได้ ทั้งหมดเจ็ดระฆัง หนึ่งสำหรับแต่ละหมายเหตุสเกลดนตรี เสร็จถึงจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 16ในปี 1990 เจ้าหน้าที่ปิดทาวเวอร์เพื่อชม มันได้ถึงมุม 5 องศา วิศวกรและแรงงานฟื้นฟูทำความพยายามเพื่อรักษาเสถียรภาพทาวเวอร์ ซึ่งถูกจมที่ 1.2 มิลลิเมตรต่อปี พฤษภาคม 2544 การเอียงหอปิซาถูกเปิดให้กับประชาชน ตั้งแต่นั้น ทาวเวอร์ได้รับภายใต้การสังเกตการณ์อย่างต่อเนื่อง ในปี 2551 หน่วยงานการท่องเที่ยวประกาศว่า จมหยุด และหอคาดว่าจะมีเสถียรภาพสำหรับศตวรรษผ่านมา ในปี 1989 การเอียงหอปิซากลายเป็น มรดก โลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การก่อสร้างก็หยุดมานานกว่าศตวรรษ คนงานพยายามที่จะเสริมสร้างรากฐานของอาคารโดยการใส่ปูนให้เป็นมัน คนงานก่อสร้างเมื่อการก่อสร้างก็กลับพยายามที่จะชดเชยความเอียงโดยการสร้างส่วนบนของรองเท้าชั้นสูงในด้านที่ถูกจมใน.
หอเอน 185 เมตรสูงปิซาทำจากหินอ่อนสีขาว มันมีน้ำหนักประมาณ 14,000 ตัน ภายในมีบันไดเวียนที่นำไปสู่ห้องระฆัง ทั้งหมดเจ็ดระฆังหนึ่งสำหรับบันทึกของขนาดดนตรีแต่ละเสร็จสมบูรณ์ถึงจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 16.
ในปี 1990 เจ้าหน้าที่ปิดหอกับผู้เข้าชม มันมาถึงมุม 5 องศา วิศวกรและคนงานฟื้นฟูทำให้ความพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพทาวเวอร์ซึ่งกำลังจะจม 1.2 มิลลิเมตรต่อปี ในเดือนพฤษภาคมปี 2001 หอเอนเมืองปิซาถูกเปิดให้ประชาชน ตั้งแต่นั้นหอที่ได้รับภายใต้การสังเกตอย่างต่อเนื่อง ในปี 2008 หน่วยงานการท่องเที่ยวประกาศว่าได้หยุดการจมและหอคอยที่คาดว่าจะมีความมั่นคงมานานหลายศตวรรษที่ผ่านมา ในปี 1989, หอเอนเมืองปิซากลายเป็นมรดกโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การก่อสร้างถูกระงับไปเป็นเวลากว่าหนึ่งศตวรรษ คนพยายามที่จะเสริมสร้างฐานรากของอาคาร โดยการใส่ปูนมันลงไปอีก เมื่อการก่อสร้างต่อแรงงานพยายามที่จะชดเชย ทั้งนี้ โดยอาคารสูงของชั้น ข้างที่จมในเมตร สูง 185 หอเอนเมืองปิซาถูกสร้างจากหินอ่อนสีขาว มันหนักประมาณ 14 , 000 ตัน ภายในมีบันไดวนที่นำไปสู่ระฆังหอ ทั้งหมดเจ็ดระฆัง , หนึ่งสำหรับแต่ละครั้งของบันไดเสียง เป็นเสร็จถึงจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 16ในปี 1990 เจ้าหน้าที่ปิดหอผู้เยี่ยมชม มันมีถึงมุม 5 องศา วิศวกรและคนงานได้พยายามฟื้นฟูเสถียรภาพหอคอยซึ่งจมที่ 1.2 มิลลิเมตรต่อปี ในเดือนพฤษภาคม 2001 หอเอนเมืองปิซาถูกเปิดเผยสู่สาธารณะ ตั้งแต่นั้นมาหอคอยถูกภายใต้การสังเกตที่คงที่ การท่องเที่ยวใน 2008 เจ้าหน้าที่ประกาศว่า จม ได้หยุดและหอคอยถูกคาดว่าจะคงที่มาหลายศตวรรษ ในปี 1989 , หอเอนปิซ่าเป็นมรดกโลก